hoi meiden. Ik wil graag helemaal anoniem blijven. Ik ben bekend hier onder een andere naam maar de situatie is maakt het dat ik anoniem wil zijn . Okee ik weet niet eens of ik het hier op de juiste plek plaats maar ik heb wat advies nodig. Wij zijn al enige tijd bezig zwanger te worden wat niet lukt. Inmiddels doorverwezen naar een fertiliteitskliniek. Sinds vorige maand loopt onze relatie ook erg slecht toen hij voor de 4e keer bleek wat vreemd te zijn gegaan en ik heb hem heel kinderachtig “teruggepakt” Van dat terugpakken liep het echter nog erger uit de hand. Ik was zwanger wat uiteindelijk helaas Geëindigd is in een miskraam. Nou heb ik de betreffende vriend waarvan het was, die ik al jaren ken het gewoon verteld en op de hoogte gehouden van alles. Mijn partner overigens ook . Mijn partner doet alsof zijn neus bloed en wil het gewoon blijven proberen. Echter ben ik diep en diep ongelukkig. Enkele jaren geleden dacht ik er al aan om bewust alleenstaande moeder te worden als er nog een derde zou komen. Afgelopen maandag is de doorverwijzing gekomen voor de fertiliteitskliniek en zie ik het met mijn partner niet meer zitten. Ik wil mijn eigen weg gaan. Echter weet de betreffende vriend van de doorverwijzing en kwam ineens aan met: dan word het voor ons maar ivf he. Erg vreemde opmerking maar hij vroeg al een paar keer na de miskraam of ik weer zwanger wou zijn. En dat mijn lichaam er aan toe was. Nu is de aap uit de mouw gekomen. Meneer wil donor zijn als ik er voor kies bam moeder te worden. Nu weet ik inmiddels wel zeker dat ik alleen verder ga met mijn twee kindjes zonder mijn partner. Opzich sta ik ook wel open voor een derde met die vriend als donor. Maar hoe regel je dit allemaal? Daarnaast hij is er best politiek correct over hoe en wat en hoe hij het voor zich ziet. Als ik zeg oke is goed maar dan moeten we er wel goed over praten dan is het: denk er maar overna. Hoe ga ik dit gesprek dan met hem aan?
Even los van het hele zwanger worden verhaal... is het niet handig om eventjes tot jezelf te komen? Even rust? Een tijdje waarin je alles op een rijtje kan zetten en ook over de relatiebreuk kan nadenken. Uit je verhaal maak ik op dat je nog niet definitief uit elkaar bent. Neem dit stap voor stap. Zet op een rijtje wat je stappen gaan worden en kijk dan verder.
Goh jeetje meid wat een toestand. Ik denk dat je er goed aan doet om voor nu je kinderwens even te parkeren en eerst zorg te dragen voor je twee kindjes en de scheiding. Dat gaat een diepe impact hebben, niet alleen op jou maar ook op hun! Regel eerst alles met je huidige partner want ik krijg de indruk dat hij nog niet op de hoogte is van jouw plannen om alleen verder te gaan. Er komt een hoop op je af, wellicht verhuizen en alles wat daarbij komt kijken. Geef jezelf en je kindjes eerst de tijd om te wennen aan een nieuwe situatie. Wellicht komt er in de toekomst een nieuwe partner op je pad en wie weet hoe het dan verder loopt met kinderen. Veel succes!
Als dat echt is wat je wil , dan zou je dat met die vriend moeten bespreken maar omdat het wel een apart verhaal is denk ik wat voor vriend is dat die met je naar bed gaat als je een partner heb ook al was je partner ook fout, Ik zelf zou liever een vriendschap willen met iemand die naar me luisterde in de plaats van wraak seks dus is dat wel een goeie donor wil die enkel z'n zak legen? Zelf doe ik mijn 2 de kindje bewust alleen dus daar heb ik niks op tegen.
Ik heb aan wraak seks gedaan. Die vriend wist niet beter dat ik er al klaar mee was. Mijn partner overigens ook hoor. Maar die probeert met mooie woorden terug te komen en uiteindelijk van woorden niks daden te maken. Naar hem ben ik al duidelijk geweest dat ik er geen zin meer in heb. Hij is overigens ook niet de vader van de kinderen en loopt sinds kort ook alleen maar om mijn kinderen te zeuren. Wat dat betreft staat hij ook ergens achteraan in de rij inmiddels dus
Ik sluit me aan bij de dames voor mij. Is het niet verstandiger eerst de scheiding in gang te zetten? Afwachten hoe het met je kinderen en met jezelf gaat? Het is iets heel heftigs zo je vertrouwde leventje achterlaten. Verder vind ik het heel vreemd dat die vriend van jou zo graag donor wilt zijn. Maar dit kan ook aan mij liggen.
Het is gewoon een beetje een vreemd verhaal , Maar wat ik er uit haal is mijn relatie is kapot gegaan omdat mijn ex vreemd ging en ik daardoor op een moment van woede dacht dat seks met iemand anders zou helpen , Maar nu nadat ik al tijden een wens had voor een derde wil ik die wens niet daardoor laten varen of jaren wachten op een nieuwe relatie en dan nog kijken of die man nog een kindje met mijn wil daarom wil ik het alleen doen, Dan adviseer ik je om zeker te weten dat die vriend geen oogje op je heeft en misschien denk dat als die je donor mag zijn eigenlijk daarmee dichter bij jou en je leven komt dus dat jein ieder geval zeker weet waarom hij dat wil en anders op zoek gaat naar een andere donor, Ik ken jou persoonlijk niet dus kan door dit aparte stukje uit je leven niet echt goed advies geven.Nadat mijn relatie uit ging had ik nog steeds wens voor een tweede en heb daar toen voor gekozen.
Het klinkt een beetje alsof die vriend meer van je wil en dit middel gebruikt om een claim op jou te kunnen leggen. Hoe goed je dingen ook vastlegt, een rechter kan altijd bepalen dat er toch sprake is van family life en de donor rechten toekennen. Zeker bij een vriend van de familie is dat risico er. Ik zou er in deze situatie even niet aan beginnen, maar eerst weggaan bij je ex, eigen leven opbouwen met je kindjes en over een jaar nog eens verder zien hoe het dan allemaal voelt, ook ten aanzien van die donor-vriend.
Meid wat maak je er een potje van. Je vriend/man die al 4X is vreemdgegaan is niet de vader van de kinderen maar je wou er wel een derde kind mee? Echt, waarom? Dan ga jij ook maar vreemd met een vriend terwijl jullie bezig zijn om zwanger te raken (echt waarom?) en raakt dan zwanger van die andere gozer (nogmaals, waarom echt?) Ik zou je leven eens onder de loep nemen en goed nadenken waar je mee bezig bent en waar je prioriteiten liggen. Mijn advies: ga alsjeblieft geen baby maken met de gozer waarmee je vreemd bent gegaan. Denk aan het kind wat je met hem zal krijgen. En denk aan je kinderen die je nu hebt. Zij worden opnieuw uit hun betrouwbare wereldje getrokken omdat moeders opnieuw gaat scheiden. Dit is niet het moment om voor een kindje te gaan.
Ik ben een bewust alleenstaande moeder en ik kan je alleen zeggen: zorg eerst voor een goede basis voordat je hier aan begint. Ik denk echt dat het hier nu niet te tijd voor is. Vooral omdat je al kindjes hebt die straks een basis kwijt raken. Ik vroeg me nog iets af : je bent van die vriend zwanger geraakt via de natuurlijke weg, waarom dan via IVF proberen zwanger te worden van hem? Gewoon interesse hoor! En zoals eerder al gezegd hier: een donor moet je goed en bewust kiezen. Ze kunnen altijd via de rechter aanspraak proberen te maken op een regeling of voogdij en aangezien deze vriend al dichtbij staat is de kans groter dat de rechter dit zal toe kennen. Ga je dus eerst goed inlezen over wat er allemaal bij donorschap komt kijken, wetten, regels etc.