Hoi allemaal, Ik ben momenteel nog aan het werk, maar sta echt op het punt om hier in huilen uit te barsten. Even een voorgeschiedenis: Ik heb al een zoontje van 2,5. Bevalling was een keizersnede en sindsdien heb ik eigenlijk altijd wat last gehad tijdens het vrijen. Ben hier verschillende keren mee naar de gyn geweest, die wuifde me altijd weg met excuses als 'dat komt door de borstvoeding', hoewel ik zeker was dat dat niet klopte. Goed, in april besloten we om voor een 2e kindje te proberen. Toen opnieuw een controle echo laten doen om te kijken of alles in orde was. Ben naar een andere gyn geweest omdat ik het gevoel had dat mijn vorige niet naar mij luisterde. Deze gyn zei hetzelfde 'die pijn komt door de borstvoeding'. Ik ben sinds half april gestopt met borstvoeding en de pijn is er nu nog steeds! Erger nog: ik heb sinds mijn anticonceptie eruit is ook heel veel last van mijn ovulatie, maar echt: ik loop krom van de pijn en kan amper stappen als het zo ver is. Het begint meestal met een vreemde druk op mijn blaas, het gevoel dat ik vaak moet plassen en moet duwen om te kunnen plassen. In mei had ik dit gevoel drie weken aan een stuk, meermaals naar de ha geweest. Dacht eerst aan een blaasontsteking, dan weer niet. Bleek mijn urine perfect in orde te zijn. Waarschijnlijk een schimmelinfectie. Heb ik al gehad, voelde totaal anders, maar de ha zei 'probeer de zalf toch maar'. De zalf sloeg zoals verwacht niet aan en een dag na de laatste behandeling werd ik plots misselijk van koffiegeur. Daarom heb ik toch nog maar eens een zwangerschapstest gedaan en die was knalpositief. Maar ik wist meteen dat er iets niet klopte want ik had een week ervoor nog mijn menstruatie gehad. Ik was er ook zeker van dat dat geen innestelingsbloeding was, want het was even hevig als altijd. Dokter bevestigde mijn vermoedens: blijkbaar was ik meteen zwanger geraakt na mijn anticonceptie eruit te halen, maar hcg was terug aan het dalen dus werd een miskraam. Weeeeken aan een stuk mijn bloed laten trekken tot mijn hcg eindelijk op nul stond en we weer mochten proberen. Die pijn tijdens het vrijen bleef mij zorgen baren dus toch nogmaals een afspraak gemaakt met een andere gyn (de 3e al dus!) Meteen gezegd dat hij niet met het 'borstvoedingsexcuus' moest afkomen Gyn bevestigde mijn vermoedens: de pijn kwam echt van mijn litteken zelf en was absoluut niet normaal. Met de inwendige echo kon hij niet duidelijk zien wat er aan de hand was, maar hij kon wel al zeggen dat het er zo al moeilijk uit zag en ik wss verklevingen heb. Geen tof nieuws dus. 20 december mocht ik normaal voor nieuwe echo gaan, want hij wou wachten tot na mijn volgende menstruatie zodat we zeker geen bevrucht eitje zouden beschadigen. Ze gaan dan zo'n contrastvloeistof inspuiten om het litteken beter te onderzoeken. Nu was mijn menstruatie wat vroeger begonnen en belde ik of ik dan niet wat vroeger mocht komen: ik mag donderdag al gaan en was hier zo blij mee! Maar dan:nu voel ik vandaag plots al een hele dag weer het vervelende gevoel aan mijn blaas dat ik altijd heb als ik ga ovuleren (of die keer dat ik mijn miskraam had). Ik zit nog maar op de 6e dag van mijn cyclus dus dit kan toch bijna niet?? Ik word hier zo moedeloos van: ofwel komt mijn ovulatie vroeger en zal mijn afspraak dan misschien toch weer verzet worden, ofwel ben ik misschien weer een miskraam aan het krijgen zonder dat ik het doorhad. Ik zou eigenlijk ook heel graag NU meteen een ovulatietest en zwangerschapstest willen doen om beiden uit te sluiten, maar moet nog tot 21u30 werken Intussen zit ik hier alleen aan de balie en moet ik om de 10 min plassen. Ik ben het zooo beu om heel de tijd pijnlijke en vervelende dingen te voel daar vanonder. Er gaan ook duizend gedachtes door mijn hoofd: zou ik misschien verklevingen hebben tussen mijn blaas en baarmoeder waardoor ik dat vervelende gevoel heb? Krijg ik weer een miskraam? Is het mogelijk om zo vroeg al weer te ovuleren? Ik weet het allemaal niet meer. Sorry voor mijn gezeur, ik weet dat er veel ergere dingen zijn in de wereld maar ik voel me er echt heel slecht over.
O wat vervelend. Was je mijn collega dan kwam ik je met alle liefde aflossen. En dan alleen achter de balie. Wat natuurlijk niet helpt tegen het piekeren. Hopelijk heeft het van je afschrijven al een beetje lucht gegeven. Sterkte ermee.
@Saartje1993 wat een verhaal. En wat knap van je dat je aan de bel bent blijven trekken. Ik snap dat je erdoorheen zit. Gelukkig hen je eindelijk iemand gevonden die naar je luistert. Ik zou deze maand qua zwanger proberen te worden even overslaan zodat het onderzoek door kan gaan. Gezien je klachten zou je inderdaad last kunnen hebben van verklevingen wat de kans op een miskraam groter maakt. Als je weet dat dat niet zo is, of als je bij verklevingen eerst de juiste hulp krijgt, kun je daarna een nieuwe start maken. Heel veel sterkte! ♡