Hoi allemaal, Ik wist niet zo goed in welk topic het moest plaatsen maar als het verkeerd staat mag beheer het natuurlijk verplaatsen Ik ben bezig met zwanger worden mbv een donor via ZI. De donor die ik had aangegeven dat hij niet meer wou doneren. Ik ben nu in gesprek met een nieuwe potentiële donor. Alleen geeft hij nu aan dat zijn zoontje een zware vorm van autisme heeft. Dat hebben de artsen van zijn zoontje bevestigd. Verder heeft hij een oom waarvan wordt gezegd dat hij autistische trekjes heeft. Hij heeft me ook een rapport gestuurd over de ontwikkeling etc van zijn zoontje. Zijn dochter heeft het niet. Ik heb hier verder totaal geen verstand van. Zijn er hier misschien moeders die verstand hebben van de mate van erfelijkheid etc? Hoe groot is de kans ongeveer dat mijn kindje het dan ook zou krijgen? Is het verstandig om met hem door te gaan of beter van niet? En even voor de duidelijkheid: ookal zou mijn kindje autisme of wat dan ook hebben dat zou totaal niets afdoen aan mijn liefde voor hem/haar. Alvast bedankt!
Ik weet niet hoeveel procent kans je hebt, maar wel meer kans dan anderen. Mijn zwager heeft autisme en 2 van mijn kids ook. Jongste heeft kenmerken ervan en onze dochter* weten we niet of ze het had. Ik zou eens goed inlezen over autisme, en dan een keus maken. Ook over als ze ouder zijn enzo. Tuurlijk hou je net zo goed van hem/haar, maar het is best pittig.
Man en ik hebben geen diagnose maar weten zo goed als zeker dat we autisme hebben en de kinderen ook. 2 met diagnose, 3de zonder omdat ze (nog) geen problemen op school heeft en de jongste is pas 10 maanden, maar ik zie alles van zijn broer en zussen er in terug. Bij zwaar autisme is het echt wel heftig soms. Niet om je te ontmoedigen maar hou er rekening mee dat de kans groot is. De ene autist is de andere niet en dat maakt het heel lastig. Zelf ervaar ik niet heel veel problemen maar mijn zoon bijv wel echt heel erg.
Bij jongens is de kans groter dan bij meisjes. Maar ik zou zeggen dat er een redelijke kans is. Mijn schoonvader heeft (waarschijnlijk) autisme en onze jongste zoon heeft het. Wij vinden het met zijn tweeën af en toe al bijna niet te doen. De zorg is intensief maar vooral de emoties die het bij ons losmaakt, zijn heel heftig. Ik houd van alle drie onze kids even veel, maar de jongste vraagt in zijn eentje meer zorg en aandacht dan de andere twee samen (en dan nog wat meer). Ik zou om die reden zelf voor een andere donor gaan, als je die kunt vinden.
Lastig zeg! Autisme is absoluut erfelijk bepaald helaas.... Als ik naar mijn familie kijk, blijft dit in iedere generatie terugkomen. Er zijn natuurlijk wel verschillende gradaties. Dit maakt voor jou de keuze daarom ook zo moeilijk! Wat in cijfers de kansen zijn, durf en kan ik niet zeggen. Ik vraag me af hoe groot is de haast/druk dat je op korte termijn zwanger wilt raken. Is dit vanwege je leeftijd? Succes met deze beslissing! Wel heel netjes van de mogelijke donor dat hij zo open hierover is!
Ik ben hier al zo lang mee bezig... Met de vorige donor al een jaar bezig geweest. 1 keer gelukt maar werd helaas een miskraam. Ook mijn leeftijd speelt idd voor mij persoonlijk wel mee. En ben nu inmiddels ook alweer ruim 2 maanden bezig met een nieuwe donor vinden. Maar idd heel netjes van hem dat hij zo open is.
In mijn werk, maar ook privé veel autisme gezien. Hele heftige vormen. Vaak zie je dat het in een familie vaker voor kan komen. Ik snap dat een kind met autisme welkom is bij je, en dat vind ik heel mooi. En een kind kan eventueel zoveel andere dingen hebben (daarom hebben wij destijds geen nipt test gedaan bijv). Maar nu je dit weet... Goed je gevoel volgen wat betreft je donor
Ja dat is dus het lastige want ik heb een erg goed gevoel bij deze donor. Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ga het even laten bezinken en goed nadenken.
Het is erfelijk. Mijn oudste heeft ass en zo ontdekten wij dat man het ook heeft. Geloof dat de kans van vader op zoon zo'n 20-25% is. Als wij voor een derde hadden gekozen was dat met een donor geweest. Onze oudste functioneert heel goed, oa omdat hij intelligent is wat het deels compenseert. Maar hij is niet 'gewoon' en het kost ons enorm veel tijd en energie. Ik zou er nooit bewust voor kiezen. Hoe ouder, hoe duidelijker het ook wordt en hoe moeilijker hij het zelf vindt. Ik vond het nooit heel zwaar tot hij een jaar of 8, 9 werd en nu neemt de complexiteit steeds meer toe. En dan vallen wij nog onder de oude regels van jeugdzorg en hebben heel goede begeleiding. Maar de verschillen zijn enorm. Onze zoon zal een zelfstandig leven kunnen leiden door het werk dat we erin steken en zijn iq. Maar het komt milder voor, en ook véle malen erger. Mijn man is trouwens een supervent. Het heeft lichte impact op onze relatie, ik pas me wat aan maar het valt enorm mee. Dat komt mede omdat mijn schoonmoeder hem fantastisch heeft opgevoed. Hij is een geweldige partner en vader,met een gebruiksaanwijzing. Hij heeft gewoon wo gedaan en een goede baan. Ook goed voor de beeldvorming
Mijn moeder heeft waarschijnlijk autisme, hier kwamen we pas achter na de geboorte van mijn dochter. Als ik het toen had geweten, was ik nooit aan een kind begonnen. Als ik zie hoe erg mijn moeder momenteel vecht in het leven, dat zou ik met mijn kind niet mee willen maken (tot dusver lijkt mijn dochter niet autistisch te zijn maar de angst blijft er wel zitten bij mij)
Bloem, je meisje is al vier en er zijn dus geen vermoedens? Dan zal het vast wel niet, we hadden al heel snel een onderbuikgevoel zonder concrete aanwijzingen. Op de psz zei een leidster dat er iets was en toen was hij pas 2,5. Zit bij jouw dochter vast goed! *knuffel*
Bedankt allemaal voor jullie open en eerlijke reacties. Ik heb er voor gekozen om toch verder te zoeken naar een andere donor. Zoals ik al eerder zei is elk kind altijd welkom bij mij en zal ik altijd zielsveel van mijn kind houden. Maar als ik kan voorkomen dat mijn kind het moeilijk krijgt in het leven dan kies ik daarvoor. Dankjulliewel ❤
Dappere en (ik denk) verstandige keuze. Natuurlijk is ieder kind welkom en ik zou niets aan mijn kind veranderen. Maar je gunt hem/haar een ongecompliceerd leven en ass kan toch wel gecompliceerd zijn.