7 december had ik mijn eerste positieve test in handen.. kon het bijna niet geloven... De testen liepen mooi op, maar de symptomen verdwenen... Na een miskraam in juni en de symptomen die dus verdwenen zijn kan ik echt niet genieten en maak ik me constant zorgen.. Ik heb de 15e de laatste keer getest en die was super positief.. Waarom kan ik niet genieten?
Ik heb hetzelfde als u !! Ben nu bijna 6 weken en heb niks van symptomen. Dit is onze eerste, weet ook niet zo goed of dit wel normaal is... iemand nog ervaring ??
Herkenbaar. Die eerste paar weken zijn erg zenuwslopend. De meeste zwangere vrouwen krijgen de kwaaltjes rond de 6 weken. Maar er zijn ook vrouwen die nergens last van hebben.
Hier begon alles bij 7 weken. Nu richting de 16 weken en kan nog steeds niet genieten door de misselijkheid, meerdere keren in het ziekenhuis gelegen voor uitdroging. Dus zolang je testen en goed uit zien, zou ik gaan genieten als ik jou was
Bedankt voor alle reacties . Bij de zwangerschap van mijn dochter had ik al heel snel vrij veel kwaaltjes dus vandaar dat ik zo stress... vandaag wel de vk gebeld of ik niet eerder kon komen, maar dit had geen zin zeiden ze... en dat het alleen maar onrust zou veroorzaken als ze nog niets zouden zien of horen Heb vandaag wel een wat zeurderig gevoel gehad in mijn onderbuik en dat herken ik wel van mijn eerste zwangerschap dus dat stelt me wel gerust. Ik heb sinds zaterdag geen test meer gedaan en hen besloten dit ook niet meer te gaan doen. Maar blijf me vast zorgen maken tot ik 4 januari mijn eerste echo heb gehad.
Ik herken dit ook heel erg van toen ik net zwanger was. Dagen gaan heel traag voorbij. Sommige artsen raden het af maar ik heb toen een angelsounds doppler gekocht. Ik was 11 weken toen ik zelf het hartje voor het eerst hoorde. Dit bracht mij heel veel rust. Ik gebruikte hem niet meer dan 1x per week en niet langer dan 1 minuut. Verder is het enige wat je kan doen afwachten. Stom hè Veel succes en gefeliciteerd natuurlijk!
Ik loop (liep) daar ook enorm tegen aan. Bij mijn eerste had ik volop kwaaltjes en nu amper! Heel fijn, maar enorm onzeker ook. Steeds als ik het hartje heb gehoord gaat het weer een week of wat goed.. Ik kan niet wáchten tot ik deze baby dagelijks ga voelen. Dat gaf mij bij de eerste ongelofelijk veel rust
Bij mn eerste en bij deze zwangerschap had ik t ook pas door tegen de 6 weken aan. Beetje vreemde waas van misselijkheid wat de reden was om uberhaupt te gaan testen. Die kwam ineens opzetten, vertrok ook weer net zo snel als ie kwam. Vanaf week 7 wel vermoeider, vorige week was knap waardeloos bijv en deze week lijkt er weinig verbetering in te zitten. Vanaf week 9 kreeg ik weer een waarschuwingsschot voor bi waar ik vorige keer best heftig last van had bleek achteraf (volgens vk hoorde t erbij, dus geen fysio oid toen. Nu weet ik wel beter dus gelijk fysio geregeld en verzekering omhoog gegooid). Verder eet en drink ik alles wat los en vast zit zonder echte issues. Heb wel snel dat ik ergens een hap van neem en vervolgens er ook gelijk zo goed als genezen van ben. Gerookte zalmbuikjes voor de goede vetten bijv. van de visboer, die rookt ze zelf. Nou de rooksmaak was dermate aanwezig dat ik na 1 hap er echt klaar mee was terwijl ik even ervoor nog stond te popelen. Drink vooral erg veel en ben gek op zure en zoute dingen maar heel bijzonder is dat niet. Als ik gek zou zijn van zoete dingen is dat eerder bijzonder. Of je hebt ergens trek in maar geen idee waarin.
Als je echt niet kan wachten tot je echo kan je altijd een pret echo laten maken Ik vond het al heel veel rust geven toen ik zag dat het op de goede plek zat. Ik was toen 4+3 weken zwanger. Weet niet hoeveel weken je nu bent Heb ook een echo was 5+3 weken toegevoegd waarbij al een kloppend hartje zichtbaar was.
Hebben wij ook gedaan, wilde echt niet nog eens twee weken wachten op de vk. Zat me te veel op te vreten. Die 10min 2D echo was de beste investering ondanks t risico weinig tot niks nog te kunnen zien. Zagen met 6+1 (vermoedelijk) een mooi puntje knipperen.
Ik kan nu nog steeds niet genieten Dat hele zwanger zijn, ik vind er echt niets aan! Dat betekent trouwens niet, dat ik niet super blij ben dat we een kindje krijgen, dat ben ik namelijk wel! Een goede vriendin van me is 7 weken verder dan ik, en vindt er ook geen bal aan. We ergeren er ons dan ook allebei aan dat iedereen tegen ons zegt dat we “moeten genieten” van onze zwangerschap!
Thanks voor de tip! Aan de ene kant heeft de verloskundige wel gelijk, maar aan de andere kant et zijn zoveel meiden die met 6 week al een echo mochten laten maken. Ik ga eens even op onderzoek uit waar ik dat kan laten doen. Ik ben nu 5 weken en 5 dagen
Op dit moment ben ik bijna 6 weken zwanger en ik merk er niet veel van... Gevoelsmatig wordt mijn zwangerschap ook nog niet echt erkend door bijvoorbeeld de huisarts of verloskundige. We wisten het al best vroeg en waren er ook bewust mee bezig. Toen ik 2 zondagen geleden (toen was ik net 4 weken) op de eerste hulp zat met een flinke keelontsteking en veel pijn heb ik zelf aangegeven dat ik zwanger was i.v.m. voorschrijven antibiotica. Toen de arts vroeg hoe lang, en ik aangaf 4 weken, was de reactie echt .. oooooh dus nog niet zo lang. Het kwam echt op me over alsof het er helemaal niet toe deed. Nu mag ik met bijna 9 weken mijn eerste echo laten maken om te kijken of het hartje klopt en we kunnen niet wachten!! Maar tot die tijd voel ik me (tot op heden) nog niet zo zwanger
Ja zo voel ik me dus ook... wanneer mag jij voor de echo? Ik begin wel steeds zeurende onderbuik te krijgen.. voel het wel een paar keer per dag... en veel last van mijn onderrug. En ik ben een heks voor het thuisfront
7 januari is onze eerste echo, dan ben ik ongeveer 8,5 week. Als ik al klachten heb dan ben ik vooral erg snel moe en is mijn reuk en smaak wel sterker (ik proef kruiden ook beter).
Bij mijn eerste had ik nergens last van in het begin. Maar deze ben ik vanaf week 5 al ziek zwak en misselijk haha.