2 jaar verschil tussen 1e kindje en 2e?

Hier zit er iets minder dan 2 jaar leeftijdsverschil tussen.
Het is druk, maar ach, druk was ik toch al, dus dat maakt me niet zoveel uit.
Ik had dit keer een makkelijke zwangerschap, dat scheelt al een hoop en gevoelsmatig was ik er ook klaar voor.
Het is heel leuk, de eerste maanden vond ze haar broertje niet zo boeiend, aangezien hij toen nog niet zoveel kon, maar ondertussen spelen ze veel samen en zoeken ze elkaar echt op.
Maar ja, een klein leeftijdsverschil is niet altijd een garantie voor een leuk speelmaatje, maar ik vind het wel leuk dat ze qua spel en interesses een beetje in dezelfde fases zitten. Weet niet hoe ik het uit moet leggen.
Nou ja, gewoon je gevoel volgen, als je er nog niet klaar voor bent, zou ik gewoon nog even wachten.

 

Hier zit er 20 maanden verschil tussen de kids.
Ja het is druk maar ik zou het echt niet meer anders hebben gewild.

Wat luiers betreft...ik kan me er niet zo druk om maken. Eerlijk gezegd snap ik ook niet waarom mensen zich daar druk om kunnen maken. Oke we hebben nu geen Pampers meer, maar kruidvat merk, maar is dat dan zo erg?
En of je nu 1 of 2 kleine billetjes schoon moet vegen, maakt toch ook geen moer uit

Zelfstandiger, ja dat is nu idd mss wat makkelijker, maar ook daar heb ik me snel aan aangepast en een weg in gevonden.

Tanden en kiezen, hmmm daar heb ik nooit over nagedacht

Goed lopen, tegen de tijd dat jullie tweede uk wordt geboren zit hij in zijn "ikke zelluf doen" fase en wil hij echt niet meer gedragen worden haha

Voorbereiden, dat is zeker minder makkelijk als ze jonger zijn. Ik heb ons zoontje overal (behalve bevalling natuurlijk al heeft hij wel ng even met me mee gepuft haha) bij betrokken. Alle echo's (behalve 20 wkn) en vk bezoekjes is hij mee geweest.
Ik heb het idee dat hij wel snapte dat er een baby in mijn buik zat (wees naar plaatjes van baby's en dan naar mijn buik) maar begreep het niet écht volgens mij.

Hihi zo zie je maar je kunt overal iets positiefs van maken.
Praat er met je mannetje eens over wat jou nog tegen houdt en dan komen jullie er samen zeker uit.
Volg vooral je eigen gevoel. Jij mag het 9 maanden dragen en dan ook nog baren

 

Oh ik snap je wel hoor!
Hier een erg moeilijk meisje, met nog altijd pijn.... En ook met tandjes is het drama en noem maar op..
Dus ik heb ook zoiets laat ze maar lekker 2/2,5 jaar zijn voor we weer gaan proberen! Dan red ze haar zelf wat meer, en als de kleine er is gaat ze naar de peuterspeelzaal.
Als ik om me heen zie hoeveel er direct of snel weer voor een 2e gaan, en vervolgens met dikke wallen afgepeigerd savonds op de bank zitten... Hmmm nee laat maar, ik wacht nog wel ff.
Moet wel eerlijk zeggen dat ik er wel overna heb gedacht, het voordeel is dat ze dan wat aan elkaar kunnen hebben.. En het lijkt mij steeds moeilijker worden, hoe ouder ze word hoe makkelijker het allemaal gaat en dan het idee dat je weer opnieuw moet beginnen...
Maar goed we hebben de keuze gemaakt om tot volgend jaar te wachten. Ben met een opleiding bezig, die eerst maar af en werk zoeken.
Gaan we dan wel voor een 2e....

 

als jij het toch nog niet ziet zitten dan lijkt me het toch wel duidelijk of niet??? je zegt het zelf al, jij moet het kindje dragen baren en meeste tijd opvoeden.
Mijn vriend zou ook al wel weer willen maar hij heeft nu nog lekker vette pech

 

ik lees mee!! twijfel ook enorm. Wil er minimaal 2 jaar tussen hebben maar dat is al zo snel terwijl mijn lijf schreeuwt om een kind maar mijn verstand nog niet wil haha

 

Bij ons zitten er 21 maanden tussen en vind dit eigenlijk precies goed, niet te jong. maar wat wel handig is is dat je kindje kan lopen tijdens je zwangerschap want steeds tillen word erg vermoeiend. mijne liep met 13 maanden dus dat was fijn.

succes met maken van jullie keuze

 

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar de reden van jouw man dat ze samen kunnen spelen, is natuurlijk leuk, mits ze het ook goed kunnen vinden samen en dat is helaas geen garantie.
Genoeg broertjes en zusjes die continue met elkaar overhoop liggen.

Het lijkt me ook van belang dat jij het ziet zitten en ik vind je beweegredenen om nog even te wachten helemaal niet gek. Je zal misschien heel graag een tweede willen, maar als ik je verhaal zo lees, ben je er nog niet aan toe.
Succes met het nemen van een beslissing.

Liefs Huismus

 

Ik zal beginnen met het verhaal van een vriendin. Bij haar oudste 2 kinderen (jongen en meisje) zit er 1 1/2 jaar tussen omdat dat zo leuk voor de kinderen zou zijn. En dat is in haar geval ook zo. Het zijn inmiddels tieners en ze trekken heel veel met elkaar op. Dat is hun hele leven al zo; erg leuk om te zien. Aan de andere kant, zijn het ook altijd elkaars concurenten geweest en dat heeft hen op een bepaalde manier onzeker gemaakt.
Die vriendin zegt nu dat het vooral in het begin toch wel erg zwaar was en het nooit aan iemand zou aanraden.
Bij mijn oudste 2 zit er 2 1/2 jaar tussen. Ze spelen helaas niet veel met elkaar, maar ik denk dat dat vooral komt doordat ze zo ontzettend verschillend zijn. Mijn (nu nog) jongste is 4 jaar jonger dan nummer 2 (en dus 6 1/2 jaar jonger dan de oudste) en zit qua karakter precies tussen hen beiden in en ze spelen dan ook allebei vaak met hem, terwijl de ander dan alleen speelt.
Wij hebben gewacht tot de oudste kon lopen voordat ik weer zwanger wilde worden, zodat ik hem iig niet meer steeds hoefde te dragen. Voor mij is dit een goede keus geweest. Maar jij moet doen waar jullie je goed bij voelen. Als je er maar allebei achter staat.
Succes.

 

Hier is het leeftijdsverschil 2 jaar en 4 maanden en dat vind ik echt geweldig! De oudste was al wel heel snel zelfstandig met een heleboel dingen dus dat scheelt. Ik had wel zoiets van ik ga geen 2e babykamer aanschaffen en geen duowagen ed. Alles dubbel kopen vond ik niet zo'n geweldig idee.

 

Echt nooit meer!!! Hier 2 meiden met 22 maanden verschil, echt niet te doen. Wens ik niemand toe 2 pittige tantes die de hele dag hetzelfde willen, no way.
Sorry hoor maar ik werd er gek van...

 

En nog iets: misschien vinden ze elkaar wel helemaal niet zo leuk.. Hier niet het geval maar het kan natuurlijk wel. Ik heb zelf veel meer met mijn broertje gespeeld met 4 jaar leeftijdsverschil dan met mijn zus met 2 jaar verschil. Dus tja kies dan lekker voor jezelf en maak het leuk en draagbaar... Ik denk dat dan het ideaal is zwanger worden als de jongste 3 is. Dan zit ie lekker op school en heb je weer energie voor de tweede.

 

Oh hihi sorry verkeerd begrepen van de luiers (heb zelf nml veel commentaar gekregen dat ik dan 2 kindjes in de luier heb )

Mijn zoontje heeft heel veel last gehad van alle tandjes dus ik was ook echt 'bang' voor de kiezen, maar hij heeft er totaal geen last van gehad..althans ik heb niks gemerkt aan hem.
Bij mijn dochtertje juist anders om. De snijtandjes helemaal niks van gemerkt (beetje onrustig slapen verder niks) en de kiesjes (tot nu toe) heeft ze wel veel last van gehad.

Ik had ook een hele makkelijke zwangerschap en daar ben ik ook heel dankbaar voor, want idd ziek zijn met een kein kindje gaat nu eenmaal niet zo makkelijk.

Ik denk dat het ook vooral een gevoel moet zijn. Bij mij kriebelde het behoorlijk tegen de eerste verjaardag van ons zoontje.
Gelukkig bij mijn man ook...nu begint het ook weer behoorlijk te kriebelen bij mij alleen bij mijn man totaal niet haha.

 

Hier sluit ik me bij aan. Vooral hoe het in mijn omgeving is gegaan.. Nee, dank je! Gelukkig hebben wij een makkelijke meid, maar ze is wel regelmatig ziekjes, ik ben nu al bijna door m'n vrije dagen heen. Dus maar eerst eens het 2e jaar afwachten, hoe dat gaat.
Verder ben ik de hele zwangerschap misselijk geweest, waarvan ik de eerste 20 weken niks anders heb gedaan dan overgeven. Ik hoop natuurlijk dat dat minder is bij een 2e, maar de kans is groter dat ik wel weer misselijk wordt. Ik zou het fijn vinden als ik onze meid kan uitleggen waarom mama niet met haar kan spelen. Nog fijner zou zijn geweest dat ze zo klein was dat ze er niks van in de gaten zou hebben, maar dat stadium zijn we inmiddels al voorbij...

Wat betreft samen spelen. Ik scheel 13 maanden met mijn broer. Vroeger hebben we idd veel samen gespeeld, zaten bij elkaar in de klas enzo (sloegen elkaar ook weleens de koppen in hoor). Maar nu we allebei volwassen zijn hebben we hele andere levens en zien we elkaar weinig (alhoewel dat minder is sinds mijn broer een kleine heeft die 13 maanden jonger is dan onze meid).
Mijn vriend scheelt 3,5 jaar met z'n broertje. Ze hebben altijd veel met elkaar gespeeld en hebben nog steeds dezelfde interesses en zien elkaar heel vaak... Voor mij dus geen reden om snel voor een 2e te gaan!

 

Hier zit bijna 21 maanden tussen mijn zoontje en dochtertje. Ik ben zwanger geworden vlak na zijn eerste verjaardag. Ik vind het leeftijdsverschil eigenlijk net iets te klein. Mijn zoontje loopt sinds zijn verjaardag dus dat is geen probleem maar luisteren met bijna 2 is een behoorlijke opgave.... We zijn zo snel aan een tweede begonnen omdat de eerste extreem gemakkelijk is sliep door met 6,5 week en eet als bootwerker) en vanwege onze leeftijden!!

Twee en een half is naar mijn idee wat idealer maar goed, wij hadden daar geen 'tijd' voor en zijn natuurlijk heel gelukkig met ons kroost!

 

ik denk dat het, het belangrijkste is dat jij er aan toe bent!!!!
ik denk dat leeftijd van de eerste niet veel uit maakt. je heb altijd voor en nadelen. Net als je misschien ook eerst heb getwijfeld wanneer het nou een goed idee was om voor het eerste kindje te gaan? ik denk dat je toen net als iedereen ook twijelde wanneer ben ik er klaar voor???? Nu is het niet anders ook al heb je er al een rond lopen. luister naar je gevoel zou ik zeggen. Zwangerschap en bevalling kun je niet voorspellen dus daar moet je,je niet door laten leiden. Daar moet je gewoon op dat moment mee dealen. Mijn tweede zwangerschap was heel zwaar. En bij de bevalling zijn wij ons tweede wondertje bijna verloren. Tuurlijk was het soms zwaar met een klein peutertje van 2 erbij. Maar dat peutertje ga mij ook veel plezier en afleiding. Tja voor en nadelen. veel succes!!!!