Hoi! Ik weet niet zo goed waar ik dit onderwerp moet plaatsen. Misschien staat het wel verkeerd Ik ben een week na mijn bevalling opgenomen in het ziekenhuis met kraamkoorts. Gelukkig weer herstelt, maar ik was echt doodziek. Ik ken niemand die dit gehad heeft en wie ik erover kan spreken. Ik heb heel erg benieuwd naar de gevolgen ervan. Heb je er iets aan overgehouden? Ken je iemand die het gehad heeft die er gevolgen van ondervindt? Ik ben hier namelijk heel benieuwd naar omdat ik zelf met een paar dingen loop waarover ik twijfel of dat van de bevalling komt of van de kraamkoorts. Ik ben benieuwd!
Zelf heb ik dit ook net gevraagd op het forum. Ik heb ook kraamvrouwenkoorts gehad 2 dagen na mijn bevalling en met de ambulance met spoed thuis opgehaald. Ik ben ook benieuwd naar de gevolgen, ook voor een eventuele 2e zwangerschap.. ..De berichten die ik zelf erover hoor zijn daarover niet bepaald positief.
Zomer, wat vervelend dat je dat ook gehad hebt. Gelukkig is het bij jou wel snel ontdekt. Bij mij had ik het dus blijkbaar al lang, maar ik ben pas na 7 dagen naar het ziekenhuis gebracht, meer dood dan levend. Ik heb t op t nippertje gered. Heb jij er nog bijwerkingen van oid? Ik heb met de vk gesproken en die zei dat je nu geen verhoogde kans op kraamkoorts hebt. Maar toch blijft het knagen
Voor jou inderdaad ook heel vervelend! helemaal omdat het zo lang heeft geduurd! Bij mijn ontdekten ze het vrij snel omdat ik doodziek was, en met 41 graden op bed lag, overgeven, en kon niet meer op mijn benen staan. Mijn kraamverzorgster had gelijk door dat het foute boel was, en met spoed de VK gebelt en die belde 112 direct. Ze wisten vrijwel gelijk dat ik kraamvrouwenkoorts had. Al met al in het ziekenhuis vonden ze het vreemd dat ik geen buikpijn had o.i.d. Mijn bloedwaarden waren heel slecht en gingen zelfs na 2 dagen nog meer achteruit. Ze begrepen er niks van, ik had dubbele dosis Antibiotica, en na 1,5 week ziekenhuis, en eindelijk koortsvrij, mocht ik naar huis, met nog een week antibiotica in tablet vorm. Nu, 8 maanden later, begint bij mij ook pas het besef te komen hoe ziek ik ben geweest. En het was net optijd, zeiden de artsen. Hoe ervaar jij het? Nog last ergens van? Ik heb zelf geen last meer gehad na die tijd. Alleen knaagt bij mij wel het gevoel, dat het voor een eventuele 2e zwangerschap , negatief hierdoor kan uitpakken. Ook doordat je hierdoor vruchtbaarheidproblemen door hebt opgelopen, of zelfs helemaal onvruchtbaar... Groet Zomer 123.
Zomer, dat klinkt ook al zo heftig! Gelukkig ging het met een dubbele dosis ab wel beter. Wel fijn dat ze zo direct gehandeld hebben. Ik had een HG zwangerschap, dus ik was al extreem verzwakt. Ik woog nog maar 55 kilo bij mijn 170m. Ik had ook een stortbevalling van een uurtje. En werd daarna lang gehecht. We hebben nog gedacht dat dat het misschien was. Ik kreeg na een paar dagen hoofdpijn, dorst, trillen zo erg ik kon niet meer stoppen. Ze dachten aan een borstontsteking, dus aan de ab, maar dat werkte niet. Ik had een week na de bevalling ruim 1 graden koorts, toen ben ik weggevoerd. Ruim een week in het ziekenhuis gelegen. En daarna nog 2 weken aan de ab thuis. Ik herinner me veel niet meer. Vooral die eerste dag in het ziekenhuis kan ik me niet meer voor me halen. Ik schijn ook gesmeekt te hebben of ik ajb dood mocht gaan... Daarna werd mijn dochter erg ziek, dus ik heb er niet lang bij stilgestaan. Maar een aantal maanden later ben ik gaan nadenken en ik besef het nu ook steeds beter. Maar het houd me wel bezig ook met een evt tweede. Ik kan er op internet ook niet veel over vinden vind ik zelf. Wel fijn dat je nergens meer last van hebt. Ik heb een enorm slecht geheugen. Dit kan ook door de zwangerschap komen, dat weet ik, maar ik ben ervoor in het ziekenhuis geweest naar een neuropsycholoog en die zei ook, dit komt niet meer terug, je moet ermee leren leven. En eerst had ik een geheugen! Echt ik onthield alles! Dus ik hoop dat er meer mensen zijn die reageren. Ook als je zelf in het ziekenhuis werkt en dit gezien hebt oid.
Wat vreselijk dat jullie dit hebben moeten mee maken. Gelukkig beide goed er door heen gekomen, niet lang geleden was dat wel anders geweest. Wens jullie veel sterkte met de nasleep en praat, praat! Knuffel
Ik werk op een kraamafdeling en heb dus al veel vrouwen met koorts in het kraambed meegemaakt. Welke vragen heb je precies? De kans op herhaling is niet groter dan bij een ander, maar ik kan me je zorgen wel goed voorstellen. Je verloskundige weet dit ook, dus is er alert op, en jizelf ook, dus hopelijk wordt er dan snel ingegrepen bij koorts!
Cygnet dank je wel t is echt niet niks. Dopey ik ben op zoek naar het na effect zijn er lichamelijke dinge die je eraan over gehouden hebt?en onvruchtbaar hiervan heb ik nog nooit gehoord waarom is er zo weinig informatie... Dat vind ik vervelend
Bij mijn weten zijn er geen standaard restverschijnselen. Dat wil dus niet zeggen dat jij geen restverschijnselen hebt hè. En het heeft in principe geen invloed op je vruchtbaarheid. Maar als je veel vragen en onduidelijkheden hebt, is het dan geen idee om een consult bij de gynaecoloog te regelen, via je huisarts? Dan krijg je antwoord op je vragen met betrekking tot jouw situatie.
Wat fijn dat je de moeite neemt om te reageren ! Ik had de vraag , in hoeverre er word gehandeld bij een nieuwe zwangerschap , ik las dat je vaak na de bevalling gelijk een AB kuur krijgt. Klopt het dat je minder vruchtbaar/onvruchtbaar er van raakt? Dit was namelijk verteld door mijn kraam verzorgster , ze noemen dit secundaire vruchtbaarheid problemen
Ik heb het afgelopen december ook gehad. Begon bij mij ook de tweede dag na bevalling met trillen. Zeg nog tegen m'n man; weet niet wat ik heb maar kan niet stoppen met trillen. Vond dat niet normaal. Volgende dag koorts. Kraamvpk en ha overleg en ik mag om de 5 uur 2 paracetamol innemen. Ondanks dat kreeg ik savonds meer koorts. Hap gebeld. Verhaal gedaan pas bevallen, koorts, slik para, koorts wordt hoger ipv lager. Geen andere klachten? Nee? Para blijven slikken wat een wondermiddel is dat toch:x Dag daarna buikpijn, ha schrijft kuurtje voor. Denkt iets aan iets aan de urinewegen, nieren. Dag later rol ik over m'n bed van de buikpijn en kan naar het zh. Daar weten niet goed wat het is. Ze geven me naproxen en weer para en oja ik mag het kuurtje van de ha afmaken. Alles wordt nagekeken bloed was volgend vpk niets bijzonders te zien. Paar dagen later ben ik weer thuis. Nog steeds hogere temp. Drie dagen verder paniek. Zh belt, ik moet met spoed op controle komen en of ik nog iets van antibiotica slik? Gesprek gehad met gyn. Er waren wat dingen mis gegaan. Mijn bloed was helemaal niet goed. Daar was al duidelijk een bacteriële infectie aan te zien. Had eigenlijk niet naar huis gemogen, maar aan een infuus met antibiotica gemoeten. Het bleek dus kraamvrouwenkoorts te zijn, en heb na overleg met het lab nog een extra kuur gehad. Daar reageerde ik gelukkig goed op. M'n temp gaat bij inspanning nog steeds snel omhoog, maar voel me langzaam weer wel wat beter. Volgende keer komt er bij mij niet ben met twee gezonde kinderen compleet. Maar zou dan idd direct al antibiotica krijgen. Verdere gevolgen..tja.. Moeilijk te zeggen..dat ligt helemaal aan in hoeverre de bacterie huis heeft gehouden in je lichaam. Dat verloop zal ook bij iedereen anders zijn denk ik.
Dopey: wel fijn dat je reageert inderdaad. Moet ook moeilijk zijn voor die vrouwen die je op je werk tegenkomt die dit hebben. Het is niet niks. Mistify: wat erg he. Wat voel je je dan ziek. En wat voel je je niet begrepen. Van het kastje naar de muur gestuurd. Daar ben ik ook echt boos om geweest. Niemand die het opmerkte! er moet veel meer kennis bij, want het is een vergeten iets. Terwijl het wel degelijk nog veel bestaat. Hoe is het nu met je? Nog klachten? Lichamelijk of eventueel emotioneel? Ik had echt nog nooit gehoord van onvruchtbaarheid. Zelfs mijn vk zei daar niets over. En ik heb 3 weken geleden met haar een gesprek gehad over wat er allemaal misging tijdens mijn zwangerschap, bevalling en daarna.
Kan er vanuit mijn vakgebied ook wel iets over zeggen: kraamvrouwenkoorts (zoals dat vroeger werd genoemd) wordt vaak veroorzaakt door de Groep A Streptokok. Die zorgt dan voor een ontsteking van het baarmoederslijmvlies en soms ook je gehele baarmoeder. Dit is goed te bestrijden met antibiotica... Het kan overigens ook nog door allerlei andere bacteriën veroorzaakt worden, maar bovenstaande is er een die wel het meest voor komt.. Bij de een is dit al snel na de bevalling en anderen pas na ruim 1 week of zo. Koorts in (of zelfs ná) het kraambed kan ook veroorzaakt worden door een placentarest die is gaan ontsteken. Maar dan heb je er vaak plots weer ruim bloedverlies bij of bloedverlies wat erg stinkt! Het heeft bij mijn weten inderdaad geen specifieke restverschijnselen en je wordt er er ook niet verminderd vruchtbaar of onvruchtbaar van. Ook geeft het geen verhoogde kans om het in een volgend kraambed weer te krijgen. Natuurlijk is het wel iets waar je de tijd voor moet nemen om van te herstellen... net als iedere andere periode van koorts en ziek zijn. Het is daarom in het kraambed heel belangrijk om dagelijks allerlei controles uit te voeren bij koorts: bbb: B: borsten -> stuwing, borstontsteking B: buik -> pijnlijke buik, een baarmoeder die niet verder zakt, toenemend bloedverlies, stinkend bloedverlies, ontstoken hechtingen B: benen -> rood, gespannen, warm, pijnlijk (trombose) (Aanhoudende) koorts is sowieso reden om naar het ziekenhuis te komen en je te laten onderzoeken (bloed+urine+vaginakweek+ evt bloedkweek).... en dan daaropvolgend behandeling met antibiotica.
Kristel: dank je wel voor je prachtige uitleg. Is kort en bondig wat ik heb gevoelt en meegemaakt! Dank je. Ik ben blij te horen dat jij zegt dat je niet meer kans hebt om verminderd vruchtbaar te zijn. Ben je een arts of een dokter dat je dit allemaal weet? Of een vk? Ik schrok nml wel van dat verminderd vruchtbaar... Pfff heftig hoor. Ik weet dat ik minder kans heb op de infectie na een 2e bevalling, maar ik was ook uitgemergeld na de hg zwangerschap en dus vatbaarder. Straks heb ik weer een hg zwangerschap... En dan... Allemaal vragen die door mn hoofd gaan. Zouden ze bij voorbaat al ab geven?
@Monique ik zou daar gewoon om vragen, vaak doen ze dat met voorgeschiedenis wel. @kristel, helaas herkennen lang niet altijd artsen nog kraamvrouwenkoorts. Het kan ook een stuk heftiger verlopen en sepsis veroorzaken. En dan kunnen al je organen een behoorlijke klap krijgen. Bij mij baarmoeder had ik overigens geen klachten, niet gevoelig, geen rare afscheiding of anders vloeien, zakte keurig, soepele borsten. Bij mij was er vooral veel pijn in gebied bij m'n nieren en darmen, hoog in m'n buik/flank, koorts en de streptokok zo bleek later. En waar die allemaal heeft gezeten en daar heeft gedaan weten ze niet met zekerheid. Gaat nu gelukkig goed dus ab zal z'n werk wel goed gedaan hebben.
Ja, daarom wordt er dan ook een bloedkweek afgenomen (bij koorts boven de 39gr en/ of koude rillingen) om een eventuele sepsis te achterhalen en indien ja, welke bacterie dit dan veroorzaakt. Op die manier kun je gericht AB geven die dat beest aan pakt! Je kunt er gruwelijk ziek van worden in ieder geval... daar weet ik alles van! Het hoeft natuurlijk niets iets van bovenstaands te zijn, kan ook door bijv een verwaarloosde urineweginfectie komen of zo. En soms kom je gewoon niet achter de precieze oorzaak of bron. Het is erg spijtig dan het nog steeds niet altijd erkent wordt, weet in ieder geval dat in 'ons ziekenhuis' hier altijd wel serieus mee omgegaan wordt en het altijd serieus wordt genomen. @MoniqueP: ik ben klinisch verloskundige
Ik had niet op een bepaalde plek pijn, maar overal! Mijn hele lichaam, en vooral hoofdpijn bedenk ik me nu. Heel veel hoofdpijn. Misschien is dat dus ook een reden voor mijn geheugen nu. Ik werd ook pas bij 41 graden koorts opgenomen, veel te laat! Ik vind ook echt dat er meer over bekend moet zijn! Wel goed om tegen die tijd met de vk te bespreken om idd ab te krijgen.
Ik heb zelf een geinfecteerde knip gehad met een groep A streptokok. Op dag vijf na de bevalling lag mijn knip volledig open, ik had verder vanaf de bevalling een steeds hoger wordende hartslag, maar geen koorts. Op de vijfde dag kon ik niet meer op m'n benen staan, ik had niet de energie om te helpen mijn dochter in bad te doen, ik ben in bed gekropen en de kraamverzorgster vertrouwde het niet. Vk is gekomen, knip werd gecontroleerd en toen schrokken vk en kraamverzorgster zich rot; zoiets hadden ze nog nooit gezien. Huisarts werd er bij gehaald, ik voelde me zooo ziek, maar hij deed heel blassé. Vk nam het gelukkig erg serieus en belde de gyn, ik moest meteen naar 't ziekenhuis komen. Daar werd ik direct opgenomen, er werd een enorme ABkuur gestart met infuus, en ook de gyn schrok van mijn infectie. AB sloeg gelukkig goed aan en in overleg werd besloten dat ik thuis de kuur af kon maken, uitslag kweek was toen nog niet bekend (maar de ABkuur hield rekening met een A streptokok). Thuis werd ik nog zieker, en op een ochtend was ik zoooo zwak dat mijn man me door elkaar achudde om me te wekken, dit lukte maar moeizaam. Weer naar het ziekenhuis, weer infuus AB en vervolgens ging het gelukkig heel goed! Genezing van de knip heeft wel tot 8 maanden na de bevalling geduurd, hij moest uit zichzelf genezen, dus geen hechtingen oid. Geen koorts was trouwens erg vreemd, maar ik heb eerder bij een heftige ontsteking ook geen koorts gehad; gyn heeft gezegd dat ik altijd moet aangeven dat mijn lichaam moeilijk koorts maakt en dat daardoor dingen mogelijk ernstiger zijn dan ze lijken.
interessant topic! Ik heb eind 2010 een infectie met de streptokok gehad na mijn bevalling en daardoor een algehele scepsis. Wat betreft de onvruchtbaarheid, hier is met mij in het ziekenhuis ook over gepraat, dit zou een gevolg kunnen zijn van de hoge koorts. (ik ben naar de IC afgevoerd met 42.2) Gelukkig is het ons weer gelukt om zwanger te raken, al liep het wel anders dan bij de jongens. Olaf kwam door de pil heen en Liam was in ronde 3 raak. Nooit (v)mk's gehad. Deze keer was het pas in ronde 9 raak en is het 5 keer vroeg mis gegaan, maar of het er echt mee te maken heeft zullen we nooit weten.