En nu: alleen maar positieve verhalen!

Hoi Marlett

Nou hierbij zal ik beginnen ben vandaag precies 38 weken zwanger van de tweede en kan niet wachten om dit kleintje in mn armen te houden en ik zie ook totaal niet tegen de bevalling op tuurlijk het doet pijn maar dat kan ook niet anders.

Ik zei ook gelijk nadat mn zoontje geboren was als ik het morgen weer zou moeten doen dan doe ik het gelijk.

snachts om twee uur werd ik wakker van wat krampjes en die kwamen omde 10 minuten dan weer 20 niet echt regelmaat.
smorgens om 7 uur ging ik naar de wc en verloor de slijmprop toen werden de weeen al wat regelmatiger om 8 uur toch maar vk gebeld die was er om 9 uur en toen had ik 2 cm ontsluiting.
toen zei ze nog als het erger word moet je maar even terug bellen want het kan ook nog stoppen en vande week as weer verder gaan.
maar om half 11 heeft mn man haar gebeld of ze wilde komen omdat het toch wel heftiger was geworden had toen al 6cm.
ze zou om 13 uur terug komen maar was er al weer eerder en om 14.02 is mn zoontje geboren dus in 5 uurtjes tijd en maar 15 minuten pers weeen.
geen knip niet ingescheurd helemaal niks nou beter kan niet volgens mij.

Hoop dat deze bevalling weer een mooie ervaring mag worden.

groetjes jane

 

Nou vanaf hier dan maar even een positief inleidingsverhaal.

met 38 weken en 2 dagen ben ik ingeleid vanwege ernstige nierstuwing.
om kwart voor 10 werden mijn vliezen gebroken.
om kwart voor 11 het infuus.
in het begin waren de weeen heel gemakkelijk op te vangen en zat ik nog lekker te kletsen en grappen te maken.
even later werd het wat moeilijker en heb ik nog even gedouched.
om kwart over 2 kwam de VK nog maar 3 cm.
had wel al een pomp gekregen met pijn bestrijding omdat ze dachten dat het nog wel even kon duren.
vlak nadat de vk weg was kreeg ik een kleine weeen storm.
om kwart voor 3 al persdrang, helaas niet helemaal opgemerkt door de verpleging. om kwart over 3 kwam de vk weer kijken.
en toen mocht ik gelijk beginnen met persen.
om 15.42 is nikki geboren.
wel een knip maar dat kwam omdat ik zo moe was van het ophouden van de persweeen zeg maar.
al met al kijk ik er eingelijk toch best positief op terug.
en zou zo weer willen bevallen.
vond het zo'n bijzondere bijna magische ervaring en als ik terug denk aan mijn bevalling en dat mijn meisje op mijn buik gelegd werd schiet ik zo weer vol.
ik wou dat ik het nog eens over kon doen en dan nog meer foto's van de bevalling maken en bewuster het meemaken en bewuster genieten van de eerste uurtjes na de bevalling.
hopelijk mogen we ooit nog een kindje krijgen en kan ik daar meer foto's bij maken of filmen en alles bewust in me opnemen

 

Ik heb ook geen vervelende bevallig gehad.
In de ochtend beetje krampen. Moest naar de gyn voor extra controle was namelijk al 41 weken en 3 dagen. Op de ctg was een beetje activieit te zien maar niet veel. Was ook niet pijnlijk. Rodn 21 uur werd het pijnlijker en moest ik even stoppen met wat ik aan het doen was. Om 22:45 braken mijn vliezen dus de vk gebeld. Helaas meconium dus hup naar het ziekenhuis. Daar waren we om 00;05
Weer aan de ctg. NA een ruin uur even toucheren. 2 cm niet veel dus. Heb een prik gevraagd tegen de pijn die nog best te doen was maar wetende dat het erger zou worden toch maar gedaan.
Echt werken deed hij niet voelde de weeen flink maar raakte in mijn eigen wereld dus merkte er een stuk minder van.
Na 2 uur voelde ik een drukkend gevoel en toevallig was de arts er en die ging weer toucheren. DAcht dat het niet mogelijk was na 2 uur maar dus wel. 10cm ik mocht gaan pesen. Dit moest even op gang komen maar na 29 minuten persen en een knip was daar ons meisje.

De rest was minder fijn maar niet pijnlijk. Hechten heeft even geduurd en verloor ook veel bloed maar daar heb ik niet veel van gemerkt.
Kraamtijd was fijn. wel last van hechtingen maar dat is allemaal te doen. Zou zo weer bevallen

succes je kunt het echt hoor

 

gebroken vliezen met 38wk 6 d 'smorgens om kwart over 4.
Om even over 12 uur 'smiddags is mijn zoon geboren.
Gelijk heftige weeën en 1,5 uur persweeën toen was ie er "al".
Een beetje ingescheurd dus wel gehecht maar ja, het is wel een bevalling! Ik denk dat maar weinig onderkantjes ongehavend uit de strijd komen : )
Mensen willen horrorverhalen ook graag delen denk ik voor een stukje verwerking voor zichzelf. (en dat kan ik ook wel goed begrijpen) maar leuk is het niet als je dat soort dingen leest natuurlijk.
Misschien is het juist wel beter om helemaal niets te lezen....iedere bevalling gaat weer anders, en ik moet zeggen dat ik liever een dagje hard werk en dan beval, dan dat ik 9 maanden zwanger ben!

 

Hier ook twee positieve ervaringen hoor.

De eerste kwam met 38 weken. GEheel onverwacht, ik had een beetje buikpijn 's ochtends en dacht dat ik naar het toilet moest. Dat hielp niet erg, het werd alleen maar erger. Ik dacht dat het oefenweeën waren.
Na 1,5 uur heb ik de verloskundige en mijn man maar laten komen, want ik vond het wel erg heftig voor oefenweeën. Toen de vk kwam, had ik al 8 cm ontsluiting. Een kwartier later had ik volledige ontsluiting en persdrang, maar ik durfde niet zo goed. Voor m'n gevoel was ik nog helemaal niet toe aan al dat bevallingsgedoe, haha. Kwartiertje later ben ik toch maar mee gaan persen, na een kleine peptalk van de verloskundige en na drie kwartier lag mijn zoontje op mijn buik. Helemaal gezond, borstvoeding liep gelijk als een tierelier en hij is niet eens afgevallen, maar gelijk gaan groeien. De totale bevalling heeft van eerste krampje tot baby 3 uur en 1 kwartier geduurd. Ik heb zelfs geen naweeën gehad.

Voor de tweede was ik dan ook niet erg bang, maar wel gewaarschuwd dat het nog wel wat sneller kon gaan. Ik had zelfs instructies gekregen over wat ik moest doen als ik per ongeluk in mijn eentje zou gaan bevallen (niet veel, alleen de baby warm houden en zorgen dat ie geen slijm in z'n mondje hield).
Uiteindelijk viel het wel mee. Met 41+2 had ik 's ochtends nog over de markt gelopen, m'n huis een beetje gepoetst enzo en zat ik om half vier met mijn oudste te spelen toen ik misselijk werd. Om vier uur kreeg ik ineens een giga-kramp en ik wist gelijk dat het begonnen was. De weeën kwamen direct steeds sneller en om tegen vijf uur kwamen ze om de minuut en heb ik de vk en mijn man gebeld. De verloskundige kwam om half 6 en brak mijn vliezen. Ik had toen nog maar 3 cm ontsluiting (dat viel wel tegen, na de eerste).
Een uur later had ik enorme rugweeën, een echte weeënstorm en nog maar 4 cm ontsluiting. Dat schoot dus niet erg op, voor m'n gevoel. Tien minuten later lanceerde ik in 2 giga-persweeën de baby eruit. Ik snap niet hoe ik bij de eerste een kwartiertje persdrang heb kunnen negeren. Bij de tweede was het echt niet meer te houden.
Ik was nauwelijks ingescheurd, 1 hechtinkje. Wel had ik veel schuurplekken, door de grote vaart waarmee de baby eruit was gekomen. Een week na de bevalling stond ik alweer de ramen te zemen. Deze bevalling heeft van die eerste wee tot baby 2,5 uur geduurd. Deze keer trouwens wel 4 dagen naweeën gehad.

 

Heerlijk ook wat positieve verhalen!!!
Als je hoogzwanger bent wordt je haast gebombardeerd met horrorverhalen...zijn blijkbaar toch altijd leuker om te vertellen dan de goede bevallingen
Fijn te lezen dat het ook zo kan gaan

 

Hoi, ik zal me ook aansluiten bij positieve bevallingsverhalen

Ik ben op 19 juni bevallen van mijn eerste kindje, een dochtertje. Ik begon rond 01:00 uur 's nachts met krampen. Rond 5:30 werden deze wat pijnlijker en rond 6:30 kwamen de weeën om de 4 minuten. De vlos kwam om 09:30 en ik had 1cm. Om 14:00 uur had ik 3cm ontsluiting. M'n vliezen waren nog niet gebroken, dus naar het ziekenhuis (waar ik toch al wilde bevallen) om vliezen te breken (voel je niks van). Toen een uur lang goede weeën en ongeveer 1 uur na het breken van m'n vliezen zat ik op 8,5 cm ontsluiting. De vlos is meteen teruggekomen (want die was net weg) en 5 minuten later zat ik op 10cm (nadat de vlos het laatste ribbeltje had weggemasseerd). Kyra is na 23 minuten persen geboren.

Ik was wel wat uitgescheurd (binnenwaarts), maar daar had ik helemaal niks van gemerkt en van het hechten heb ik al helemaal niks meegekregen! Ik had alleen maar oog voor het kleine meisje op m'n buik! Dus ook hier absoluut geen horrorverhaal. Ik zag ook enorm op tegen de bevalling, dus ik was erg blij met deze bevalling. Ja, bevallen doet gewoon pijn, daar kun je niet omheen, maar zolang je je goed concentreert op je bevalling en weet waar je het voor doet, kun je het zeker weten !! Ik heb in ieder geval geen moment gedacht dat ik dood ging

 

nog een goed verhaal dan (1e bevalling laat ik achterwege )

Met 41 weken en 1 dag gebeld naar het ziekenhuis voor inleiding... er was plaats, dus we mochten komen.
Heerlijk zonder weeën naar het ziekenhuis rijden.
Moesten ons om 8 uur melden dan half uurtje ctg en dan zouden ze kijken of er al iets aan de gang was...
half uur werd alleen 2 uur ctg, want er kwam een bevalling tussendoor en iemand die pijnbestrijding wilde hebben. maar 10 uur gevoeld en 2-3 cm ontsluiting al (niks van gemerkt) vliezen gebroken en toen meteen 4 cm. Infuus aangesloten en wachten maar... 4 uur en veel weeën verder... zaten we nog maar op 5-6 cm.. Beetje tegenvaller, maar ja, niks aan te doen. Daarna infuus weer omhoog en na een uurtje moest ik naar de wc, ondertussen wisseling van ziekenhuis personeel...dus weer voelen en toen eerder 5 dan 6 cm... hmmmm balen dus.
gevraagd of ik dan iets tegen de pijn mocht, want de weeën kwamen non-stop.
Overleg met gyn en was goed, kreeg een pompje... nou ja, zou een pompje krijgen... ze hadden het net aangesloten (nog niet aangezet) toen ik druk voelde. van 5 naar 10 cm in nog geen 5 minuten.
Toen 1 perswee en toen zei ze al: de volgende perswee is 'ie er.
Ik helemaal verbaasd... maar inderdaad de 2e perswee is onze 2e zoon geboren. 9 pond en 55 cm!

klein scheurtje door de snelheid, dus wel een paar hechtingen. Heb naderhand helemaal niks meer van gevoeld, erg fijn!!!

omdat de kleine zwaarder dan gemiddeld was, moest hij 2x geprikt worden op suiker, daarom mochten we niet meteen naar huis, maar 3 uur later wel...

Kraamtijd was super. Kleine man sliep eigenlijk meteen al door. (hebben 4 nachtvoedingen moeten geven in totaal) dus zelf konden we ook meteen goed slapen en dat scheelt echt een hoop.

was meteen weer op de been, als of ik niet bevallen was...zo fijn!!!

 

Ik heb drie superbevallingen gehad! De laatste bijna 5 weken geleden. De hele dag menstruatie krampen gehad die onregelmatig kwamen. Ik had niet het idee dat de bevalling die dag nog zou beginnen. Toch zei ik tegen mij man dat hij beter thuis kon blijven (hij gaat 's avonds altijd terug om te werken). Om 19.00 uur begonnen het weeën te worden die wat regelmatiger kwamen en om half negen heb ik de verloskundige maar gebeld. De weeën waren niet echt pijnlijk en goed weg te puffen. Tegen 21.00 uur kwam de verloskundige en zij brak mijn vliezen. De kleine had in het vrichtwater gepoept dus we moesten naar het ziekenhuis, anders was ik thuis gebleven. We kwamen om 21.30 uur aan in het ziekenhuis en om 22.32 uur en twee persweeën was de kleine meid geboren. Na een hechting en een beschuit ben ik de douche ingegaan en mochten we naar huis. Om 1.00 uur 's nachts waren we thuis en kropen in bed. We vergaten bijna dat we een baby in de maxicosie hadden, hahaha. We hebben er erg om moeten lachen. Net of we tussendoor een kindje zijn wisten kopen. De hele nacht naar haar gekeken vol bewondering. We waren gelijk ontzettend verliefd op d'r.
De volgende ochtend kwamen haar zussen, die toevallig bij ope en oma waren blijven slapen, vol trots kijken. De hele dag visite en gelukkig een hele leuke kraamhulp. Zelf was ik na een paar dagen weer helemaal opgeknapt!!
Het was een heerlijke ervaring en we hebben het al over een vierde kindje gehad, hahaha!!!!

Ik wens iedereen heel veel succes en geluk! Dat het voor jullie die nog moeten bevallen ook een mooie ervaring mag zijn.

 

Ohhh, ga door, ga door!!! Dit is pas heerlijk voorbereiden op de bevalling! Ik hoop...

 

mijn 1e bevalling vond ik verschrikkelijk, de pijn was erg heftig en bleef uren steken op de laatste centimeter, moest perseween ophouden en toen ik na 14 uur eindelijk mocht persen duurde dit nog eens 46 minuutjes. na 6 maanden een flinke trauma was ik wel een beetje over de pijn heen want vergeten doe je echt niet meteen


nu komt het positieve verhaal haha na een kut zwangerschap. (1e zwangerschap was super dus het is het een of het ander) ik ben met 37 weken ingeleidt en na flink wat horor verhalen dat inleiden verschrikkelijk moet zijn vond ik het een super bevalling. de weeen kwamen langzaam op gang en kon er langzaam aan wennen. geen weeenstormen gehad en na 4 uur had ik 6cm. 2 weeen later kon ik niet meer puffen en voelde me kindje aankomen en inderdaad het kopje stond al klaar om geboren te worden. de gyn was de kamer nog niet uitgeweest en werd meteen terug geroepen. ik perste 2x en daar was ons mannetje. de placenta kwam ook vrijwel meteen en het was echt een super bevalling. tijdens de bevalling is niks goed en is de pijn ook gewoon niet leuk maar als ik er nu op terug kijk zeg ik zo wil ik er wel 10 doen. leuk is anders maar zeker vergeleken metde 1e bevalling was dit een toppertje. o en ook belangrijk, geen knip, scheur of uberhoubt hechtingen. heb maar 2 weken gevloeit en was na enkele dagen weer compleet de oude ik

 

mijn 2e bevalling verliep ook heel positief

0- precies 40 weken werd ik 's nachts wakker van wat buikpijn. Ik wilde mijn partner niet wakker maken en besloot even lekker in bad te gaan zitten. Onder de douche werd de buikpijn iets erger en ik heb partner wakker gemaakt.
Om 3 uur begonnen de weeen, ze kwamen wel direct heel snel, maar op handen en knieen in een donkere kamer kon ik ze goed opvangen. Om 4 uur besloot ik mijn pa te bellen met de vraag of hij mijn andere zoon wilde ophalen... ondetussen werd ook de VK gebeld die om 5 uur kwam kijken. Ik had al zoveel ontsluiting dat ze besloot te blijven. Pa kwam zoon halen en nog voor dat hij weer thuis was met zoonlief, lag ik te persen en na 3 persweeen werd mijn 2e zoon geboren.

de kraamhulp die zou komen was te laat, kind was al geboren, maar ik heb een kraamhulp uit 1000en gehad die keer.
ze kwam 5 uur per dag en ik heb niet 1 moment het gevoel gehad dat ik een vreemde in huis had. Ze verzorgde mij en de baby, had aandacht voor oudste zoon en partner, en ongemerkt heeft ze mijn hele huisje opgeruimd en schoongemaakt. Ik was dan ook in tranen toen ze vertrok.

 

Hallo allemaal,

Ik ben 8 weken geleden bevallen...en zei meteen na de bevalling:Zo wil ik er nog wel 10!Hier mijn verhaal:

Ik was die maandag 36 weken en 1 dag zwanger en er dus niet vanuit gegaan dat het toen al zou gaan gebeuren.
Ík had de hele dag wel al een mentruatieachtig gevoel in mijn buik,maar verder niet echt een teken dat de bevalling zou gaan beginnen.
S'nachts op half 2 braken mijn vliezen en omdat er bloed bij zat en omdat het te vroeg was moest ik naar het ziekenhuis.
Helaas zette de weeen niet door.
Maar mocht wel in ziekenhuis blijven gelukkig.
Di en woe de hele dag nog in ziekenhuis gelegen,maar helaas geen weeen!Dus werd er besloten om me de donderdag om half 8 meteen te gaan inleiden omdat mijn vliezen dan langer dan 72 uur gebroken waren.
Donderdag ochtend werd ik naar de verloskamer gebracht en wilde ze me toch even toucheren.....................6 cm!!!En dat zonder pijn gehad te hebben!Ik dacht...WOW dit gaat wel heel erg goed.Dus maar geen infuus.
Mijn vliezen werden nogmaals gebroken en toen ging het razend snel.
Na 1 uur had ik al 8 cm en persdrang,10 minuten later werd die persdrang zo erg dat ik vroeg me nogmaals te toucheren...10 cm!
Toe mocht ik nog even op mijn zij gaan liggen omdat het zo snel ging en nog alles klaar gemaakt moest worden hihi maar na 1 minuut zei ik al dat ik t niet meer hield en ik zei:Ik ga nu persen hoor ik heb niet voor niets 10 cm!
Bij de derde perswee werd wel een knip gezet en toen werd Damien meteen geboren.
(Iedereen zegt dat het zo een pijn doet als het hoodje wordt geboren...maar ik heb er niets van gevloeld.)
Hij werd bij me gelegd en toen werd ik gehecht...ook daar niets van gevoeld heb nog leuk liggen vertellen en onder tussen een beschuitje gegeten!

Ik heb echt een super bevalling gehad...van 2 uurtjes!
Van de knip heb ik ook totaal geen last gehad gelukkig!
Zoals ik al zei zo wil ik er nog wel 10!

Liefs Debbie

 

De kraamtijd was ook super...hele leuke kraamverzorgster die heel goed voor ons gezorgd heeft.
Kreeg elke dag een lekkere verse fruitsalade en omdat ik wel last had van mijn staartbeen zorgde ze er toch voor dat ik alles mee kreeg.Zo sleepte ze het badje en alles naar mijn slaapkamer zodat ik niets hoefde te missen!

Ik heb maar 2 weken gevloeid!Ik mag echt niet klagen!

 

Hier is mijn (voor mij een makkelijke en pijnloze) bevallingsverhaal.

De baby was al enige tijd goed ingedaald, dus het was wachten tot ze wilde komen. Het was vrijdag 3 april en ik was inmiddels 40 weken en 2 dagen zwanger en er was niks aan de hand. We zijn die avond nog met mijn ouders en broer wezen uit eten. Mijn vriend en ik zijn daarna naar huis gereden en na wat tv te hebben gekeken zijn we naar bed gegaan.

De volgende ochten werd ik om half 7 wakker en moest ontzettend naar de wc. Omdat ik toen toch al wakker was besloot ik maar op te blijven en buiten de honden los te laten. Ik voelde op begeven moment een minimale druk in mijn buik en ik dacht, het zal wel niks zijn. Ik heb gewoon mijn dingetjes gedaan (afwasmachine uitladen, honden voeren e.d.) toen ik om half 8 nog steeds een minimale druk voelde, deze druk kwam vrij onregelmatig, dacht ik het zal misschien het begin van de bevalling zijn. Dus ik mijn vriend wakker gemaakt (ik was er nog over aan het denken om hem te laten liggen) en gezegt dat ik wat voelde maar dat het minimaal was. Hij is met veel moeite opgestaan en naar buiten naar de honden gegaan (dat is het eerste wat we allebei doen s'morgens). We hebben daarna nog samen koffie gedronken. En daarna had ik het gevoel dat ik moest plassen maar er kwam niks. Om half 9 had ik nog steeds dat raar gevoel in mijn buik en had ik de vk maar eens gebeld. Omdat de vk ook dacht dat het nog niks zou zijn zou ze pas over 3 kwartier komen om te kijken. We hebben nog even met zijn 2en beneden gezeten, en rond kwart over 9 ben ik maar eens naar boven gegaan en ben ik op bed gaan liggen. Ook de vk kwam rond kwart over 9 en ze trok handschoenen aan om te gaan kijken, maar toen kwam het:

Och zei ze, ga maar klaar liggen je hebt al 8 cm. Ik en mijn vriend moesten 2 keer slikken en de vk moest meteen de kraamverzorgster bellen. Omdat ik nog steeds niet heel veel voelde ben ik even gaan staan en legde de vk vanalles klaar. Toen alles klaar stond ben ik weer op bed gaan liggen (het was inmiddels 10 uur) en ja hoor mijn vliezen braken.

De vk heeft toen meteen nieuwe doeken onder me gelegd en toen kwamen meteen de persweeen. Na maar 3a4 keer persen kwam onze prachtige dochter om 10.30 uur ter wereld. En 10 minuten later kwam de placenta.

De hele bevalling heeft bij mij maar 4 uurtjes (en dat bij onze 1ste kind) waarvan ik de laatste 20 minuten pas echt de bevalling voelde.

Ik mag echt van geluk spreken hoe het allemaal is gegaan:
* zwanger worden is meteen gelukt
* nergens geen last van gehad tijdens de zwangerschap
* De bevalling kon voor ons eerste kindje niet sneller
* En onze dochter is nu 3 maanden en ze vind alles prima en sliep al door met de 4 weken, en ze huilt bijna nooit.

Zo, dit was mijn supersnelle thuisbevalling, en daar teken ik voor hihihi...

 

Heb net op het topic gereageerd wat we tegenviel van de bevalling.
Maar wil hier nog even 2 puntjes neerzetten die me meevilen van de bevalling, haha!

Het staan van haar hoofdje heb ik helemaal geen last van gehad en van het hechten van mijn knip heb ik ook helemaal niks gevoeld!

 

O en dat het snel ging.Vanaf de eerste wee totdat ze er was zo'n 6 uurtjes.

 

Wat een leuk topic! Je hebt helemaal gelijk: de meeste bevallingsverhalen zijn horrorverhalen. Ik ging er dan ook helemaal vanuit dat mijn bevalling een horrorbevalling zou worden, maar gelukkig was dat absoluut niet het geval.

Op vrijdag 19 juni 2009 begonnen bij mij om 06.30 uur de weeën. Op dat moment twijfelde ik of het wel echt weeën waren aangezien ik er erg weinig last van had. (Mij was altijd verteld dat als je een wee hebt je deze echt wel herkend. Nou, ik vond het vrij onduidelijk). Ik heb de hele dag lekker in huis gerommeld en om 20.30 uur toch maar even de verloskundige gebeld om aan te geven dat er toch iets gaande was. De verloskundige verwachtte dat het allemaal nog wel even kon duren en we hebben nog allerlei grapjes gemaakt. Om 21.30 uur zijn mijn vriend en ik een rondje gaan lopen buiten. Een uur later werden de weeën ineens een stuk heftiger en kwamen ze om de 3 minuten. Om 23.00 uur de verloskundige nogmaals gebeld: ze zou even komen kijken. Ze was er om 23.25 uur en om 23.45 uur is onze dochter al geboren. Na 2 keer persen was ze er. Ik had 1 minuscuul scheurtje die ze toch maar gehecht hebben, maar wat niet echt heel erg nodig was.

De verloskundige zei dat het een bevalling leek van een tweede of derde kind en niet van een eerste. Vervolgens drukte ze me op het hart om bij een volgende bevalling heel snel te bellen, omdat tweede bevallingen vaak nog sneller gaan...

Zoals je wel zult begrijpen zie ik totaal niet op tegen een eventueel volgende bevalling.

Succes!

Liefs, Suzanne