Ik ben benieuwd of er hier mama's van huilbaby's zijn bij wie het kindje in het ziekenhuis is opgenomen. Irem is gisteren opgenomen voor een week ter observatie, omdat ze gewoon erg veel huilt en overdag eigenlijk niet slaapt, en dan al 10 weken. In principe moeten de ouders bij zoiets weer naar huis maar omdat ik borstvoeding geef mag ik wel inroomen. Ik weet alleen niet of ik daar op dit moment gelukkiger van wordt. Irem zit nu in een heel strak schema, dus naar bed zodra ze moe wordt, maar dat gaat natuurlijk nog helemaal niet en is dus elke keer zo anderhalf of 2 uur krijsen, en dan slaapt ze misschien een half uurtje. De verpleging gaat haar elke 10 minuten troosten (ik blijf nog even buiten beeld). Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? En hoe liep het af, hielp het en ging je kindje thuis ook beter slapen? Ik vind het echt hartverscheurend om haar elke keer zo lang te horen huilen en niets te kunnen doen, het MOET want ze moet zelf leren te gaan slapen maar het valt me wel érg zwaar
hey meis pffff nee geen ervaring mee onze kleine meid heeft ook heel erg veel gehuild maar het is nooit zover gekomen dat ze opgenomen is geweest later bleek het reflux te zijn en daarna ging het beter... maargoed...is het geen optie om te kolven?ik weet het niet hoor heb geen bv gegeven!!maar kan me voorstellen dat je zelf je rust ook nodig hebt!!en laten ze haar 2u huilen?ze gaan wel troosten dan he?maar gaan ze ook onderzoeken waar het huilen mss vandaan kan komen?? Ik wens jou heel veel sterkte en succes met je kleintje
Irem heeft ook reflux en krijgt daar medicijnen voor maar dat doet nog niet echt veel af aan haar huilen helaas en het ging thuis gewoon niet meer. Ja de verpleging gaat elke 10 minuten troosten waarbij ze dan wel in bed moet blijven liggen en ze zien haar constant door de babyfoon hoor maar toch. En kolven lukt niet goed en daarbij drinkt Irem ook nog niet uit een flesje door al dit gedoe dus ik moet live voeden.
he bah meis, wat naar. Weten ze zeker dat er geen andere dingen spelen? KMA bijv? (mijn dochter sliep vanaf 3 weken ook amper en huilde echt ontzettend veel)
Ze zijn nu nog aan het observeren en gaan vanaf morgen dingen 'proberen' (inbakeren, evt meer of andere medicatie etc). Ik sta zelf sinds een week op een KMA vrij dieet maar vooralsnog merken we daar weinig verschil van. Had al aan de ka gevraagd of ik er wel mee door moest gaan (want het is echt veel gedoe) maar hij vond het vooralsnog toch wel goed als ik er nog even mee doorging. En er gaan ook nog mensen als een fysiotherapeute en logopediste (ja voor een baby maar ze zullen wel kijken of ze al geluid maakt ofzo) etc naar kijken, en als ze een bepaald vermoeden hebben gaan ze verder onderzoek doen. Ze is gelukkig nu alweer een half uur aan het slapen, en mijn man komt over een uurtje, kan ik even alles delen
eylem PPFfft jeetj wat heftig kan helaas niet advies geven hoe je ermee om moet gaan maar ons kleintje huilt ook heel veel de nacht doen we haar inbakeren maar hier is het huilen vooral tijden de voedingen ook vreselijk want ze wil niet meer drinken maar eigelijk moet ze wel zo zielig. Nou gelukkig komt je man straks heb je vast veel steun aan
Ik wilde net als Umm de optie van KMA aandragen...het klinkt heel erg als FInn in het begin...en die heeft dat dus ook! Geen idee hoe snel ze op je "nieuwe" bv zou moeten reageren...maar ik weet dat er bij een provocatieproef gezegd wordt dat een kindje tot 10 dagen na het innemen van koemelk nog reacties kan hebben! Dus wie weet! Een logopediste kijkt trouwens naar de bewegen e.d. van de mond...om te kijken of ze bijv. wel goed kan eten e.d. Ik snap trouwens dt het zwaar is! Zou het zelf ook echt niet trekken! En ik heb dus ook de eerste 2,5 maand met een huilende en krijsende baby gezeten! (rond zn voedingen vooral) Hele dikke knuffel voor jou meid! Hou je taai!
Geen ervaring met een ziekenhuisopname, wel met een zoontje wat niet zelf in slaap kon vallen en lange krijsbuien.... Op advies van het cb ben ik toen begonnen met hem bij het eerste signaal van moeheid in bed te leggen, en te laten liggen. Dat begon met een half uur krijsen, 10 min slapen, etc. Na 2 weken was het nog maar 10 min krijsen, 1,5 uur slapen!! Nu is hij een jaar, en heeft nog steeds periodes dat hij krijst in bed terwijl hij wel gewoon moe is. Er steeds uithalen heeft geen zin dan, daar wordt hij alleen maar vermoeider van en is verwarrend voor hem. Gelukkig wordt dit steeds minder en hebben we nu alweer 2 weken een periode van stil in bed en meteen in slaap vallen... Hopelijk leert jullie meisje snel zelf te gaan slapen, want ik weet als geen ander hoe het is om je kleine te horen krijsen en er zelf wanhopig bij te staan!! Heel veel succes en probeer zelf ook aan je rust te komen, en je frustraties die je ongetwijfeld hebt te uiten.
Bij Aaron is het ook niet zo ver gekomen dat hij opgenomen moest worden (wilde de kinderarts wel), maar ik heb eerst zelf geprobeerd met dieetvoeding en bleek dus KMA te zijn. Wij hebben ook 2,5 met een krijsend kind gezeten. Het is zo hartverscheurend om je kindje zo te zien. Ik wil je heel veel sterkte wensen en een dikke knuffel geven!
Gebruik je ook Johannes broodpit meel voor de voedingen? Dit kan ook heel veel verschil maken bij reflux. Geen ervaring met een opname.... maar ik vraag me af: waarom MOET ze slapen? Hier 2 kindjes die beiden weinig sliepen overdag de eerste tijd, alleen bij ons en dus deden we dat. Slaapt jou kindje wel bij je op de arm of op je buik? Ik vind het nogal een harde aanpak als ik dat zo hoor. 1,5 tot 2 uur krijsen..... ik zou het niet kunnen en willen.....Voelt je baby zich al niet lekker of onveilig of heeft pijn of wat dan ook, wordt je moeder ook nog bij je weggehouden. Auwwww, doet pijn aan mijn moederhart. Maar goed, hier ook met een huilbaby gezeten die 10 uur per dag huilde, maar met kma voeding was het een stuk beter. Gelukkig kwam het niet tot een opname. Heel veel sterkte, het moet verschrikkelijk zijn je kleine zo te horen krijsen en je kunt niks doen....Ik hoop dat er iets uit komt.
Geen ervaring mee, met de ziekenhuisopname dan, wel met een huilbaby. Ik weet inmiddels dat er echt echt fysieke klachten speelden, die op dat moment niet herkend zijn. Ik vind deze methode van moeder-uit-beeld-halen en leren-zelf-in-slaap-vallen dus echt heel erg verschrikkelijk: je kindje heeft blijkbaar ergens last van en heeft jou nodig, en jou dan uit beeld halen, is volgens mij dan de beste methode om de veilige hechting om zeep te helpen... Ik zou een aantal standaard-dingen eerst heel goed checken: oortjes, keel, KMA (en/of andere allergieen), kiss-syndroom... om er maar eens een paar te noemen... En in de tussentijd je kindje toch vooral veel bij je houden en veiligheid bieden. Succes en sterkte!
he wat rot voor je meid! ik vind het ook een beetje raar als ik eerlijk ben. hoe kunnen ze jou nou uit beeld halen, en het troosten aan de verpleging overlaten? hoe ervaar je dat zelf? fijn dat ze proberen te achterhalen wat er met je meisje is, maar troosten hoort de mama toch te doen?
Een logopediste wordt bij baby's (en bij ouderen trouwens ook) regelmatig ingeschakeld in verband met slikproblemen. Dus dat heeft niet te maken met geluidjes. Geen ervaring hier met een ziekenhuisopname. Ons is het nooit aangeboden - wat ik overigens belachelijk vond en vind.
Bedankt voor al jullie reacties! Ja het klinkt sneu haar te laten huilen en dat is het ook, maar weet je wat het is, door haar te pakken en te troosten en mee rond te lopen en bij mij in slaap te laten vallen gaat het van kwaad tot erger. Dat hebben we namelijk de eerste 10 weken al gedaan, en dat ging in het begin goed, maar het slapen overdag werd steeds minder totdat ze dus helemaal niet meer sliep en alleen maar huilde. Er zijn dagen geweest dat ze zo ongeveer non stop van 15.00 tot 22.00 heeft gehuild, geloof me, dat houd je niet vol. Tenminste ik niet. En ik merkte aan mezelf dat het niet meer ging, ik kreeg, als ze zo lang aan het huilen was, echt agressieve neigingen (terwijl ik helemaal niet zo ben). Dus dat was ook echt een reden om er NU iets aan te doen. Want nee, ze hoeft niet de hele dag te slapen, maar ze is pas 10 weken en dan kun je gewoon niet de hele dag wakker blijven. Om uit de vicieuze cirkel van thuis te komen is ze dus opgenomen en wordt het slapen (dus wakker in bed leggen als ze begint te gapen of jengelen en dan zelf in slaap vallen) begeleid door de verpleegkundigen (zolang ze huilt elke 10 minuten er naartoe, troosten, muziekje aan etc), ik doe zelf de rest van de verzorging. Als het (hopelijk!) over een paar dagen beter gaat ga ik ook zelf het slapen 'doen' maar om te voorkomen dat we meteen weer in ons oude ritme vervallen gaat het nu zo. Het klinkt misschien niet als de meest vriendelijke methode, maar zowel Irem als wij hebben er niets aan als ze de hele dag huilt en zichzelf zo druk maakt dat ze pas om 23.00 uur uitgeput in slaap valt. Ze is heel snel overprikkeld en heeft dit ritme gewoon nodig om zichzelf niet voorbij te lopen. Overigens heeft ze vanochtend 3 kwartier gehuild en net een half uurtje dus dat is al beter @Meranou: Nutriton hebben we wel gebruikt maar ben ik mee gestopt toen we met medicatie begonnen. Nu moet ik er misschien morgen weer mee beginnen. Ik hoopte eigenlijk dat we zonder konden, want het is zo'n geknoei met dat papje.
Sorry maar ik vind de manier waarop het ziekenhuis het aanpakt echt absurd. Je kindje is net 10 weken en er wordt nu al bepaald dat ze alleen MOET kunnen slapen? Mijn zoontje heeft tot 6 maanden nooit alleen geslapen, hij lag altijd lekker bij ons. Je zegt dat ze veel huilt en een huilbaby is, maar huilt ze ook als ze in jouw armen ligt? Of heeft het puur te maken met slapen? Stel je nou eens voor dat ze KMA heeft, of iets ander lichamelijks, dan ligt ze nu dus meerdere keren 1,5 tot 2 uur per keer te krijsen omdat ze last heeft en niemand die iets voor haar doet. Haar moeder niet in de buurt, alleen zusters die ze niet kent die af en toe even komen kijken. Ik vind dat heel erg, sorry.
Overigens ken ik wel meer kindjes van de leeftijd van Irem die ook overdag amper sliepen, maar wel gewoon tevreden waren als ze lekker bij mama lagen. Waarom mag dat dan niet? Waarom MOET Irem het nu al zelf leren?
Sorry, maar ik heb geen zin me hier te gaan verdedigen tegenover mensen die onze situatie niet kennen. JA ze huilt ook bij ons, ze is regelmatig ontroostbaar, puur omdat ze haar rust niet kan vinden. Áls ze al KMA heeft werken we daaraan want ik volg zelf een koemelkvrij dieet. En het huilen is over het algemeen niet van de pijn, want zodra er iemand (ongeacht wie) aan haar bed staat begint ze te lachen en is ze stil, als ze pijn zou hebben zou ze net zo hard doorkrijsen. Haar laten huilen is vanzelfsprekend ook niet mijn keuze! Maar wat moeten we dan? De hele dag met haar rondlopen? Er zijn dagen dat ik de wasmachine niet eens kon aanzetten. Sorry, dan ben ik misschien een slechte moeder maar ik houd dat geen weken vol.