Zoals de titel al zegt komen onze dochters komend schooljaar in hetzelfde leerjaar. De oudste van 8 moet groep 4 nog een jaartje overdoen en onze andere dochter van bijna 7 gaat over van groep 3 naar 4. Bij de oudste was in groep 3 al de vraag of overgaan naar groep 4 verstandig zou zijn, maar ervan uitgaande dat er in groep 4 weer gewoon onderwijs op school zou zijn durfden we dat risico te nemen. Helaas is er afgelopen jaar weer maandenlang thuisonderwijs geweest, waardoor ze compleet is vastgelopen. We lopen er thuis echt tegenaan dat het een groot drama gaat worden om straks 2 kinderen van verschillende leeftijden in hetzelfde leerjaar te hebben. De oudste is al weken verdrietig dat ze niet met haar vrienden en vriendinnen mee mag naar groep 5 en dat haar jongere zusje straks in dezelfde groep zit. Ze is haar zelfvertrouwen helemaal kwijt en zegt bij alles wat we doen bij voorbaat al dat ze het vast niet kan en dat ze niet slim genoeg is. Ik heb geen flauw idee hoe ik er straks mee om moet gaan als die onderlinge verschillen in niveau niet alleen op school, maar ook thuis zichtbaar zullen zijn. Tot nu toe hebben we het verschil tussen beide dochters qua schoolresultaten mooi gescheiden kunnen houden, omdat ze in een andere groep zaten. Straks komen ze met dezelfde toets naar huis en zal de oudste elke keer zien dat haar zusje met hogere cijfers terugkomt. En ondanks onze pogingen om geen waarde te hechten aan cijfers, zal de oudste dit toch zien als falen van haar kant. De vraag is dus hoe we hier straks mee om moeten gaan?
Vervelende situatie waar je helaas niks aan verandert tenzij de school meerdere parallel groepheeft maar dat zal niet zo zijn. Overigens pedagogisch sowieso zeer slecht om in groep 4 al toetsen met cijfers mee naar huis te geven. Is hier echt niet gebruikelijk, Overigens op geen enkele school waar ik heb gewerkt. Toetsen blijven op school, kinderen weten vaak niet eens wat het exacte resultaat is. Daar zou ik eens over in gesprek met de school, zeer demotiverend voor de kinderen die het wat moeilijker hebben. Ik denk dat je weinig meer kunt doen dan de kinderen om hun afzonderlijke prestaties waarderen. Vergelijken doen ze van nature toch zelf, dat is ook een leerproces en acceptatie van je eigen mogelijkheden en onmogelijkheden. Lastig voor je oudste, maar houdt ook je jongste in de gaten! Zij moet niet het gevoel krijgen dat ze het niet te goed mag doen om haar zus te sparen. Zeg niet dat jullie dat doen hoor, maar kinderen kunnen wel zelf zo gaan denken.
Ik heb geen concrete tips, dit lijkt me een lastige situatie. Ik wil alleen even inhaken op het verwachte verschil in cijfers... dat hoeft namelijk niet zo te zijn. Mijn nichtje heeft ook een groep 2x gedaan. Waar het de eerste keer helemaal niet goed ging, had ze aan het eind van de tweede keer een prachtig rapport. Ze zijn bij haar tegelijkertijd extra aan de slag gegaan met haar zelfvertrouwen en ze is helemaal opgebloeid. Dat gezegd, zij heeft geen jonger broertje of zusje in haar klas. Overleg anders eens met een ib-er van school. Misschien kun je daar wat handvaten van krijgen.
Oeh ja, lijkt me inderdaad lastig. Zitten ze ook in dezelfde klas straks? Hier op school krijgen ze geen cijfers (ook bewust wel voor dit soort onderwijs gekozen) maar wordt er doormiddel van geschreven rapporten de voortgang laten zien. En die is voor ieder kind anders, maar altijd met een positieve insteek. Zo wordt er eigenlijk helemaal niet de nadruk gelegd op resultaat, maar het proces, inzet en groei. Dat was voor ons ook prettig, want onze oudste ging lange tijd ook niet lekker qua schoolprestaties en zijn jongere zusje ging hem voorbij, maar daar zaten gelukkig 2 schooljaren tussen (nu dus nog 1). Is er op school niet besproken hoe ze dit daar in ieder geval gaan aanpakken, zodat jullie beide dochters tot hun recht komen? Jullie zullen toch niet de eerste zijn die in deze situatie komen.. En verder denk ik ook dat je het al goed doet. Iedereen leert op zijn eigen manier en tempo. En ja sommigen doen er gewoon wat langer over of moeten er wat meer moeite voor doen. Het is wat het is en dat is oké.
@merah: Had/heeft dat. Ik ken nog iemand waar dat zo bij was, al is het daar nu zo dat de jongere de oudere inmiddels in schoolklas voorbij is (twee groepen overgeslagen), maar dat is geen eigen ervaring, waar merah die wel heeft. Mijn neefje en nichtje zitten ook bij elkaar in de groep, maar door het compleet andere schoolsysteem is dat geen ‘ding’.
Wat ingewikkeld. Hier een andere situatie want beide kinderen zitten op een andere school. Mijn jongste is mijn oudste allang voorbij qua leerstof maar door de verschillende scholen en systemen merken ze daar zelf weinig van (oudste gaat bv wel naar groep 7 maar zit op sbo en krijgt op eigen niveau les. En dat is groep 4/5). Emotioneel merkt vooral de jongste wel dat de oudste wat achter loopt maar dat is zo normaal hier dat dit geen issues oplevert Komen je dochters ook in dezelfde groep? Lijkt me ook lastig met vriendinnen. Maar in dat geval zou ik het zeker met de leerkracht bespreken, je zorgen uiten.
Overstappen naar een school zonder toetsen en cijfers? Ik vind dat best idioot voor 7/8 jarigen. Hoe creeer je een prestatiecultuur zeg, pfff. Mijn dochter gaat naar groep 6 en scoort ook zeer ondermaats door diverse problemen (wel bovengemiddeld iq). Maar door het Montessori systeem heeft ze nog niet door dat vriendinnetjes veel beter presteren. Zij doet gewoon de werkjes op haar niveau en er zijn geen klassikale lessen of toetsen.
Ik vind het ook vroeg voor cijfers en bij ons gaat dat echt anders, maar daar heb je niks aan. Ik zou inzetten op "inzet en enthousiasme". Het precieze cijfer is dan ondergeschikt aan dat je gewoon je best doet en er het beste van maakt. En vergeet dan niet: niet alleen het oudste kind moet geprezen worden voor inzet maar óók het jongste. Want ook als het wél makkelijk gaat, is het nog steeds fijn als je kind het goed doet en zijn complimenten belangrijk.
Bijzonder om te lezen dat toetsen en cijfers geven schijnbaar niet op alle scholen wordt gedaan, dacht dat elke reguliere school dit had. Vanaf groep 3 zijn er toetsen en voor een toets krijgen ze een cijfer. Of ja, een score. Scores worden verder ook absoluut niet benoemd door de juf, maar ze krijgen die toetsen op het eind van een schooldag gewoon mee naar huis. Op het schoolplein wordt daar dan onderling door de kinderen wel over gepraat. In groep 3 nog niet echt, maar in groep 4 snappen ze wel welke scores hoog en laag zijn. Ze komen gelukkig niet bij elkaar in de klas. Er zijn 2 groepen van elk leerjaar, dus we hebben expliciet gevraagd om ze in een andere klas te zetten. Het werken op niveau wordt wel met de klassen samen gedaan, maar ook daarbij zullen ze niet in dezelfde groep zitten door het verschil in niveau. Wat dat betreft is er nog wel wat gescheiden, maar in de pauzes en thuis wordt er natuurlijk wel gepraat over wat ze op school gedaan hebben en wat ze hebben geleerd bij vak X. Ik vind het inderdaad vooral lastig hoe ik ga zorgen dat ze zich beiden gewaardeerd en trots voelen bij hun resultaten. De oudste mag onwijs trots zijn bij een C score, maar de jongste ook bij een A score. De jongste heeft ook al heel goed door dat ze meer weet dan de oudste. Dat ze spelletjes sneller snapt, dat ze sneller en makkelijker kan lezen en rekenen etc. Ze past zich moeiteloos aan voor de oudste en ze past zich op school ook vaak aan aan het niveau van de groep. In een groep is ze een heel gemiddeld kind, pas als je individueel met haar zit merk je hoe slim ze is en hoe veel ze weet. Dus het is ook oppassen dat ze zichzelf niet tekort doet.
Onze dochters van 6 (dec 2014) en 8 (april 2013) zitten ook bij elkaar in de klas. De jongste is versnelt naar groep 3 en de oudste heeft 3,5 jaar gekleutert. Tot nu toe merken we er weinig van. Natuurijk is het soms wel lastig en ook het verschil in leren. De jongste gaat alles makkelijk af met leren en de oudste heeft heel veel moeite met leren. De resultaten van hier ook niet mee naar huis. Die zien wij alleen via een app. Gelukkig ook want dat zou voor onze oudste heel erg zijn. Natuurlijk merkt de oudste wel dat er verschil is. Zo leest zij niveau m3 en de jongste m5. De jongste helpt de oudste met leren lezen. Wij hebben vanaf het begin de nadruk gelegt op dat iedereen anders is. Zo kan de oudste prachtig tekenen en is heel creatief en de jongste niet. Daar praten wij dan met de over. Qua vriendinnetjes en vriendjes ook geen problemen. De oudste speelt het liefst met jongens en de jongste met meisjes.
Het kan een hele lastige situatie zijn maar als je geen parallel groepen hebt dan hebben ze het er mee te doen. In het begin kan het best even lastig zijn zijn maar ik denk als je dat thuis blijft bespreken en ook met de juf dat het wel gaat lukken. Als je de complimenten geeft over de inzet en niet over de cijfers dan voelen beide kinderen zich gewaardeerd. Mocht de wel extra uitleg nodig hebben dan is dat gewoon zo. Niet iedereen blinkt uit in het zelfde. Mijn zus en ik zaten niet in 1 klas maar zaten betreft niveau heeeeeeeel anders. Niemand voelde ze zich minder. Mijn ouders benadrukte op de inzet en ons kunnen.
Hier ook twee dochters die bij elkaar in de klas zitten. De jongste is versneld naar groep 3 gegaan. Ze gaan nu naar groep 6. Alweer drie jaar bij elkaar dus. Ik had drama verwacht. De jongste veel te slim (en die laat dat ook graag weten), de oudste moeite om mee te komen. En ook buiten school zijn het echt geen vriendinnen. Maar we konden de jongste echt niet nog een jaar laten kleuteren. Ik heb destijds met de juf gesproken en heb afspraken gemaakt dat ze niet bij elkaar in werkgroepjes zouden komen. De oudste aan de ene klas, de jongste aan de andere kant. Dat soort dingen. Wonder boven wonder ging het goed. Slechts heeeeel af en toe hoorde ik van 1 van de 2 iets over wat de ander had gedaan. Wel was het in begin moeilijk voor met name de oudste, als de jongste met iemand wilde spelen uit de oude garde van de oudste. Afspraken gemaakt dat als X komt spelen voor F, dat het dan niet automatisch zo is dat A mee kan spelen. Alleen als alle partijen dat willen. Stap er dus niet te negatief in, zoals ik heb gedaan. Maak het goed bespreekbaar op school en laat je verrassen!
Oh, dat scheelt al, twee verschillende klassen. Tja, ook als ze op een andere school zouden zitten, lijkt het me dat ze van elkaar wel door hebben dat de een cognitief beter meekomt. Daar kun je weinig aan doen, blijf de positieve punten benadrukken, want buiten het leerwerk en cijfers om is er nog zoveel wat meetelt.
Wij zitten in een min of meer vergelijkbare situatie, de oudste twee schelen 1 jaar en 9 maanden maar nummer 2 is heel erg snel en heeft daardoor groep 2 overgeslagen en dus schelen ze nu nog maar één schooljaar. Hij zit op avi m7 en dochter op m6, ook met rekenen is hij vaak sneller als we bepaalde sommen thuis doen. Heel toevallig begon de oudste er gisteravond over dat hij met zoveel dingen verder is dan zij (alhoewel ik met heel veel dingen echt wel merk dat zij gewoon ook verder is dan hij hoor maar het is minder goed meetbaar zoals een avi nivo en daardoor minder goed te zien voor haar). Ik vond het een lastig iets want je moet een goede balans zoeken tussen enigszins eerlijk zijn en ook haar zelfvertrouwen geven. Maar tegelijkertijd heb ik gezegd dat zij juist op heel veel andere vlakken beter en verder is dan hij. Dat geldt voor jouw kinderen ook vast wel. Denk aan beter in sporten of muziek, beter in contacten leggen met andere mensen, liever zijn of iets dergelijks. ik zou aangeven dat iedereen anders is en de een sneller is in leren dan een ander maar dat zij juist weer sneller of beter is op andere vlakken. Ieder mens is uniek en goed zoals die is en het heeft geen zin om jezelf te vergelijken met anderen. Belangrijk is om plezier te hebben op school en je best te doen om het maximale uit jezelf te halen. Maar ik begrijp wel dat het voor jouw dochter extra complex is aangezien ze nu net afscheid heeft moeten nemen van haar vriendinnen. Maar wellicht heb je toch iets aan mijn advies Succes!
Hier een beetje hetzelfde. Oudste heeft groep 2 overgedaan en daardoor gaan ze nu beide naar groep 3. Oudste zit op SBO en zit echt op tegen groep 3. Hij heeft moeite met veranderingen en leert niet zo makkelijk. Jongste leert heel snel, heeft enorm veel zin in groep 3 en hoopt dat hij op de eerste dag al huiswerk krijgt Hier is het nu dus vaak onderwerp van gesprek, jongste blij en enthousiast en zijn broer is vooral bang voor de verandering. Ze zitten gelukkig niet bij elkaar op school en hoop dat ze niet dezelfde leermethoden hebben. We houden het hier positief "goh dat is makkelijk dan kunnen jullie samen huiswerk maken" en "als de een dan iets niet snapt, kan de ander misschien wel helpen" Dat vinden ze tot nu toe wel een leuk idee
Hier worden vanaf groep 5/6 wel cijfers gegeven voor de topografietoetsen en de toetsen zelf mogen mee naar huis. Ik ben daar eigenlijk wel blij om, nu wij afgelopen jaar als ouders niet meer de school in mogen om ook af en toe even met de juf te praten. Ik kon nu aan zijn toetsen zien dat onze oudste zijn best niet meer deed, terwijl we 100% zeker weten dat hij het makkelijk kan. Als er iemand goed kan leren is hij het wel. Dus dat was voor ons ook een reminder om ervoor te zorgen dat hij zijn huiswerk (topgrafie) beter/vaker ging leren en in no time zijn cijfers weer omhoog gingen.
Ik vind het ook vrij bizar om kinderen in groep 3/4 cijfers mee te geven, waar dan op het plein ook nog over gesproken wordt door kinderen. Hier lees ik die als ouder zijnde gewoon in de app en klaar.
Mijn jongens (5 en 6) zitten niet in hetzelfde leerjaar. Ze schelen 16 maanden en de jongste is de oudste op veel fronten al een tijd geleden voorbij gerend. Mijn oudste gaat naar groep 4 en mijn jongste zoon naar groep 3, maar zou groep 4 ook wel makkelijk aankunnen. Waarschijnlijk beter dan zijn broer. Het was lastig. Was want mijn oudste begint in te zien dat wat zijn broertje kan niet de standaard is waar hij zich mee zou moeten vergelijken. In het begin heeft het voor veel ruzie gezorgd. Mijn oudste was jaloers op wat zijn broertje kon en zijn broertje was jaloers op de dingen die zijn broer wel aangeboden kreeg. Voor rapporten geven we bijvoorbeeld wel een beloning. Maar dat doen we op basis van het vorige rapport. We belonen het aanpakken van de dingen die ze lastig vinden. Nu we daar steeds beter een weg in weten te vinden is het eigenlijk wel handig. De lesstof waar ik ze mee help is hetzelfde. En ze kunnen elkaar ook helpen.
Dan is het meer een cijfer voor de inzet/motivatie. Dat is toch heel want anders dan een cijfer wat je niveau weergeeft?