Zo we zijn weer thuis. Het begon al lekker... Toen we binnen kwamen werd ons direct al verteld dat er 1 uur vertraging was...erg handig met veel kleine kinderen die al de hele morgen niet mochten eten/drinken Gelukkig viel het met Louise wel mee, lekker gespeeld bij de kinderafdeling. Half 11 waren we aan de beurt, Ik ging met Louise mee naar de OK waar ze via een kapje onder narcose werd gebracht. Dit ging niet van harte maar na veel tegenstribbelen won de narcose uiteindelijk toch. Achteraf was dit al de voorbode van wat komen ging maar goed. Operatie was heel snel klaar 10-15 minuten later kwam ze ons voorbij rijden op het bed en mochten we allebei direct naar haar toe. Toen ze wakker werd op de uitslaapkamer was het direct krijsen, trappen, afzetten en gefrustreerd zijn (dit leek te komen omdat ze ook zo onder narcose was gegaan en er dus nog in zat). 45 minuten lang was niks goed, bleef ze krijsen en wilde ze niks hebbben. Heel erg zielig om te zien maar je staat dan een beetje machteloos. Uiteindelijk is ze even bij mij in mijn armen in slaap gevallen en 15 minuten later toen ze weer wakker werd was ze wat vrolijker en wilde ze wel drinken enzo. En kwamen de eerst woordjes weer naar boven van alles wat ze zag op de kinderafdeling. Dit was het teken dat we dus naar huis mochten en daar zitten we dan. De arts had gezegd dat ze HELE grote neusamandelen had dus de afgelopen maanden heeft ze daar goed last van gehad. Ook de ooronstekingen zijn daar waarschijnlijk dus de oorzaak van. Ze ligt nu lekker in haar eigen bedje te slapen. Ze is er nog erg ondersteboven van en wij eigenlijk ook wel... ons arme meisje
hai manuela, jeetje wat een operatie voor die kleine meid en die snapt er natuurlijk niets van! knuffel dr maar flink vandaag! gr zonnetjes
Ach gos, wat sneu voor je meisje zeg . Gelukkig is het nu achter de rug. Vandaag maar lekker knuffelen met d'r!
Sterkte meid! Hier hebben buisjes en het verwijderen van de neusamandel wonderen gedaan! Geen oorontstekingen meer in ieder geval!
Gelukkig dat jullie het achter de rug hebben. En je zal zien dat ze er enorm van opknapt! Beterschap en een dikke knuffel!
Ah wat sneu allemaal. Hopelijk knapt Louise snel op en is ze jullie oude vertrouwde meisje weer beterschap!
Zielig is dat he.. Bij mandy zijn maandagochtend dr neusamandelen "gepelt"..Uit de narcose werd ze ook zo wakker net als jou kindje..Huilen, schreeuwen, gillen, schoppen slaan...En na een kwartiertje te hebben geslapen begon ze alweer te spelen...Dus niet veel aan de hand dachten wij... Maar thuis sloeg het weer om..Veel huilen, koortstig, overgeven...Pff.. En dan ook nog eens 2 dagen binnen blijfen met dit weer Gister (Woensdag) was het op zn ergst..En was de hele dag niks goed en bleef ze huilen..En vandaag heb ik een beetje mn kind weer terug..Ze is weer vrolijk...Speelt weer en huilt niet meer.. Had niet verwacht dat ze er zoveel last van zou hebben...Maar het is weer achter de rug!
Aaah wat zielig hé! Nathan heeft vandaag ook buisjes gekregen, en zijn traanbuisje is doorgeprikt. Hij is wel bijna een uur onder narcose geweest en was ook behoorlijk overstuur na de tijd. Tot hij wat eten en drinken kreeg, toen ging het weer goed. Na 2 uurtjes mochten we weer naar huis en nu ligt hij lekker in zijn eigen bedje te slapen. Sneu hé voor die kleintjes
Nou ze is heel goed wakker geworden uit haar middagslaapje, was weer aan het lachen en kletsen en heeft lekker gespeeld. Ze is wel nog een beetje duffig af en toe maar zo te zien gaat het al heel goed.
Beterschap voor je kleine meid. Gelukkig is het een vrij makkelijke ingreep. Mijn zusje en ik hebben het ook zo vroeg gehad. Ik geen buisjes maar mijn zusje wel. Geen trauma van gehad, Ik heb nog wel mijn vroegste herinnering van die tijd. Ik was dus 2. Ik zie nog voor me dat een mannelijke verpleger mij een ijsje gaf. Geweldig natuurlijk. ( en goed voor de keel, )
Het gaat nu weer goed? Hier iig wel na zijn slaapje. hij was weer helemaal vrolijk en grappig Maar, hij loopt sinds zondag en hij wil ineens niet meer lopen Hopelijk morgen wel weer Voor de operatie liep hij nog wel (wel een beetje wankelen en wat onzeker) maar vanmiddag wilde hij echt niet meer, monster! Misschien hebben ze z'n loopzennuw geraakt 8)