Ik merk nu heel erg dat je toch een beetje in dezelfde bubbel blijft tijdens de corona en bepaalde mensen hoegenaamd niet meer ziet of spreekt. Je ziet elkaar ook niet meer op verjaardagen. Wij hebben bepaalde vrienden die we regelmatig zien, maar sommigen ook helemaal niet. Datzelfde geldt voor familie. Natuurlijk bij heel veel mensen is het altijd goed en pak je de draad weer op als dit allemaal voorbij is, maar bij sommige mensen zal dat toch wat anders zijn ben ik bang. Aan de andere kant, als sommige relaties door deze toestand verwateren, waren ze al niet oké. Hoe gaat dat bij jullie?
Valt wel mee. Mijn collega’s spreek ik niet meer live dagelijks dat vind ik jammer maar dat pakken we wel weer op. Ik eet met een groepje van het HBO en mijn oude werk ongeveer 2-3 keer per jaar maar nu door COVID lastiger maar ook dat pakt zich altijd vanzelf op. Mijn beste vriendin en zus en goede vriendin zie ik nu nog gewoon dus dat is geen probleem. Heb nog 3 vriendinnen die ik nu al lang niet gezien heb (oktober) maar dat gebeurd ook door COVID wel eens vaker en nog steeds zijn we na 20 jaar vriendinnen. We appen wel gewoon. Dus nee, valt hier wel wat mee.
ik merk wel dat sommigen contacten flink verminderd zijn; Ze staan zó anders in het corona gebeuren dan ik en dat uit zich op meerdere vlakken/gespreksonderwerpen. Ieder zijn mening, maar het is prettig om enigszins gelijkgestemde om je heen te hebben natuurlijk. En op ander vlak ; door de corona is de werkdruk bij sommige vrienden véél hoger geworden en hebben zij gewoon geen tijd meer. Na diverse malen te proberen een moment af te spreken, houd het een keer op als er geen poging van de andere kant wordt ondernomen. Ook dan merk je dat je anders in dingen staat. Waarschijnlijk hadden zulke vriendschappen sowieso geen standgehouden, maar ze zijn mogelijk wel eerder afgekapt - en dat is ergens ook wel eenzaam.
Valt mee, we hadden sowieso al een kleine groep van vrienden die we 1x in de zoveel weken zagen. Dat is nu niet meer of minder. Voor familie hetzelfde.
Hier valt het ook mee. Familie woont allemaal dicht bij en blijven we gewoon zien. Vrienden ook maar dan anders. Niet meer met de grote club maar zo gaat mijn man een middagje op bezoek of uk
Ik heb met 1 vriendin geen contact meer maar denk dat corona dat alleen heeft versneld zeg maar. Dat was al 1 richtingsverkeer van mijn kant Wel is 1 vriendin door gebrek aan verjaardagen vieren verjaardagen compleet vergeten. Dat herken ik ook wel een beetje, dat ik extra mijn best moet doen om de dagen te onthouden omdat er geen uitnodigingen meer komen
Hier op sommige vlakken wel en andere weer niet. Ik had een groepje collegas met wie ik altijd lunchte, vroeger werkten we samen maar in de loop der jaren zijn we naar andere afdelingen gegaan. Nu sinds corona hebben we elkaar amper meer gesproken, omdat er geen zin/tijd hebben voor nog een extra online meeting. Ook oude studievrienden aan de andere kant van het land, die we vroeger 3 a 4 keer p jaar bezochten ... hebben we dit jaar helemaal nog niet gezien. Aan de andere kant ben ik veel closer geworden met een paar vriendinnen uit de buurt, omdat we veel samen wandelen en onze kinderen veel metelkaar spelen.
Dat laatste herken ik. Heb veel contact met de moeder van t vriendje van zoon, net als met ouders van de buurtkinderen en sowieso buren; Mensen hebben toch behoefte aan contact dus wij merken.in de straat dat mensen echt veel sneller dan pre corona komen praten als je even buiten veegt of als je kind buiten speelt bv.
Ik heb eigenlijk dat gevoel niet. Maar ik werk natuurlijk in het ziekenhuis en blijf mijn collega's (en oud collega's) gewoon zien, op het werk. Met andere mensen die belangrijk zijn hou ik ook gewoon contact. Daarbij is natuurlijk ook een klein voordeel dat ik alleen ben met 1 kindje dus in principe overal op visite kan (dat hou ik natuurlijk wel beperkt, maar ik blijf ook niet alleen maar thuis). Sommige vriendinnen/ kennissen zijn voorzichtiger dus dan houden we via de app of telefoon contact. Maar die contacten kunnen ook wel tegen een stootje, dus dat kunnen we daarna weer oppakken. Ik zie het ook niet echt als een jaar. Vorig jaar in de zomer heb ik best veel mensen gezien, toen waren de regels minder streng, was het heerlijk weer om buiten af te spreken. In November/ begin December kon je hier ook nog met een klein groepje uit eten. Nu de afgelopen, 2/ 3 maanden staat alles wel weer meer stil, net als vorig jaar tussen maart en mei/ juni. Ik blijf optimistisch dat het binnenkort weer vrijer wordt en niet de hele lente/ zomer zo streng blijft. Wat er wel is veranderd, maar dat vind ik eerder positief is dat ik meer contact heb met de buren en mensen uit het dorp.
bepaalde contacten zijn wel veel minder. en andere zijn juist sterker. ik merk dat de directe familie dus mijn ouders/schoonouders/broer/zus, die band is wel sterker geworden, dat zijn de belangrijkste mensen die je echt wilt zien ook tijdens de pandemie. Verder zijn er een aantal goede vrienden die we vaker zien dan voorheen. en ik heb nog wat vrienden die ik sowieso maar een aantal keer per jaar zag, en die zal ik na de pandemie ook zeker wel weer gaan zien, en dan waarschijnlijk met dezelfde regelmaat als voor de pandemie. Ik denk ook dat we wel vrienden hebben die we nu bijna niet zien, maar die we straks zeker weer vaak gaan zien dat zijn vrienden die mijn man al vanaf zijn kindertijd kent, in de zomers zien en spreken we die meestal wel vaak met kinderverjaardagen, op dorpsfeesten, BBQ's, we doen uitjes naar speeltuinen etc. dat was deze zomer allemaal niet of minder, dus als de pandemie over is gaat dat wel weer gebeuren.
Nee, juist het tegenovergestelde. Alles is veel sterker geworden. Ik had bijvoorbeeld nooit zo'n sterke band met m'n schoonouders. Niets negatief hoor, we gingen prima met elkaar om. Maar sinds Corona is het contact veel beter en bel ik ze ook gewoon om even bij te kletsen e.d. En wat @Plopperdeplopperdeplop (geweldig, je naam hahaha) zegt, ik heb ook veel meer contact met buren en anderen hier in de buurt.
oja en voor wat betreft collega's ik zie een deel van mijn collega's nog bijna dagelijks. Ik mis alleen de gezamelijke koffiepauzes en lunches. waarbij je lekker kunt brainstormen met collega's van verschillende afdelingen en het over alledaagse dingen kunt hebben. meestal hebben we het nu over werk. en de pauzes houd je zelf of met je directe collega's.
Hier juist beter. Ik steek meer moeite in relaties nu, omdat ik het ‘nodig’ heb en mijn collega’s, vrienden en familie ook. Wel zijn de vrienden (kennissen) die wat verder weg staan, meer op de achtergrond geraakt. Maar die zien we van het zomer wel weer op het strand, terrasje en op stap.
Met mijn familie nog prima contact. Bij m'n ouders ga ik geregeld even langs. Met zussen voornamelijk via Whatsapp. Met schoonfamilie is weinig contact. Wij houden ons aan de regels, hun niet. Heb een beetje het idee dat ze ons dat kwalijk nemen. Vooral m'n schoonouders omdat ze nu onze kids ook niet zien. Is ruim 2 uur rijden, dus alleen gaat m'n man ook niet. Vrienden zien we nauwelijks. Af en toe via Whatsapp contact om op de hoogte te blijven. Bellen heb ik altijd al een hekel aan gehad. Dus doe ik alleen als het echt nodig is.
Mijn familie woont op afstand. Dus het contact was altijd al meer via app en telefoon. Ik mis wel mijn zus life te zien. Omdat zij in een verpleeghuis werkt zijn ze altijd extra voorzichtig geweest. Dus ik heb haar maar een paar keer gezien. Veel vrienden heb ik niet. De goede vrienden zien we, door beide druk leven en ook weer afstand, toch al weinig. Maar als we bij elkaar komen is het gewoon altijd goed. Contact met mijn schoonfamilie id juist verbeterd. Dat was eerder steeds op drukke verjaardagen. Daar ben ik het slecht in. Toen pa slecht lag in het voorjaar hebben de broers en zussen bijna dagelijks gezoomd. En met 1 broer (Die ook heel heftig ziek geweest is) van man hebben we veel online contact nu. Regelmatig videobellen en appen.
Wij gaan zo ie zo weinig langs bij familie.. zien onze ouders wekelijks omdat ze ook oppassen.. onze beste vrienden zijn onze buren en die zien we dus bijna dagelijks.. al is het maar een praatje in de voortuin.. ik facetime met mijn broer, en zusje.. zie ik mijn neefjes.. daarnaast hebben we nog vrienden die we ook vaak genoeg nog kunnen zien hoor..
Nee, er zijn geen banden verwaterd. Met mijn broer is het contact juist intensiever. Hij woont wat verder weg, waardoor we elkaar niet wekelijks zien. Maar we zijn sinds de eerste lockdown wekelijk gaan videobellen. Soms maar een kwartiertje, soms bijna een uur. Leuk om zo toch weer meer betrokken te zijn bij elkaars leven! Met andere familie en vrienden hebben we sowieso nog contact via Whatsapp of inderdaad met videobellen. Of ik fiets eens bij iemand langs om een klein cadeautje in de bus te gooien. Zomaar een aardigheidje. Dus wat we missen aan live-bezoek, halen we op deze manier wel in.
Met mijn eigen familie is het niet veranderd. We zien elkaar natuurlijk niet in real live, maar door de grote afstanden was dat altijd al. Maar appen wel dagelijks. Mijn schoonfamilie daarintegen.... Die geloven niet in corona. Ik ben heel erg ziek geweest. Nu nog steeds aan het revalideren. En hun zeggen glashard wij kennen niemand die Corona gehad heeft. Hun houden zich niet aan de regels. Ze vond t maar onzin dat we niet met Pasen kwamen. Nu is alles weer veranderd omdat onze dochter in quarantaine moet. Hun hele houding maakt het lastig. Qua vrienden is niks veranderd. Veel app contact. Op bezoek gaan zit er even niet in.
Ja ik merk echt dat sommige banden erg verwaterd zijn. Soms heel jammer maar het komt wel weer. Bij andere denk ik dat het net dat zetje heeft gegevens wat anders toch wel verwaterd was maar wat een beetje doorkabbelde. Met name de vriendschappen/familie waar we wat meer op bijv. de avonden waren aangewezen zijn erg verminderd en ook degene waar we vaak met meerder mensen tegelijk afspraken komen nu niet meer voor. Ook het met ons gezin met pubers ergens heengaan deden we nu nauwelijks meer. Op zich gaan wij echt nog wel af en toe bij mensen langs met z'n tweeën, of zij bij ons, maar dan dus niet echt als gezin. Verjaardagen worden niet meer gevierd. Met anderen gingen we graag ergens heen wat nu nauwelijks kan. Dus ik merk het echt wel in onze contacten dat het anders is en echt minder leuk. Ik ben overigens ook totaal geen beller dus het is niet dat we dat ook even anders invullen met veel bellen ofzo. Maar goed, ik hoop over een tijdje het allemaal weer heerlijk in te halen als er weer meer kan .
Met vrienden , mijn familie en schoonouders valt wel mee. Dat is goed bijgehouden. Al dan niet digitaal of buiten op afstand. Mijn schoonzussen hebben we nu meer dan een jaar niet gezien en minimaal gesproken. Ach ja.. band was al niet best dus corona gaf een zetje.