Bevalling van Jaslene

10 augustus 2009.

Ja het rommeld wel wat, een beetje ongi gevoel.
Zullen wel indaling of oefen weeen zijn ofzo, het doet me geen zeer is alleen vervelend.
Ach vanmiddag naar een vriendin van mij en haar dochter van bijna 4 maanden en daar lekker kletsen.
We zijn met z'n drietjes nog naar de fysio geweest voor de kleine meid en hebben lekker bami gegeten en een kwarktaart gemaakt.

Tegen 21.00 uur zitten vriendin en ik te grappen en zei zegt: "Ga het voor de grap eens klokken" nou ja zo gezegt zo gedaan en om de 5 a 7 minuten komt en gaat hij weer.
Ach oefenweeen kunnen ook met regelmaat komen volgends google.
Om 22.00 uur bel ik vriend lief om aan te geven dat het wat rommeld vandaag maar dat ik niet het idee heb dat het wat is dus lekker gaan slapen.

Thuis gekomen om 22.30 uur heb ik 10 minuten onder de douche gezeten maar vond dat niet lekker en had ook eigenlijk geen zin.
Heb nog een was gedraaid en opgehangen en wilde naar bed toe tegen half 1.
Nou ja in bed deed mijn rug zo regelmatig zeer en kon ik niet stil liggen, dan maar beneden een spelletje online doen ofzo.

Hmmmm half 2 maar ik weet het even niet meer dus wil wat zekerheid.
Ik bel de vk en die komt dan ook gewoon even kijken om mij gerust te stellen en dan weer te gaan slapen.Inmiddels is het 02.20 uur.
Ehm niet dus...ik had al bijna 6 centimeter onsluiting en ik moet vriendlief snel bellen dat hij naar huis komt.
De vk besluit niet de vliezen te breken omdat de bevalling al zo snel gaat en mijn vriend nog zeker 1.15 uur moet rijden voor hij thuis is.
Wel blijft zij bij me want ze vertrouwd me niet zo snel ga ik.
Om 03.15 uur heb ik al 9 centimeter en het enige wat ik voel is pijn in mijn rug en ongi pijn wat wel sterker is geworden.
Om half 4 hoor ik gelukkig de motor van mijn vriend en na nog wat weeen weg gepuft te hebben op de wc moest ik terug op bed om mijn vliezen te breken.

Poeh gelukig is het helder en ik mag meteen persen.
Na een half uurtje op bed schiet het niet echt op en wordt ik op de baarkruk gezet.
Dit werkt super gelukkig en na een minuut of 40 moet ik terug het bed op omdat het hoofdje staat.
Daarna zakken de weeen wat af maar met al mijn krachten komt het hoofdje steeds een stukje verder.
En dan moet ik zuchten want we willen de schade beperken dus rustig op laten rekken.
Nou dacht dochter lief, daar heb ik geen zin in, en begint heel langzaam zichzelf naar buiten te duwen.
Zonder een wee te hebben komt haar koppie langzaam steeds verder naar buiten tot ik maar snel mee moet persen want ze komt er aan.

Na 1.30 uur persen heb ik mijn mooie meisje op mijn borst en ik ben zo super blij en gelukkig.

Placenta heeft zelfs na een injectie nog bijna een uur op zich laten wachten omdat de weeen niet zo sterk meer aanwezig waren.
Al met al bijna een liter bloed verloren maar na een frisse douche begeleid door vriendlief en een slaapje van 2 uurtjes ben ik weer aardig de oude.
Oke ik sta soms wat wiebelig op mijn benen en ik ben zo opgezwollen van onderen door de baarkruk dat ik wat moeilijk loop maar ik voel me super.
Oh enne 2 kleine hechtingen voor het geval dat het niet mooi zou helen ivm de zwelling.
Had ik niet zo opgezwollen geweest dan had ze misschien niet eens gehecht.

 

dank jullie wel allemaal.

Even wat foto's: