Zijn er hier meiden die ondanks een medische indicatie toch gekozen hebben om de zwangerschap te laten begeleiden door hun verloskundige? Ik overweeg dit en zou graag met meiden praten die zoiets hebben meegemaakt.
Ik moest ivm overgewicht bevallen onder de gyn maar heb tot 34 weken bij de vk gelopen. Is hier standaard in de regio. Of bedoelde je dit niet?
Nee ik bedoelde eigenlijk dat je soms al vanaf het begin al medisch bent en dan wil het zkh dus de gehele zwangerschap begeleiden.
Ik ben bij mijn intake bij de vk medisch geworden en doorgestuurd naar het zh. Maar ik had me aangemeld voor de centering pregnancy groep bij mijn vk, en die kon ik wel blijven volgen. Zo heb ik de hele zwangerschap een combinatie gehad van vk en ziekenhuis. Ik weet niet of bij jou zo iets mogelijk is, maar ik vond het ideaal. Ik had de persoonlijke contacten van mijn vk, en de strenge controles van het ziekenhuis. (Wat uiteindelijk ook noodzaak is gebleken) Helemaal bij de vk blijven heb ik geen ervaring mee. Dat zou ik ook niet meer aan durven. Maar dat is natuurlijk ook afhankelijk van de reden waarom je medisch bent.
Ik heb gedeelde zorg voorgesteld maar het ziekenhuis weigert dat. Het ziekenhuis vindt dat ik medisch ben maar qua onderzoeken en controles doen ze echt niets meer dan mijn vk kan. Wat ze wel doen is mij angstig maken en elke keer iemand anders die ik zie. Ik vind het echt vreselijk. Natuurlijk de bevalling kom ik daar doen, maar die controles zijn niet anders dan bij mijn vk
Ik was bij mijn zoontje medisch geworden na eerste VK afspraak ivm nekplooi. Hierna naar het ziekenhuis. Maar toen alles OK bleek te zijn met 20 weken wilde ik terug naar de VK en dat was toen geen probleem. Misschien kan je dat voorleggen?
Dat is wel raar dat je steeds iemand anders krijgt. Ik ging na mijn afspraak altijd naar de balie om een vervolgafspraak te maken en zei daar dan gewoon bij dat het bij diezelfde arts moest. Dat ging de hele zwangerschap eigenlijk zo. (Bij de tweede en de derde dezelfde gyn gehad) Ik zou echt niet terugwillen naar een vk, maar dat komt doordat ze bij de oudste een hoop fouten hebben gemaakt. Als je medische indicatie hebt zou ik ook zeker bij de gyn blijven. Misschien kun je het bespreekbaar maken dat je graag hetzelfde gezicht hebt bij elke controle?
Vanaf het begin was duidelijk dat ik een keizersnede zou krijgen, maar heb gekozen voor de VK. Vandaag laatste afspraak gehad daar, aangezien de kleine deze week gehaald wordt. Wel heb ik bij de gyn drie gesprekken/controles gehad tussendoor, en valt mijn zwangerschap vanaf 36 weken officieel onder de verantwoordelijkheid van de gynaecoloog, dus als er iets wijzigt (bloeddruk oid) moet ik meteen overgedragen worden.
Ik heb een medische indicatie, maar die is alleen gericht op de bevalling. Ik word begeleid door een vk en zei mag de bevalling in het ziekenhuis doen.
Ik heb eigenlijk 3 medische indicaties. Ik snap dat als je dat leest dat je denkt “blijf lekker in dat ziekenhuis” maar het is echt zo dat de controles en testen precies hetzelfde zijn bij mijn vk. Het grootste verschil is dat je bij ons dus absoluut geen vast aanspreekpunt kunt krijgen en ook nooit een gyn spreekt maar altijd iemand in opleiding die daarna weer gaat overleggen. Omdat ik een interessant medisch dossier heb vinden die mij allemaal erg boeiend maar daardoor krijg ik ook veel onnodige stress. Ik wil eigenlijk liever een rustige begeleiding bij mijn vk die gewoon hier om de hoek zit. Waar ik een normale afspraak kan maken ipv het zkh waar nooit plek is en het altijd een op een tijd moet dat ik niet kan en oppas moet regelen (en betalen) waarna de afspraak ook nog eens enorm uitloopt. En dat alleen voor het opnemen van mijn bloeddruk door weer iemand die ik niet ken. Dus nee, ik zie niet in waarom het nodig is. Dat gesprek ga ik dan ook binnenkort met ze aan. Wat doen zij feitelijk anders dan mijn vk? Ik denk echt dat het niks is. Alleen aangeven dat je medische begeleiding “weigert” is wel een dingetje natuurlijk. Ook voor mij. Dus ik zocht vrouwen die dit ook hebben gedaan.
Heb je je feedback en zorgen al bij het ziekenhuis aangegeven? Je kunt daar ook gewoon om één persoon vragen en daar alvast een betere ‘vertrouwensband’ mee opbouwen? Er is natuurlijk niet voor niets een medische indicatie en in het ziekenhuis zien en kunnen ze toch echt meer dan een verloskundige. Daar hebben ze jaren voor gestudeerd.... ook degenen in opleiding... en overleg lijkt me alleen maar goed (4 ogen zien en weten meer dan 2 ogen).
Bij de verloskundige zag ik ook elke keer iemand anders 7 verloskundige en 3 waarnemers , (op de meest ongelooflijke kut tijden! ) toen ik medisch werd heb ik ook 4 verschillende gynaecologen gezien Werd niet zoveel anders als bij de verloskundige. Maar zij hadden gelukkig wel verstand van zaken en luisterde naar mijn klachten. TS ik zou gewoon in gesprek aangeven dat je onzeker bent en word gemaakt. Dat een zelfde gezicht daarbij kan helpen. Wellicht kunnen ze je zoveel mogelijk bij dezelfde inplannen?
Ja ik. Mijn oudste kinderen zijn allemaal te vroeg geboren en destijds was er geen enkel probleem, de vroegste kwam rond 35,3 weken, de langst zittende kwam met 37 weken. Kindjes mochten gewoon mee naar huis en de 37 weken knul is zelfs thuis geboren. Nu bij deze zwangerschap was er hij mijn aanmelding bij de vk een overleg met de gyneacoloog ( doen ze met alle zwangeren) en de gyn wilde me graag spreken , gewoon voor t geval dat. Eenmaal op die afspraak had ik een een gesprek met een assistent gyneacoloog die me vertelde dat ik medisch was en elke week injecties moest en bloedverdunners want mijn kinderen waren allemaal veeeeel te klein. Antwoorden op vragen kon ze me niet geven want ze had geen kennis van zaken nog. Dat voelde echt heel fout. Ik heb direct gezegd dat ik daar enorm van schrok en dat eerst met mijn vk wilde overleggen. Die had dezelfde reactie als ik en heeft een afspraak gemaakt met de gyneacoloog zelf. Gesprek met gyn zelf gehad en er bleek een kleine vergissing te zijn gemaakt, bloedverdunners onnodig en ook de injecties hoeven niet, ik mag gewoon utrogestan gebruiken. Wel doen ze elke twee weken een cervix meting en wat groei echo’s en voor de rest mag ik dus gewoon bij de verloskundige blijven.
Ja heb ik gedaan, is niet mogelijk. Dit is gewoon hoe zij werken. Overleg is echt onwijs vervelend als je op elke vraag die je stelt als antwoord krijgt "dat ga ik vragen en dan bel ik je nog". En daarna vragen ze het aan de dienstdoende gynaecoloog en die zeggen dus allemaal iets anders. Ze kunnen meer ja, maar ze doen het alleen niet. Ik krijg niet meer controles, niet meer echo's, niet meer bloedonderzoek, niks.
Bij mijn vk zie ik echt alleen mijn vk. Dat weet ik van mijn vorige zwangerschappen Ik heb gelukkige een hele goede band met de vk, daar kan ik gewoon mee appen wanneer ik wil bijvoorbeeld
Wat vervelend zeg dat het ziekenhuis je zo in de steek laat. Ik zou je vk vragen of zij het ziet zitten om jou te begeleiden als het antwoord ja is gewoon gaan. Als dat jou gevoel is moet je die volgen. Je kan precies aangeven waar het in het ziekenhuis aan schort, als hun het niet willen/kunnen oplossen vind ik dat je prima in je recht staat. Neem je een risico, ja misschien maar misschien ook niet. Wij mama’s voelen vaak feilloos aan dat er iets mis is, ik neem aan dat je dan ook gewoon naar het ziekenhuis gaat (met doorverwijzing vk)?
Mijn verloskundige is zelf degene die aangaf dat ik niet hoef te doen wat zij zeggen. Ik belde haar hierover voor advies. Het ziekenhuis belde mij namelijk gisteren met de boodschap dat zij dus weigerden een gedeeld traject te doen met mijn vk omdat "Zij verantwoordelijk zijn voor mijn zwangerschap". Dat schoot bij mij al volkomen in het verkeerde keelgat. Verder had ik gevraagd of ik de NIPT gewoon via de vk mocht aanvragen aangezien het in het ziekenhuis 3 weken duurt voordat ze plek hebben om er überhaupt een afspraak voor te maken om het te bespreken. En dat vind ik te lang duren. Maar ze zeiden dat ze "hiermee niet akkoord gaan" en dat ze willen dat ik het via hen doe. Terwijl het aanvraagformulier hetzelfde is, het lab dat het bloed afneemt hetzelfde is en beiden het bloed opsturen naar het VU. Er is geen enkel verschil, behalve dan dat ik 2 weken eerder de uitslag heb. Wat nogal belangrijk is wat mij betreft. Maar ze zeiden gewoon we gaan niet akkoord. We gaan niet akkoord??? Hoe langer ik erover nadenk hoe bozer ik word.
Ik zou dit ook slecht trekken denk ik! Dus als zij het goed vindt, ga dan lekker. Dan maar boze artsen. Edit: en je man het hier ook mee eens is?!
Ja volledig mee eens. We hebben natuurlijk al 2x het traject doorlopen. Vorige keer had mijn gynaecoloog mij "gekidnapt" haha en heb ik alle controles bij hem gehad. Dat was perfect. Maar dat was toen al een probleem, want het zwangerschapsteam moet dat doen en daar hoort hij niet bij. Dus nu zijn ze er tussen gaan zitten en heb ik mijn eigen gyn nog niet eens kunnen spreken. Ik heb hem nu gemaild met de vraag of hij kan helpen. Als hij ook niks kan doen dan ga ik er denk ik van afzien. Dan kom ik in week 36 heel graag voor overdracht en daarvoor kunnen ze me wat. Er is alleen een probleem. Ik krijg bloedverdunners vanuit het ziekenhuis en ik ben bang dat ze me gaan weigeren die voor te schrijven als ik niet bij hen op controle kom. Dan denk je misschien jaaaa logisch! Maar ze doen dus geen ENKELE controle vanwege die bloedverdunners. Ze meten niet tussentijds mijn bloed bijvoorbeeld. Dus het is een wassen neus. Maar ik ben echt bang dat ze me hiermee kunnen "chanteren". Daarom ga ik ook mijn huisarts bellen met de vraag of hij ze ook zou willen voorschrijven. Als hij ja zegt dan ben ik eruit. Ze bellen me straks om de afspraak te maken voor de NIPT en dan ga ik sowieso al zeggen dat ik daar van afzie. Dus dat wordt interessant.