Oke dillema zeg maar. Ik ben ernstig ziek en noodgedwongen te gaan werken (heel lang verhaal maar komt er op neer dat ik financieel niet ziek kan zijn) Nu het volgende ik gebruik op dit moment 12 soorten medicatie waarvan 3 zwaardere pijnstillers naproxen tramadol en morfine dit neem ik 4 keer per dag. Nu ben ik heel goed in maskers en merkt de buitenwereld niet dat ik zo ziek ben. Maar ik zit dus in dubio stel ik vertel het en ik hoef niet meer terug te komen? Dan heb ik een gruwelijk probleem en raak ik alles kwijt. Ik statt zaterdag en ineens spookt dit door mijn hoofd. Iemand advies?
Ik zou eerlijk gezegd niet weten wat ik zou doen. Misschien dat ik het op een later moment zou vertellen wanneer er een band met collega's/werkgever is opgebouwd? Ik heb geen idee.. Waar ik wel benieuwd naar ben (en waar je geen antwoord op hoeft te geven)..heb je eerder gewerkt en was je toen al zo ernstig ziek? Zo ja, waarom is jou geen WIA-uitkering toegekend?? Al is het maar gedeeltelijk. Succes, ik snap je dilemma!
Ik denk dat dat ook uitmaakt wat voor werk je gaat doen en of je suf wordt van je medicatie of niet. Wel verrotte situatie zeg!
Ik heb altijd gewerkt tot in juni vorig jaar ik niet meer kon en ik door mijn werkgever naar huis ben gestuurd. Mijn contract liep in oktober af en ben ziek uit dienst gegaan dus ziektewet. Alleen ging dat over een min max contract en aangezien werkgever eigenrisico drager is word er uit gegaan van minimale uren (vraag me niet hoe maar het uwv heeft ze in het gelijk moeten stellen) dus ik heb op dit moment een ziektewet uitkering van 300 per maand. En dat is natuurlijk niks... Nee zeker niet ik gebruik nu al zeker een half jaar nonstop alles dus er is gewenning qua suf en minder alert zijn.
Als de werkgever weinig tot niets van je ziek zijn gaat merken zou ik het niet vertellen. Als je die medicatie al langer slikt zal het je reactievermogen ook niet meer beinvloeden dus van je medicatie zelf zullen ze weinig last hebben. Als het iets is waardoor je met regelmaat uit gaat vallen zou ik het wel van te voren vermelden.
Ik ga wat dat aan gaat ver over mijn grenzen en loop gewoon door. Dus uitvallen gaat niet snel gebeuren Ziekenhuisbezoeken heb ik allemaal kunnen verzetten naar het laatste moment van de dag. Dus nadat ik gewerkt heb
Tja ik zou t melden, maar dat is meer dat mocht er wat gebeuren op werk ze weten hoe te handelen wat te melden aan ambulance etc. Eigen veiligheid voor alles
Ik denk dat ze bedoelt dat ze een doorzetter is ten koste van haar gezondheid en daardoor niet uitvalt. Ik denk alleen dat je dit zo kunt plannen op korte termijn maar dat op lange termijn je toch echt onderuit zult gaan. Eens zegt je lichaam tot hier en niet verder ts. Ik zou denk ik in jouw geval een deskundigen oordeel bij het uwv aanvragen. Soort second opinion. Dat je het niet eens bent met de uitspraak dat je gedeeltelijk kunt werken. Of vraag een gesprek aan met een arbeidsdeskundige van het uwv dat ze samen met jou bekijken wat volgens hun de benutbare mogelijkheden zijn die je hebt en hoe ze dat voor zich zien qua werkzaamheden.
Sorry maar zo te horen moet je helemaal niet werken maar op je herstel Focussen. Kan je geen aanvullende bijstand krijgen? Dat is ook geen vetpot maar dan heb je wel de kans om beter te worden. en wat betreft antwoord op je vraag. Nee ik zou het niet melden. Niet als je denk dat je werkgever verder geen last zal hebben van jou ziek zijn.
Dankje zo bedoelde ik het. Die man met die hamer is er wel maar met extra medicijnen kan ik heel veel verbloemen
Je bent verplicht om zaken aan te geven die een belemmering kunnen zijn bij de uitoefening van de functie. Als je bijvoorbeeld aangepaste werktijden nodig hebt, of als je bepaalde taken, die bij de functie horen, niet zult kunnen uitvoeren. Het achterhouden van belangrijke informatie over je gezondheid kan later reden zijn voor stopzetting van de loonbetaling of - in het uiterste geval - zelfs leiden tot ontslag op staande voet. Je werkgever mag hier niet zelf naar vragen, dus je bent verplicht dit zelf te melden. De vraag is dus of je ziekte een belemmering vormt voor de werkzaamheden die je gaat uitvoeren. Daarbij ben je verplicht om te melden dat je medicijnen slikt als je bijvoorbeeld met machines werkt, ook als jij (vind dat je) daar geen bijwerkingen van hebt. Jij bent namelijk niet verzekerd als je dat soort informatie achterhoud voor je baas.
Wat een rot situatie maar ik zou eerlijk zijn, Ik zou er niet heel blij van worden als iemand dit om wat voor reden dan ook verzwijgt. Ik begrijp ook niet zo goed waarom je bij ernstige ziekte zou moeten werken? Daar zijn toch allerlei regelingen voor? Sterkte!
Met dit soort medicijnen is het zo dat je gewend raakt en geen bijwerkingen meer hebt na een tijd regelmatig gebruik, staat ook in de bijsluiter.
Oef ik vind dit best heftig klinken! Natuurlijk kun je met medicijnen een hoop verbloemen.. Ik zal misschien ook een stuk scherper zijn op mijn werk na een lijntje in mn neus. Ik vind het tegenover je werkgever niet eerlijk deze situatie niet uit te leggen. Alleen ik snap de noodzaak van een inkomen ook wel. Is hier niet iets van een instantie voor je je begeleid ofzo? En zonder in details te treden, kun je herstellen van je ziekte? En zo ja, woest dat herstel belemmerd door het werk? Of is het chronisch? Als het mogelijk is beter te worden tijdens het werken zou ik misschien niks zeggen en het even aankijken. Maar als je alleen voor de korte termijn een probleem oplost, maar op de lange termijn alleen problemen creëert lijkt me dit niet de weg te gaan.
Dat maakt voor de verzekering in principe niet uit. Ligt dus ook aan het soort werk wat je doet. Werk je op kantoor dan is er niks aan de hand, werk je in een bakkerij zou ik het wel melden.
Mijn situatie in een notendop. Ik had een goede baan en een bijbaan. een normaal inkomen etc. Okt 2018 Ben ik ziek geworden(heel lang verhaal 3 ziekenhuizen onderzoeken mij. Ik ben al 2x geopereerd puur diagnostisch, zodat ze konden kijken van binnen. Maar nu Jan 2020 nog steeds geen diagnose of vooruitzicht) Uiteindelijk dus op minmax basis Gaan werken bij 1 werkgever. Dat ging prima tot dus de verzekeraar in oktober de loon betaling ging doen. En ik dus 70%van mijn minimale uren kreeg. Gemeente etc kunnen niks omdat ik een particuliere huurwoning heb en mijn meettijd van 11 jaar geen kans geeft op een huis. Ik zit dus vast in het feit dat ik een veelste duur huis heb en niet kan verhuizen. En door de woning kom ik nergens voor in aanmerking... Dus feitelijk gezien. Ik mag niet ziek zijn en moet door.
Wat een ongelooflijke rot situatie. ik dacht dat dat alleen gold als je een koopwoning had. Dat je die dan zou moeten verkopen en wat gaan huren. Maar ook een hoge huur is dus lastig lastig. Dan zit er idd maar een ding op.
Heb je dat wel goed met die woning? Familie van me heeft ook een particuliere huur woning en krijgt gewoon bijstand om de WIA aan te vullen. Maar dat is een particuliere woning onder de sociale huurgrens. Misschien bedoel je dat je een woning hebt die meer dan 720 per maand kost?