Woensdag avond kreeg mijn zoontje de buikgriep, hele nacht spugen, , de dag erop was hij nog wat hangerig maar verder niks meer aan de hand. donderdag nacht kwam ineens weer alles eruit, en vrijdag ochtend ook. Ik werk altijd op vrijdag en dan gaat mijn zoontje naar speelzaal , en mijn moeder haalt hem dan altijd op. Alleen kon mijn zoontje nu dus niet naar speelzaal, en mijn moeder moest s ochtends eerst naar de dokter. Ik had mijn werk dus gebeld, dat ik wel kon komen werken maar pas als mijn moeder terug was van de dokter. kreeg ik te horen of ik niet eerder had kunnen bellen! ja wil je best midden in de nacht bellen. hier was mijn afdelingschef niet echt blij mee, maar wat moet je anders als alleenstaande moeder? je zoontje van 3 een emmer geven en zeggen mama moet echt werken schat? ik moest om 9 uur beginnen en ik was nu dus pas om 11 uur op mijn werk. het weekend ging alles goed met mn zoontje , hij was vrolijk , geen koorts, niet meer spugen. het was het weekend waarin hij altijd naar zijn vader gaat, hij wilde zelf heel graag en ik had met zijn papa afgesproken dat hij hem een beetje rustig hield. toen hij weer thuis kwam zondag avond was hij wel flink verkouden geworden, blafte als een hond maar ja dat gebeurd wel vaker. nu moest ik vanmorgen weer werken en mijn zoontje weer naar speelzaal waar mijn moeder hem dan weer op zou halen. Maar nu haalde ik hem dus uit bed, bloedje heet, fikse koorts, hangerig en nog steeds flink hoesten, met fikse koorts kan ik hem moeilijk naar speelzaal brengen, mijn moeder was niet thuis vanmorgen,en mijn zoontje hing alleen maar bij me. met lood in mn schoenen weer het werk gebeld, waarop mijn afdelingschef dus flink geirriteerd reageerde. ik moest maar verder bellen en het hem laten weten of ik kwam. de vader van mn zoontje was aan het werk dus dat was ook geen optie. dus ik kon gewoon niet werken. uiteindelijk werd ik gebeld dat hij een andere optie had, ik zei dat ik vandaag naar de dokter ging met hem, en dat ik het ook vervelend vond, hij zegt ja nu is het elke keer wat , zo kan het niet. kijk ik snap hem ook wel dat het vervelend is, maar je doet zoiets toch niet met opzet? voel me er best rot onder, en weet dat ze me niks kunnen maken, maar ze geven me nu echt een beetje het gevoel dat ik er met de pet naar gooi, en gewoon een dagje vrij wil of zo. overigens werk ik maar 2 en een halve dag , en het gebeurd natuurlijk altijd op de werkdagen, maar ja het kan gebeuren, en mijn zoontje is afgelopen jaar 1x ziek geweest, op mijn vrije dag. sorry voor mijn verhaal maar moest het even kwijt. wat ik al zeg ik snap hem best dat het vervelend is, maar ja wat doe je er aan.
Wat vervelend voor je zoontje en jou. Snap je baas wel maar je voelt je al ontzettend schuldig, gemeen van hem om dan zo te doen. Je had je vrijdag ook helemaal ziek kunnen melden maar je kwam toch nog. En niet iedereen heeft op maandag zomaar even een oplossing. Iedereen werkt dan. Ik zou als je zoontje beter is gewoon even naar je baas stappen en het uitpraten, even vertellen dat je t heb geprobeerd op te lossen en dit echt de alles laatste optie was. Misschien voel je je dan iets beter? Beterschap met je mannetje
pff... wat een nare reactie van je chef, zeg! balen van je kleine mannetje. Of je je nou rot voelt over werk of niet, lekker je zoontje verwennen. lekker knuffelen Je kan er niets aan doen, ga het jezelf ook niet kwalijk nemen! Het klinkt overigens alsof je chef zelf geen kids heeft? Ik merk zelf namelijk echt heel erg verschil met de bazen (heb er twee ) die ik spreek. De één heeft twee kids en de ander woont nog maar net samen met zijn vriendin en denken er nog niet eens over na. Baas mét kids is zoveel meer begripvol als je je zorgen uit of als Ukkie ziek is. Baas zonder kids doet een soort van quasi-sociaal maar je merkt aan hem dat hij er totaal geen beeld bij kn vormen en totaal geen benul heeft van hoe het voelt of wat dan ook.....
Ik snap dat jij je rot voelt, maar ik kan jou chef ook wel begrijpen, net de 2 dagen dat je werkt kan je niet komen. Maar zoals je schrijft zijn jouw oppas mogelijkheden beperkt en als er niemand op je kindje kan passen dan kun je niet werken, dan houdt het op, misschien dat je de vader van je kindje eens kan inschakelen?
Heel vervelend dat je zoontje ziek is, maar ik kan me voorstellen dat he baas er niet blij mee is. Dat je ziek meldt is tich echt voor noodgevallen en als dat regelmatig voor komt is dat voor je baas natuurlijk erg vervelend. Ik snap dat je er niks aan kunt doen dat je zoontje ziek is, maar is het geen optie om je kennissenkring of oppas kring iets uit te breiden? Als jij mijn collega zou zij zou ik er eerlijk gezegd ook wel wat van balen sorry...
Hier leven ze ook niet mee als zoonlief ziek is. Zelfs toen hij in het ziekenhuis lag toen hij een flinke astma aanval had gehad en 1x een hevige Epeleptische aanval had was het "oh wat zielig voor hem,Hoelaat kun je hier zijn??" Daar sta je dan,huilend ging ik na het werk met in mijn hoofd het geschreeuw van hem toen ik weg moest..verschrikkelijk!!
snap oo dat het vervelend is hoor, mijn kennissen kring werkt ook allemaal, regelmatig komt het niet voor alleen nu vrijdag en vandaag voor de rest dit jaar maar 1x ziek geweest maar dat was op een werkdag,
klopt ik had de mijn ex al gebeld maar die was zelf aan het werk, en zijn ouders passen ook wel eens op maar die lagen zelf ook met griep op bed het heerst zo erg, stuk voor stuk bellen ze af dus kan t me ook voorstellen dat het zijn neus uit komt.
ja ik ga het er vrijdag ook even met hem over hebben, ik bel nooit zomaar af, dan moet er echt wat aan de hand zijn, en als je dan met lood in je schoenen al moet bellen vind ik gewoon vervelend overigens zijn ze verder wel heel begripvol op mn werk hoor, dus bedoel dit ook echt niet gemeen tegenover mn werk, maar voel me er wel rot om
Soms kunnen mensen echt heel raar door de bocht komen. Mijn dochter is ziek en gelukkig heeft mijn baas mij hier nooit op aangekeken en me altijd de ruimte gegeven. Ook is hij heel flexibel hierin, vooral alleenstaande moeders. Kindjes gaan boven alles. Jammer dat je chef zo zakelijk is. Als jij er eigenlijk altijd bent en nu door pech je zoontje 2x in korte tijd ziek is vind ik niet dat jij je schuldig moet voelen en je chef niet zo geïrriteerd hoeft te doen.. maar goed, de ene baas is de andere niet. Hoe gaat 't nu met de kleine?
Tsja, als het verder bijna nooit voorkomt is het jammer voor je baas, maar je kind gaat voor. Ik ben ook al de hele week thuis omdat Simone een flinke griep te pakken heeft. Nu ben ik zelf ook ziek dus ik heb ze de keuze gegeven. Of ik neem calamiteitenverlof of ik meld mezelf ziek. Dat laatste was minder rompslomp dus ik ben nu ziekgemeld. Het is de eerste keer in 2.5 jaar en het komt superslecht uit want ik heb deadlines en dit zou mijn laatste werkweek zijn voor mijn verlof, ik heb nu alleen maar een overdrachtsmailtje kunnen tikken en ik hoop dat ze er daarmee uit komen. Maar ja mijn kind is belangrijker....
Ik snap je baas wel, eerlijk gezegd... De manier van reageren zal vast beter kunnen maar ik snap het wel. Ik ben zelf ook een werkende moeder maar daar heb ik (en jij dus ook) zelf bewust voor gekozen. Dat betekent dat je dus ook van tevoren na moet denken over wat te doen als je kind ziek is. Ga eens langs in je vrienden- en kennissenkring en pols eens of zij bereid zouden zijn om eventueel op te passen als je kindje ziek is. Wij hebben een gastouder en daar mag ze ook naar toe als ze (niet al te) ziek is. Natuurlijk mag je je kind op dat moment het allerbelangrijkst vinden, maar dat betekent niet dat er geen andere opties zijn dan je werk af te bellen...
Natuurlijk is het rot voor je baas, maar kom op: Je vráágt er toch niet om? Hier hebben ze calamiteitenverlof volgens mij ook voor uitgevonden hoor. En die eerste keer, dat je 2 uurtjes later kwam, dat vind ik eigenlijk helemaal netjes : Je hebt precies de tijd genomen die nodig was om wat te regelen en daarna ben je gewoon komen werken, zoals het hoort. En je netwerk uitbreiden zoals sommigen zeggen: Dat is denk ik gemakkelijker gezegd dan gedaan. Je brengt wel je toch al zieke kind naar iemand anders, dat kan niet zómaar iemand zijn toch?!
Ik vind het een belachelijke reactie, net als een hoop reacties hier trouwens. Je vrienden- of kennissenkring eens uitbreiden? Ik breng m'n kind ook niet zomaar bij een 'kennis' als hij/zij ziek is. Ook niet als dat niet zo is, trouwens. Daarnaast heb je volgens mij gewoon recht op zorgverlof in dit geval hoor. Kortdurend zorgverlof | Verlof en vakantie | Rijksoverheid.nl
snap je standpunt hoor dus begrijp me niet verkeerd, maar ik ben een alleenstaande moeder en ik moet werken, zo snel kan je niet meer thuis blijven zitten, moest zelf meer gaan werken om uit de aanvullende bijstand te komen, en vind het verschrikkelijk om mijn zoontje zo heen en weer te slingeren, maar gelukkig kan dit bij opas en omas, maar goed daar hoeft mijn werk idd geen boodschap aan te hebben, maar je werelde is soms best klein in deze situatie ik zie de vader van mijn zoontje er echt geen vrij voor nemen.
Ik ben het hier heel erg mee eens... Ik kan mij echt niet zomaar afmelden omdat onze dochter niet lekker is (of het moet iets heel ernstigs zijn natuurlijk) En ik wil het ook niet het is mijn keuze om te werken met een kindje en dan kan ik mijn werk niet opzadelen met mijn problemen (die niets met mijn werk te maken hebben) Maar volgens mij ben ik een van de weinige die er zo over denkt.
en heb vanmorgen eerst een heel rondje gebeld, maar iedreeen werkt zelf ook, zag echt geen andere mogelijkheid, vrijdag kon hij gelukkig naar mijn moeder dus toen was ik er gewoon, wel 2 uurtjes later natuurlijk, omdat ik eerst iets moest regelen. maar wat ik al zeg snap jullie standpunten ook hoor
eerder toen mijn ex en ik nog bij elkaar waren was dit ook gewoon veel makkelijker, was of hij of ik thuis. nu sta je er gewoon alleen voor en daar word niet altijd rekening mee gehouden en op dat punt baal ik gewoon een beetje, mijn moeder die reuma heeft helpt me nu uit de brand als er iets is en als het kan en soms voel ik me daar best schuldig over en ben haar heel dankbaar dat ze dat ondanks de pijn voor ons doet. begrip van ex en ex schoonfamilie hoef je gewoon bijna niet te hebben, zoek het maar lekker uit. het liefste was ik gewoon zelf bij mijn zoontje, maar wat ik zeg ze doen er alles aan om je aan het werk te houden. en terecht hoor daar niet van want er word al vlug van de bijstand geprofiteerd, maar ja in deze situaties kan het verrekte lastig zijn en merk je dat je er toch grotendeels alleen voor staat, ik dan gelukkig met hulp van mijn moeder. maar goed dit onderwerp gaat weer een hele andere kant op