Hallo allemaal, 5 jaar geleden al lid geworden van het forum in de hoop voor een zwangerschap. Na een lange MMM en Tese is gebleken dat mijn vriend geen zaadcellen heeft... Zuur nieuws en de wens voor een kindje blijft.. Om het anoniem te houden een nieuw account aangemaakt. Nu het volgende: Wij willen het broertje van mijn vriend vragen om donor te worden. Zijn er meer mensen die hier ervaring mee hebben (zwager als donor). En hoe gaat dit in zijn werk? (Wij zijn onder behandeling bij het UMCG) Ik weet dat ik dat gerust kan vragen bij het ziekenhuis, maar wij zijn vooral benieuwd naar ervaringen van mensen die hetzelfde hebben gedaan. En hoe hebben jullie dit aangepakt? Liefs,
Kan jij in principe wel 'gewoon' zwanger worden? In die zin, lag de problematiek en daardoor de MMM alleen bij jouw vriend? Want dan kun je natuurlijk ook zwanger worden via zelfinseminatie en het hele ziekenhuisgebeuren erbuiten laten. Daar zou ik je wel evt wat over kunnen vertellen. Soms willen mensen echter het persé 'medisch' houden, dan zou het middels KI kunnen. Het scheelt voor de donor dat er dan bijv. uit één donatie meerdere monsters/rietjes gehaald kunnen worden. Wanneer je het zelf doet, insemineer je 1-3 keer per cyclus. Toch blijft de medische manier voor jou wat omslachtiger zeker als jij een normale cyclus hebt en in principe normaal vruchtbaar bent.
Wat naar dat jullie al zo’n weg hebben afgelegd! Wel fijn dat jullie een goede band hebben met zijn broertje en dit overwegen te vragen. Mijn man heeft heel weinig tot geen zaadcellen. Na een lang traject overgestapt op een donor. Wij hebben toen bewust voor een donor via het ziekenhuis gekozen omdat mijn zwager op dat moment nog geen/een prille relatie had en we het hem daarom niet wilden vragen. Ik weet dat een voltooide kinderwens bij vrouwen een voorwaarde is bij doneren, bij mannen volgens mij niet, toch was dit voor ons wel een afweging. Voordeel van een familielid die doneert is dat jullie kindje genetisch verwant zal zijn aan jouw man en het vraagstuk wel/ niet vertellen in de toekomst misschien iets anders ligt. Wanneer je dit traject via het ziekenhuis in gaat zal je zwager ‘gekeurd’ moeten worden (dus soa onderzoek, zaadonderzoek etc) en daarna start je ‘ gewoon’ gelijk met IUI. Misschien dat er eerst nog een gesprek met een psycholoog is (dat was bij ons voor donortraject wel). succes met jullie keuze!
Ik vind het een heel mooi iets vanwege de genetische verwantschap. Ook is het voor je toekomstige kindje heel fijn te weten wat zijn/haar genetische achtergrond is en jullie weten veel meer over de achtergrond van de “donor” dan bij een onbekende donor. Wel zou ik heel duidelijk afspraken vastleggen en echt álles wat mogelijk is doorspreken: verwachtingen, mate van contact, de rol, etc. Dit zou ik ook officieel vastleggen bij de notaris zodat je geen problemen of teleurstellingen krijgt later. Mocht je zwager ervoor openstaan, zou ik zelf de kans met beide handen aanpakken. wij zijn ons ook aan het oriënteren op een donortraject en zouden het heel fijn vinden om iemand uit onze directe omgeving te vragen, maar hier helaas geen “geschikte” kandidaten haha. oja, zelf zou ik het wel via het ziekenhuis laten verlopen. Er wordt dan vanalles nagelopen en gecontroleerd en volgens mij kun je dan meteen IUI doen wat de kansen (denk ik) iets vergroot.