Dag dames.. Vorige week woensdag begon ik met bloeden,, donderdag echo alles goed weekje teruggezet hartje klopt...vrijdag en zaterdag buikkrampen en rugpijn,Zondag bloedprop verloren...buikpijn en rugpijn weg,.gevoelige borsten verdwenen Aantaande vrijdag heb ik echo om te kijken of me baarmoeder schoon is..... Het propje was echt groot voor 6 weken...4/5 centimeter.. Naar mijn eigen mening was het een miskraam omdat ik ronding van hoofd/romp/staart zag.. net als op de echo.. Toch krijg ik hoop :S van wie weet krijg ik toch een kindje te zien op de echo... misschien was dat propje niet het kindje.. Misschien was het allemaal gestold bloed... Ik heb wel een foto maar ik vind het raar op dat hier op te zetten.. Hoort dit bij het rouw verwerking ofzo??
Ontkenning hoort inderdaad bij rouwverwerking. Ik had ook nog hoop, destijds. Ik wist echt wel dat het een mk was, maar wie weet was het een tweeling?? Ik werd steeds heen en weer geslngerd tussen hoop en vrees. Helaas was het toch echt een mk. :') In die zin was de echo ook wel een opluchting. Ik voelde al dat ik niet meer zwanger was, maar pas toen ik het bewijs had gezien, kon ik het echt niet meer ontkennen. Daarna kon ik het gaan verwerken, maar dat heeft wel even geduurd. Verdrietig zijn mag! Veel sterkte!
Ja, dat is normaal. Ik kon het ook bij de tweede echo (twee weken na eerste echo) pas echt geloven. En in een rouwproces heb je idd een aantal fases, waarvan ontkenning de eerste is. Dus laat het gewoon over je heen komen, goed dat je die echo weer krijgt, dat heb je nodig om te kunnen gaan zien dat het is zoals het is, en dan pas kun je echt gaan verwerken. Sterkte!
Ja, is normaal. Had ik ook. Ik wist dat het een mk was, maar toch had ik ergens nog een sprankje hoop. Tot de laatste echo. Toen wist ik het 100% zeker ipv 99%. Toch gaf die ene % veel rust. Sterkte vrijdag.
heel herkenbaar. Ik bleef me zwanger voelen en bij mij was het dus een ma want ondanks de bloeding zat het er nog en dan ga je ook hopen. Ondanks dat je dit niet wilt doe je dit toch. Is logisch ook.
Hier zelfde reactie. Gister gehoord tijdens de eerste echo dat er geen hartje klopt. Daarna enorm verdrietig. Maar vanaf een paar uur later merk ik dat ik toch nog hoop heb. Dat ze volgende week met d econtrole echo wel een hartje zien. Ik heb ook nog geen medicatie gekregen, advies is afwachten. Maar zolang ik geen bloed zie, is die hoop er...
Same here... Net als Kloko ook geen hartje gister op de eerste echo. Toch hou ik een procentje hoop dat we met de tweede echo wel wat gaan zien en ik gewoon minder ver was dan gedacht, hoewel dat rationeel gezien eigenlijk niet kan... Dat zijn gewoon de fases van rouw... Ontkenning, ongeloof, woede, verdriet, acceptatie... Hoort er allemaal bij. We hebben al eerder een kindje verloren en geloof me, de menselijke geest is sterker dan jezelf denkt...
Ja hier ook hetzelfde.. Ik ben dinsdag het vruchtje verloren, maar bloed weinig tot niets. Zit me al van alles in mijn hoofd te halen over dat er nog iets kan zitten. Maar er was verder niets te zien op de echo behalve het veel te kleine vruchtje. Dinsdag heb ik weer een echo, dan zal blijken of het schoon is of niet
Hier ook! Donderdag gingen we voor de 2e echo. Helaas kregen we te horen dat ons kindje na de eerste echo (2 weken geleden) niet genoeg gegroeid was en dat het hartje niet meer klopte. Ik heb nog wel symptomen en twijfel nu tussen afwachten en currettage. Ook heerst er ongeloof. Kan het niet gewoon zo zijn dat het kindje lag te slapen en daarom niet bewoog? Lag het niet in zo een hoek dat je het hartje niet kon zien? Als het echt niet goed was zou mijn lichaam het toch wel afstoten? Al deze dingen gaan door mijn hoofd. Ergens weet je dat het niet goed is en dat je het moet accepteren, maar ook ergens is er ongeloof. Wachten jullie de miskraam af? Ik ben gisteren thuis gebleven van mijn werk, maar hoe gaat dat als de mk lang op zich laat wachten? Wat doen jullie?
ik ben 24 dagen geleden begonnen met vloeien dit was mijn 2de mk in 3 maanden. Ik zat ook in de ontkenende fase durfde niet alles nog te eten zelfs niet toen ik begon te vloeien. Nu is dat wel over ik huil nog wel vaak. Het vloeien is sinds eergisteren gelukkig over. Bij mij begon de mk gelukkig snel. De eerste keer had ik nergens last van deze keer veel buikpijn,maar wel te doen. Sterkte en succes allemaal
Wat naar zeg... Ik heb eind mei een curettage gehad bij een MA (echo bij 10+ weken, vruchtje was 8+ en geen hartje). Omdat wij anderhalve week later gingen trouwen, heb ik de dag na de echo al een curettage gehad (uiteraard voor de curettage bij de gyn nog een keer een echo). Ik ben achteraf zo blij dat ik zo snel geholpen ben, daarna konden we weer verder kijken naar de toekomst (en genieten van onze bruiloft). Ik heb dat dus totaal niet gehad, maar mijn man -toen nog vriend - had toch nog een beetje hoop totdat hij op de tweede echo ook weer zag dat het niet goed was. Ik wens je heel veel sterkte de komende periode!