Hallo meiden, Ik ben rodebanaan en nieuw hier, hopelijk plaats ik mijn bericht op het juiste gedeelte en kwets ik niemand met het plaatsen van mijn bericht. Van kinds af aan weet ik dat ik draagster ben van een geslachts gebonden afwijking.. Onze kinderwens is zo groot dat we voor een zwangerschap gekozen hebben. Inmiddels ben ik bijna 11 weken zwanger en zijn wij in afwachting van een vlokkentest om te kijken of ons kindje de aandoening wel of niet heeft De kans op afbreken zwangerschap is 50% Voordat ik zwanger werd wist ik waar ik aan begon, maar toch valt het zwaar om te weten dat je waarschijnlijk afscheid moet nemen van een kindje wat zo enorm gewenst is.. Ik ben benieuwd of hier mensen zijn met dezelfde ervaring wie kan mij meer vertellen over het afbreken van de zwangerschap, hoe heb je het ervaren en wat kan ik verwachten. In het ziekenhuis is mij verteld dat ze een miskraam opwekken dmv medicijnen.
Welkom hier rodebanaan. Ik heb er helaas ervaring mee, twee van onze kindjes werden geboren na 16 weken zwangerschap. Wij kwamen pas na de eerste zwagerschap te weten dat er genetisch iets mis was. Ik wil je gerust meer uitleg geven maar wij wonen wel in België, weet niet of de procedures hetzelfde zijn
Petra, Jij hebt dus al heel wat doorstaan 16 weken is niet niks was jullie kindje toen al overleden?, zou je me toch wat meer willen vertellen, zo stom weet nog niet eens of ik de zwangerschap af moet breken maar toch merk ik dat het me ''rust'' geeft om me ''enigszins'' iets voor te bereiden
Hoi Rodebanaan.. Hier geen ervaring met het afbreken van de zwangerschap, ons kindje was helaas al overleden. Ik was 14 weken zwanger alleen ons kindje wilde niet uit zichzelf komen. Ze hebben bij mij de miskraam opgewekt d.m.v. medicijnen, Cytotec die vaginaal werden ingebracht. Hierdoor kreeg ik hevige krampen en uiteindelijk is na een paar uur ons kleintje gekomen. Helemaal af, heel klein.. Vond het heel fijn om het nog even gezien te hebben. Ik hoop dat het je bespaard blijft meid! Groetjes Liz
Ik heb weleens gezien bij babyboom dat ze aan embryo selectie doen. Dan testen ze van te voren welke embryo de aandoening wel of niet heeft, en plaatsen ze de gezonde terug. In Maastricht doen ze dat en ook in Dusseldorf. Voor nu heb je er niks aan en laten we hopen dat het ook niet nodig blijkt te zijn en je een gezond kindje bij je draagt.
Bedankt voor jullie reacties, juffie, met PGD zijn wij bekend, ivm minimale slagingskans kiezen wij hier niet voor.
Ik heb ervaring met het afbreken van een zwangerschap. Ons zoontje had trisomie 18 (Edwards syndroom) dit is dan verder niet erfelijk, maar niet met het leven verenigbaar. Okay ik ben ietwat een uitzondering mbt de duur van inleiden. Ik ben ingeleid met 18+4 en uiteindelijk bevallen met 19+4. Ook hier cytotec en prostaglandine zetpillen (vaginaal ingebracht) Ik ben begonnen met 3 maal daags 200 mgr cytotec, de tweede dag de zetpillen en de derde dag en dagen daarna een combinatie van. Op dag zes en zeven heb ik twee soorten infuus gehad (eerst met oxytocine en tweede weet ik even niet meer) dag zeven is de dosis met cytotec en prostaglandine behoorlijk opgevoerd. Totaal op dag 7 ongeveer 1900 mgr cytotec gehad, mede daardoor is Yannick* uiteindelijk op 30 mei s ochtends om 5 uur geboren. Gelukkig heb ik helemaal geen pijn gehad en ook geen weeën. Maar mijn lichaam wilde gewoon niet loslaten! Wat ik je als tip meewil geven: vraag om pijnstilling zodra je denkt dat dat nodig is! Je moet al zoveel doormaken, je hoeft dan niet nog eens de pijn van weeën en de bevalling door te maken! En houdt er rekening mee dat je mogelijk nog wordt gecurretteerd na de bevalling! Dit is ook puur voor je eigen gezondheid! maar ik hoop dat jullie deze beslissing niet hoeven te maken en dat je over een maand of 6,7 jullie eigen kleine wondertje in je armen mag houden! Sterkte!
Rodebanaan, ons eerste kindje was nog niet overleden toen we hem lieten geboren worden. Ik ben in het ziekenhuis ingeleid met cytotec en infusen. Ons mannetje wou evenwel niet komen en het heeft 5 dagen geduurd, uiteindelijk hebben ze me op de ok verlost. Ik heb dit alles als erg traumatisch ervaren maar dit was allemaal zeer uitzonderlijk werd me verteld. Ons dochtertje heeft zelf beslist te komen doordat ik door de vwp een infectie opliep. De bevalling van haar is gelukkig serener verlopen. Van haar hebben we dan ook heel mooi afscheid kunnen nemen. In België krijg je trouwens in zo een gevallen standaard een ruggenprik zodat je geen pijn hoeft te voelen Ook wij zijn bekend met pgd, hebben al 1 poging achter de rug en zijn nu wonder boven wonder spontaan weer zwanger, niet echt gepland en zitten dus ook op de wachtbank. Deze keer kiezen we wel voor een vlokkentest hoewel deze risicovoller is. Dan kunnen we indien nodig gaan voor een 'gewone' abortus ipv een bevalling. Want dit 2 keer meemaken was voor ons meer dan genoeg. En hoewel een abortus waarschijnlijk ook enorm heftig is wil ik liever geen kindje meer voelen bewegen in me voor ze het afnemen van me
Hoi rodebanaan! Spannend tijd nu zeg!!!! Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Helaas heb ik dit ook meegemaakt, wij hebben onze zwangerschap moeten afbreken bij ruim 14 weken. Ik ben draagster van een chromosoonafwijking. Ons dochtertje had dus helaas ook een chromosoomafwijking. We wisten de uitslag ook na de vlokkentest. Mijn bevalling is toen ingeleid. Heel gek is dat. Rond 9 uur kreeg ik de eerste medicijnen (vaginaal) toegediend en rond half 4 ben ik bevallen. Een hele moeilijke/verdrietige tijd was dat. Want we wilde zoo graag een kindje... en dan meot je het afbreken. Ik wens dit verdriet niemand!! Ons kindje was ongeveer 10 cm lang, net zo groot als mn hand palm zeg maar. En eigenlijk met alles erop en dr aan. Heel gek om dat te zien. Wij kiezen nu ook voor PGD, we hebben al 1 poging gehad maar die heb ik moeten afbreken vanwege overstimulatie. Ik november beginnen met de 2e poging. Succes met afwachten, en hoop op een goede uitslag!!! xx
Hallo meiden, Ik heb even voor struisvogel gespeeld, dus even niet gekeken. Maar bah wat zijn er toch veel mensen die hetzelfde door moeten maken. Het is zo tegen natuurlijk. Je bent en voelt je zwanger maar je mag en kunt er nog niet blij mee zijn. Ik heb het in de afgelopen week erg moeilijk gehad, afgelopen maandag zouden we de vlokkentest hebben, helaas is dat niet gelukt omdat mijn darmen er voor lagen, (snap nu wel waarom ik veel last van buikpijn heb) aanstaande maandag hebben wij weer een nieuwe poging hopelijk gaat het dan wel lukken. In mijn hoofd heb ik zo gerekend op maandag vlokkentest waardoor ik de laatste dagen niet lekker in mijn vel zit, heb het zwaar en moeilijk emotioneel wil ik helemaal geen afscheid nemen van mijn kindje terwijl ik rationeel echt voor 200% achter de keus sta. Wat het voor mij extra moeilijk heeft gemaakt waren een paar blije echo scopisten en vol enthousiasme riepen kijk het neusje!! Tja daar zat ik nou niet helemaal op te wachten. Denk ook dat ik maandag ga vragen of ze het scherm uit willen zetten zodat ik niet mee hoef te kijken. Verder vind ik het heel erg lastig om niet te weten wanneer dit niet goed gaat of wij nog een tweede poging aan durven gaan. Helaas is de techniek voor PGD nog niet zo ver in onze situatie dus voorlopig is dat geen optie.. Ik blijf nog even op het wachtbankje zitten, voor alle dames in dezelfde situatie heel veel sterkte
Heel veel sterkte alvast voor maandag! Ik kan me je gevoel goed voorstellen. Je ziet dan je kindje waar je nu al zo intens van houdt, maar wat je niet (helemaal) wilt toelaten omdat je er misschien wel weer afscheid van moet nemen. Als het voor jou beter voelt het scherm weg te draaien of uit te zetten, zou ik dat gewoon vragen hoor! Sterkte alvast en ik hoop op een prachtige uitslag!
Hey, pfff,wat lijkt me dat moeilijk voor jullie! Mijn man draagt ook een (zeer ernstige)aandoening met zich mee waarvan 50 procent kans dat het kindje het krijgt.Ook bij ons was PGD helaas geen optie.Wij hebben toen voor een donor gekozen,onder andere omdat het me zo vreselijk lijkt om in een situatie als de jouwe terecht te komen. Ik wil je heel veel sterkte wensen.En 50 procent kans betekend dus ook 50 procent kans op een goede afloop,vergeet dat niet!!!
Wat lief dat er hier nog steeds mensen zijn die naar mij vragen. Vorige week heb ik een dramatische (vaginale) vlokkentest gehad, ze zijn drie kwartier met me bezig geweest om een vlok te pakken. Uiteindelijk is het toch nog gelukt. Uit de meting is gebleken dat mijn kleine ventje groter is dan gemiddeld , dat is positief (kinderen die de afwijking hebben waar ik draagster van ben zijn allemaal klein van stuk) Hopelijk krijg ik ergens deze week de uitslag, ik vind het enorm spannend en heb het gevoel dat ik stil sta terwijl de wereld om me heen door gaat. (het liefst verstop ik me onder een enorme grote steen) Hoe dan ook het is spannend, ik ben onrustig, zenuwachtig en doodmoe want slaap inmiddels ook niet meer zo goed. Mijn man is vreselijk bezorgd om mij en ontzettend lief. Ik merk aan hem dat hij het moeilijk heeft, maar wil mij niet belasten. Hoe dan ook we zitten momenteel op twee eilandjes. Maar toch heb ik het gevoel dat dit ons ook weer dichter bij elkaar brengt. Liefs Rodebanaan
Lieve rodebanaan Wij zijn in 2010 een zoon verloren 3 weken na geboorte aan een recessieve chromosomale afwijking , ik heb in 2011 een gezonde dochter gekregen die geen draagster is . Nu ben ik 13 weken zwanger en hebben we gisteren gehoord dat ook dit kindje ziek is en we dus moeten afbreken . Op dit moment ben il in het ziekenhuis om de curettage door te spreken en deze zal Vd week nog plaatsvinden . Echt verschrikkelijk vind ik het . Ik hoop echt dat dit jullie bespaart blijft en ik hoop voor jullie op een fantastische uitslag . Ook wij hebben niet voor pgd gekozen vanwege de minimale slagingskans liefs Edith Mama van mees*& juultje
Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop op een positieve uitslag! @Edith, wat vreselijk! Ik wil ook jou heel veel sterkte wensen! Zo oneerlijk allemaal!
Rodebanaan, veel sterkte met het afwachten. Hier staat de vlokkentest volgende week donderdag gepland en ben echt enorm bang. Edith wat vreselijk dat jullie ook moeten afbreken
Morgen zal dmv curretage ons derde kindje ,geboren, worden . We weten inmiddels dat we een zoon verwachten . Hij zal de naam Sepp krijgen . Wat een haast onmogelijke beslissing .... Liefs Edith Mama van mees*, juultje & sepp
Lieve lieve, Edith, Heb je een klein beetje kunnen slapen? Wat moet dit enorm moeilijk voor jullie zijn. Ook al weet je dat de kans groot is en je kindje die zo enorm gewenst is niet geboren mag worden. Toch blijft het een onmogelijke en onmenselijke beslissing. Lieve Edith, vandaag brand ik een kaarsje voor jullie als gezin en voor jullie zoon Sepp. Heel veel sterkte gewenst. Liefs rodebanaan