Gisteren heb ik te horen gekregen dat ik de ziekte van Graves heb ontwikkeld tijdens deze zwangerschap. In allerijl ben ik gisteren meteen met medicatie gestart, Strumazol 10mg. Woensdag mag ik naar de endocrinoloog om van alles door te spreken. Een afspraak met gynaecoloog moet ook nog plaats vinden om kindje te onderzoeken en verdere plannen te maken aangezien ik vanaf nu 'medisch' ben en ontslagen ben bij de verloskundige. Heel erg balen natuurlijk, want ja.. zit je dan ineens. Aan de andere kant fijn je serieus genomen bent en er een oorzaak is gevonden voor alle fysieke ellende die ik al zo lang door maak. Alleen ben ik wel bang voor het kindje. Hij heeft in het ergste geval 28 weken last gehad van mijn te snel werkende schildklier. Hij groeit goed aldus de verloskundige. Maar god weet of hij er later nog iets aan over houdt? Google is niet je beste vriend zeg maar. Heeft iemand ervaring met het ontwikkelen van Graves tijdens zwangerschap? Mogelijk ook pas zo laat er achter gekomen? Hoe is het met het kindje afgelopen tijdens zwangerschap en na geboorte?
Ik ontwikkelde graven voor m'n zwangerschappen dus kan je niet helpen maar wil je wel sterkte wensen! Hopelijk kindje helemaal gezond.
Ik had het ook al voor ik zwanger werd. Ik had ook behoorlijk antistoffen en mijn zoontjes zijn allebei geboren met een te snelle schildklier. Hierdoor moesten ze de eerste week na hun geboorte elke dag bloedprikken om te kijken of hun waardes daalden. Dat deden ze gelukkig en ze hebben er verder niks aan over gehouden!
Oh meid wat klote! Ik kreeg Graves na de eerste, dat is een lange weg geweest.. ik heb inmiddels geen schildklier meer dus kan je niet helpen wbt tijdens de zwangerschap, maar als je verder nog vragen hebt.. Beterschap!!
Dit is zo fijn om te lezen! Ik hoop dat als mijn baby geboren wordt, en hij ook een te snelle schildklier heeft, hij er niks aan over gaat houden
Ja ik, ik ben er pas achter gekomen 3 maanden na de geboorte van mijn dochtertje. Ik had tijdens de zwangerschap precies dezelfde klachten als daarna dus ze weten wel zeker dat ik het al had voor de zwangerschap van mijn dochter. Toen ik zwanger werd van mijn zoontje had ik nog steeds actieve ziekte van Graves. (Duurde heel lang voordat het onder controle was, slikte ook dubbele dosis strumazol enzo) Ik moest alleen direct stoppen met de strumazol toen ik pril zwanger was, mocht met strumazol overigens ook geen borstvoeding geven. Dus zou dat zeker even overleggen met de endocrinoloog. Anders eens vragen om ptu dat is wel veilig met borstvoeding in iedergeval weet niet hoe dat in de zwangerschap is. Veel sterkte! Het is een rot ziekte! Beide kindjes hebben overigens geen klachten aan de te snelle schildklier overgehouden
PTU mag je ook niet zwanger mee worden in principe. Je mag tijdens de zwangerschap ook geen block& replace doen, dus dat wordt titreren met thiamazol denk ik. Maar dat weet de endocrinoloog allemaal wel gelukkig..
Wat ik tot nu toe alleen telefonisch heb gehoord gisteren: Strumazol moest ik gisteren meteen mee beginnen, nog voordat bloed opnieuw gecheckt is en ik de afspraak bij endocrinoloog heb of het kindje bij de gynaecoloog heb kunnen laten checken. Strumazol geeft na 26 weken geen risico meer voor de baby zei de internist. Ik heb dat maar blind aangenomen, dat dat ook echt zo is.. Indien een nieuwe kinderwens, moet alles opnieuw afgesteld worden, maar daar heb ik niet eens naar geluisterd want dat is mijn zorg nu niet Ik wil eigenlijk alleen weten of mijn kindje in orde is. En of hij er later wat aan over kan houden. En wat ik nu kan verwachten van bevalling en kraamtijd. Zal nog even geduld moeten hebben
Ja, begrijpelijk, ik hoop dat je woensdag goed gerustgesteld wordt! En wat ongevraagd advies; goed eten voorlopig!!
Ik zou zeggen, kijk of een dietist mee kan kijken om te voorkomen dat je extreem afvalt. Vond t zo rot voor mijn vriendin, ze werd erg mager en verloor mega veel haar was jaar na bevalling weer graves vrij én bij de 2e zwangerschap nergens last van, ook niet na de geboorte. Dus het kan ook goed gaan tweede keer gelukkig. Haar kind was wel groot en werd regelmatig geprikt na de geboorte. Gezonde 6 jarige nu.
Nee niet echt, je zou wat kunnen matigen met je jodium maar volgens mij zet dat eigenlijk niet echt zoden aan de dijk als je er niet heel veel van in nam. Ik moest erg veel eten, en viel alsnog af. Daarom zeker nu je zwanger bent goed eten!
Vind ik serieus het enige jammere eraan; ik val helemaal niet af dacht altijd dat mensen met een snelle schildklier veel afvallen inderdaad. Ben al 11 kilo aangekomen deze zwangerschap. Tuurlijk is dat goed. Ben wel bang, dat omdat ik nu medicijnen slik om schildklier af te remmen, ik na bevalling dus helemaal niet echt af ga vallen. Woensdag ook even bespreken.
Succes morgen!! Heb je eventuele vragen opgeschreven? Ik zit altijd met een blanco hersenpan bij de arts haha, lang leve het briefje
Dank je wel!! Ik heb alles in mijn telefoon genoteerd Ik heb gisteren al een spoedbezoekje aan gyn mogen brengen. Hij heeft me gerustgesteld over dat er geen misvormingen zijn, hartje klopte op mooi tempo, vruchtwater prima. Dus dat was al heel fijn! Volgende week wordt baby verder onderzocht en krijg ik elke twee weken echo en hartfrequentie.
Inmiddels zijn ik en de kleine helemaal doorgelicht. Godzijdank maakt hij het goed. Er zijn geen misvormingen te vinden, hij loopt nog voor qua groei en alles wat ze konden checken is gecheckt. Ik moet nu elke week naar het ziekenhuis, zodat ze hem goed in de gaten kunnen houden. Het is nu echt handelen en bekijken van week tot week.
Kleine update voor wie ooit in de toekomst gerustgesteld wil worden en dit topic leest Inmiddels 34 weken zwanger. Nog steeds 2x per week naar ziekenhuis. Met baby gaat alles goed. Je weet het nooit zeker, maar hij lijkt geen last te hebben van mijn antistoffen of mijn medicijnen. Het enige wat ze niet goed konden zien, is of baby een vergrootte schildklier (struma) heeft. Daar komen we pas na bevalling achter. Bevalling is verplicht in zkh, en na bevalling moet baby en ik minstens 4 dagen in het zkh blijven. Dit is vooral voor baby, die zal veelvuldig gecontroleerd en in de gaten gehouden worden de eerste dagen. Ik slik al vanaf 26 april een dubbele dosis Strumazol (20mg). Dat is de max waarmee je nog borstvoeding mag geven. Meer dan 20mg durven ze ook niet aan om te geven ivm zwangerschap. Het is gelukkig ook niet noodzakelijk bij mij, want mijn waardes zijn echt al heel mooi aan het dalen (T3 en T4)! Alleen gaat het met mij niet goed. Dat is erg vreemd, want met deze waardes zou ik een enorm verschil moeten merken. En ik voel me nog steeds even slecht als anders. Mijn theorie blijft dan ook overeind staan vooralsnog: mijn klachten komen niet van Graves maar echt van zwangerschap. Je mag, of ik mag in ieder geval, ook ingeleid worden als dat een wens zou zijn. In mijn geval heb ik daar vanaf gezien. Ik hoop dat hij zich lekker vroeg aandient.
Laatste update voor wie dit ooit nog interessant vindt: Schildklierwaardes zijn mooi gedaald, binnen de marges. TSH is nog steeds onmeetbaar laag, maar dat is niet erg, daar gaan we na de bevalling mee aan de slag. Plan is dan om T3 en T4 steeds een beetje te laten dalen tot TSH weer wil stijgen. Ik kopieer de uitslagen hier onder. 07-04-2022: TSH 0,02 T3 5,9 T4 38 12-04-2022: TSH 0,02 T3 5,5 T4 36 25-04-2022: TSH 0,02 T3 4,5 T4 28 10-05-2022: TSH 0,02 T3 4,2 T4 22 16-05-2022: TSH 0,02 T3 3,5 T4 18 30-05-2022: TSH 0,02 T3 2,8 T4 18 08-04-2022: 10mg Strumazol 26-04-2022: 20mg Strumazol 31-05-2022: 15mg Strumazol Ondanks deze mooie waardes voel ik me nog steeds niets beter. De enige conclusie die nu getrokken kan worden is dat mijn klachten dus niet van schildklier kwamen, maar toch echt van zwangerschap. Alle hoop op beterschap zodra de kleine er uit is. Morgen hoor ik wanneer ik uiterlijk ingeleid kan worden.