Hi, had ook al een berichtje in een ander topic geplaatst maar ben wel benieuwd of meer meiden hier ervaring mee hebben en wat er toen gebeurd is... Ons zoontje is nu 8 maanden en slaapt al sinds zijn geboorte niet langer dan 3 uur door 's nachts. Op de ergste nachten moeten we er om het uur uit en op de beste nachten 2-3 keer maar dit is de laatste maanden niet het geval. Ik heb dus te kampen met opgebroken nachten al 8 maanden en de laatste weken is hij echt heel veel wakker 's nachts en krijg ik dus in de nacht bijna geen slaap. Ik probeer dit wel op te vangen door eerder te gaan slapen en met mijn partner af te wisselen maar merk dat het niet voldoende is.. Ik werk 3,5 dag (halve dag thuis) en merk gewoon dat ik het niet meer trek, heb concentratieproblemen (werk veel achter computer) en zit er dusdanig doorheen dat ik een volledige werkweek niet meer volhoudt. Nu heb ik aangegeven bij mijn werk of ik tijdelijk minder kan werken om te voorkomen dat ik me straks helemaal ziek moet melden maar krijg net terugkoppeling dat dat niet mogelijk is. Zij gaven als optie aan dat ik ouderschapsverlof kan opnemen maar dat vind ik in mijn situatie niet echt passend omdat ik echt ziek ben of wordt en als ik ziek wordt tijdens dat verlof ben ik nog verder van huis. Tevens moet ik voor ouderschapsverlof ook salaris inleveren en dat vind ik ook niet echt fijn natuurlijk. Collega's opperen al dat ik me dan het beste maar helemaal ziek kan melden nu voor een week of twee en dan in contact met de Arbo een plan maak om dan gedeeltelijk weer te gaan werken. Het is niet zo dat ik niet wil werken maar merk gewoon dat ik het niet meer volledig kan. Wil het graag 'goed' doen en goed voor mn collega's achterlaten maar twijfel nu even hoe ik het het beste kan aanpakken. Heb de ha al gebeld en kan daar pas dinsdag terecht. Had dus eigenlijk het idee vrijdag (ben morgen zowiezo vrij) nog te werken en dan zoveel mogelijk overdracht te schrijven, werk met klanten op binnendienst, en me dan maandag ziek te melden. Dat is dus alleen voordat ik naar de ha geweest ben, zou dat een probleem zijn? Zijn er meer mensen die in een soortgelijke situatie zitten/gezeten hebben en hoe is het bij jullie verder gegaan?
ik heb zelf niet in zo'n situatie geweest, maar een collega van mij is wel oververmoeid geweest door slaapgebrek met haar kleine. ze is een keer onderweg naar werk met haar kleine gewoon de weg afgeraakt, gelukkig niemand gewond maar ze viel gewoon weg achter het stuur. zij heeft toen van de HA te horen gekregen zich 2 wkn verplicht ziek te melden. onze manager reageerde daar toen wel goed op/ kortom echt ziek zijn van slaapgebrek kan echt wel! zware situatie voor jou en en je man!! Sterkte!!
Ik zou aan het slaapprobleem van je zoon gaan werken, weet niet of je dat al doet, maar dit werkt natuurlijk niet, tevens vraag ik me af wat de arbo hier van gaat zeggen, tegenwoordig zijn ze niet zo makkelijk meer, denk ook dat je werkgever niet blij gaat zijn met het fijt dat je door je kind (daar komt het slaapgebrek door) je werk niet goed kan doen, enigzins begrijpelijk van hun kant uit. ze hoeven niet de dupe te worden van kinderen. maar het blijft lastig, ik zou gewoon de kleine een weekend ergens laten logeren zodat je even kan bijtanken een weekendje, (hebben wij ook die manier opgevangen in de 1ste 3 maanden, huilbaby) die was dus al jong even te logerne, maar ja je moet wat als je het niet meer trekt, geen idee of je dit al eens gedaan hebt overgens, tja het blijft lastig, maar zeggen 2 weken ziemelden en dan gedeeltijk aan het werk gaat niet op, je bent nu heel moe maar met een weekje thuis is dat al heel anders, dus wat je wilt is te veel, ik zou dus als er echt geen opties zijn eerst eens een weekje ziek zijn en dan weer aan het werk gaan, mits je je beter voelt, na een weekje rust kan je er meer van zeggen, al lost het het probleem niet op zolang je zoontje niet slaapt zal je dit houden, dus daar zou ik echt aan gaan werken, als je dat nog niet doet.
Wat vervelend voor je! Ik ken iemand die precies in soortgelijke situatie zit Haar zoontje slaapt ook niet door s nachts en ze is er helemaal doorheen en bekaf Ze zit nu gedeeltelijk in de ziektewet en dat keurde de bedrijfsarts goed. Ze heeft nu de tijd om tot zichzelf te komen en een "oplossing" te zoeken Ze is nu al 2 maanden gedeeltelijk in de ziektewet en weet niet hoelang dit nog gaat duren Ze werkt nogmaals 30 uur en nu maar 10. Ze werkt in de gehandicaptenzorg Heel veel succes meid, lijkt me echt een rotsituatie
Wat erg ik weet hoe je je voelt ik heb bijna een jaar een huilbaby gehad en zat zowat 24 uur per dag op. Is er niet een vriendin in de buurt of misschien je ouders die om de dag eens wil oppassen zodat je wat kunt slapen?
Ik herken jouw verhaal in dat van een vriendin van me. Haar zoontje slaapt nu al ruim 7 maanden niet/slecht snachts. Komt we door iets van epileptie. Kindje slaapt overdag hazeslaapjes. Zij zelf werkt in de zorg en heeft vaak avonddiensten, als ze dan thuis komt kan ze verder met haar zoontje.
We hebben hem nu 3x laten logeren, de laatste keer afgelopen weekend omdat ik het echt niet meer trok, dochtertje thuis van bijna 3 trekt ook de nodige aandacht natuurlijk... Toen hij thuiskwam ging de nacht natuurlijk even slecht als normaal en dat hakte er extra in leek wel, we waren redelijk relaxed het weekend maar meteen weer helemaal gespannen omdat het dus nog steeds niet goed ging (was te verwachten natuurlijk maar je hoopt zo dat het snel beter gaat). Heb daarom deze week meteen een gesprek aangevraagd want we, of ik nu dus vooral, ben dus al dusdanig ver dat bijtanken op die manier dus al niet meer helpt. En qua hulp zoeken voor hem, waar zijn we niet geweest, kinderarts lopen we nog, osteopaat gedaan, fysio gehad, cb extra geweest, niemand weet echt hoe het komt dat hij zo slecht slaapt. Gaan nu in overleg met CB een traject met de orthopedagoog in maar weet nog niet zo goed wat ik me daarbij voor moet stellen, maar willen wel het gevoel hebben dat we iets doen want het moet voor hem ook niet leuk zijn zo. Overdag is het een bijna voorbeeldig kind maar ja, die nachten he... Ga nu ook maar weer slapen en lees graag meer reacties!!
Ben je er al achter waarom je kindje zo slecht slaapt? Overigens vind ik persoonlijk slaaptekort geen ziekte... Ik snap dat je slecht functioneert en dat je hier wel ziek van kunt worden. Maar ik zou eerst eens kijken of je de oorzaak aan kunt pakken. En je partner, staat die ook op het punt van instorten? Kunnen jullie je kindje niet een paar dagen laten logeren zodat je even kunt bijtanken?
ik vind dat je inderdaad moet zorgen dat je partner een paar nachten pakt en jij op een andere kamer gaat slapen of de kleine af en toe te laten logeren. Slaap in een weekend eens goed bij en dan kun je kijken hoe het dan gaat. Ik vind namelijk dat je werk niet de dupe mag worden van het feit dat jij een kindje hebt. Misschien een weekje thuisblijven en bijslapen maar dan ook echt zorgen dat je dan niet voor de kleine hoeft te zorgen. Beetje hard misschien maar zo denk ik er echt over.
Ik zou mezelf dan maandag ziek melden, als je van het weekend weer geen mogelijkheid hebt om bij te tanken (denk het niet, omdat je al in de min zit als het ware) - dan naar de huisarts en kijken wat die zegt. Je zal vanzelf bericht krijgen van de arbo en dan kunnen die ook mee overleggen. Probleem is denk ik voor de toekomst op je werk, dat als je door blijft gaan, dat je straks overspannen/met een burnout thuis zit en dát willen ze ws ook niet. en slaaptekort is misschien geen ziekte, maar je kan van slaaptekort wel ziek worden. Het begint al heel simpel met een afweersysteem wat veel slechter gaat functioneren waardoor je veel bevattelijker bent voor vanalles. @ts; Sterkte meid... Ik hoop dat ze snel iets voor je kindje kunnen doen, waar jullie allemaal baat bij hebben!
Sja, ik heb al sinds de geboorte van mijn dochtertje elke nacht gebroken nachten. Tot zij 1 jaar was, was het ook erg heftig. Ze kwam toen wel om de 2 uur voor de borst. Nu wordt ze nog wakker (geen borst meer, hoor!). Nu heb ik dus die gebroken nachten met zoonlief........... Dus non-stop al 2,5 jaar. Mentaal is het erg zwaar en ik ben zeer snelllll overprikkeld / gestressed. Ik had een baan van 30 uur per week (met een reistijd van 3 uur per dag er nog bij).. Heb me nooit ziek gemeld door slaapgebrek. Ook al was ik kapot. Voelde me niet goed, hoor..maar het is nooit als optie bij me opgekomen. Sterkte...het is zóóóóó frustrerend als je je nachtrust gewoon niet krijgt. Slopend!!! Het sloopt je gewoon. Je moet immers bij tanken wat nu niet goed lukt. Logisch dat het dan niet zo lekker gaat!
hm dat vind ik wat gemakkelijk gezegd, je kiest er niet voor toch, ter vergelijking: Als iemand kotsmisselijk is door de zwangerschap en daardoor niet kan werken, dan zou je werk ook de dupe worden 'omdat jij zwanger bent' ? Nee, je kan simpelweg niet werken omdat je lichaam dat even niet toelaat. En verder: Er is nog een kindje om voor te zorgen en ook dié mag van dit alles niet de dupe worden natuurlijk. Dus het is niet zo heel gemakkelijk.
Sommige opperen dat het werk van TS er niet onder mag lijden omdat ts niet ziek is, maar het komt door haar zoontje dat ze slaaptekort heeft en niet door een ziekte, maar TS en haar kind kun je eigelijk niet los van elkaar zien, want haar kind is toch een onderdeel van haar dagelijks leven? Maar ik zie het dan weer zo: Er zijn genoeg mensen die zich bijv ziekmelden met extreem liefdesverdriet door bijv een scheiding waardoor ze zich niet lekker voelen, of door een sterfgeval in de familie waardoor diegene wekenlang thuis zit omdat die er niet mee om kan gaan. Of dat je bekkeninstabiliteit krijgt door de zwangerschap kan je baas toch ook niet zeggen " had je maar niet zwanger moeten worden" je zou dan ook feitelijk kunnen zeggen " je werk mag niet de dupe worden van je privéleven" maar feitelijk kun je je gevoelens en problemen toch niet wegstoppen/veranderen? Of denk ik nu heel krom? TS kiest er zelf niet voor extreem slaaptekort te hebben, en ze kan haar zoontje slechts ergens anders onderbrengen zodat ze goed slaapt en goed functioneert op haar werk Ik denk dan ook dat de baas van TS best mag kijken hoe dit het beste op te lossen, desnoods ieder 50/50
Ik reageer eigenlijk nooit in topics die op ruzie kunnen uitlopen, maar er worden hier wel heel harde dingen gezegd. Weten degenen die het als niet zo erg zien niet dat slaapdeprivatie een martelmethide is, dat je letterlijk psychoses kunt krijgen van slaaptekort en dat je echt niet meer kunt functioneren? Dit is niet meer een beetje of heel erg moe, dit zit tegen totale uitputting aan. Geen oplossing voor je, ts, wel medeleven.
Wat vervelend voor jullie. Kan me voorstellen dat jullie kapot zijn van vermoeidheid. Ik zou geen ouderschapsverlof opnemen, daar is dat niet voor bedoeld. In zou me ook zeker ziek melden, vrijdag een gesprek aangaan met je baas en daar in afgeven dat dit gewoon niet meer kan. Je zal bij de arboarts moeten komen, en ik hoop voor je dat die man/vrouw mee werkt. Helaas is dat niet altijd geval. Ik zou wel een plan opstellen om te kijken hoe snel je weer aan het werk kunt en dat meenemen naar de arboarts. Ik heb ook lange tijd in de ziektwet gezeten wegens de vroeggeboorte van mijn zoontjes. Ze kwamen thuis en ik moest bijna weer aan het werk. Ik liep ook bij een arboarts en zij vond het prettig dat ik zelf een plan opstelde over hoe ik dacht weer terug te komen. En dat plan hebben we aangehouden, was voor alle partijen duidelijk wat er ging gebeuren. Heel veel sterkte, hopelijk kunnen ze achterhalen wat er bij je kleintje aan de hand is.
Er is niks ergers dan slaap te kort! Het bepaald jou hele doen en laten voor de dag(en) erna! Lijkt me zoo frustrerend! Ik denk dat ziektewet nu gewoon de juiste oplossing is en vanuit daar verder kijken hoe of wat.. want dit is geen doen!! Heel veel sterkte TS!
Zou me idd maandag ziekmelden..... Hier ook een chronisch slaaptekort gehad en nog steeds eigenlijk. Ik ben maar door blijven lopen en dat is achteraf nogal stom geweest. Gevolg is dat ik nu voor de zoveelste keer ziek ben en daar schiet natuurlijk ook niemand iets mee op. we hebben het hier natuurlijk niet over 1 nacht slecht slapen en Wat heeft je baas eraan als je doodop op je werk zit? Weet precies hoe je je voelt, niet moe, maar total loss Sterkte!
Simpel gedacht. Dan moeten we ook massaal gaan stoppen met sporten . Al die blessures, daar worden werkgevers ook de dupe van. TS: Als je oververmoeid bent meld je dan (gedeeltelijk) ziek. Ik weet uit ervaring dat het niet een kwestie is van 'even bijslapen', zoals het hier gesteld wordt. Als je doorgaat is de kans groot op overspannenheid of een burn-out. De situatie die jij schetst vraagt erom dat je op bepaalde fronten in je leven rust krijgt. Van je kindje kan je geen afstand nemen, van je werk (tijdelijk) wel. Gebruik die rust om een oplossing te zoeken om toch voldoende slaap te krijgen. Slaap bijvoorbeeld samen met je man in wisseldiensten etc. Slaapt je zoontje ook niet als je hem bij jullie in bed neemt? Nou ja, ik neem aan dat jullie zelf al van alles geprobeerd hebben. Sterkte ermee!
Meid ik heb precies hetzelfde (gehad). Moet zeggen dat het nu eindelijk sinds een week of 6 redelijk goed gaat (dat betekend maar 1 a 2 keer eruit het snachts) en ik mijn uren slaap die ik nodig heb om te functioneren weer haal. Maar ik heb het ook maanden met 3 tot 4 uurtjes slaap per nacht moeten doen, ik werk fulltime, en was echt op! Ik heb hier verder niks mee gedaan omdat ik vond dat ik dat niet kon maken tegenover mijn baas en collega's. Ik kan je dus eigenlijk geen goed advies geven en je alleen maar zeggen dat je moet doen waar jij je prettig bij voelt.