graag jullie mening..... we zijn heel goed bevriend met de ouders van een meisje wat bij mijn zoontje in de klas zit.... de laatste tijd zijn er steeds meer dingen voorgevallen tussen dat meisje en onze zoon....(beiden 9 jaar) ik weet dat mijn zoontje echt geen heilige is en ook kan uitdagen/ruzie zoeken maar als mijn zoontje zegt dat zij bep dingen heeft gedaan zoals slaan of schoppen dat dat niet gelogen is( ik heb zelf heb gezien dat ze heel stiekem kan zijn)...vooral nu ik heb gezegd dat ie het gelijk tegen mij moet komen zeggen en niks terug moet doen... de ouders van dat meisje daarin tegen beginnen gelijk te roepen dat hun dochter niet liegt en ze niks heeft gedaan....want dat zouden ze gelijk merken nou ik heb het haar zelf al eens gevraagd en zag dat ze het afloog... en ook omdat mijn zoontje heel boos werd dat die ouders zo reageerden terwijl hij nu niks had teruggedaan en het gelijk was komen zeggen... het vervelende is dat het goede vrienden van ons zijn en ik ook geen ruzie wil....maar vind niet dat ze iedere tegen mij moeten beginnen dat mijn zoon altijd schuld is en dat ze er genoeg van hebben etc... nou ik heb er ook genoeg van dat geruzie van hun.. maar vind niet dat mijn zoon het alleen is... daarnet ging ik hem van school halen (middagpauze) en n had zij hem willen schoppen(met dr hakjes) en toen heeft hij naar haar gespuugd....heb hem al gezegd dat ik dit niet meer wil en dat ie gewoon niet moet reageren.. maar wil haar moeder (mijn vriendin dus) ook nog aanspreken op het feit dat het niet alleen mijn zoon is ben alleen bang dat we dus ruzie krijgen om/door de kids hier komt nog bij dat we in maart samen naar centerparcs gaan (apart huisje zelfde park) en geen zin heb om dus met ruzie daar te zitten ik wil er wel met hun over praten maar,in dat opzicht hebben ze stront in de ogen en kan er niks verkeerds gezegd worden over hun dochter.. en dan zeggen ze ook nog eens dat IK zeg dat mijn zoons nooit wat doen en anderen het altijd geweest zijn....terwijl ze dondersgoed weet dat ik hun vaak genoeg gestraft heb als ze wat stouts deden/doen... graag jllie mening hierover
Goh, ik weet het nog van vroeger. Ik en m'n buurmeisje, water en vuur. Het ene moment trokken we elkaar de haren uit het hoofd en het andere moment zaten we weer te lachen in het speeltuintje. Als we weer eens ruzie hadden gehad lagen de moeders met elkaar in de clinch omdat 'hun dochter zoiets niet deed'. Aan het einde van het verhaal waren de moeders kwaad op elkaar en waren wij weer leuk aan het spelen... Op een gegeven moment hebben ze dan ook gezegd zich er niet meer mee te bemoeien. We zochten elkaar toch elke keer wel weer op, het kwam toch wel weer goed. Dikke prima. Wij waren ook ongeveer zo oud als jouw zoontje en ze vonden ons destijds ook oud genoeg om dat soort ruzietjes zelf op te lossen. Vind het wel goed van je dat je je zoontje mee geeft dat ie er niet teveel op moet reageren, dat is denk ik gewoon echt het beste. Loop er maar bij weg, het lijkt misschien laf maar er speelt meer in dit geval. Als ze je echt pijn doet of begint te pesten dan kan je naar je juf gaan. Verder inderdaad een gesprek aan gaan met de ouders van het meisje, zonder de kinderen erbij natuurlijk. Gewoon een vriendelijk gesprek zonder verwijten, dat je het vervelend vind hoe het nu gaat, dat geen enkel kind heilig is en dus ook jullie zoontje en hun dochtertje niet maar dat dat geen verwijt is, het zijn tenslotte kinderen en zo hebben jullie zelf vroeger ook vast gedaan. Afspreken in hoeverre jullie je er nog mee bemoeien en daar ook duidelijke afspraken over maken. Daarna zou ik het er nog eens met de kinderen over hebben, en dan misschien wel met z'n allen bij elkaar zodat zij zien dat de ouders ook achter elkaar staan en dat ze het dus echt met z'n 2en moeten uitvechten... Succes met alles, ik hoop dat het lukt!
Oeps dit is een lastige. Hoop dat je vrienden er voor open staan maar wat ik merk uit jouw verhaal is dat ze hun dochter als een prinsesje zien die niks verkeerd doet. Het lijkt me dan lastig om ze daar op aan te spreken( Dat had je al eens gedaan) Dat betekend dat ze er niet voor open staan. Je kunt het welligt nog eens proberen maar of je er verder mee komt. Denk dat je dan van een koude kermis thuis komt. Maar mochten het mijn vrienden zijn. En ze reageren zo en ja je gaat met ze opvakantie, Dan denk ik wil ik dan nog wel vrienden met ze blijven. Want je gaat een keer ontploffen van waar steeds mijn zoon en waar geloven jullie me niet dat ook jullie dochter wel eens fout zit. Je kunt je zoon vertellen dat hij niks terug mag doen ik geef je wel gelijk, maar misschien moet je als je het niet op de spits wil drijven die twee kinderen het een beetje zelf laten uit zoeken. Als moeder moet je je er niet altijd tussen springen. Dan krijg je het klinkspaan verhaal zij doet dit en ik doe dat niet ect ect. Snapje. Dus wil je geen ruzie en gedonder leer je zoon hoe het moet maar laat hem wel alsjeblieft van zich afbijten En laat die twee het samen uitzoeken mist ze elkaar de hersens bij wijzen van spreken niet in slaan. In elk geval voor de lieve vreden met je vrienden. Lastig he. Maak het hier ook vaak mee met zoonlief en kindjes opschool. En vertel hem dat slaan ect niet de oplossing is maar er zijn altijd kinderen in de groep die daar lak aan hebben of ouders die er niks aan doen.
allereerst bedankt voor jullie reacties... het 1ste probleem is dus dat die moeder mij er steeds op aanspreekt "jouw zoon doet dit of jouw zoon doet dat bij mijn dochter..." ze hebben het ook zgn altijd gezien dus open staan voor commentaar... nee.. daarbij komt dat toen mijn zoontje laatst tegen me zij dat dat meisje hem welde slaan maar hij op tijd gebukt was(mijn jongste zoontje had het ook gezien) ik heb gezegd dat hij het maar tegen dr ouders moest gaan zeggen...dat heeft ie gedaan en kreeg te horen dat zij dat niet gedaan had want ze liegt niet ik die vader(goede vriend dus van ons) er op aangesproken van ja maar hij zegt dat toch niet voor niets...weer het verhaal dat hun dochter dat niet gedaan kon hebben....want ze zegt nl dat ze het niet gedaan heeft...ja ben ik nu gek???:x (paar dagen ervoor had zij hem ook steeds op zijn kop liggen slaan en had ie hoofdpijn ervan en op een gegeven moment was hij het zo beu na 10x te hebben gezegd hou op daarmee,dat ie dr een dreun verkocht.....maarja dan word er alleen gezegd kijk wat jouw zoon bij mijn dochter heeft gedaan en dat slaan van haar word afgedaan met tja ach...:x) toen begon ik dus al lichtelijk te koken.....hoe durf je zo arrogant te zijn??? als iemand zoiets tegen mij kwam zeggen zo ik het vragen aan me kind en al komt ie nog zo overtuigend onschuldig over...hetzelfde zeggen als vandaag....hou op met dat geruzie,daag zelf ook niet uit,of je nu deze keer schuld hebt of niet....kom het dan tegen mij zeggen....en ik zou de kids bij elkaar roepen...en tegen beiden zeggen dat ze eens moeten ophouden met ruzie maken... maarja dan komen hun er weer bovenuit ja maar...ik heb alles gezien en mijn dochter zegt dat ze het niet gedaan heeft dus geloof ik haar en hoe durft ze te zeggen dat ik altijd zeg dat me kids het nooit gedaan hebben......ik ben de eerste die zegt dat waar 2 ruzieen ,ook 2 schuld hebben...en geloof mij ...kinderen zijn echt geen heilige boontjes (jaja ben ook jong geweest) zij zijn zelf jist degene die dat zeggen en ook zoiets....er mijn zoon word niet bij zijn naam genoem(evenals me jongste) als ze wat verkeerds gedaan hebben...nee dan is het jouw ZOON heeft mijn DOCHTER pijn gedaan:x die kinderen hebben niet voor niets namen gekregen pff ik ben op dit moment echt razend..... maar zou het wel heel erg jammer vinden als de vriendschap kapot zou gaan hierdoor
Ik zou met de ouders in gesprek gaan. Zeggen dat jullie beide je niet meer moeten gaan bemoeien als de kinderen ruzie hebben. Laat het ze zichzelf gaan oplossen. Want op deze manier gaat jullie vriendschap kapot.
Overigens kende ik ook een gezin die hun zoon altijd de hand boven het hoofd hield. Hij was echt een vreselijk kind, sloeg andere kinderen, altijd mot met de leraren etc etc. Toen hij 16 jaar was had hij op een feestje van een neefje van hem het hele huis onder gegooid met vla en drinken, het zat overal tegen de muren omhoog. Maar de ouders zeiden maar....onze lieve .... doet zulke dingen niet. Nee joh, hij wordt altijd voor niks van school gestuurd, opgepakt door de politie en op den duur in een jeugdgevangenis geplaatst. Maar hun lieve zoon had niks gedaan hoor.
ja maar zij vinden dat hun dochter gewoon niks verkeerds doet... dus zeggen dat ze het zelf moeten uitvechten is geen optie want ja alleen mijne maakt ruzie en sinds het vorige voorval doen ze al ineens heel koeltjes tegen ons...vooral zij... ik vind dit gewoon niet eerlijk mijn oudste zoontje is op zichzelf al geen vechtersbaasje(me jongste wel meer,die staat zijn mannetje wel...soms te flink) dus vind gewoon niet dat hij de volle schuld op zich moet krijgen en ja iemand die volhardend blijft volhouden dat hn dochter niks verkeerd doet kun je niet mee in gesprek gaan
ik zou me denk ik met kinderruzies niet te veel bezighouden als het contact met jullie vrienden goed is. Zoals je je zoon leert! reageer er niet op.. anders wordt het een lang weekje centerparcs ben ik bang..
probleem is dat niet IK maar zij contant tegen MIJ bezig zijn jouw zoon dit en dat ik heb ook zoiets van zoek het lekker uit maar heb gn zin om iedere keer op me nummer gezet te worden over me kids als zij die van hun niet aanpakt
Uit jou verhaal merk ik op dat jij wel beschuldigd mag worden door je vrienden, terwijl zij het andersom niet accepteren/ er niet voor open staan. Ik denk dat je je zoons het beste kunt laten uitzoeken met dat meisje. Meestal is het andersom, dat meisjes zich bedreigd voelen door jongens en wel ophouden, maar in dit geval is het andersom Jou zoons mogen best van zich afbijten hoor, lekker laten doen dan stopt dat meisje er misschien wel mee en als je vrienden zeggen van, kijk eens wat je zoon heeft gedaan, dan zou ik het proberen te negeren of net als hun zeggen; mijn zoons doen dat niet hoorrrr !!
laatste keer dat ze me erover aansprak belde ze me op van hey zeg eens tegen jouw zoon dat die me dochter niet moet slaan... dus ik me zoon gevraagd wat er gebeurd was en gewaarschuwd ,maar bleek dus dat zij hem uit aan het dagen was en hem geduwd had...ik heb dus gezegd dat ie uit haar buurt moet blijven,maarja gaat moeilijk als je in zelfde klas zit he en om de hoek woont
hij voelt zich niet bedreigd en kan haar best aan...maar heeft gewoon een zacht karakter....hij kan best van zich afbijten (al doet zijn broertje dat nog beter) maar dat meisje is heel stiekem,daagt hem uit,doet hem pijn en als ie van zich afbijt rent ze naar mama en papa want die helpen en geloven haar toch wel sorry maar ik vind dit een heel verkeerde manier van aanpakken en opvoeden.....echt een slecht voorbeeld
ikzelf heb zoiets van de ene keer is die schuld en de andere keer de ander.....vecht het lekker uit of blijf uit elkaars buurt:x maar ga niet steeds naar de ander wijzen
.... Dit soort ouders zijn zooooo vermoeiend.... Probleem is.. ik zie hier geen win situatie en dat is heel vervelend.... Bijna ieder kind liegt... al was het maar omdat ze denken dat ze in de problemen komen.. dus denken dat jou kind anders is is volgens mij heel erg naief van die ouders...en niet in het beste belang van het kind... Mischien kan je het over een andere boeg gooien... als ze weer komt met beschuldigingen ten aanzien van jou zoon waar de kinderen bij zijn kan je het weigeren... Zeggen ik wil hier best over praten.. maar zonder de kinderen en met z'n vieren.. rustig. Als er dan bij 1 bloed gaat borrelen kan diegene even zijn mond houden... tot tien tellen en dan weer meepraten.. Hopelijk kom je zo tot een oplossing... Ook wat hier eerder is gezegd... als er iets gebeurd onder schooltijd... laat je zoontje gewoon naar de juf/meester gaan. Als zij regelmatig schopt kan dat bij een oudergesprek ter spraken komen... Misschien geloven ze een leerkracht namelijk wel..
Oh dat heb ik hier ook, maar ben niet bevriend met ouders van de kinderen. Ik zeg altijd dat ze het eerst maar zelf op moeten lossen, want echt waar, de kinderen spelen later weer elkaar en ouders hebben ruzie. Oh dat weet ik nog goed van vroeger, mn moeder is zelfs in elkaar geslagen geweest er door. Ik laat ze het ook gewoon zelf uitzoeken. Tuurlijk is slaan not done! Van niemand niet! Maar kinderen moeten ontdekken, en hoe zeer jij ook zult zeggen dat ze niet mogen slaan, ze doen het misschien toch wel, nu misschien niet, dan wel met 15 jaar oid. Kinderen moeten ook zelf ontdekken dat als ze slaan, ze ook terug geslagen kunnen worden. Ik zeg ook, niet beginnen met slaan, niet slaan, helpt niks, praat liever. Maar ik denk dat dat voor veel kinderen ook moeilijk is. Ik denk dat je vriendin ook moet inzien, dat kinderen eenmaal ruzies en conflicten hebben en dat ook zelf op moeten lossen.
Misschien is het een idee om samen met die andere moeder een gesprekje met de leerkracht aan te vragen. Dan kunnen jullie alletwee van een buitenstaander horen hoe jullie kindjes met elkaar omgaan. Misschien heeft de leerkracht ook wel een idee hoe je het dan verder aan kunt pakken.
Ik heb een allergie tegen mensen die zeggen: ''Dat heeft mijn kind niet gedaan''. Ik zag het vroeger altijd bij mijn zusje, sloegen ze haar en dat zag ik dan ook daadwerkelijk, ging ik heen om er wat van te zeggen kwam er standaard later een moeder verhaal halen, ik leg het uit en dan krijg je: ''Dat heeft mijn kind niet gedaan''. Nee het zijn engeltjes. ... Dus de laatste keer heb ik tegen mijn moeder gezegd die en die zijn moeder komt zo, jij gaat maar heen en zegt: "Nee hoor, dat doet mijn dochter niet". Sinds dien reageren wij er niet meer op en hield het gezeur ook op. Gewoon eens zeggen voor je weggaat, nee hoor, dat doet ie niet, kijken wat er gebeurd en dan weet je waar je aan toe bent. Als je zoon wel wat doet, natuurlijk wel wat van zeggen, maar niet waar zij bij zijn. Het is wel goed zeg, zij bepalen wanneer jouw zoontje op zijn donder moet krijgen. (zo zie ik dat) Als zij zulke oogkleppen hebben wat hun dochter betreft dan kun je nog zulke leuke vrienden zijn, maar dan ga je geheid eens ruzie krijgen.
Ik zou die ouders er nog maar eens heel duidelijk op wijzen dat het van twee kanten komt en dat jouw zoontje ook een naam heeft, niet 'jouw zoon/jouw kind' heet. Voor je zoontje ook niet leuk dat hij met een kind op moet trekken en er ook nog mee op vakantie mee moet, terwijl het duidelijk niet klikt. En als je net zo goed tegen een muur kunt praten, dan denk ik dat er van die vriendschap ook weinig overblijft.
Als je zoontje er echt last van heeft, zou het mij niet uitmaken of mijn vriendschap erdoor kapot zou gaan. Als ik 100% zeker zou weten dat dat meisje mijn zoon zou uitdagen of de eerste klap zou geven, en die ouders reageren steeds zo, zou ik echt eens flink kwaad worden en ze de waarheid zeggen. En als ze dat niet kunnen handelen, dan maar geen vrienden. Tja sorry hoor, maar ik vind het rot voor je zoon, ik kan me voorstellen dat hij hier helemaal niet goed van wordt..