Hoi hoi Ik zoek eigenlijk een beetje herkenning al denk ik dat dat moeilijk is omdat er natuurlijk zoveel verschillende verhalen zijn. Ik ben zwanger en heb nu 2 echos gehad .. ik ben tussen de 5.5 en 6 weken ongeveer denken ze. Nu heb ik aankomende vrijdag weer een echo maar ik ben continu zo bang. Tegelijkertijd voel ik me heel rustig en heb ik een goed gevoel deze keer. Het is de 4e keer in een jaar. 1x met 7.5 week mis gegaan maar toen liepen mn testen te langzaam op. En 2 x begin dit jaar tussen de 5-6 weken maar toen waren mijn testen ook niet knal. Maar jeetje wat doe je aan die onrust en angst
Vind het helemaal niet gek dat je zo bang bent dat het weer mis gaat. En zeker met angst gaan de dagen helemaal langzaam. Probeer je vast te houden aan de kleine zwangerschaps symptomen en hopelijk krijg je vrijdag na de 2e echo wat rust dat het goed zit
Ik was pas echt na een goede termijnecho échte gerustgesteld. Heb het maar geaccepteerd dat het zo is ... Daarvoor was ik na elke goede echo een paar dagen even gerustgesteld voordat ik weer begon te malen. Tegen mij hoefde je ook niet te zeggen 'veel plezier bij de echo', daarvoor was ik echt te gespannen. Sterkte met wachten!
Jaaa ik probeer te betrouwen op mijn gevoel.. dat zat voorgaande keren ook niet helemaal goed.. maar t is gewoon zo eng dat je hier 0 controle op hebt. Laat ik nou écht een controlfreak zijn. Hopelijk is het idd snel vrijdag en zie ik iets moois wat me geruststeld. Wat symptomen betreft had ik heel gevoelige borsten maar eigenlijk al 2 dagen niet meer. Dat maakt ook de angst wat groter .. we moeten maar afwachten
Jaaa kan ik me goed voorstellen . Tegen mij hoeven ze ook niet veel plezier te zeggen.. ik ben ook echt bloednerveus. En mn broer zn schoonzus daar ging het met 12 weken mis dat maakt me dan weer zo bang.. ik ben nu gelukkig elke week een keer geweest. Ofja.. Dit word dus de 3e keer. En vorige week zag ik een klein rondje (vruchtzakje denk ik) dat was voorgaande keren ook niet zichtbaar. Ik probeer het gevoel te accepteren maar het niet de overhand te laten hebben.
Ja klopt, 11 week nu. De echo met 8+3 weken stelde mij wel langer gerust dan die met 6. De gyneacoloog feliciteerde ons ook pas echt en zei: kans dat het nu fout gaat is nihil (en ik in mijn hoofd gelijk 'ja en de kans dat ik een bbz in de eierstok kreeg was nog kleiner... En is ook gebeurt). Maar werd 1 dag vooruit gezet, kindje bewoog al fanatiek. In mijn hoofd had ik wel: vaak zie je als het fout gaat later, dat er al een groeiachterstand is. En toen de uitwendige termijnecho dezelfde uitgerekende datum had als 8+3 en dus kindje gewoon normaal doorgegroeid en weer zo goed bewoog is mijn stukje zelfbescherming van 'zal wel iets fout gaan' helemaal weg. Ik kijk niet meer naar wc papier, durf hard te persen op de wc (jeeej moeilijke stoelgang) en vertel het aan iedereen dat ik zwanger ben. Zoon heeft ook al op de opvang mogen vertellen dat hij broer wordt. Accepteren dat het echt gewoon de tijd uitzitten is tot je voorbij een voor jou goede grens komt is het enige dat je kan doen. En vertrouw je gevoel; ik had bij deze zwangerschap ook een goed gevoel, heel goed zelfs. Bij de bbz en zeer vroege miskraam wist ik gelijk dat het fout zat. Ik was zelfs opgelucht en relatief kort verdrietig na de zeer vroege miskraam dat het zo soepel verliep: als je toch al vanaf de start voelt dat het fout zit is het fijn dat je lichaam het zo snel afstoot (helemaal na de ellende van een bbz... )
Jaaa heb je ook gelijk in.. jij hebt ook al het nodige meegemaakt... heftig hoor.. gek eigenlijk dat ons intuïtie toch vaak bij het goede.eind heeft. Ik wil het zó graag delen met mn moeder.. maar wacht nog even tot ik iets meer op de echo zie... uitzingen de komende tijd. Iets anders zit er even niet op... heel veel geluk voor jou en lekker genieten nu. Xxx
Herkenbaar hoor meid en heel normaal ook. Ik heb in jan een ma gehad en nu weer zwanger. Na een 1e goede echo kreeg ik gisteren de 2e, nou ben nog nooit zo zenuwachtig geweest. Ik had ervoor een heel slecht gevoel erover, minder misselijk en had lichtbruin verlies. Dat was gelukkig na 1 dag weg (gesprongen bloedvaatje denk ik) en had een goede echo. We waren zo opgelucht. Je gevoel hoeft dus niet altijd te kloppen. Hopelijk hebben jullie vrijdag een goede echo!!
Oh shit ... de echo was goed. 6+2 nu... er was een beginnend hartje te zien(zag hem knipperen) .. echter begon daarna een rollercoaster... Ben wat benauwd en steken rondom mn longen.. dus ze hebben bloed geprikt en daaruit vermoeden ze een longembolie dus moest k naar het ziekenhuis...weer bloed geprikt en een ct scan gehad.. En een hartfilmpje en lichamelijk onderzoek. gelukkig geen longembolie.. ze zagen wel iets van een ontsteking of infectie ... En mnn aorta van het hart naar boven is verwijd. Dus ik moet naar de cardioloog.. het gaat nu redelijk.. Veel pijn. Ik slaap weinig van de pijn... moet even flink veel rust houden. Dinsdag weer een echo
mag je met zwangerschap wel CT scan krijgen dan? geef dat geen risico met zich mee voor de kleine? gelukkig dat niet iets ernstigs is waar door je zo benauwd bent. https://www.nodapp.nl/banner/blue-pink/s0/2020/1/18/zw-banner.jpg
Neee bij voorkeur niet. Maar gezien de kans op een longembolie is er overleg geweest met een internist én de gynaecoloog en is de kans op schade aan de kleine zo klein. Dat het toch moest. Het was geen ideale situatie zeg maar.. Maar niet dusdanig schadelijk om niet te doen.
Ohh dat is zeker even schrikken geweest! Wat een lief klein garnaaltje, super he met zo’n knipperlichtje. Wel een beetje gerust gesteld door de goede echo?
Jaaa echt bijzonder. Opzich wel gerustgesteld maar de scan kwam daarna dus nu toch wel wat angstig. Dinsdag mag ik weer maar dan bij de verloskundige, die afspraak stond al. Dus hopelijk knippert het kleintje dan nog mooi.
Snap ik heel goed. Fijn dat je dinsdag al terecht kunt. Heb je verder klachten/kwaaltjes? Zelf heb ik meer witte afscheiding en een zwaar gevoel van onder sinds net, alsof je ongesteld moet worden. Ik mag gelukkig woensdag voor de eerste echo, ben dan 6+4.
Neee soms een licht misselijk gevoel maar daar blijft het bij... En zware borsten, dat heb ik echt vanaf het begin.. pijnlijke tepels en een heel zwaar gevoel. Jaaa morgenvroeg mag ik gelukkig weer en hoop ik dat die weer mooi knippert.