Zwanger worden na still geboren baby

Mijne was idd ook extreem heftig toen! Nog nooit zo erg gebloed denk ik...

Wow, echt nog heel kort geleden dat je jouw kindje verloor dan... Heftig!

Ik moest van de gynaecoloog 3 maanden wachten na de bevalling. Is ook nodig geweest want er bleken nog placentaresten achtergebleven te zijn, en die hebben ze enkele maanden na de bevalling nog onder narcose moeten verwijderen.

Als jouw arts niks aangaf qua wachttijd, gewoon je gevoel volgen, zou ik zeggen

 

Ja het is voor mij nog een behoorlijke open wond. Desondanks wist ik meteen na de bevalling al dat ik het nog eens wilde proberen. De twijfel is over de timing komt nu echt door dat stomme virus
Jeetje wat naar dat de placentaresten verwijderd moesten worden. Hoe kwam je erachter dat je die nog had? Was het placenta niet compleet na de bevalling?
Ik heb een telefonische nacontrole gehad ivm corona. Ik heb de vraag toen niet kunnen stellen omdat het een haastig en rommelig gesprek was. De 31ste staat er een nieuw telefonisch consult gepland waarin ik alle vragen nog eens door zal nemen met de gyn. Wat was in eerste instantie de reden dat jij 3 maanden moest wachten?

 

Ik heb mijn zoon verloren 10/2018 op 34wk. Ik moest ook 3 maand wachten, om mijn lichaam rust te gunnen. Daarna was ik direct zwanger... Helaas mk op 8wk. Dat kwam wel aan. Eerst een kindje verliezen en daarna een mk. Ik had het gevoel dat het me nooit meer gegund zou zijn. Maar 5 rondes nadien was ik opnieuw zwanger en 'goed'. De zwangerschap zelf loopt goed maar mentaal vind ik het toch heel zwaar.. We wouden graag 3 levende kindjes maar ik wil niet meer hierna. Ik vind het echt té zwaar. Ik heb wel al een gezinde dochter van 8/2016. Dus daar ben ik extreem dankbaar voor. Dankzij haar heb ik toch ook een 'normale zwangerschap /kraamtijd' gehad. Nu is alles zo anders. En dat ik straks zal moeten bevallen in volle corona crisis maakt het gewoon nog zwaarder. Elke dag spookt er door mijn hoofd 'ik wil niet nóg eens bevallen van een dood kindje'. Ik weet dat de kans klein is... Maar wat ben je met kansberekening als jij net die 1 op 10 000 bent?

Alsinds veel sterkte met jullie verlies en hopelijk mogen jullie wensen uitkomen

 

Geen idee. Ik ga deze middag langs bij de gyn en hoop ergens toch dat ze me eind volgende week zal inleiden. Ik laat nog wat weten

Toen ik probeerde voor dit kindje (na mk dan) vond ik elke dag niet zwanger eentje teveel en nu kan ik wel moeilijk genieten. Ik heb het gevoel dat ik pas ga kunnen genieten vanaf hij geboren is.

 

Op alle echo's was hij 'gezond' en 'niks op aan te merken'. Nadien bleek dat hij een zware hersenafwijking had. Pure pech.

 

De placenta wilde niet loskomen na de bevalling. Dat gebeurt blijkbaar wel vaker bij een vroeggeboorte. De dag van de bevalling zelf hebben ze onder narcose de placenta volledig verwijderd, dachten ze. We zijn er toevallig achtergekomen dat er nog een placentarest zat doordat mijn fertiliteitsarts een hysteroscopie gedaan heeft voor we terug met IVF mochten starten, om te kijken of mijn baarmoeder goed hersteld was van de bevalling. Toen zag hij dat het nog steeds niet oké was dus nogmaals onder narcose moeten gaan en de rest verwijderd.

Die 3 maanden was standaard, eerder wilde mijn gyn de behandelingen niet opnieuw opstarten. Hij heeft er nooit een reden voor gegeven, behalve dat ik mijn lichaam even tijd moest geven om te herstellen. Ik las ook wel ergens dat heel snel terug zwanger worden de kans op een vroeggeboorte kan verhogen. En die kans nog wat verhogen willen we écht niet.

Die open wond... Ik denk dat die er altijd wel blijft eigenlijk. Hier is het nu bijna een halfjaar geleden en het verdriet is nog steeds erg rauw en heftig.

Wel goed dat je de 31ste nog een gesprek met de gyn hebt. Hopelijk loopt het gesprek wat vlotter en kan je je zorgen en twijfels eens goed doorspreken!

@Diedy Lijkt me erg heftig om in zo'n tijden te moeten bevallen, zeker na wat je al meemaakte. Maar komt vast helemaal goed!

Heel herkenbaar trouwens, dat gevoel dat elke dag niet zwanger er één te veel was. Heb ik ook heel erg sterk nu. Ik denk dat genieten idd heel erg moeilijk blijft tot je een levend, gezond kindje in je armen hebt...

 

Alles gaat goed met ons zoontje.
Zijn hoofdje moet nog goed gaan liggen (voor het bekken) & dan gaan ze me inleiden. Volgende week terug.. Ik hoop zo dat hij goed gaat liggen en heel de zwangerschap voorbij is.

 

Lieve dames,

graag zou ik met jullie meepraten als dat mag?!

Sommige van jullie weten mijn verhaal al van het vlinder tuin topic, maar wij zijn afgelopen maand bevallen van onze dochter met 21+5 weken omdat ze triploïdie had.

Ook wij wisten meteen dat we er weer voor wilden gaan, met mij/ons gaat het nu naar omstandigheden goed. Ik denk dat het voor mijn gevoel heel erg heeft geholpen dat we precies wisten wat ze had en dat ik continu eigenlijk al wist dat het fout zat.

Vandaag telefonisch consult met de gyn gehad en we hebben groen licht om thuis opnieuw met chlomid te starten, dit omdat ik al 2 cyclussen gemonitord ben toendertijd en ik er “goed” op reageer.

Wij gaan ondanks het Corona virus wel beginnen, omdat ik sowieso eigenlijk nog even moet afwachten of ik uit mijzelf ongesteld wordt, en anders een kuur provera moet gebruiken.. dan heb ik op zijn aller vroegst midden april een eisprong dat betekend begin Juni rond 8 weken op zijn aller vroegst.. dan is Corona hopelijk wat meer onder controle.

 

@SD90 je hebt het nodige meegemaakt. En ook dat ivf traject erbij nog, ik vind je echt een bikkel! Er zit eigenlijk ook wel wat in om ff te wachten. Niet alleen moet je lichamelijk herstellen maar ook emotioneel moet je ff bijkomen. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik merk dat er nu ook wel echt goede dagen tussen zitten. Ik weet dat we hier uiteindelijk allemaal overheen zullen komen.

@Diedy heb jouw verhaal ook gelezen en vind het echt heftig ook. Ik kan me zo goed voorstellen hoe spannend jij je zwangerschap nu vind. Ik hoop met je mee dat je kindje goed gaat liggen zodat je zsm ingeleid kan worden.

 

Hi meiden , na aanleiding van een ander topic zou ik me hier graag ook willen aansluiten en mee praten mits mogelijk.

Helaas ben ik mijn dochtertje verloren net voor de bevalling , ze is in mijn buik overleden. Met een zwangerschapsduur van 40 weken en 2 dagen. Conclusie: navelstreng omstrengeling om haar nekje van 5x , dit heeft de bloedtoevoer gaan afsluiten. Domme pech vanuit de natuur , maar helaas wel daarmee onze lieve dochter kwijtgeraakt .. met 1 op 100.000 , met een. Omstrengeling meer dan 4x ..

Gelukkig na 6 maanden weer gelijk zwanger mogen raken , en een prachtige gezonde zoon in armen mogen krijgen. Eindelijk mocht ik zorgen voor , en m'n liefde delen. Nu zouden we graag voor een derde kindje willen een gaan.Helaas ZOL/BBZ gehad , dat we net eindelijk hebben kunnen afsluiten. Wij zouden per 1 Mei weer mogen proberen , maar door de omstandigheden (corona) kijken we het eerst gelieve even aan. Want voor mij is het niet vanzelfsprekend meer , en neem ik liever het zekere voor het onzekere.

 

Alle dames zijn welkom om mee te lezen en schrijven. Vind de verhalen zo verdrietig maar tegelijk weet je dat je hier niet alleen in staat. Hoop zo dat we straks allemaal een gezond kindje in ons armen mogen sluiten. Ik denk dat het dit ondraaglijke verdriet draaglijker zal maken.
@geneeke moedig dat je er gewoon voor gaat. Hoop dat tegen juni alles wat rustiger word inderdaad.
@KellD ik vind alle verhalen verschrikkelijk maar om het jouwe heb ik echt ff weer een traantje gelaten. Dit omdat er bij mijn knul een dubbele knoop in het navelstreng zat. Ik vind het zo verschrikkelijk te weten dat hij het moeilijk heeft gehad. Steeds zie ik de echo weer voor me waarop hij stil lag en niet bewoog. Dan breekt mijn hart weer in duizend stukjes.
Hoop echt dat ook jij snel weer zwanger bent. Zoals eerder gezegd is is elke dag niet zwanger 1 dag teveel...

 

@Mamasinds2006 wat een verdriet! Ik weet het ook nog heel goed. De stille echo, geen flikkerend hartje meer. Alles was stil. Wat een verdriet! Als ik het zo lees ben je een sterke vrouw! We hebben éénmaal een rugtasje , maar wel ook met trots voor onze kindjes. Hopelijk mag je snel zwanger worden! Ik zal voor je duimen.

Ik zal ook voor de andere moeders duimen! Hopelijk mag een volgende zwangerschap ons gezond verlopen , en aan het eind van de rit een levend gezond kindje in armen mogen hebben.

 

Juni lijkt me idd wel haalbaar ivm corona.

Ergens versta ik je wel. Al ging ik er mentaal eronder bij elke maand dat het niet raak' was. Nochtans mag ik nog van geluk spreken. Voor mijn zoontje die is gestorven deden we 1j en daarna ronde 1 en ronde 5. Dus dat is kort. Toch voelde het intenser en langer aan dan dat 1j.
Eig wou ik zsm een levend kindje hebben. Nog altijd. Ik had mijn dochter wel maar dat voelde anders.
Ik heb mezelf echt schuldig gevoeld dat ik mijn dochter haar broertje heb ontnomen. Terwijl ik daar niks aan kon doen..

De echo waarop je beseft... Hij er er niet meer... Die flitst bij elke echo door mijn hoofd. Terwijl ik hem nu voel bewegen... Toch blijft de schrik.


Deze nacht slecht gedroomd... Dat ik immens veel bloed verloor en de placenta had losgelaten. Ik droom regelmatig over alles wat eventueel nu nog mis kan gaan. Daarom vind ik het mentaal echt een marteling. Ik heb dat gisteren, bij de controle, ook duidelijk aangegeven. Dat ik op ben van niet te slapen, stress, dat ik heb gewoon niet meer aankan. Ik wil niet dat er nog een kind in mij sterft. Maja meneer mag nog niet goed en nu heb ik schrik dat het nog even gaat duren. Terwijl ik blij mag zijn. Waardqt iedereen afgebeld is voor zijn afspraak, mag ik extra komen. Volgende week en dan elke 3d. Tot hij goed ligt.

 

@Diedy

Wat verdrietig! Alsjeblieft schuldig voelen na aanleiding wat wij hebben mee gemaakt , doe dat alsjeblieft niet. Ik voel je en weet waar je het over hebt. Maar dit is helaas iets waar wij geen controle over hebben.

Als ik je post lees , wat een herkenning! Ik kon ook niet langer doorlopen. En werd ingeleid op 37 weken en 3 dagen. Ik kon niet meer , de stress was ondraaglijk. Ik snap het , kan je niet aangeven dat je deze week nog ingeleid wilt worden? Eigenlijk zouden ze gehoor hieraan moeten geven!
Ik duim dat je gezond mag bevallen , van een levend en gezond kindje!

 

Ze vind het nu medisch niet verantwoord omdat hij te slecht ligt met z'n hoofd... Daarom ga ik snel terug. Vanaf hij goed ligt, mag ik direct binnen. Dus ik leef dag per dag. En hoop dat hij goed gaat liggen