Wat zouden jullie doen? Onze zoon is nu 3 jaar en 5 maanden. Heeft een hele lichte vorm van cerebrale parese, dus de coordinatie en evenwicht is verminderd. Hij vindt bijv. op de wc zitten niet heel eng, maar wel ongemakkelijk: je moet er eerst al op klimmen, help ik hem bij, want als je een krukje gebruikt, moet je je eerst nog omkeren voor je erop kunt zitten en dat gaat niet lukken. Maar ook dan de benen wijd doen enzo, hij vindt t maar wiebelig allemaal en zegt binnen vijf seconden: klaar! Nu weer af. Potjes kunnen niet, zijn billen zijn al veel te groot. We hebben een family zitting, dus een wcbril in een wc bril op het toilet, dus daar ligt het niet aan. Maar hij geeft zelfs vaak niet aan dat hij gepoept heeft. Het interesseert hem nog steeds voor geen meter, ook geen onderbroekjes, stoere jongen zijn, stickers of wat dan ook. Ik zie eigenlijk dus nog helemaal geen tekenen van zelf iets aangeven zeg maar, hooguit een heel enkele keer dat hij zegt dat hij een poep heeft. Maar dat is het dan. HOE ga ik mijn zoontje zindelijk krijgen? Het is nu vakantie. Een week. Heeft het zin om het weer te proberen? De vorige keer was een paar maanden geleden. Het deed hem niets, plaste gewoon in zijn broek terwijl ik wel vijf keer daarvoor (en dan iedere vijf minuten) had gevraagd of hij moest plassen. Hij ging zogenaamd spelen achter het gordijn (had hij nog nooit gedaan) toen hij moest poepen blijkbaar. Ook gewoon in zijn broek dus. Zucht. Hij wilde ook na twee dagen regelmatig op de wc zitten gewoon niet meer op de wc. Wachten tot de zomer komt en dan doorzetten of nu weer een poging doen? Wat zouden jullie doen?
Zet je wel een krukje onder zijn voetjes als hij zit? Dat geeft zoveel extra steun. Heb je hem wel eens gevraagd waarom hij niet op de wc wil? Neem jij hem mee naar de wc als jij moet of je partner misschien? Ik zou vooral niet dwingen. Het ene kind is wat later als het andere.
Hij heeft inderdaad een krukje, anders zou hij het helemaal wiebelig vinden. Het is niet zo dat hij er helemaal niet op wil. Maar zodra het dus de derde dag is en hij en met veel meer regelmaat op zou moeten gaan zitten, dan is het zeg maar niet leuk meer en heeft hij het wil gezien en vindt het niet leuk meer.
Juist op dat moment zou je moeten doorzetten denk ik. Is dan een punt waar hij doorheen moet. Zelf heb ik er nooit problemen mee gehad met mijn dochter, maar denk dat ik dan op die derde dag gewoon zou moeten doorzetten. En anders eens met de huisarts bespreken of met het consultatiebureau, misschien hebben ze daar wel tips
Overal zeggen ze dat je niet moet dwingen. Als hij moet huilen omdat hij niet meer op de wc wil, lijkt me er toch ook een risico bestaan dat hij een aversie tegen krijgt? CB heb ik ook gevraagd, daar kreeg ik alleen een folder erover in de hand gedrukt, maar die algemene tip, die kennen we al wel.
ow nee, als hij moet huilen dan zou ik ook niet dwingen.. Misschien toch in de zomer dan laten lopen zonder luier. Misschien dat hij het tegen die tijd wel "vies" vindt en toch maar de wc op gaat zoeken. Niet op de wc willen plassen of poepen - Patiëntenfolders - 5875 - Isala https://www.maasziekenhuispantein.nl/php/skdownload.php?id=1030 Misschien staat hier iets waar je iets aan hebt. Heel veel succes.
Het kan met de cerebrale parese te maken hebben... lees namelijk dat veel kindjes met cp concentratie problemen hebben of andere problemen. Dus misschien dat dit bij de cp hoort?
Wij hebben het hier gewoon gelaten. Totdat ze zelf aan gaf te willen plassen op de wc. Poepen heeft helaas nog wel 4 maanden geduurd. Tot die tijd....veel broeken verschonen. Luiers hebben we met moment dat ze zelf vroeg direct helemaal weg gelaten. Ging super goed. Ze was bijna 5 en in 3 dagen geen enkel ongelukje meer. Zelfs snachts. Poepen heeft ze moeten leren....constant haar erop zetten en laten blijven zitten. Nu moeten we het nog dagelijks zeggen anders vergeet ze te gaan en dan weer ongelukje.... Zou nog even wachten dus vooral als hij bang is. Succes.
Ik vond het hoofdstukje zindelijkheid ook erg tegenvallen. Op papier klinkt het logisch allemaal, maar de praktijk... Mijn oudste dochter had ook 0,0 interesse en ik heb de hele tijd gedacht, 'oke, ze is er niet aan toe'. Maar ja, school kwam dichterbij, dus met 3jr9m heb ik er echt werk van gemaakt. Nu moet het gewoon. Omdat zij verder gezond is, had ik ook geen reden om aan te nemen dat ze het niet zou kunnen, haar lijfje werkt gewoon prima. Het ging niet zonder slag of stoot (ze vond het eng om plasje los te laten op potje of WC, ik zie haar nog zo panisch krijsend op het potje zitten: "Er komen druppels uit mij!"), en heb het, goed kijkend naar haar en haar gedrag, in kleine stapjes opgebouwd, maar wel doorzetten. Of ze nu wilde of niet, ze moest er toch doorheen en ik moest dus door haar verzet/angst heen. Ik heb haar dus wel 'gedwongen' tot op zekere hoogte en dat was ook het zetje dat zij nodig had om over haar angsten heen te komen. Wat ik bijvoorbeeld deed is in ochtend een onderbroekje aan en na 2 ongelukjes mocht ze de rest van de dag een luier aan, maar de ochtend erna weer gewoon onderbroekje en mocht ze pas na 3 ongelukjes een luier aan. Het heeft de nodige tranen van haar kant gekost, maar ze kon binnen een paar dagen duidelijk (van te voren) aangeven dat ze moest plassen/poepen en kon het ook al even ophouden. Ze heeft maar weinig ongelukjes gehad. Uiteindelijk hebben wij de meeste tijd/energie moeten steken in het op 'commando' durven loslaten op potje/WC, maar ook dat is, in kleine stapjes opgebouwd gelukt voordat ze naar school moest. Ik denk ook omdat ik uitstraalde dat het toch moest, dat ze het nu echt niet meer kon vermijden. Ik zou in jouw geval misschien wel even bespreken met huisarts/andere arts of hij echt een lichamelijk 'probleem' zou kunnen hebben tav zindelijkheid (tgv cp).
Bedankt voor jullie reacties. Weet je, alles kan met CP te maken hebben, maar het HOEFT niet. En ik denk als ik dat aan een arts/neuroloog ga vragen, dat is voor hen ook glazen bol werk: ja, dat kan, maar het hoeft niet. Weet haast wel zeker dat je met die vraag geen duidelijk antwoord zult krijgen, omdat dat denk ik ook niet kan. Hij weet wanneer hij een poep gedaan heeft, maar heel logisch eigenlijk omdat hij een luier draagt: hij wist niet dat poep uit zijn billen kwam en plas uit zijn piemel. Nu weet hij dat wel. Hij kreeg waterpokken in deze vakantie en was behoorlijk ziek, dus helaas, weer geen poging. Nu wordt het de mei vakantie. Wordt t m dan nog niet, dan MOET het in de zomervakantie. Als het nadien nog niet is gelukt, zal ik eens iets vragen aan een arts. Maar ik denk echt serieus dat ik daar weinig mee op schiet, want zij kunnen ook niet in een lichaampje kijken van een CP jongetje. De een heeft daar wel last in de zin van coordinatie/aansturing, de ander niet. Hij heeft in elk geval een van de lichtste vormen. Knippen is bijzonder moeilijk, aan- en uitkleden ook moeilijk (en niet willen!).
Ik heb er niet genoeg verstand van, maar ken het wel bij andere kinderen, vandaar mijn vraag.. Krijgen de hersenen van je zoon wel een seintje als hij moet plassen/poepen? Dat er een signaal komt wat hij herkent zeg maar? Bij huilen etc zou ik ermee stoppen, luiers zijn altijd beter dan angst voor de wc. Je zou advies kunnen vragen aan de fysiotherapeut eventueel.