Zwanger van 2de kindje

Discussie in 'Alleen en zwanger' gestart door lindsey12, 29 okt 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. lindsey12

    lindsey12 Lid

    22 aug 2012
    73
    9
    8
    Hallo allemaal..

    Mijn (ex)vriend en ik zijn begin dit jaar uit elkaar gegaan , samen hebben we al een kindje van 4jaar.
    Afgelopen jaar veel ups en downs , we zouden graag samen verder willen met elkaar .. maaar ons gevoel laat ons in de steek
    We zijn nog redelijk vaak bij elkaar , omdat we het gewoon prettig vinden om samen te zijn & natuurlijk ook voor onze kleine..
    Daardoor hebben we ook regelmatig nog bij elkaar geslapen..
    Afgelopen maand was mijn menstruatie 4 dagen te vroeg wat ik normaal nooit ben , maar je je lijf kan je soms plagen, dus verder niet over nagedacht.. totdat ik vorige week dingen ging merken aan mijn lijf, borsten beide pijnlijk , stemmingswisselingen. Nouja zal wel komen omdat menstruatie eraan zat te komen , maar zoals jullie al verwachten bleef die dus uit test gaan halen in de winkel waarvan ik stiekem hoopte dat het ik die voor niks kocht.
    Dat bleek dus niet zo te zijn. Midden op de dag een dikke streep. Schrik zat er goed in.
    Mijn (ex)partner wil dit kindje niet houden is hij heel duidelijk over, financieel niet helemaal tip top op dit moment en onze relatie al helemaal niet. Door deze 2 feiten heb ik afspraak gemaakt bij huisarts voor een gesprek, uiteindelijk zei mijn verstand ook dat het beter was om het niet door te zetten.. 14nov staat het gepland
    Emotioneel zit ik er een beetje doorheen, want mijn droom een 2de kindje is er nu en gaat weer over 2 weken .. met hem praten erover kan niet goed want hij laat zn gevoel niet zien en begint dus meteen : je weet het kan nu gewoon niet, we hebben al 1 prachtig kindje waar we voor gevochten hebben & een relatie die helemaal niet goed is.. hij heeft daar ook gelijk in en dat is waarom ik de afspraak ook heb gemaakt, alleen heb ik het kindje helemaal niks te bieden, ik red het nu maar net met werk en me kleine alleen, 6u thuis & dan eten even spelen douchen en naar bed. Hoe gaat dat met nog een baby erbij?! Vriendinnen hebben net ook gedaan, waarom zou ik het dan niet kunnen? Ik zal het zeker kunnen als baby er zou komen , maar wil ik dit leven leiden ? Gaat mijn kindje van 4 eronder leiden ? Dat is het laatste wat ik wil...

    Nou dit was zo een beetje mijn verhaaltje, misschien dames die tips hebben, of hun verhaal vertellen ?of welke keuzen hun op zo een moment gemaakt hebben.

    Groetjes mama L
     
  2. jupke

    jupke Niet meer actief

    Wat een verhaal meid.

    De vraag is, wat zegt je gevoel?
    Je praat over een abortus alsof het niks is.
    Het is het leven beëindigen van een kindje. Dat is niet niks.

    Ik lees eerlijk gezegd ook geen echte reden waarom het kindje niet kan komen.
    Maar misschien dat ik er overheen lees.

    Wat betreft het thuiskomen enz.

    Ik kom om 18.30 thuis van mijn werk, moet dan nog koken en daarna 3 kleine kinderen douchen en in bed leggen.
    Ik ben alleenstaand.
    Het is absoluut te doen.

    Denk er eens goed over na waarom je de zwangerschap af zou breken. Omdat je serieus denkt het niet te kunnen of omdat je ex dit wil?
     
  3. lis91

    lis91 Actief lid

    10 okt 2016
    437
    33
    28
    Vrouw
    Als ik je verhaal zo lees, komt er voor mij na voren dat jij het kindje graag wil. Ik zou dan ondanks je ex/vader van het kindje het niet wil niet een abortus plegen. Zeker gezien het feit dat je zegt dat een 2e kindje je droom is. Verder ben ik het met @jupke eens.

    Ga op je eigen gevoel af. Een gesprek met de huisarts is prima maar na je gesprek krijg je nog de wettelijke 5 dagen bedenktijd.

    Waarom denk je dat je kindje eronder gaat leiden mocht er een baby komen?

    Ik ben van mening dat als het je ex is en jullie voor je kindje nog veel samen zijn nogal naïef dat je onbeschermde seks hebt. Buiten het feit dat ik niet begrijp dat je seks hebt met je ex als je relatie gewoon over is en je alleen nog veel samen bent voor jullie kind. Maar dat staat los van je verhaal.
     
    lies276 vindt dit leuk.
  4. lindsey12

    lindsey12 Lid

    22 aug 2012
    73
    9
    8
    Nou voor mij is het alles behalve makkelijk hoor , afgelopen 2 dagen gaat er niets anders door mij hoofd en huilbuien! De reden is dat het financieel ook niet helemaal in orde is..we hebben namelijk nog schuld..
    Ben gewoon bang dat ik het mentaal niet aankan met zoveel werken & een kleuter en een baby..
    Ik snap dat als ik ervoor kies, dan zal ik moeten.. maar kan ik het? Twijfel gewoon heel erg aan mijzelf.
     
  5. lindsey12

    lindsey12 Lid

    22 aug 2012
    73
    9
    8

    Ik begrijp je helemaal, maar we waren niet alleen nog veel samen voor de kleine.. ook voor onszelf in de hoop dat de relatie weer goed zal komen! We houden wel van elkaar.. we kunnen niet met elkaar en niet zonder elkaar stom gezegt. onbeschermde sex hebben we niet gehad..hebben condooms gebruikt. Ook daar kan het wel eens fout bij gaan.. en stom om niet elke keer te controleren dat zal ik meteen toegeven.
    Dus het was niet zomaar sex met mijn ex..

    Ik krijg blijkbaar geen gesprek bij de kliniek. Ik zou 2 dagen van te voor contact moeten opnemen of het doorgaat of niet. Terplekke word een echo gedaan daarna zal dan de ingreep gebeuren.

    Ik weet op dit moment niet wat mn gevoel zegt , mijn hoofd zegt op een of andere manier, kindje niet laten komen , maar mijn hart zegt wel & oplossing komt er wel.
     
  6. Huismuisie

    Huismuisie VIP lid

    10 aug 2016
    9.537
    11.096
    113
    Vrouw
    Noord Brabant
    Als de situatie het enigsinds toelaat zijn dit keuzes die je met je hart moet maken.
    Een tweede kind is niet zo heel veel duurder als een eerste.

    Wat kleertjes en misschien heb je nog wel dingen bewaard van je eerste.

    Schulden zijn niet leuk en moet je natuurlijk zo snel mogelijk oplossen. Alleen zal een kind daar niet persee onder hoeven leiden. Mits je natuurlijk nog gewoon kan eten en je rekeningen betalen.
     
    lies276 vindt dit leuk.
  7. Snies

    Snies Fanatiek lid

    22 dec 2015
    2.132
    3.214
    113
    Ik zag dit verhaal voorbij komen en wil graag mijn kant van het verhaal doen in soort gelijke situatie waarin mijn ouders hebben gezeten en hoe ik dat ervaren heb toen der tijd.

    Allereerst moet je sowieso doen wat voor jou goed voelt, maar wil je toch dit verhaal niet onthouden.

    Mijn ouders hadden vroeger ook niet zo'n stabiele relatie en financieel kon het ook beter.
    Toen eenmaal mijn broertje er kwam, begon het pas dat ze weinig te besteden hadden en ieder dubbeltje om moesten draaien en daardoor ook hun relatie steeds meer scheuren begon te krijgen.

    Er was vaak ruzie maar ze wisten het ook nog vaak te verbergen net zo dat ze weinig te besteden hadden.
    Of wij er in het begin wat aan gemerkt hebben nee zeker niet..
    Wel toen we ouder begonnen te worden.

    We gingen naar school, inmiddels was de relatie over en waren ze uit elkaar.
    Waar vriendjes vroegen om mee te gaan naar een pretpark, moest onze moeder steeds zeggen nee sorry maar nu zit mama even heel krap.
    Ook hadden we vaak dezelfde kleding aan, omdat er nou eenmaal geen geld was om voor de leuk kleren bij te shoppen.
    In zekere zin hebben wij daar last van gehad.

    Later kregen mijn ouders weer beter contact voornamelijk voor ons, en ja we gingen vaak met z'n 4en er op uit.
    Maar toch merkte je spanning en was het vreemd..
    Het ging gewoon anders dan bij gezinnen die nog wel van elkaar hielden.
    Ze hadden geen relatie meer maar waren vrienden.. Tuurlijk wilden ze het zo goed mogelijk doen.
    Maar het klopte gewoon niet, in onze ogen dan en vonden het dus ook moeilijker om onze ouders wel samen te zien met ons dan wanneer één van onze ouders alleen met ons was.

    Tuurlijk probeerden ze het verleden los te laten en voor ons een leuke dag er van te maken. In zekere zin is het ook gelukt, maar toch kon je zien dat er heel wat aan vooraf is gegaan en hoe goed ze ook hun best deden voor ons. Het bleef er tussenin staan..

    Nu we ouder zijn zal ik niet zeggen dat we er niet groot mee geworden zijn, dat zeker wel.. Maar ideaal was het zeker niet. En in die zin hebben wij er wel last van gehad.
    Hiermee wil ik niet zeggen dat jouw kinderen later hetzelfde zullen ervaren,
    Maar vaak zeggen mensen dat kinderen niet beter weten.. In begin zeker niet. We hadden echter niet door dat er weinig geld was totdat we naar de kleuterschool gingen.
    Toen wisten we echt wel beter.. En zagen we tenslotte bij vriendjes hoe het WEL kon.
    Waardoor we natuurlijk vragen gingen stellen aan onze ouders.. En dat vond mijn moeder het moeilijkste, eerlijk te moeten zeggen dat er geen geld was en ze letterlijk voor ons leefde en zichzelf vergat.

    Wij hebben het onze ouders nooit kwalijk genomen, zeker in het begin heeft mijn moeder het beste er van proberen te maken. Maar zwaar was het zeker.. Zowel voor ons als mijn ouders.

    Dit was mijn verhaal wat ik toch even wilde delen, achteraf hebben wij vaak te horen gekregen dat wanneer mijn moeder het over kon doen.. Ze geen tweede kind had gewild en mijn broertje er dus nooit was gekomen, niet omdat ze niet van hem houdt juist wel.. Maar puur omdat twee zwaarder is dan één..
    Financieel gezien vooral en daarnaast ook wel de aandacht, terwijl je zelf lichamelijk en geestelijk in de put zit.

    Kies wat voor jou het beste is!
    Het is niet niks en je hebt het recht om ook aan jezelf en je kleuter te denken, ook al botst dat met je hart.
    Veel sterkte!
     
  8. lindsey12

    lindsey12 Lid

    22 aug 2012
    73
    9
    8

    Hallo bedankt voor uw berichtje!
    De gedachten van je moeder naderhand zijn bij mij ook de gedachtes die het niet willen.
    Je moeder was nog samen met je vader op het moment dat ze in verwachting was van hun 2de kindje. We hebben niet echt wat je zegt een relatie het is meer vriendschap , klinkt zo raar als ik dat zeg, maar het is wel de waarheid. Als ik nu wist dat hij me zou helpen was het mijn angst ook al minder, maar ik ken hem & daarom ging relatie ook stuk omdat hij alleen met zichzelf bezig is. Hij weet geen eens waar de school of bso is van onze zoon , heeft hem nog nooit gebracht of opgehaald!!
    Financieel zal hij me wel ondersteunen zover hij kan, aangezien er toch wat schulden zijn.

    Het is zo moeilijk
    De heledag raast het door mijn hoofd & dan die hormonen ook nog
    Ben namelijk zeer chagrijnig en snel boos dat had ik bij onze eerste ook.

    Groetjes
     
  9. Huismuisie

    Huismuisie VIP lid

    10 aug 2016
    9.537
    11.096
    113
    Vrouw
    Noord Brabant
    Ik wil hier wel een ding aan toevoegen.

    Bedenk je of je een abortus mentaal aan kan. Het is heftig en je kan in een enorm diep dal komen als dit eigenlijk niet een keus is waar je volledig van overtuigd bent.

    Ben je ene betere moeder voor je nu al 4 jarige zoontje in die situatie?

    @Snies Tijden zijn wel veranderd. Je kan tegenwoordig overal goedkoop en tweedehands dingen kopen. Dat was in de tijd dat jij klein was echt een heel ander verhaal.
    Ook heb je zoveel site als vakantie veilingen enz. enz. waar je voor relatief weinig dagjes uit kan kopen.

    mijn ouders hadden ook niet vaak geld voor die uitjes en wel 4 kinderen (was ook niet helemaal de bedoeling geloof ik) en ze zijn nog steeds samen dus dat maakt de situatie misschien anders. Maar die hebben nooit een keer benadrukt dat iets niet kon ivm geldgebrek. Dingen konden gewoon niet omdat ze niet wilde dat ik het deed. Achteraf bleek het financieel plaatje er wel achter te zitten.
    En ondanks dat het ik nooit het gevoel gehad dat ik te kort kwam. Had op mijn 13de een krantenwijk en daar verdiende ik genoeg geld mee voor leuke extra dingen.
    Je kan dan zeggen dat wil ik niet voor mijn kinderen, prima. Maar het hoeft ook geen big deal te zijn. Deze generatie is op een bepaalde manier echt verwend...
     
  10. Suzoo

    Suzoo Lid

    27 aug 2017
    16
    14
    3
    Vrouw
    #10 Suzoo, 1 nov 2017
    Laatst bewerkt: 1 nov 2017
    Hoi Lindsey12,

    Dank voor het delen van je verhaal. Ik begrijp je dilemma en wil je graag een aantal dingen meegeven die ik de afgelopen maanden heb geleerd. Misschien heb je hier wat aan.

    Allereerst de vraag: Hoe belangrijk ben JIJ voor jezelf? Zeg je 'heel belangrijk' of realiseer je je dat je jezelf vaak wegcijfert? Of zit je er tussenin?

    Kijk eens goed naar je relatie en omgang met je (ex)partner. Ik lees in je posts dat jullie de afgelopen jaren veel ups en downs hebben gekend, dat jullie graag met elkaar verder zouden willen maar dat het gevoel jullie in de steek laat. Ik begrijp dat de relatie stuk is gelopen omdat je (ex)partner alleen maar met zichzelf bezig is. Verder lees ik dat jullie de afgelopen tijd veel samen zijn geweest; niet alleen voor jullie kindje van inmiddels 4 jaar, maar ook omdat er hoop was dat de relatie goed zou komen. En nu verwachten jullie geheel onverwachts een 2e kindje...

    Wat is belangrijk voor JOU? Wat wil JIJ? Wil je blijven 'hangen' in deze impasse en onduidelijke situatie met je (ex)partner of durf je voor jezelf te kiezen en je eigen leven in te kleuren vanuit je eigen behoeften? Het is echt belangrijk dat je hier goed over nadenkt. Als je een relatie hebt, moet je overeenkomstige persoonlijke waarden hebben ander zal de relatie niet werken. Dat is echt onbegonnen werk! Als je uitgaat van je eigen persoonlijke waarden, waar je je naar gedraagt en grenzen stelt waar nodig is, dan zul je niet alleen bij jezelf een positieve verandering waarnemen maar dit ook terugzien in de relaties die je hebt en de mensen die je aantrekt. Denk hier maar eens goed over na en als dat je tot de conclusie brengt dat je moet stoppen met het investeren in deze relatiewaanzin met je (ex)partner, d.w.z. dezelfde dingen steeds opnieuw doen, met dezelfde overtuigingen en telkens bepaalde resultaten verwachten, dan weet je wat je te doen staat.

    Wat betreft je (ex)partner: Hij is en blijft de vader van je kind(jes) en heeft daarin ook zijn plichten te vervullen en verantwoordelijkheid te nemen. Dat hebben jullie allebei als ouder naar je kind(eren) toe. En fijn dat jullie vriendschappelijk met elkaar om kunnen gaan. Maar dat om elkaar heen blijven draaien van wel of geen relatie en alle moeilijkheden die daarbij komen kijken is niet goed voor jou, het blokkeert jou en jij bent de enige die daar ZELF de verantwoordelijkheid voor moet nemen.

    Lindsey12, je hebt nog een heel leven voor je en er komen echt betere tijden voor je aan!! Die schuld die jullie nu nog hebben (is een gezamenlijke schuld, toch?), en waar jullie allebei je schouders onder moeten zetten (samen plan van aanpak maken, nieuw aflossingsbedrag bepalen en/of onderhandelen), is op een bepaald moment afgelost. Misschien komt er over een tijd een nieuwe job op je pad waardoor je iets meer inkomen kan genieten en daardoor iets meer te besteden hebt. En wat betreft de komst van jullie 2e kindje, dat is echt een persoonlijke keuze en ik ga ervan uit dat je/jullie hiervoor de juiste mensen/instanties raadplegen voordat je/jullie hier definitief een beslissing over gaan nemen. Maar vergeet daarbij ook jezelf niet: blijf bij jezelf en luister naar je hart / intuitie. Echt HEEL belangrijk!

    Heel veel sterkte en wijsheid toegewenst!
     
    Marbloempje en Huismuisie vinden dit leuk.
  11. jupke

    jupke Niet meer actief

    @Suzoo

    Heel mooi gezegd.
    Hier kan TS echt wat mee denk ik. Het zet je aan het denken.

    Ook voor mezelf ;)
     
  12. lindsey12

    lindsey12 Lid

    22 aug 2012
    73
    9
    8
    Sorry voor de late reactie, zit er mentaal een beetje doorheen de dag komt steeds dichterbij , en lijkt wel of ik steeds minder goed een beslissing kan nemen , er gaat zoveel door mijn hoofd.. kan ik het mentaal aan om het te doen ?! Of kan ik het mentaal aan 2 kindjes alleen opvoeden in deze situatie op dit moment.
     
  13. Huismuisie

    Huismuisie VIP lid

    10 aug 2016
    9.537
    11.096
    113
    Vrouw
    Noord Brabant

    Niet dat het makkelijker is. Maar er is nog een optie... en dat is Adoptie. Misschien ook eens in overweging nemen. Dat heb ik destijds ook gedaan en had ergens zelfs mn voorkeur.

    Tot mn ma het huis volzette met baby spullen
     
  14. lindsey12

    lindsey12 Lid

    22 aug 2012
    73
    9
    8
    Dan weet ik nu al dat het ik het kindje toch ga houden , Vooral als ik het 9 maanden heb gedragen.
     
  15. lindsey12

    lindsey12 Lid

    22 aug 2012
    73
    9
    8
    Hallo , iemand goeie tips tegen misselijkheid?Heb al vanalles geprobeerd, lastige is dat ik in de auto echt misselijk word & aangezien ik bij dhl als koerier werk is dat een groot probleem hihi , rij de heledag misselijk rond kreeg een tip om vitotaal gember te gaan pakken , maar daar zie ik in beschrijving staan dat je het niet mag nemen als je galstenen hebt , mijn gal is na de geboorte van me zoontje verwijderd , maar zitten nog verdwaalde steentjes in mijn galwegen waar ik nu en dan nog wel eens last van heb dus durf deze niet te nemen.

    Groetjes lindsey
     
  16. jupke

    jupke Niet meer actief

    Je kunt gewone gember gebruiken.

    En anders iets vragen van de huisarts. Kom even niet op de naam maar er is iets tegen de misselijkheid tijdens de zwangerschap.
     
  17. Suzoo

    Suzoo Lid

    27 aug 2017
    16
    14
    3
    Vrouw
    Stukje (5-6 cm) verse gember in plakjes snijden en in een pan doen met 1 liter water. Schijfjes citroen en/of sinaasappel erbij, zachtjes aan de kook brengen en 10 minuten laten koken. Daarna laten afkoelen en door een vergiet in een fles doen. Je kunt het nog een beetje zoet maken dmv klein beetje honing erbij. Fles kun je meenemen in de auto.
    Helpt goed tegen misselijkheid en werkt ook nog eens ontstekingsremmend dus goed voor je weerstand.

    Wanneer is je afspraak bij die kliniek? Ben je in de tussentijd nog naar de huisarts geweest of een psycholoog / ggz-praktijk ondersteuner vd huisarts ? Vader van het kindje nog gesproken?
     
  18. lindsey12

    lindsey12 Lid

    22 aug 2012
    73
    9
    8
    Ik had thuis nog een potje gember puree staan daar heb ik vandaag paar keer een half theelepeltje gepakt en doorgespoeld met water wanr zo puur kreeg ik het niet weg het lijkt indd te helpen, zal straks eens met de schijfjes proberen! Ik ben donderdag in zieknhuis geweest en heb een echo gehad, ben op dit moment 7 weekjes , 14de is de afspraak in de kliniek.
     
  19. Jenneke88

    Jenneke88 Fanatiek lid

    9 jul 2016
    1.754
    785
    113
    Ik had tegen de misselijkheid emesafene van de huisarts gekregen. Maar ik hield op dat moment alleen nog maar water binnen, al het andere en ik rende weer richting toilet. Sterkte
     
  20. WelcomeWondertje

    WelcomeWondertje Fanatiek lid

    28 sep 2017
    2.540
    1.747
    113
    Vrouw
    Vergeet niet in overweging te nemen wat een ontzettende rijkdom een Broertje of zusje hebben is. Jouw kind heeft nu de kans om een volle Broer of zus te krijgen! Dat is zoveel meer waard dan dat extra truitje of vakantie. En die kans komt waarschijnlijk nooit meer langs. Als je de familie waarden weet over te brengen Geef je je kind(eren) een kado die niet in geld is uit te drukken. Mochten er later spanningen zijn of wat dan ook dan kunnen ze het bij elkaar kwijt. Ik geloof altijd dat kinderen die door voorbehoedmiddelen Heen weten te komen er met een reden zijn.
     
    Elisabetta vindt dit leuk.

Deel Deze Pagina