Zwanger ongepland

Discussie in 'Ik ben zwanger' gestart door Zwangere009, 15 feb 2020.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Zwangere009

    Zwangere009 Nieuw lid

    15 feb 2020
    4
    0
    1
    Vrouw
    Hoi,
    Ik weet sinds een paar dagen dat ik zwanger ben van een 2e en weet niet zo goed wat ik nu moet. (1e is nog maar 1,5 ongeveer)
    Ik zat gewoon aan de pil ik ben er nooit 1 vergeten dus dit is balen.
    Ik ben niet samen met de papa van mij 1e is er ook niet voor de kleine.
    En de 2e is na een wilde nacht met iemand anders en die gaat me echt niet helpen.
    Ik ben tegen abortus maar vind het wel eng om alleenstaande mama van 2 te worden niet dat ik het niet aan kan dat kan ik denk ik wel..
    Zijn er meer mama's die zo iets hebben gehad wat hebben jullie gedaan en wat was de reactie van de mensen om je heen?
     
  2. Jacy82

    Jacy82 Bekend lid

    24 nov 2018
    742
    418
    63
    Vrouw
    #2 Jacy82, 15 feb 2020
    Laatst bewerkt: 15 feb 2020
    Hoi

    Ik wordt wel alleenstaande mama van er 2e, en heb een kind van nu 2. Ik vind het best zwaar zo aan het eind van de zwangerschap en ben ook nu wel meer angstig voor de tijd met 2 kleintjes. Ik heb gelukkig wel een baan, huis en veel hulp in de omgeving. Ik weet niet hoe dat bij jou is?

    In het verleden heb ik ook eens voor de keuze aboruts gestaan. En hoewel hier altijd tegen geweest te zijn er wel voor moeten kiezen.
    Met het besef dat ook dit uit liefde voor mn kindje was, want ik had het met andere mogelijkheden liever niet gedaan. Maar goed wat ik wil zeggen. Ga goed na of het op dit moment past en kan in jouw leven, kun je het geven wat je zou willen? Zou het jou en je kindje dat er al is problemen kunnen geven? Enz.
    Mochtbje voor abortus gaan, moet je daar volledig achter kunnen staan in jouw keuze en redenen daarvoor. Je zal oordelen krijgen en je zal het zelf moeilijk krijgen met de keuze. Want het is verschrikkelijk moeilijk deze keuze te m aken en ermee om te gaan. (Helemaal als je het onder dwang of zomaar even zou doen). Maar het maakt het wel makkelijker als je het naar jezelf kan verantwoorden. En wat anderen vinden...tja er zullen mensen zijn die je steunen en je verdriet vegrijoen (je moet wel echt iemand in vertrouwen nemen) en mensen die het niet kunnen begrijpen. Dit geldt eigenlijk voor beide keuzes.

    Kies je voor houden, zorg dat je een stabiele basis hebt/creëert voor jou en je kinderen en een goed netwerk om je heen bouwt. Het zal niet makkelijk zijn met een straks 2 jarige (pfff wat een bengels zijn dat) en een baby. Maar dat kun je vast ook wel oplossen.

    M8jn vrienden konden veelal begrip opbrengen door de situatie waarin het gebeurde. Mijn ouders heb ik een nog betere band mee gekregen nadat ik het vertelde. Na de abortus(pil). Ook van mn alleenstaand moederschap wordt verschillend gedacht. Maar door mijn leeftijd wordt dit wel vaak makkelijk geaccepteerd. Ik denk als ik jonger was dat er meer commentaar was geweest.
     
  3. Rabi

    Rabi Fanatiek lid

    9 mei 2019
    1.015
    893
    113
    Vrouw
    Omgeving Amsterdam
    Wat schrikken en een moeilijke keuze waar je voor staat. Zijn er mensen in je omgeving die je in vertrouwen kan nemen? Steun zoeken is zeker in deze situatie belangrijk.

    Ik heb zelf na een ongeplande zwangerschap gekozen voor abortus. De man van wie ik zwanger raakte (waar ik ook geen relatie mee had) was not amused over de zwangerschap, zacht uitgedrukt. Dat was erg heftig voor me om te voelen, voor mij was het wel welkom in eerste instantie. Ik had toen al 2 kinderen. Uiteindelijk heb ik met name voor hen, en het ongeboren kind, gekozen om de zwangerschap af te breken. Ik wilde geen moeilijkheden hun leven binnen laten, het voelde te complex. Bovendien kon ik ook wel meevoelen met de man in kwestie, en vond ik diep van binnen dat ik zijn keuze ook serieus in overweging moest nemen. Het voelde voor mij niet kloppend dat het alleen mijn keuze zou zijn.

    Ik ben zelf op de wereld gezet na een one night stand en ongeplande zwangerschap van een man die het niet wilde. Hij was er dan ook niet als vader toen ik een kind was en ik deal nog steeds met de psychische gevolgen daarvan. Dat heeft mijn keuze destijds om zelf voor abortus te kiezen ook gesterkt. Overigens leid ik een fijn leven, het is niet dat een liefdevolle moeder niet heel veel kan goedmaken, maar effect heeft het simpelweg wel.

    Succes! Alleen jij kan vanuit jouw situatie de keuze maken. Je omgeving niet. Ik adviseer je daarom alleen de mensen in vertrouwen te nemen waarvan je weet dat ze ongeacht je keuze steunend zullen zijn. Je hebt nu niets aan mensen die veroordelen, dat hoef je jezelf niet aan te doen. Het gaat er om wat voor jóu kloppend voelt, jij bent namelijk ook de gene die de gevolgen ervan te aanvaarden heeft.

    Ik vond een abortus niet lichtzinnig overigens, maar ook niet dramatisch. Het kwam eens in de zoveel tijd wel terug, en heb het echt een plek moeten geven, maar het is niet dat ik er echt van ondersteboven was. Ik sta nog steeds achter mijn keuze, zeker nu een aantal jaar later ben ik eigenlijk blij dat ik er destijds voor koos. Ik was er wel vroeg bij, voor de bedenktijdgrens, dat scheelt denk ik wel.
     
  4. belliebel

    belliebel VIP lid

    11 jun 2009
    14.226
    648
    113
    Vrouw
    Buschauffeur
    Jeetje, wat een moeilijke keuze moet je maken.

    Allereerst denk ik dat het verstandig is om niet te overhaast een beslissing te nemen. Neem mensen in vertrouwen waar je mee kunt praten, maar bovenal ook de vader van dit kindje, die heeft immers ook het recht om te weten dat dit is gebeurd (of hij er nu om staat de springen of niet...)

    Denk voor jezelf vooral goed na wat de positieve kanten en negatieve kanten zijn van nog een kindje, en schrijf dit op.

    Ruim 16 jaar geleden heb ik een abortus ondergaan op mijn 17de met 11 weken en 6 dagen. Een erg moeilijke en lastige tijd vond ik het, want dat ik ooit moeder wilde worden stond voor mij vast. Toen mijn ouders eenmaal wisten dat ik zwanger was, was hun eerste reactie positief. Maar al snel veranderde die reactie dat ik het kindje niet kon houden, was te jong, moest mijn school afmaken blablabla. Uiteindelijk dus abortus, en ik weet nog goed dat ik onder narcose werd gebracht en het laatste moment dacht: stop, ik wil het niet... Te laat...

    Vanaf toen heb ik wel besloten dat ik nooit meer abortus laat doen als ik er zelf niet voor 100% achter sta. Deze zwangerschap nu was ook niet gepland, maar de keuze was voor mij dan ook al snel gemaakt. Uiteraard wel goed nagedacht hoor, want we hebben altijd gezegd : na 3 kindjes is ons gezin compleet. En dan opeens die positieve test... Heel erg schrikken, maar ook samen na goed overleg besloten dat het toch eigenlijk ook weer een wondertje is ❤️
     
  5. Diazz

    Diazz VIP lid

    28 dec 2014
    6.391
    3.134
    113
    Wat zit je in een moeilijke situatie. Veel advies is al gegeven. Wil je dan ook veel sterkte wensen met welke beslissing je dan ook neemt.
     
  6. Mila1988

    Mila1988 Bekend lid

    19 feb 2020
    989
    586
    93
    Vrouw
    Ik heb een kindje van bijna 4 en ben er nu sinds 2 weken ook achter gekomen weer zwanger te zijn. Het is wel van dezelfde vader, (ex) maar die is alleen in beeld als het hem uit komt en financieel helemaal niet.

    Ik heb ook heel erg getwijfeld. Het kan natuurlijk nog alle kanten op en als het eindigt in een miskraam heb ik daar vrede mee en anders krijgt mijn kindje een broertje of zusje.

    Ja, het zal zeker pittig worden, daarom denk ik ook dat het belangrijk is dat je mensen om je heen hebt die je kunnen helpen.
     
  7. JoyNoa

    JoyNoa Bekend lid

    7 mei 2017
    929
    316
    63
    Vrouw
    Moeilijk. Wat zegt je gevoel nu? Nu je al een aantal dagen weet dat je zwanger bent? Wat je omgeving ervan zal vinden doet er eigenlijk niet zo toe. Mensen hebben altijd een mening, maar het is jouw leven. Ik denk dat meerdere factoren een rol spelen bij de keuze die je zal maken. Wat vind de vader van dit kindje ervan? Ben je nog jong? En dus nog een grote kans dat je een nieuwe liefde tegenkomt waar je wellicht ook een kindje mee zou willen. Als dat het geval is dan zou je straks kinderen hebben van 3 verschillende vaders. Als je al wat ouder bent dan zou je het misschien zo kunnen zien dat er nu wel een kans is voor een broertje of zusje voor het kindje dat je al hebt. Hoe sta je er financieel voor? Mensen roepen altijd wel hard waar er 2 eten kunnen er ook 3 eten maar dat is echt onzin. Bij ieder kind komen er meer kosten bij kijken. En die kosten worden alleen maar hoger naarmate ze ouder worden. Heb je mensen om je heen waar je op terug kunt vallen? Dit zouden voor mij onder andere de vragen zijn die ik mezelf zou stellen bij het maken van een keuze. Als de keuze weloverwogen is, dan is de keuze altijd goed welke je ook kiest.
     

Deel Deze Pagina