zwanger en vriend heeft mij laten barsten

Discussie in 'Alleen en zwanger' gestart door Suzoo, 9 sep 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Suzoo

    Suzoo Lid

    27 aug 2017
    16
    14
    3
    Vrouw
    Hi,

    Ik wil graag mijn verhaal kwijt. Toen ik 5 weken zwanger was had mijn vriend het plotseling uitgemaakt. Hij zat total niet lekker in zijn vel en wilde rust en ruimte om uit te zoeken wat hij wil met zijn leven. We waren al ruim 2 jaar bij elkaar, waarvan 8 maanden samenwonen. Een week nadat hij het had uitgemaakt is hij nog terug gekomen voor een gesprek en was hij toch blij met de zwangerschap. Paar dagen erna zei hij dat hij het toch niet wilde, dat het hem niet goed uitkwam en dat hij niet wilde dat ik met deze zwangerschap controle heb over zijn toekomst en zijn leven...

    Ik wist niet wat ik hoorde....Hele rare reactie van iemand waar ik toekomstplannen mee aan het maken was (verhuizen, reizen en wellicht volgend jaar een kindje). Alleen het kindje is iets eerder op ons pad gekomen dan "gepland". Ik heb inmiddels al 2 maanden geen contact met hem, wel met zijn ouders en die hou ik up to date hoe de zwangerschap verloopt. Zijn hier meiden die hetzelfde hebben meegemaakt? Hoe gaan jullie met de situatie om?
     
  2. Bloem2310

    Bloem2310 Fanatiek lid

    6 aug 2016
    2.534
    1.885
    113
    Geen ervaring mee maar ik ben wel een bewust alleenstaande moeder.
    Ten eerste: wat een ongelofelijke lul zeg! Hij was er ook bij toen het kindje gemaakt werd, hij moet net zo goed zijn verantwoordelijkheid nemen. Maar zoals ik je verhaal hoor, lijkt het alsof je het alleen moet gaan doen. Natuurlijk is de kans er wel dat hij nog bijtrekt zodra hij zijn kindje in zijn armen heeft.
    Natuurlijk is het niet zoals je het voor je zag maar een kindje alleen opvoeden is prima te doen hoor. Heb je een netwerk om je heen? Familie/ vrienden die je willen helpen en met oppassen etc? Dat is echt al het halve werk! En natuurlijk moet de vader wel allimentatie betalen en ook qua opvang krijg je vanuit de regering vergoeding. Hiernaast heb je recht op alleenstaande ouder toeslag, dit kan afhankelijk van je inkomen ook een handig extra'tje zijn.
    In ieder geval heel veel sterkte en ik hoop dat je ex nog bij trekt!
     
  3. jupke

    jupke Niet meer actief

    Nee meid wat een flapdrol!

    Nu hoor je wel vaker dat mannen cold feet krijgen als blijkt dat ze kindje krijgen. En dat ze vaak omdraaien als de baby er eenmaal is.
    Ik hoop voor je dat hij zijn fout in gaat zien.

    En wat bloem zegt; het is prima te doen.

    Ik ben alleenstaande moeder van 3 kinderen, geen enkel netwerk om me heen, en vader betaald geen cent alimentatie.

    En nog red ik me prima. Ook jij gaat dit fantastisch doen. Zal je het perfect doen? Nee. Maar dat kan niemand. Als je je kindje de liefde heeft die het verdient loopt de rest ook wel los.

    Als je meer wilt weten over het alleenstaand ouderschap mag je me een pb sturen.
     
  4. Suzoo

    Suzoo Lid

    27 aug 2017
    16
    14
    3
    Vrouw
    Bloem 2310 en jupke, bedankt voor jullie reactie.

    Ik heb een netwerk om me heen en financieel red ik het ook wel dus daar maak ik mij geen zorgen om. Het doet pijn om te zien dat mijn ex gewoon zijn ongeboren kind negeert en zijn leven vrolijk oppakt alsof er niks is gebeurd. Als een blad aan een boom veranderd!!! Van zorgzame vent naar een ontzettende l*l... !!! Kinderalimentatie betalen wil hij sws niet omdat hij niks te maken wil hebben met het kindje. Dus ik vraag me af of hij bijdraait zodra de baby geboren wordt?? Ja, de wonderen zijn de wereld nog niet uit... maar wat bezielt sommige mannen toch???

    En hoe gaan vrouwen die in de steek zijn gelaten om met die pijn en het verdriet? Je kunt niet zomaar even een knop omdraaien. Mijn omgeving zegt dat ik mij moet focussen op mezelf en het kindje, terecht en begrijp ik ook, maar dat doe je niet zo 123. Dit voelt als een rouw proces.
     
  5. jupke

    jupke Niet meer actief

    Dat kan ik me goed voorstellen.
    Dat dit zo voelt.
    Het lijkt ook echt als iemand weggevallen is denk ik. De persoon waarvan je houd draait plots zó om. Heel raar.

    Ben je al echt met hem in gesprek geweest? Rustig gaan zitten samen en vragen hoe het komt dat hij ineens zo omdraait. Is het angst? Bang voor falen?

    Je zou zeggen dat er iets achter moet zitten.

    Maar dat is als vrouw gedacht waarschijnlijk. Sommige mannen zijn gewoon van zichzelf idioot.
     
  6. Suzoo

    Suzoo Lid

    27 aug 2017
    16
    14
    3
    Vrouw
    @ Jupke: Ik heb een lang gesprek met hem gehad een week nadat hij had besloten om weg te gaan. Hij was toen weer iets bijgedraaid. Hij gaf aan dat hij teveel in zijn hoofd zat en niet wist waarom, en dat hij graag samen een zwangerschapstest wilde doen. Hij had zich in de tussentijd ook verdiept in de ontwikkeling van de 'baby' via internet. Dus wel degelijk interesse lijkt me? En foto's maken van de positieve test etc. Hij zag er vermoeid uit, beetje overspannen/teveel aan zijn hoofd.

    Paar dagen erna wilde hij er toch niets mee te maken hebben omdat ik volgens hem met de zwangerschap controle heb over zijn toekomst en zijn leven en dat wil hij niet. Aan de andere kant vond hij het egoïstisch van mij dat ik het kindje alleen wil opvoeden want een kindje hoort een moeder en vader te hebben.

    Klinkt niet als iemand die helder kan nadenken dus heb ik het maar gelaten. Nu ben ik de "schuldige" omdat ik mijn intuïtie/hart heb gevolgd (kindje houden en er voor gaan) en op basis daarvan een keuze heb gemaakt. Hij heeft me op alles geblokkeerd en heeft zijn leven weer vrolijk opgepakt.

    Hij heeft laatst nog s'nachts gebeld. Telefoon ging iets van 4 of 5x over en toen stopte het weer. Ik heb niet teruggebeld. Als hij er klaar voor is dan komt of hoor ik hem wel.

    Of hij bijdraait als de baby eenmaal geboren is??? Gaat hij dan spijt krijgen?? Ik weet het niet. Blijkbaar is het tegenwoordig normaal dat mannen weglopen voor hun verantwoordelijkheid.
     
  7. Bloem2310

    Bloem2310 Fanatiek lid

    6 aug 2016
    2.534
    1.885
    113
    Als ik je zo hoor vind ik je erg sterk. Als ik jou was zou ik hem inderdaad even met rust laten. Stel hem wel op de hoogte als je je gesprekken bij de VK hebt, echo's, de eerste schopjes, etc. Dan kan hij besluiten of hij met je mee wilt. Misschien moet hij inderdaad gewoon even wennen aan het idee. Ook goed dat je contact hebt met zijn ouders, misschien krijgen zij hem nog om.

    En wat betreft de alimentatie: daar heeft hij niet veel in de willen hoor, hij is gewoon verplicht om dat te betalen. Misschien een idee om tzt een afspraak te maken met een advocaat, die kan je hier meer over vertellen.
    Heel veel sterkte, ik vind je echt een sterke vrouw en je kindje krijgt een fantastische moeder!
     
  8. Suzoo

    Suzoo Lid

    27 aug 2017
    16
    14
    3
    Vrouw
    Hoi Bloem2310,

    Ik probeer heel sterk te zijn maar heb het emotioneel best zwaar. Er zijn goede momenten maar ook veel slechte momenten. Doe mijn best om dingen achter mij te laten en de focus te houden op mezelf en de baby in mijn buik maar poehhh, dat valt niet mee en kost veel energie. Vandaar mijn vraag hoe andere vrouwen zich hier doorheen slepen.

    Ik heb dat inderdaad willen doen, hem op de hoogte houden, maar zijn ouders hadden mij dat afgeraden omdat hij tegen hun had gezegd dat hij niks wil weten van het kindje. Dat was in het begin van de zwangerschap. Daarom hou ik hun op de hoogte (geen idee of ze dat ook hun zoon laten weten?). En laatste keer dat hij mij zag heeft hij nog een notitie gemaakt in zijn agenda van de vroege en termijn echo, maar heeft niets meer van zich laten horen dat hij mee wilde. Inmiddels ben ik 15 weken zwanger.

    Afspraak met een advocaat heb ik al gehad en alle mogelijke scenario's besproken. Die gaf uiteindelijk aan dat het in mijn situatie wellicht handiger was om te wachten na de geboorte wat er gebeurt en niet gelijk een zaak te beginnen. Het is emotioneel zwaar en kan ook verkeerd over komen op de andere partij en situaties soms erger maken. Eerlijk gezegd zit ik niet op zijn geld te wachten, het liefst wil ik een vader voor mijn kindje die het zelf ook wil zijn en anders niet.
     
  9. Mery

    Mery Bekend lid

    24 mei 2017
    697
    278
    63
    Vrouw
    Halloo ik las ff mee..ik wens je heel veel sterkte en probeer nog wel te genieten van je zwangerschap.Zo te lezen heb ik het gevoel dat jouw vriend wel gaat bijdraaien en misschien nog wel best snel.Lijkt erop dat het ff teveel geworden.Geef hem ruimte,ik hoop dat jullie er echt uit komen samen.
     
  10. Suzoo

    Suzoo Lid

    27 aug 2017
    16
    14
    3
    Vrouw
    Hij heeft na 2,5 maand alle moed bij elkaar geraapt en mij een bericht gestuurd dat hij graag wil praten over ons kindje. Dat klinkt positief al ben ik wel op mijn hoede (omdat er heel veel gebeurd is). Ik ga dus in op zijn uitnodiging en hou jullie op de hoogte ;)
     
  11. LolaLisa

    LolaLisa Bekend lid

    14 apr 2017
    516
    425
    63
    Succes! Ik hoop voor je dat hij alles op een rijtje heeft kunnen zetten en dat het een positief gesprek wordt! Positief in de zin van: weten waar je aan toe bent!
     
  12. Bloempie83

    19 jul 2017
    15
    4
    3
    Vrouw
    Ik wens je heel veel succes, meid. Ik vind jou een heel sterke persoon, maar sterk zijn is dan ook het enige wat je kan doen voor het ogenblik. Makkelijk die mannen: zomaar eventjes zeggen van: jij bepaalt mijn toekomst en daar kan ik niet mee om... En hoe zit het dan met de toekomst van een onschuldig kindje? Ik hoop echt dat hij ondertussen al wat bijgedraaid is en dat jullie samen tot een oplossing kunnen komen. Ik lees verder mee en wens je alle sterkte toe!
     
    Wonder 1980 vindt dit leuk.
  13. Ashleyrachel

    Ashleyrachel Fanatiek lid

    10 aug 2016
    3.292
    2.189
    113
    Vrouw
    enschede
    Stiekem mee gelezen. Succes met het gesprek hopelijk pakt het positief uit. Al is het maar dat hij in ieder geval een rol wil gaan spelen in het leven van jullie kindje.
    Ik zelf denk dat je ook sterk genoeg bent om het alleen te kunnen
     
  14. Loolaa

    Loolaa Fanatiek lid

    6 apr 2015
    1.770
    427
    83
    @Suzoo Ik lees toevallig je verhaal. Ik kan hier niet over meepraten. Wat een moeilijke situatie zeg. Ook al heb je het moeilijk, je oogt sterk en goed doordacht. Ik wil je een hart onder de riem steken. Succes met het gesprek.
     
  15. Zuster1707

    Zuster1707 Nieuw lid

    17 sep 2017
    1
    0
    1
    Vrouw
    Hey Suzoo.
    Wat een nare situatie. Ik ken je gevoel. Na bijna 2jaar relatie en 1,5 jaar samenwonen bleek ik in verwachting te zijn van mijn eerste kindje. Nouwja het was niet gepland maar toch erg welkom. In die periode merkte ik dat de relatie stug verliep en na 15weken zwangerschap barstte de bom. We kregen hele erge ruzie en mijn ex vertrok eigenlijk zonder goede afspraken o.i.d. Nu bijna 15 weken later woont hij aan de andere kant van het land en ben ik een alleenstaande moeder geworden.

    In het begin was het heel moeilijk om te bevatten en te begrijpen maar na ongefeer een maand heb ik er voor gekozen om de knop om te zetten en er voor te gaan. Het is niet zo dat ik hem niet mis en op sommige momenten er bij wil hebben, maar die momenten probeer ik te beperken door mn gedachte te verzetten. Laat je ex maar voelen wat ie mist en geniet van elk moment ookal had je het liever samen gedaan. Elk moment dat jij beleeft met de kleine pakt niemand je meer af en zal jullie band sterker maken. Weet dat je niet de enige bent in deze situatie en dat alles goed zal komen.

    Liefs
     
  16. Serendipity2

    Serendipity2 Niet meer actief

    Als hij er nu niet is hoeft hij er straks als het kindje er is ook niet te zijn. Lekker makkelijk zeg, wel de lusten niet de lasten. Vader zijn is niet alleen zaadjes afgeven, het begint juist daarna. Een volwaardige vader is samen zwanger met moeder. We zijn zwanger zeg je dan. Kies voor jezelf en je kind. En tref een regeling als hij zn kind wil zien straks. Jij bent voor altijd de moeder van het kind. Als je ooit weer de liefde vindt en hij houdt ook van je kind kan je daar een gezin mee vormen. Maar echt geen tijd besteden aan dit soort mensen die het niet weten. Eeuwige onzekerheid. Als hij er zo makkelijk vanaf ziet zegt het genoeg over zijn verantwoordelijkheidsgevoel. Zo'n iemand moet je niet willen in je leven, dan maar een paar maanden ff moeilijk maar focus op het moois in je buik. Jouw kindje!
     
  17. Suzoo

    Suzoo Lid

    27 aug 2017
    16
    14
    3
    Vrouw
    Ok ik heb een update!

    Het gesprek was op zich positief te noemen. Hij had spijt van dingen die gebeurd zijn en gaf aan van inzicht te zijn veranderd (de weg die hij hiervoor heeft afgelegd is te lang om hier te beschrijven). Hij wil voor 100% zijn verantwoordelijkheid nemen en graag overal bij betrokken worden. Hij wil echt een papa zijn zei hij. Verder werd hij heel emotioneel toen hij zijn hand op mijn buik mocht leggen en de kleine voelde. Dat was een mooi moment.

    Maar... de vraag is uiteraard wat IK wil. Ik kan wel denken aan het belang van het kind en rekening gaan houden met zijn wensen, maar IK ben er ook nog! En zijn intentie is/lijkt goed, maar hoe serieus is hij. Ik heb dan ook op nergens "ja" op gezegd en goed naar hem geluisterd en aangegeven dat ik hier de komende tijd eens goed over na ga denken. Eerst mezelf rust geven en alles voor mezelf op een rijtje gaan zetten aangezien ik ook midden in een proces zit. Er zullen ongetwijfeld nog meer gesprekken met hem volgen de komende weken en maanden.

    Ik ben ook supertrots op mezelf dat ik open minded dit gesprek in kon gaan, oprecht naar hem geluisterd heb en hem daarin de tijd en ruimte gegeven heb. Ik vond het ook heel spannend. Het is niet niks na alles wat ik heb meegemaakt tot nu toe in deze situatie!
     
    Podiki, Youtan, WelcomeWondertje en 2 anderen vinden dit leuk.
  18. Olliebol

    Olliebol Actief lid

    23 jan 2014
    245
    91
    28
    Vrouw
    Wat knap van je, Suzoo! Ik ben heel benieuwd wat je uiteindelijk besluit, maar je klinkt als een sterk persoon die goed in staat is om doordachte keuzes te maken.

    Succes en veel geluk in wat je besluit!
     
  19. Marielle1945

    3 nov 2016
    9
    1
    3
    NULL
    NULL
    Haihai, hier hetzelfde probleem... ik kwam erachter dat mijn vriend nog bij zijn vriendin was waar hij al een zoontje mee heeft en heb het afgekapt met hem. Wat bleek 3 weken later ik ben zwanger, van hem moet ik het laten weghalen waarop ik heb gezegd dat ik nog niet weet wat ik wil, hij zou het kind niet negeren als het er eenmaal is zei hij.

    vandaag bij een abortus kliniek geweest en hier heb ik veel informatie gekregen, mijn keus is nog niet voor 100% gemaakt maar het word wel steeds makkelijker nu.. hoop dat je hier wat aan hebt succes ermee!
     
  20. Suzoo

    Suzoo Lid

    27 aug 2017
    16
    14
    3
    Vrouw
    Ik blijf het vreemd vinden. Ik heb sinds dat gesprek nog 2x WhatsApp contact gehad met hem, daarna niks meer. Dat is nu al 6 dagen geleden. Geen vraag van zijn kant over hoe het met de zwangerschap gaat oid. Vind ik vreemd voor iemand die vorige week nog aangaf dat hij volledig betrokken wil zijn bij de zwangerschap en daarna. Ik bedoel: dat werkt toch niet 1 kant op? Nu is het net eenrichtingsverkeer. Of zie ik het verkeerd??
     
    lente81 vindt dit leuk.

Deel Deze Pagina