Hoi, Ik ben op 08-07-2008 bevallen met 23 weken en 2 dagen. Ik ben nu weer heel blij om zwanger te zijn. Echter mijn man en ik hebben besloten om liever geen 20 weken echo uit te laten voeren. Nu krijg ik van veel mensen commentaar daarover, dat ik zeer onverstandig bezig zou zijn, 'je bereidt je toch ook voor op je kindje, je koopt toch spullen voor hem/haar dus waarom dat dan niet?'. Maargoed gisteren zei de gynaecologe duidelijk nog dat een 20 weken echo niet hoeft, alleen maar als je het zelf wil... Voor mij wordt het dan niet echt een 'noodzaak' om dat te laten uitvoeren, waarom dan al dat commentaar? Dat snap ik niet. Het geeft me echt het gevoel om een slechte moeder te zijn/worden, en waarom? Omdat ik iets laat waartoe ik medisch gezien helemaal niet verplicht ben? Misschien zitten er meer mensen in dezelfde situatie als ik en kennen dit. Liefs
ik zit niet in dezelfde situatie maar kan me goed voorstellen, dat je het zo wilt doen. Het HOEFT niet, dus als je niet wilt...niet doen.
Wat is de reden waarom je geen 20-weken echo doet? Ik vraag dit omdat ik er nieuwsgierig naar ben en niet om je te veroordelen. Zelf zou ik bijv. nooit de combinatietest laten doen en zelfs dat schijnen sommige al raar te vinden . Zo heeft iedereen snel zijn mening over de ander klaar en jullie moeten doen waar je je goed bij voelt. Gefeliciteerd met je zwangerschap en ik hoop dat je een fijne zwangerschap mag hebben.
Dank voor je reactie, en jij ook gefeliciteerd met je zwangerschap! Hopelijk zul je hem nu wel voldragen en heb je over zo'n 8 maanden een pracht van een kindje in je armen. De reden is dat ik het gewoon erg confonterend vind. Ben ook wel een beetje bang dat er iets fout is, maar dat is niet het geen dat overheerst (omdat er dan toch niets meer aan te doen is), maar meer omdat je dan op de echo meer een 'kindje' ziet, en stel dat 't toch weer misgaat... Ik heb met 8 en 10 weken een echo gehad, en dan is het toch heel anders dan met 20+ weken. Van de andere kant zou ik wel heel graag het geslacht willen weten, dus het is heel dubbel, ik wil van de ene kant wel gewoon die echo laten maken (ben dus een twijfelaartje ; )). Vind het alleen vervelend dat iedereen zich er zo mee bemoeit. Alsof een kindje verliezen niet al erg genoeg is. Dat anderen jou veroordelen dat je geen combinatietest wil doen vind ik ook belachelijk hoor... Iedereen heeft toch z'n eigen leven, maar bij het nemen van voor jou belangrijke beslissingen schijnt iedereen zich er ineens mee te willen bemoeien. Hiermee wil ik ook niemand aanvallen, misschien zijn het soms goedbedoelde adviezen maar leuk komt het niet altijd over.
Uiteraard is het jouw keuze om het niet te doen en ik zou je er ook niet om veroordelen maar ik wil je toch een (misschien confronterende) vraag stellen. Stel je doet de 20 weken echo niet. En bij de geboorte (of eerder) blijkt dat je kindje een of andere afwijking heeft die ze op de 20 wekenecho hadden kunnen zien en eventueel hadden kunnen verhelpen. Misschien is het dan wel te laat. Dat lijkt mij echt vreselijk! Bij mijn eerste zwangerschap kwamen ze er bijvoorbeeld achter dat ons kindje een groeiachterstand had. Hadden ze dit niet gezien waren ze er pas veel later achter gekomen dat ik afstevende op pre-eclampsie en hellp (toch gekregen hoor), maar door de 20 weken echo kwamen ze erachter dat groot meisje te klein was. Ik stel deze vraag dus niet om je te veroordelen maar ik had toch het gevoel deze vraag te moeten stellen ofzo.. Sterkte en succes verder!
Ik kan me heel goed voorstellen dat je geen 20 weken echo laat doen. Bij een eventuele tweede weet ik ook nog niet of ik het weer laat doen. Bij ons stelde de 20-weken echo meneer vast dat ons kindje een ernstige hartafwijking zou hebben, ook later in een ziekenhuis zag een arts dat er iets niet goed was. Al zag deze iets heel anders dan de man van de 20 weken echo. Uiteindelijk in het UMCG heeft de kindercardioloog gekeken en onze kleine knul bleek helemaal gezond te zijn. Niks geen afwijkingen aan het hartje. Wij hebben bijna 3 weken in onzettende angst geleefd en dat wil ik nooit meer meemaken! Het is natuurlijk niet dezelfde situatie als waar jij in zit, maar ik kan je keuze ontzettend goed begrijpen. Trek je in ieder geval niks aan van wat andere mensen er over zeggen, iedereen heeft zo zijn mening er over. Doe waar je je zelf goed bij voelt, dat is het belangrijkste! Liefs, Wup
Natuurlijk is iedereen vrij om te doen wat hij wil! Mensen hebben altijd oordelen klaar en overal wel een mening over, wat je ook doet... Ik zelf ben heel blij (nouja blij is niet het goede woord), maar bij ons eerste dochtertje is tijdens de 20 weken echo geconstateerd dat zij helaas niet levensvatbaar was. Met ruim 21 weken ben ik bevallen. Ik had er niet aan moeten denken om 40 weken zwanger geweest te zijn, alles klaar te hebben staan, alles geregeld te hebben. Maar dat is natuurlijk voor iedereen persoonlijk. Hoezeer ik ook opzie tegen de 20 weken echo, ik zou m altijd wel doen! Maar nogmaals je moet doen waar je je zelf goed bij voelt! Gefeliciteerd nog met je zwangerschap en ik hoop dat jullie een heel mooi en gezond kindje mogen krijgen!
Wij hebben niet zoiets vreselijks meegemaakt als jullie, maar kan me goed voorstellen dat je juist om die reden geen 20-weken echo wil hebben. Ik weet dat het helemaal niet vergelijkbaar is, maar ik heb vanwege mijn miskramen ook weleens geroepen dat ik geen echo wilde hebben tot dat ik de 13 weken voorbij zou zijn. Je gaat je hechten aan iets wat er misschien niet gaat komen en ik denk dat het ook een stukje zelfbescherming is om daarom geen echo te doen. Ik denk dat je alle confronterende vragen en voor- en nadelen van iedereen wel gehoord heb. Waarschijnlijk té vaak al. Jullie leven en jullie besluit. Wat je uiteindelijk ook kiest. Ik denk dat dat het belangrijkste is en wat anderen ook zeggen, niemand staat in jullie schoenen en niemand weet wat jullie voelen. Iedereen kan er wel een mening over hebben, maar uiteindelijk zijn jullie degene degene die met de angst en het verdriet moeten leven. Laat je gevoel spreken en doe wat goed voelt.
@ Vlinderbloem; Je hebt helemaal gelijk hoor. En natuurlijk is het ook wel belangrijk om te weten of er eventuele complicaties zijn, de angst/confrontatie overheerst eigenlijk meer. Maargoed, je kan eigenlijk toch niks NÚ doen mochten zich er complicaties voordoen. Zo te zien heeft jouw dochter het overleefd dus misschien zat je ook in een iets andere situatie. Maar als je een echt mensje ziet op de echo en een paar weken later is het er niet meer lijkt me dat toch wel wat moeilijker (hopelijk komt het daar deze keer niet van, maar je weet natuurlijk nooit). @ Wup; Wat een vervelende situatie zeg! Gelukkig is het wel goedgekomen. En die angst waarin je dan leeft, is natuurlijk ook niet bevorderlijk voor het verloop van de zwangerschap... Dat komt er dan ook nog eens bij. @ Marjolein; Dat is ook wel zo. Misschien is de klap dan nog groter. Maargoed, dat is denk ik niet echt van toepassing op onze situatie, het ging echt enkel en alleen om een vroeggeboorte. Dus als ze wat later geboren was, had ze het zeg maar wel kunnen redden. @ Trees; Dat is eigenlijk een vergelijkbare situatie vind ik, hoor. Ook al is het nog niet even ver als het bij mij was/is; het gaat immers om de achterliggende gedachte. Confrontatie en herinneringen aan vervelende gebeurtenissen. Iets zien waar je je op verheugt en een tijdje later is het er ineens niet meer. Mijn man en ik hebben overigens toch besloten om (helemaal niet vanwege anderen ofzo) toch maar de 20 weken echo te doen. Ook omdat ik toch al eens in de 2 weken een inwendige echo krijg, dus dan kan die er ook nog wel bij... Is sowieso bij dezelfde arts. Bovendien willen we heel graag het geslacht weten (er zit dus o.a een praktische reden achter). Wel ben ik héél bang, maargoed. Ik zal me daar proberen overheen te zetten... Vind het gewoon van de ene kant, hoe leuk en geweldig ook, niks om een echt 'mensje' te zien op zo'n echo, terwijl ik weet dat het vorige keer mis is gegaan. Ach ja misschien ben ik ook wel gewoon te pessimistisch, ik sta immers onder strenge controle bij de gynaecologe en kom wekelijks in het ziekenhuis. Ik zal jullie hier in dit topic i.i.g op de hoogte houden van het verloop van de echo (als dat goed is tenminste!).
Ja tuurlijk Islah, ik leef erg met je mee! Ik pretendeerde in mijn post trouwens niet dat we in hetzelfde schuitje zaten hoor. mijn dochter is uiteindelijk met 30+6 geboren, en na twee en een halve maand mocht ik haar mee naar huis nemen. Ik vind het heel heel heel erg voor jou dat jij dat niet hebt mogen meemaken.
Nou spannend zeg dat jullie toch besloten hebben de echo te laten doen! Ik zal zeker in de gaten houden hoe alles verloopt! Hoop dat alles helemaal goed mag gaan!
hoi hoi ook ik twijfel over de 20 weken echo is nu nog heel vroeg dat weet ik ben pas 5 weken zwanger kan nog van alles mis gaan maar toch denk ik er al wel over na. ben vorig jaar april mn zoon verloren na 16dagen ziekbed hij had een slokdarm afwijking en een hartafwijking, alleen zijn beide niet gezien op de 20 weken echo dus ik heb echt zoiets waarom zou ik het doen ze zien toch niks of letten niet goed op, want achteraf blijkt dat biede dingen wel te zien zouden moeten zijn geweest.. liefs
Leoni: Wat erg dat ze dat toen niet op de echo hebben gezien. Daar doe je het tenslotten toch voor! Ik kan begrijpen dat je daarom dan ook twijfelt of je het nu zal doen of niet. Persoonlijk zou ik toch de 20-weken echo niet overslaan! ik zie dat toch een beetje als je kop in het zand steken (en geloof me, dat zou ik ook het liefste doen!). Ons meisje had ook afwijkingen die niet met het leven samen gingen en we hebben de zwangerschap na de 20-weken echo dan ook afgebroken. Maar stel dat je kindje down blijkt te hebben en verder niet teveel bijkomstige afwijkingen dan is dat toch een voordeel om van te voren te weten? Zo kan je thuis alles voorbereiden en jezelf natuurlijk ook! Daarbij is een 20 weken echo niet schadelijk zoals een punctie of zo. Wat betreft het hechten aan je kindje; Dat doe je toch wel! En ik ben heel blij met de foto's en echo's van ons mooie meisje! Ze is toch maar even ons eerste kindje waar wij heel trots op zijn!!!
Dankjewel! Ik vind het zelf ook steeds spannender worden nu het dichterbij komt. De 14e heb ik er een afspraak voor (dus eigenlijk wordt het dan een '19 weken en 6 dagen echo' haha). Ik houd jullie op de hoogte in dit topic! @ Alien; Het is inderdaad niet schadelijk nee, maar voor veel mensen die een kindje hebben verloren i.v.m vroeggeboorte (dus niet ervoor hebben gekozen om het af te breken, maar dat het spontaan is gegaan), is het érg confonterend lijkt me. Tenminste voor mij dan wel. Want je ziet op de echo echt al een mensje, veel meer 'mens' dan echo's van 8 of 12 weken! En dat je je dan allemaal herinnert dat het ineens zo voorbij was... Vroeggeboortes komen nl. best regelmatig voor vlak na de 20 weken. Dus puur de vervelende herinneringen, confrontatie etc. kan hen nog weleens doen besluiten om gewoon niet voor zo'n echo te gaan, waar ik zelf ook lang aan heb getwijfeld.
heel veel succes en sterkte meid ik hoop dat alles goed is met jullie kleintje! wij gaan wel weer voor een 20 weken echo, we hebben hem 28 juli het is en blijft toch spannend!
Hallo, Ik ben in januari 2007 mijn zoontje verloren na een vroeggeboorte. Ik heb een aandoening aan de baarmoedermond waardoor de vroeggeboorte is gebeurt. Al mijn kinderen(4) zijn te vroeg geboren door cerfix insufficientie(zwakke baarmoedermond). Ik weet nog heel goed dat ik altijd dacht wat ik zou doen in bepaalde situaties. Ook hadden mijn man en ik een uitgeproken mening wat we zouden doen als we wisten dat we een zwaar gehandicapt kindje zouden krijgen. We vonden dat je dan niet voor jezelf mocht kiezen, niet aan hoegraag je zelf je kindje wilde houden maar voor je kindje. Als het kindje geen goed leven zou krijgen vonden wij dat je je kindje dat niet aan mocht doen omdat je zelf graag je kindje wilde houden............. Pff ben ik daar ff op terug gekomen. Toen onze zoon Rowan te vroeg is geboren is ons uitgelegt dat als je een kindje van deze leeftijd zou gaan beademen dat de kans op zware handicappen erg groot was en er in Nederland dus een leeftijdsgrens is gestelt waneer ze dit gaan doen. Ondanks onze mening hierover was alles anders op het moment dat we ons alles anders....als we een keuze hadden gehad hadden we op dat moment alles gedaan om ons kindje niet te laten sterven! We hielden zoveel van hem....dat je hem bij je wilt houden. Waarschijnlijk komt dit ook doordat alles erg plotseling ging mischien. Maar dit was voor ons wel een goede reden om de 20weken echo niet te laten doen bij de zwangerschap van onze Naud(nu net 1). Hij was welkom! Hoe dan ook! Kan me heel goed voorstellen dat het voor anderen geen goede reden is maar voor ons wel... Ik heb dus na de vroeggeboorte van ons zoontje Rowan nog een zoontje gekregen..Naud. Kerngezond net als trouwens zijn anders broertjes Rowan en Levi en zn zus. Ik ben sinds 2 weken gestopt met de pil omdat we heel graag nog een kindje willen. Ook deze keer zullen we geen 20weken echo laten doen. Sorrie voor dit lange verhaal Van harte met je zwangerschap en heel veel sucses.
Geen probleem voor je 'lange' verhaal hoor, 't is toch fijn dat je het kwijt kan. Maar even een vraagje tussendoor, je zegt dat je een zwakke baarmoedermond hebt, betekent dat dan dat je iedere zwangerschap gecontroleerd wordt in 't ziekenhuis? Ik word nu nl. ook door een gynaecologe gecontroleerd (wekelijks een progesteron-injectie + een 2-wekelijkse inwendige echo), maar geen idee hoe dat in volgende zwangerschappen gaat. Met mijn baarmoedermond was nl. niks 'mis' ofzo... Gelukkig maar dat je andere kindjes het hebben overleefd, met hoeveel weken zijn ze geboren? Ik heb trouwens laatst m'n 20-weken echo laten doen. Zenuwachtig dat ik was! Maar alles was wel goed; geen zichtbare afwijkingen (je kan het nooit 100% weten natuurlijk, maar alles zag er goed uit). Verder wilde ik het geslacht graag weten, en dat konden ze niet zien! Nou ja, dan blijft het alsnog een verrassing. Ben wel heel opgelucht nu.