Mijn zoontje heeft de laatste tijd nogal de neiging om te jengelen. Sowieso is luisteren blijkbaar heel moeilijk. Ik kan nee zeggen tot ik een ons weeg. Soms kan ik echt boos worden, omdat hij ook nog wel eens gevaarlijke dingen doet. Hete thee pakken bijvoorbeeld, of mokken op de grond laten vallen. Meestal schrikt hij dan wel en houdt op omdat ik dan met een harde en lage stem zeg dat het niet mag. We zijn wel consequent, hij mag niet ene keer wel en andere keer niet. Maar misschien dat we juist niet zo vaak nee moeten zeggen, maar bijvoorbeeld op de gang moeten zetten? Helpt dat al op deze leeftijd? Wat het jengelen betreft is het echt heel erg. Als hij iets niet mag, als ik iets afpak, als hij ergens niet bij kan, alles wat hij kan verzinnen kan hij om jengelen. Het vervelende is, dat ik hem dan zo zielig vind met dat bekkie omlaag getrokken echt zoals die smiley, dat ik het moeilijk vind om hem niet te troosten, ook omdat hij dan naar me toe komt en tegen me aan gaat hangen. Ik probeer hem dan te negeren, nee is nee en dat moet hij leren, maar verdorie, dat jengelen is echt wel heel vervelend en lastig te negeren. Alsof we hem echt iets heel ergs aandoen... :S Het is helaas ook moeilijk om echt contact met hem te krijgen. Als ik zijn arm vastpak (niet te hard!) en hem aankijk op zijn hoogte, dan probeert hij zich los te trekken en kijkt de andere kant op. Het enige wat me tot nu toe gelukt is, is hem leren dat hij niet mag slaan. Als hij dat doet, meestal zie ik het al aankomen en zeg ik streng dat hij niet mag slaan en dan gaat hij aaien ipv slaan. Iemand tips?? Vooral hoe we van het jengelen af kunnen komen en ervoor kunnen zorgen dat we geen 100x nee hoeven zeggen terwijl meneer vrolijkt door gaat en me uitlacht?
Sorry geen tips, maar zoooooo herkenbaar. Ik vind dat jengelen ook heel moeilijk, ze gaat nu als wij zeggen dat iets niet mag zelfs heel dramatisch en hard huilen. Idd ook aan mijn been hangen, pff moeilijk dan om vol te houden he!
Herkenbaar!! Mijn zoontje is ook 1,5 en erg aan het testen. Toch is het enige wat helpt inderdaad 100 keer nee zeggen en wegzetten van de situatie. Lijkt doelloos, maar er komt een tijd dat ze ook echt gaan luisteren Ik vind hem persoonlijk te jong om al in de hoek of op de gang te zetten.
Zoals alles is dit een fase. En ook al denk je dat ze op deze leeftijd al veel weten wat wel en niet mag ... dat is juist nog niet. Het gaat met kleine stapjes. Ik zou als ik jou was eens proberen af te leiden in plaats van steeds nee te zeggen. Ik weet het het is moeilijk maar om jezelf nu heel de dag een politie pet op te zetten. En zorg dat hij zijn energie kwijt kan. Rond die tijd ging ik soms wel twee uur op een dag naar een speeltuin zodat hij kon kijken naar andere en spelen in een andere omgeving. En het jengelen om alles ... dat hoort er wel een beetje bij. Zo lang jij daarop blijft reageren blijft hij het als bewijs gebruiken dat hij je aandacht heeft. Straf geven, kan maar dat zou ik dan echt maar een minuut tot een halve minuut doen ... en daarna uitleggen waarom hij daar zat. Hoop dat je snel weer in een leukere fase zit.
Het is idd heel moeilijk om vol te houden en ik weet idd als ik eraan toegeef dat hij er mee door gaat. Mijn man heeft daar dan weer totaal geen last van trouwens. Die kan het heel gemakkelijk negeren. Gelukkig is mn zoontje ook nog wel heel lief en er zijn ook dagen dat hij ineens de hele middag lief speelt. Ik moet eigenlijk ook echt weer wat vaker dingen met hem doen, maar omdat ik ernstige bekkeninstabiliteit heb is dat wel lastig. Ben ook wel blij dat ie dit gedrag alleen thuis vertoont. Hij doet het gelukkig nog niet in het openbaar Soms maakt dat me ook wel onzeker, hij was afgelopen weekend een nachtje bij mn schoonouders en het viel hun wel op toen ze hem terug brachten dat hij thuis veel meer jengelt de hele tijd
Zo herkenbaar Mijn uk was laatst logeren en werd me verteld dat ze het zo knap vonden dat hij zo goed alleen kon spelen! Toen ben ik thuis ook eens wat meer gaan negeren en het huishouden gaan doen ... en waarempel na twee keer zeuren pakt hij een boekje of wat en gaat zijn eigen gang. Nu is mij uk wel ouder dus dat komt allemaal wel ... maar soms moet je ze even aanzwengelen met een kleurboekje of een paar poppetjes en dan gaat de rest vanzelf. En vooral belonen ... ohhhh wat kun je lief spelennnn ... tot in de treurrrnis