Wij denken erover om eens een weekendje naar het buitenland te gaan met z'n 2. Gewoon een stedentrip. Het lijkt me heerlijk om even lekker met z'n 2 te zijn en echt de cultuur te voelen van een land. Maar aan de andere kant word ik ook heel bang bij het idee dat ik de kinderen dan zolang niet zie. Gewoon 1 nachtje in Nederland hebben we al een paar keer gedaan, daar hebben we totaal geen moeite mee. Maar voor een Stedentrip ga je toch minimaal 3 nachten weg. Hoe hebben jullie dit ervaren zonder kinderen?
het is mijn ding totaal niet, ik vind het al verschrikkelijk om een middag zonder mijn kinderen te zijn. Ik zou naar je kinderen kijken, voelen ze zich op hun gemak op het logeeradres? Laat jij ze met een gerust hart achter? Vind je het erg als je niet meteen (binnen max. een uur ofzo) bij ze kan zijn mocht er iets gebeuren?
Ik heb het al 2 keer gedaan. Op donderdag vertrekken en zondag weer terug. De kinderen sliepen bij opa en oma en vonden het geweldig. Ik heb ze wel gemist, maar het ook erg leuk gehad. Maar het had niet langer moeten duren hoor, dit was precies lang genoeg.
url Op het logeer adres vinden ze het fantastisch. Alhoewel de jongste de vorige keer met slapen wel naar mij vroeg. Maar dat is een kwestie van wennen. Maar ik wil natuurlijk wel snel naar ze toe als er iets gebeurt. Kijkt het mooiste is het om in Nederland een nachtje weg te gaan, maar ik wil ook wel wat anders zien dan Nederland. Vind het gewoon heel lastig of we het wel of niet moeten doen.
Ja das 3 nachten. Waar zijn jullie toen geweest? Ik vind het niet erg als ik ze mis, maar moet wel kunnen genieten van mijn weekendje weg.
Wij zijn een goed jaar geleden naar New York geweest - 5 dagen van huis. Onze dochter (toen 11 maanden) is toen 2 dagen bij m'n moeder gebleven en 3 bij m'n SO. Eigenlijk viel het best mee hoor. Je vraagt je soms wel af of ze goed geslapen heeft of zo, maar omdat ze al meermaals gaan logeren was bij de grootouders, was dit geen probleem. Rond dag 3 hebben we een keertje geSkyped en konden we haar zien. Volgens mij zijn het eerder de ouders die het er lastig mee hebben dan de kinderen. We zien het trouwens ook als mogelijkheid voor grootouders en kind om quality time door te brengen met elkaar, terwijl ze mee in het ritme van de GO meegaan...
De 1e keer zijn we naar barcelona geweest, de 2e keer naar Milaan. En ik weet zeker dat je er van kunt genieten hoor. je hebt zoveel afleiding daar.
Mijn kinderen vinden het feest om bij hun opa en oma te slapen en spelen. Daar zou ik ze zeker 2 nachtjes laten logeren. Zelf is het volgens mij even wennen in de avond. Tenminste, dat heb ik altijd als onze dochter gaat logeren.
Wij doen dit nog niet. Als ik tot laat aan het werk ben, en mijn dochter niet op bed kan leggen, vraagt ze veel naar mij en checkt ze 's nachts of ik echt wel terug ben. Mijn zoontje zou het misschien wel aankunnen. Hij is ook al weer bijna vier, dus snapt dingen beter. Mijn dochter is ruim 2,5 en kan de verbanden gewoon nog niet zo goed leggen tussen het aantal dagen weg gaan en het weer terug komen. Ik weet niet of en per wanneer ik dit soort dingen zou doen. Ik heb het voor mijn gevoel ook nog niet zo hard nodig, dat scheelt natuurlijk.
nog nooit gedaan en denk ook niet dat ik het snel zou doen! vond het al vreselijk dat hij een nacht moest logeren tijdens de bevalling hij heeft verder ook nog nooit gelogeerd. mede omdat ik van mening ben dat dat een kind gewoon bij de ouders moet zijn.
Toevallig dit weekend geen kinderen in huis. Aan de ene kant is het heerlijk om een keer te kunnen uitslapen na een avondje borrelen met vrienden, maar aan de andere kant is het akelig stil. Ik heb steeds het idee dat ik ze ergens ben vergeten. Ze zijn bij mijn so en ik weet dat ze daar heerlijk verwend worden. We hebben de afspraak dat als er iets is, ze moeten bellen, maar dat komt nooit voor. Wel bellen wij de eerste avond voor het slapen gaan even. Voor je relatie is het wel eens lekker denk ik. (in ons geval wel).
ja dat heb ik ook hoor dat ik ze dan mis. maar met een stedentrip is het anders, dan heb je veel afleiding en een andere omgeving. het zal voor onze relatie ook heel goed zijn.
Wij zijn een paar weken terug 2 nachten weg geweest samen. We waren in België dus niet echt iets bijzonders. Ik heb heerlijk genoten maar 2 nachten is voor mij echt de max! Mijn man gaat eind van de maand naar newyork met vrienden maar dan zijn ze gewoon thuis bij mij.
Misschien is dat ook een beter idee. We zijn nu max 1 nacht weggeweest. Dan is 3 wel weer heel lang ineens. Als we iets dichtbij gaan redden we het ook met 2 nachten. Dan alleen nog een leuke bestemming kiezen. Barcelona is te kort voor 2 nachten, maar wat is wel een optie?
Wij hebben tot nu toe niet langer dan 1 nacht per jaar zonder ons kind doorgebracht, mede ook omdat ik het zo lastig vind Ik denk wel, als we de juiste oppas kunnen regelen (= mijn moeder in ons huis of hij logeren bij een heel goede vriendin met kindjes), dat we met een gerust hart zo'n 3 nachten weg zonder problemen zouden kunnen. Sil heeft het, sinds het voorleesboekje over Nijntje gaat logeren, constant over logeren, hahaha! Die vindt het dus alleen maar prachtig. Gewoon een keer proberen en dan niet te lang, dus idd 3 nachtjes, en niet aan de andere kant van de wereld (Europa heeft heel veel mooie plaatsen die niet al te lang vliegen/treinen zijn - Parijs, Rome, Praag). Ik denk dat het je alleen maar meevalt EDIT Zie nu dat je 2 nachten overweegt: Londen of Berlijn...?
Nog nooit weggeweest zonder kind....gaat er wel echt binnenkort eens van komen. Ik zou zelf beginnen met 1 nacht vind ik lang genoeg. Voor een stedentrip 2 of 3 nachten lijkt me.