Zijn er nog meer dames die al wat langer bezig zijn om dat felbegeerde tweede streepje te zien? Ik ben 30 jaar, vandaag ongesteld geworden en dus gaan we ronde 12 in. Nog niet een jaar bezig...maar inmiddels wel bijna. De afgelopen maanden al veel verdriet gehad na negatieve testen en het begin van mijn menstruatie en nu begint de moed wel een beetje in de schoenen te zakken.. Om mij heen zijn al mijn vriendinnen onwijs snel (binnen drie maanden) zwanger geworden en nu al lekker in de baby's of hoogzwanger. Natuurlijk gun ik ze het enorm maar het verdriet met ieder bezoekje wordt ook steeds aangewakkerd. Ik wil nu ook wel eens baby shoppen voor onszelf. Ik hoop dat er meer dames zijn die het fijn vinden om wat steun te krijgen van elkaar, laten we elkaar samen doorheen slepen! Liefs Omeletje (ik weet niet of het zo precies werkt, een clubje oprichten... maar ik kon niet echt een andere open clubje vinden waar ik kon aansluiten, mocht die er wel zijn hoor ik het natuurlijk graag )
Hi! Ik zag net dit topic en wil graag meeschrijven! Dit is voor ons ronde 12 en vandaag is mijn NOD. Ms nog niet in zicht, maar wel een negatieve test op 9/10/12DPO, waardoor ik niet meer durf te testen... heb de hoop dus ook al wel een beetje opgegeven. Ik ben 26, mijn vriend 46, dus flink leeftijd verschil! Bonus mama van twee heerlijke jongens sinds 2,5 jaar nu! Mijn schoonzus is uitgerekend over 4 weken en een nichtje over 10 weken. Daarnaast zijn er in mijn familie in 2020 VIER baby’s geboren. Mijn sociale media staat helemaal vol met echo’s en aankondigingen en God wat heb ik het er soms moeilijk mee. Het lijkt me heerlijk om met “lotgenoten” te praten. Ikzelf vind de stap voor de gynaecoloog of de mmm echt nog te ver, ook niet iets waar ik me nu al mee bezig wil houden, jij?
Hi Mona, bedankt voor je berichtje! Hoe stom dit ook klinkt, prettig om met een ''lotgenoot'' te praten, ik hoop snel op goed nieuws voor ons beide! Mijn vriend is 42 dus ook een leeftijdsverschil hier! Dat testen herken ik trouwens wel. iedere keer zeg ik dat ik niet ga testen tot mijn NOD, maar vervolgens houd ik het nooit vol. Die negatieve testjes verknallen mijn hele dag dus ik hoop dat ik het deze ronde wel volhou! Ik ben afgelopen december bij een gynaecoloog geweest vanwege heftige buikklachten en een angst dat een oude soa daar misschien voor verantwoordelijk is. Heb toen een inwendige echo gehad en alles zag er perfect uit zover ze kon zien. Behalve wat verklevingen van mijn linker eileider, die vastzit aan mijn baarmoeder. Waarschijnlijk nog maanden restpijn gehad van een flinke baarmoeder ontsteking (wat nu gelukkig echt weggetrokken is!) dat was opzich wel hoopvol. Wij hebben wel beide behoefte om hulp te vragen en alles te laten onderzoeken als het in mei nog niet is gebeurd. De teleurstelling nu iedere maand is vrij heftig en als we dingen kunnen aanpassen dmv hormonen of IUI vanwege traag zaad liever gister dan vandaag. Zodra je besluit om te stoppen met anticonceptie en ervoor te gaan is iedere ronde een te veel. Ik had niet verwacht dat het direct zou komen maar wel ergens binnen een half jaar. Het nog even genieten zonder kinderen heb ik ook lang genoeg gedaan voor mijn gevoel, en er niet aan denken is een onmogelijke tip. Je slikt toch iedere dag je foliumzuur en een wens die zo groot is ''verdwijnt'' niet zomaar even naar de achtergrond. Jij zit dus ook goed in die baby-spam om je heen. Ik heb het mijn vriendin die nu zwanger is wel verteld dat het soms moeilijk is voor mij. Ze begrijpt het helemaal en is er super lief over. dat was echt een opluchting, dat ik mij ook rot mag voelen soms. Weten je schoonzus en nichtje van jouw situatie? Hoe is je vriend eronder? Kan je de teleurstelling goed delen met hem?