Ik vraag me dus af of de grote broer of zus vlak van tevoren zich anders gaan gedragen en wat er dan anders is. Mijn vorige bevalling was met volle maan. Vannacht en mijn uitgerekende datum 10-11 is het volle maan en mijn zoontje is giga ruk en wil niet slapen. Is ook iets aanhankelijker. Ben ook al niet lekker. Weerstand lager, misselijk en moe.
Mijn meisje gedraagt zich al een week wat anders dan anders... Maar nog steeds geen baby hier helaas (GRRRR) Liefs,
Hmmm.... Da's ook balen. Maar ze merkt dus wel wat, want het kan bij jou echt elk moment. Hoe is ze anders?
Jawel hier al een week een ontzettend aanhankelijk kind, niemand anders mag hem aanraken dan ik. Ik ben juist zoooooo moe, en het lukt allemaal niet meer zo. Ik kan ook wat minder hebben. Hij voelt dat mama anders is en er "iets" aan zit te komen....
Hier was ze verschrikkelijk ziek. Griep met koorts boven de 40 graden. En het was ook nog geen volle maan, moest nog komen. Trouwens die volle maan speelde wel mee bij de oudste, ben met volle maan 2 weken te vroeg bevallen en het ziekenhuis lag overvol, schijnt toch wel iets van waar te zijn.
Ben 4 jaar geleden met volle maan bevallen en was de enige op de afdeling Mijn dochtertje is normaal een heel rustig type, maar nu is ze een stuk luidruchtiger en drukker! Ze zal wel voelen dat er iets aan zit te komen, maar ja kan niet missen toch met 41 weken?
Ik vind het echt opmerkelijk, maar ook fijn, hier te lezen over die aanhankelijkheid. Hier dus hetzelfde! Papa mag hem niet eens verschonen (zetten we wel door natuurlijk want kan goed zijn dat hij dat dalijk ook weleens moet doen), maar ik ben blij dat ons kind dus niet "abnormaal" reageert en ik het hier ook lees. Als ik aan hem vraag wanneer de baby komt, zegt hij zaterdag, dus ben benieuwd... Haha.
Op 26 okt. Ik ben nu 38+1. Vanmorgen bracht ik ons zoontje naar de peuterspeelzaal en voor het eerst moest hij huilen toen ik wegging! Vond het wel vervelend maar hij was ook niet zo lekker (hoesten, verkouden) dus misschien dat hij dat daarom ook deed...
Mijn zoontje plaste een klein weekje voor ik ging bevallen steeds in zn broek terwijl hij zindelijk was... Hij voelde vast dat er wat aan zat te komen.anderzijds niet gek als je met een mega dikke buik rondloopt en je even geen energie en tijd voor hem hebt...
Op het kdv waar Eva die maandag naartoe ging dachten ze dat Eva ziek was, ze was zichzelf totaal niet. Ik zag dat ook wel, maar ziek was ze echt niet. Die nacht begonnen de weeën en die dinsdagochtend was Lisa er en met Eva niets aan de hand, ja, blij omdat haar zusje er nu was . De week ervoor hadden we trouwens allebei buikgriep...
Niks anders aan hem gemerkt net voor de bevalling. Peuters hebben zo hun buien, de ene dag is de andere niet (althans zo ervaar ik dat met die van mij).
ik zou ingeleid worden en omdat ik heeel vroeg wegmoest ging Justin de nacht ervoor alvast uit logeren. Normaal sliep hij altijd prima maar die nacht dus niks als spoken en heeeel vroeg wakker. Diezelfde nacht ben ik dan ook spontaan gaan bevallen. Dus voelen ze het aan? Geen idee maar wij vonden het wel erg toevallig....
Mijn dochters zijn nu ruim 2 en luisteren heel slecht naar mij. Ze weten dat ik minder kan hebben en kan doen en hebben natuurlijk de leeftijd om niet te luisteren. Ik werk zelf op een kdv en merk aan de kids die binnenkort grote broer of zus worden, dat ze zich anders gedragen en zodra de kleine er is, zijn ze vrij snel weer zichzelf. Kids voelen de spanning van de ouders haarfijn aan! Dat is hetzelfde als dat je even snel iets wilt doen, dat ze totaal niet meewerken!