hallo, 3 weken geleden ben ik bevallen van een gezonde en mooi jongen, Ian. Echter in de 41e week is bij mij zwangerschaphypertensie geconstateerd, oftewel zwangerschapsvergiftiging. Hierdoor is mijn zwangerschap ingeleid. Ze zeggen dat het meestal zo´n 6 weken duurt eer dat de zwangerschaps hypertensie weg is. Helaas is bij nog geen daling gecontstateerd. Ik heb nu dus andere medicijnen gekregen. Ik had wel eens van het fenomeen zwangerschapsvergiftiging gehoord maar dat gebeurde altijd bij anderen. Nu is het mijzelf overkomen. Graag wil ik ervaringen delen met andere moeders die dit ook hebben meegemaakt en hoe zij het een plekje hebben gegeven. Want ondanks de goede zorgen en medicatie heeft het toch wel een behoorlijke impact gemaakt, zowel lichamelijk als geestelijk. groetjes Manoe
Ik had het bij mn dochter... 1 dag na de uitgerekende datum zijn ze begonnen met inleiding maar kan niet zeggen dat ik er iets aan heb overgehouden zowel lichamelijk als geestelijk. Ik was destijds erg opgeblazen (buiten 30 graden, zelfs mn slippers paste ik niet meer, droeg die van mn man maat 46) en had hoofdpijn maar dat was het ook... heb wel een kater aan de bevalling overgehouden maar dat had niks te maken met zwangerschapsvergiftiging. Misschien dat je gewoon nog wat uit je doen bent door alles... die bevalling het nieuwe moederschap ed. allemaal enorme ervaringen en het kan ff duren voor dat een plekje heeft.
Heb hier ook last van helaas. Bij mij rond 32 weken zijn ze erachter gekomen. Aantal keer kantje boort geweest kwa ziekenhuis opname maar heb toch mogen wachten tot de weeen vanzelf begonnen. Uiteindelijk met 2 dagen overtijd bevallen. Tijdens bevalling was mijn bloeddruk 170/120 en ook na de bevalling wilde deze niet goed dalen. Heb hierdoor een week in het ziekenhuis door moeten brengen. Was een verschrikkelijke tijd waar ik het eigenlijk nog steeds wel moeilijk mee heb. Vooral omdat je er niet veel aan kan doen. Mijn bloeddruk was de laatste keer nogsteeds aan de hoge kant ( 2,5 week geleden) en slik hiervoor nog steeds medicijn. De gyn vertelde mij dat dit 6 tot 8 weken na de bevalling nog van de zwangerschap kan komen
Bij mij is in de 34ste week hypertentie geconstateerd. Hierdoor heeft Simon een flinke groeiachterstand opgelopen. Bij 34 weken werd hij geschat op 1580 gram. 10 Dagen voor de uiteindelijke geboorte ben ik opgenomen voor volledige bedrust. Ik voelde echter steeds minder leven en door de ctg's konden ze zien dat de conditie van de baby achteruit ging. Bij 37 1/2 week wouden ze de bevalling gaan inleiden, maar op de ctg was te zien dat Simon (omdat hij zo verzwakt was) helemaal niet goed reageerde op de weeën en zijn harstslag ging achteruit. Uiteindelijk is hij via een keizersnede geboren met een gewicht van 2025 gram. Ik mocht na 5 dagen naar huis, maar Simon heeft twee weken op de kinderafdeling moeten blijven om aan te sterken. Was net als zeeuwsmeisje ongelovelijk opgeblazen (30 kg aangekomen). De meeste geestelijke klachten heb ik overgehouden aan het naakt in de spiegel kijken na de geboorte! Voor de rest ben ik vooral blij en dankbaar dat mijn zoon ondanks alle complicaties nu veilig en gezond is!
bij mij kwamen ze er met 30 weken achter. toen een dag in het ziekenhuis gelegen voor onderzoeken en zo mocht naar huis de volgende dag maar met voorwaarde dat ik het rustig aan zou doen thuis. met 34 weken weer anderhalve week in het ziekenhuis gelegen omdat het veder achteruit ging toen hebben mijn vriend en ik gezegd breek dan de zwangerschap af want nu gaat het steeds slechter de gynacoloog wilde dat niet want hij zij lettelijk zolang het met de baby goed gaat laten we hem zitten. ( ik had het gevoel dat het helemaal niet zo goed ging voelde de babay niet meer bewegen maar volgens het ziekenhuis ging alles goed met de baby zeiden ze) na anderhalve week ziekenhuis weer naar huis gestuurd op voorwaarde dat ik om de dag naar het ziekenhuis kwam voor controle ( ben toen donderdags thuis gekomen)inmiddels 35 halve week zwanger. vrijdag smorgen weer terug voor bloed prikken en dan s maandags weer op controle bij de gyn. s maandags kom ik daar de gyn vraagt hoe gaat het ik zeg het gaat heel slecht hij zegt we nemen je niet op hele discussie gehad. s avonds werd ik steeds zieker wij de verloskundige opgebeld omdat de gyn s morgens niks wilde doen ze zegt kom maar even hier heen dan kijk ik wel even. wij daar heen ze schrok behoorlijk was net een opgeblazen pop zeg maar bloeddruk gemeten die was toen 180/125. ze zegt jij gaat nu met spoed weer terug naar het ziekenhuis want dit kan zo niet. ze had het ziekenhuis gebeld dat ik er aan kwam. was toen 22.00 uur. die avond hebben ze niet veel gedaan dinsdags ook aangekeken het ging natuurlijk steeds slechter met mij. ( maar omdat het met de baby goed ging wilde ze nog even afwachten. s woensdags ging het zo slecht dat ze me aan infussen hebben gelegd en toen hebben ze toch ook maar besloten om de bevalling in te gaan lijden want een keizer snee wilde ze nog even mee wachten . donderdags smorgens waren de vliezen vanzelf gebroken. wel weeeen middel gegeven omdat ze het toch snel wilde laten gebeuren. en toen is met 36 weken mijn zoontje geboren. en achteraf zei de gyn van hadden we toch maar eerder ingegrepen want het was toch al wel te ver verslechterd. ben wel heel blij dat me zoon gezond ter wereld gekomen is na dit. nu bijna 7 maanden later loop ik nog steeds bij de huisarts voor de bloeddruk die wil niet veder naar beneden dan 150/95 en heb ook nog steeds medicijnen. sorry voor het lange verhaal groetjes daphne
Bij mij kwamen ze er met 28 weken achter. Spoedkeizersnede met 31 weken. Nu is de bloeddruk eindelijk weer een beetje normaal! Tijdens de zwangerschap was hij 180/100, nu iets van 120/60, wat hij altijd al was