Dit vond ik wel een mooie om even in de groep te gooien hier. Mijn man kent iemand die momenteel in deze situatie zit. Stel, je bent getrouwd met een vriendelijke, lieve man. Tijdens je huwelijk ontdek je dat je een ziekte hebt, waardoor je steeds minder goed te been bent en je steeds afhankelijker wordt van je partner. Hij helpt je zo goed hij kan. Eén van de gevolgen is ook dat het op intiem vlak niet meer lukt, en je man dus echt 0 seks meer heeft, terwijl zijn behoefte constant is gebleven. Ik vraag me af wat voor invloed dit kan hebben op een relatie. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: ik vind dat mijn man recht heeft op seks, maar het kan niet meer bij mij dus hij mag het bij een ander doen, met je instemming dus. Of je kan ook zeggen: neen, we zijn getrouwd in goede en slechte dagen, met mij gaat het slecht dus dat moet hij er dan maar bijnemen en op zijn tanden bijten. Of je kan ook denken: als ik hem geen seks gun, gaat hij misschien bij me weg en kan ik ook niet meer zelfstandig wonen, dus ik gun het hem uit eigenbelang. Ik ging zelf initieel voor de tweede optie, maar in feite hou je daarmee je man in een greep. Je ontneemt hem dan seks. Terwijl die man misschien wel graag voor zijn vrouw wil blijven zorgen, en dat ook blijft doen, maar intussen wel gefrustreerd raakt. Ik vind het een moeilijke eerlijk gezegd.
Ik zou voor de 1e optie kiezen. Liever dat ik weet waar en met wie hij dat doet als dat ik er later achter zou moeten komen dat hij bv stiekem bij een ander zijn behoeftes haalt. Als hij voor mij blijft zorgen en er verder eigenlijk niets veranderd qua gezinsleven, dan krijgt hij daar wat mij betreft alle medewerking voor. Wel goede afspraken over maken.
Ik zou ook voor zijn geluk kiezen, heel vervelend voor mezelf misschien maar ik heb liever een blije en gelukkige man dan die ook iets beleeft, al is het met een ander.
Ik zou zeker voor optie 1 kiezen. Liever dat ik het zelf weet en het hem ook gun. (Want hij heeft het vast ook mega zwaar met dr ziekte) Ik denk dat het je meer pijn doet als je erachter komt dat die vreemd gaat omdat je hem geen ruimte geeft.
En als het andersom zou zijn? Zou jij een leuke tinderdate erbij nemen omdat je man het niet meer kan? Ik zou dat niet kunnen. Ik denk ook niet dat mijn man het zou kunnen of willen. Ik zou er ook vreselijk verdrietig van worden als hij het wel met een andere vrouw zou willen doen. Daarbij.... Ik weet natuurlijk niet wat de ziekte is en wat de vrouw wel/niet kan. Maar er zijn toch alternatieven te bedenken? Het moet toch niet perse door het gaatje zeg maar.
Oef lastig. Ik zou denk ik nu zeggen optie 1, maar kan me voorstellen dat dit vanaf ze zijlijn gezien makkelijk zeggen is. Ik ben best jaloers/onzeker door ervaringen met exen, en zou denk ik toch bang zijn dat hij verliefd wordt op die ander en dan alsnog de benen neemt. Maar hem seks ontzeggen helemaal, met het risico dat hij het stiekem elders gaat zoeken zou ik ook niet willen....
Optie 1, zeker weten beide kanten op. Ik zou het hem niet ontnemen en hij mij ook niet. Wij allebei hebben behoefte aan lichamelijke contact, lust en stoom afblazen of hoe je het maar wil noemen. Het zal vast niet makkelijk zijn, en vast ook niet meteen aan de orde zijn maar jaren zonder seks terwijl je wel de behoefte hebt daar geloof ik niet in.
In voor en tegenspoed hier! Dan wacht hij maar tot ik dood ben of zo hoor. Ik zou er andersom ook nul behoefte aan hebben
Absoluut optie 1. En als dat niet werkt vanwege jaloezie, pijn, venijn, dan zou ik er misschien zelfs voor kiezen om de relatie te verbreken of de aard van de relatie te veranderen (bijvoorbeeld elders gaan wonen, als het een lang en intensief ziekbed is). Zodat hij verder kan met zijn leven en niet alleen maar voor mij hoeft te zorgen. Maar dat ligt er ook aan hoe zeer hij eronder te lijden heeft en wat het met hem doet.
Ik ga voor geen een van de opties. Als je een ziekte hebt waar je 0 qua seks kan doen.... ben je dan verlamd tot je nek, of hoe moet ik dit zien. Toen wij verkering kregen 23 jaar geleden kon ik vrijwel alles. Nu (door chronische ziekte) ben ik al blij als ik de dag door kom en de kinderen kan verzorgen. Sex zoals vroeger is er niet meer. Maar er zijn zo veel andere dingen in bed mogelijk , ee hebben samen veel opties verkend en hebben ons sexy leven nu aangepast. En heel soms heb ik energie over en breiden we het wat uit.
In voor en tegenspoed toch? Ja, daar ben ik echt een trut in maar hij mocht eerst van me scheiden als hij sex met een ander wil hebben. Dat mijn ziekte invloed op hem heeft en hij daar niet voor gekozen heeft, begrijp ik. Ik heb ook niet voor die ziekte gekozen. Als hij die niet handelen kan, maakt hij zich eerst maar los van me, daarna kan hij zijn gang gaan. Puur hypothetisch geschreven trouwens.
Dit inderdaad. Ik heb zelf vaginisme gehad, geen ziekte dus maar wij konden geen echte seks hebben (geen penetratie). We konden wel andere dingen en ik kreeg therapie. Uiteindelijk lukte het allemaal wel, maar in de tussentijd heb ik het wel eens ter sprake gebracht want ik wilde hem dat niet ontnemen. Er is geen haar op zijn hoofd geweest die eraan dacht om penetratie bij een ander te zoeken. Maar ik kan mij voorstellen als iemand al jaren ziek is en er op geen enkele manier seks mogelijk is dat er dan wel gekeken wordt voor alternatieven.
Voor ons is seks helemaal niet zo superbelangrijk in onze relatie. Als ik ziek zou worden en er zou echt geen enkele manier zijn waarop ik hem nog kon bevredigen (....hoe dan inderdaad? )geloof ik niet dat mijn man zin zou hebben dit ergens anders te gaan zoeken. Andersom zou ik dat ook niet doen. Tenzij ik echt in coma zou liggen of in een verpleeghuis zou belanden voor de rest van mijn leven, dat is misschien een ander verhaal. Dan zou ik hem wel een nieuw leven gunnen met een andere vrouw.
Optie 2, tenzij ik dement zou worden bijvoorbeeld. Als ik het niet bewust mee zou maken en je elkaar geestelijk ook niet meer goed kan bereiken, zou ik het ok vinden als hij ergens anders een relatie zoekt.
Vanuit mij eigen fysieke gammele lijf en man die mantelzorger is van mij en mijn wereld klein is geworden waardoor de verhouding man/vrouw ook wat is verschoven. Voor en tegenspoed. Staat hem vrij om zichzelf te verlossen van de druk het www is gewillig, maar buiten de deur gaat niets gebeuren mag ik hopen (Of ik moet een aandoening krijgen die mijn persoonlijkheid ernstig doet veranderen of mijn bewustzijn laat verlagen: als ik alleen maar begeleid kan wonen achter de gesloten deuren en geen verbetering in kan zitten dan is de relatie ook niet meer als man en vrouw)