thuis of ziekenhuis?

of het veiliger is in een ziekenhuis, daar heb ik zo mijn twijfels bij! uit onderzoek blijkt namelijk dat bij bevallingen die net zo goed thuis zouden kunnen gebeuren (dus geen noemenswaardige complicaties e.d.) maar die in het ziekenhuis plaatsvinden, er zo'n 10 procent meer medische ingrepen plaatsvinden. Waardoor dit dan komt, geen idee maar het is zeker een ding om in je overweging mee te nemen, ook omdat elke vorm van ingrijpen risico meedraagt en je wilt uiteindelijk die weg volgen die de minste risico's voor je kindje en jezelf inhoud (dus als de ontsluiting niet vorderd omdat je de pijn niet kan handelen vraag je pijnstilling, maar zolang die pijnstilling in je eigen beleving niet noodzakelijk is en je het allemaal prima kan handelen neem je de extra risico's ervan niet... zo denk ik er tenminste over)

Ik ga thuis bevallen (of in ieder geval, ik start thuis ) als het nodig is ben ik binnen een kwartiertje met tegenzittende stoplichten in een verloskamer. Dat is voor mij ook een veilig gevoel. Als er spoed is dan kan ik er dus sneller zijn. Als er midden in de nacht complicaties ontstaan waarvoor een keizersnede nodig is moet een ziekenhuis vaak ook zijn operatieteam oppiepen, die zijn ook niet binnen 5 minuten klaar om te opereren dus ik vindt dat kwartiertje een redelijke tijd.

Maar goed, ik voel me prettig bij en thuisbevalling, voor mij zijn de randvoorwaarden (afstand tot ziekenhuis, probleemloosheid zwangerschap etc.) zo dat ik me thuis veiliger voel dan in het ziekenhuis (ziekenhuis associeer ik toch met naalden en enge handelingen). Je moet voor jezelf nagaan waar jij je het prettigste bij voelt en afwegingen maken daarover. Ik zou me lekker gaan inlezen in bijvoorbeeld veilig bevallen, en naar de voorlichtingsavond in het ziekenhuis gaan en misschien een rondleiding over de verlosafdeling doen, dan kan je redelijk onafhankelijk je eigen keuze maken.

 

Ik ben de eerste keer in het ziekenhuis bevallen omdat manlief dit graag wilde (ook belangrijk: waar voelt je partner zich prettig bij). Ik vond het prima hoor maar het was wel druk aan mijn bed. Op een gegeven moment stonden er wel 6 man... en dat waren er toch 4 teveel! Achteraf had ik ook prima thuis kunnen bevallen en was het waarschijnlijk ook nog wel iets vlotter gegaan. Ik heb geen pijnstilling nodig gehad dus het ziekenhuis bood afgezien van bacteriën niets extra's (de kans op spruw is in het ziekenhuis bijvoorbeeld levensgroot)

Bij de 2e ben ik thuis bevallen.. heerlijk. Heel rustig, zelfs de kraamhulp was te laat dus alleen de vk en manlief. Heerlijk, in mijn eigen omgeving, eigen bed en daarna eigen douche. Ook nu is pijnstilling helemaal niet aan de orde geweest.

Bij een mogelijke 3e zou ik heel graag weer thuis willen bevallen. Waarschijnlijk mag dit niet ivm een GBS bacterie die ik met me mee draag maar goed, dat zien we dan wel weer.

Zelfs bij de eerste heb ik alle opties open gehouden. Je weet tenslotte niet hoe het gaat lopen. Bevallingen beginnen in principe 'thuis' en bij een eerste heb je meestal wel wat aanloop tijd om te beslissen waar je je prettig bij voelt op dat moment. Een voorlichtingsbijeenkomst over bevallen van je verloskundigepraktijk kan heel verhelderend zijn. Verkassen kan eigen altijd wel. Ik ben met de eerste met 5-6 cm naar het ziekenhuis gegaan. Ach, comfortabel is het niet maar het ziekenhuis was dichtbij.

- Bij een reguliere ongecompliceerde bevalling is een ziekenhuis niet veiliger. Er zijn tenslotte veel bacteriën in een ziekenhuis, de gyn is niet direct beschikbaar (als deze al aanwezig is), het OK team is ook niet per direct beschikbaar. Alle tijd die ze in het ziekenhuis nodig hebben, is precies genoeg tijd om van huis naar het ziekenhuis te komen.

- pijnstilling is wel een belangrijke factor. Ik ben twee keer zonder problemen zonder pijnstilling bevallen. Ja, dat kan dus ook en dat ga ik een derde keer ook gewoon (!) weer proberen. Het idee dat het kan.. mooi maar het is voor mij geen uitgangspunt geweest.

- badbevallingen. In ziekenhuizen kun je meestal niet in bad bevallen. Wel in het aangesloten kraamhotel bijvoorbeeld maar de vraag is altijd of deze beschikbaar is / zijn. Thuis kan je - mits je omgeving daar geschikt voor is - altijd kiezen voor een badbevalling zolang je VK daar geen risico's in ziet.

Ga ook naar de voorlichtingsbijeenkomst van het ziekenhuis van je keuze. Het is altijd goed om kennis te maken en dan is de omgeving niet vreemd mocht je daar toch heen gaan.

Tot slot.... maak een keuze maar hak deze niet in steen. Go with the flow en hou je opties open. Laat je goed voorlichten en bespreek het samen. Veel succes alvast!

 

moeten en willen liggen hier dicht bij elkaar. Pijnstilling speelt hier ook een rol in.

 

heb je stukje 2x gelezen... dacht dat je al 2 kinderen had, (ben kippig)... maar zie dat je het over je moeder hebt....
HAAR bevallingen staan los van jouw bevalling.... dat even duidelijk zeggen.....


tja... zelf vind ik een ziekenhuisbevalling voor een EERSTE kind wel veiliger....
maar dat heeft te maken dat mijn eigen eerste bevalling gelijk werd overgenomen door de gyn en vacuum werd.....

Ben misschien niet objectief daarin... al bevestigen de cijfers dit wel....

 

idd hoe je moeder is bevallen belooft niks voor jou eigen bevallingen...

Ik be nu vanmening dat je beter naar het zk kan gaan. Ik was nog net 24 toen ik ging bevallen en het was een sterrekijker dus uitiendelijk met vacuum bevallen. Dit had ik niet thuis kunnen doen. Ook ik kon in principe gewoon thuisbevallen behalve dat ik uitiendelijk zwschapsvergiftiging kreeg.
Maar achteraf denk ik...gelukkgi was ik in het zk want om nu tijdens het persen nog naar het zk te gaan nee dank je.
Zel wilde ik ook thuisbevallen tot in die vergiftiging kreeg...maar nu ben ik blij dat ik 2 x in het zk ben bevallen....want de tweede keer was het weer een sterrekijker.....

 

Ik wilde zelf sowieso in het ziekenhuis bevallen...wilde geen enkel risico lopen (ook al is zkh nog geen 5 min rijden).
Ben uiteindelijk overgedragen aan het zkh omdat mijn ontsluiting niet vorderde en werd het dus klinisch ipv poliklinisch.
Achteraf heel blij, want na ruim 2 uur persen en al ruim 27 uur bezig, kwam ze nog steeds niet en werd het een knip met vacuüm.
Ik had nooit, maar dan ook nooit gewild met flinke (pers)weeën nog naar het zkh te moeten gaan.
Ben ook niet helemaal tevreden over het handelen in het zkh, maar denk wel voor mezelf dat het veiliger is geweest.

 

Ik ben bij de eerste thuis begonnen en kon met persweeën alsnog richting ziekenhuis. Gelukkig was het ziekenhuis maar 5 minuten bij ons vandaan. Nu is de kraamafdeling van dat ziekenhuis gesloten en het dichtsbijzijnde ziekenhuis is een halfuur rijden. De kans op herhaling van de vorige keer is heel klein maar vanuit de vk praktijk hier raadden ze ook aan in het ziekenhuis te bevallen ivm de reistijd dus dat ga ik ook doen.

 

Ik wil zelf ook in het ziekenhuis bevallen, want helemaal in de stress alsnog naar het ziekenhuis MOETEN, lijkt me ook niet gezond voor het hele proces. Dan liever daar al zijn. Het is de eerste keer, dus misschien denk ik er bij de tweede wel heel anders over.

En het ligt ook aan je ziekenhuis wat er allemaal mogelijk is. In het ziekenhuis waar ik ga bevallen kun je bijvoorbeeld wel in bad bevallen. De bevalling wordt in principe geleid door een verloskundige en alleen als het nodig is wordt de gyn opgepiept.

 

Ik zou voor de eerste voor het zkh kiezen.

 

1e en 2e thuis bevallen. Ik had in m'n achterhoofd dat ik wel in het ziekenhuis zou komen als er iets niet liep/vorderde ect. Dit was allemaal niet nodig. Ik had me ook ingesteld op geen pijnstilling, dit is ook niet in me opgekomen.
De 3e moet helaas wel in het ziekenhuis, vind het erg jammer. Ik vond het heerlijk thuis.

 

Ik was van plan thuis te bevallen maar er ivm zwangerschap suiker moest ik in het ziekenhuis bevallen.

Maar ik ben een eigenwijs stuk...(vul maar in ) en heb eerlijk gezegd een groot deel van de weeen thuis opgevangen, onder de douche.
Na een half uur a drie kwartier weeen ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Woon er 5 minuten vandaan.

In het ziekenhuis ben in binnen een half uur bevallen. In totaal dus anderhalf uur over gedaan.
In het ziekenhuis vond ik het eigenlijk heel relaxed er waren drie vrouwen bij ( 1 heb ik er weg gestuurd die moest ik niet ik zeg heel makkelijk wat ik wel en niet wil en zeker als ik daar wijdbeens lig te creperen ) dus bleven er twee over. Ze waren zo verschrikkelijk lief en aardig de kamer was heerlijk rustig het licht was gedimt.

Ja ondanks dat ik tegen een ziekenhuis bevalling op zag is het mij toch goed bevallen. Maarja het ging ook erg vlot en had het tijdstip mee dus geen drukte n.a.v. wisseling van de wacht.

En het belangrijkste van allemaal, mijn mannetje had nu niet meer geleefd als ik thuis was bevallen.

 

Ik ben bij de eerste ook thuis begonnen. En ben met 9cm ontsluiting een nacht, een dag en een nacht later toch naar het ziekenhuis gegaan. En achteraf maar goed ook want het ging helemaal mis... Ik viel flauw doordat ik ontzettend veel bloed verloor nadat ik bevallen was (meer dan een liter) en 3weken na de bevalling bleek dat er nog placentaresten waren achtergebleven die dmv curettage verwijderd moesten worden. Daarbij verloor ik weer een liter bloed dus kreeg ik een transfusie.

Ik dacht ook lekker thuis te kunnen bevallen in mijn eigen bed, in mijn eigen omgeving. Maar achteraf maar goed dat ik toch naar het ziekenhuis gegaan ben want ik had er niet aan moeten denken wat er gebeurd zou zijn met mij als we thusi gebleven waren....

 

Ziekenhuis. Daar ging mijn voorkeur meteen naar uit. Nu werd het bij de oudste uiteindelijke een geplande keizersnede dus tja....
Van de tweede moest ik dus wel in het ziekenhuis bevallen. En dat was maar goed ook, want ik scheurde erg in en kreeg daaruit een bloeding en verloor 2,5 liter bloed (dit had overigens niet met de keizersnede te maken). Als ik niet in het ziekenhuis was geweest, had ik het ver te halen gehad, aldus de gyn.....

Maar er zijn genoeg thuisbevallingen die heel goed gaan!

 

Ik ben 2x thuisbevallen en ik zou niet anders willen, bij de volgende wil ik absoluut weer thuis bevallen als dat mogelijk is.

Ik heb 2 kindjes die hartje winter zijn geboren en ik heb er niet aan moeten denken om door de sneeuw en kou te moeten gaan en trappen te moeten lopen etc. voor mij was thuis bevallen echt ideaaal.
Bij de bevalling van mijn 2e was ik alleen met de vk, kraamvrouw was namelijk te laat de kleine was er toen al.

 

Ik denk dat het belangrijkste is dat je je over beide mogelijkheden goed laat voorlichten. De kans is namelijk (zeker bij een eerste) best aanwezig dat je helemaal niets te kiezen hebt.

Zelf wilde ik bij de eerste ook graag thuis bevallen, maar het draaide uit op een ingeleide bevalling en dus op een bevalling in het ziekenhuis. Ik had gewoonweg totaal geen keuze meer. Toen was ik wel blij dat ik wel alvast naar een voorlichtingsavond van het ziekenhuis was geweest.

Nu heb ik een plaatsindicatie voor een poliklinische bevalling (ivm problemen met placenta bij eerste bevalling), maar de kans is best groot dat ik het ziekenhuis niet ga halen. De vorige bevalling ging namelijk nogal rap, zelfs voor een ingeleide bevalling.

Bij sommige ziekenhuizen is trouwens nog een tussenvorm mogelijk. Zo is er bij ons ziekenhuis (Woerden) onlangs een bevalcentrum geopend. Officieel hoort het niet bij het ziekenhuis, maar als het misloopt, ben je zo in het ziekenhuis.

 

Ik had bij de eerste (en nu ook weer) een medische indicatie, dus ik had geen keuze en moest wel in het ziekenhuis bevallen. Zou dit niet zo zijn geweest dan had ik er alsnog voor gekozen om in het ziekenhuis te bevallen. Ten eerste omdat mijn man zich daar prettiger bij voelt en ten tweede omdat mijn zoontje groot geschat werd en ik er geen zin in had om in geval van nood met persweeen alsnog naar het ziekenhuis zou moeten wanneer ik hem er niet uit kon krijgen.
Uiteindelijk ben ik de vorige keer ingeleid, heb ik een lange en zware bevalling gehad (op het nippertje geen keizersnede) en was ik blij dat ik in het ziekenhuis was. Bij mij stonden er overigens drie mensen aan mijn bed op het moment van persen, de arts-assistent die de bevalling deed samen met de gyn en een verpleegkundige.

Maar, als je zou vragen hoe mijn droombevalling eruit zou zien, dan zou ik antwoorden, thuis in mijn eigen bed, liefst in een paar uurtjes en zonder al te veel pijn. Maar ja, voor veel mensen (ook voor mij) zal dit een droom blijven. Ook wanneer ik nu zelf had mogen kiezen zou ik weer voor het ziekenhuis gekozen hebben. Mijn zoontje heeft het tijdens de bevalling heel zwaar gehad, maar dankzij alle apparatuur konden ze hem in de gaten houden en op tijd ingrijpen (met een hele diepe knip). Aangezien we van tevoren niet weten hoe een bevalling zal lopen neem ik dus liever het zekere voor het onzekere.