Ik heb vanaf het begin al bloed verlies. Op NOD zo erg dat ik gewoon dacht dat ik ongesteld was geworden. Een paar dagen later kwam ik erachter dat ik toch zwanger was, omdat de ongi dus ook niet echt doorzette. De weken daarna steeds bloedverlies, dan weer een paar dagen niks, of tot zelfs een week niks en dan weer wel. Met 7 weken de eerste echo, een kloppend hartje, volgens de vk was het bloed toen te verwijten aan een soort van innestelingsbloeding. Met 9 weken nog een echo, omdat ik nog steeds zo nu en dan bloed bleef verliezen, nog steeds een kloppend hartje en een bewegend kindje, toen zei ze dat het bloed waarschijnlijk kwam door een bloedvaatje dat steeds open gaat. Bij 11 weken de termijnecho, weer alles goed... en toen bleek het opeens een hematoom te zijn. Volgens de vk die ik toen had, was dat bij 9 weken ook al te zien want in het systeem stond al geregistreerd dat het een hematoom was. Verder is er niks gezegd, alleen dat ik dus nog wel een tijdje bloed kon blijven verliezen en ze vroeg me of ik haar op de hoogte wilde houden als het ineens heftig gaat bloeden, maar ook wanneer het bloed helemaal is gestopt. Nog een bijkomstigheid is dat de placenta voor de uitgang blijkt te liggen en dat daar ook wat bloedverlies vandaan kan komen, tja kan er ook wel bij. Toen ik thuis kwam, ben ik eens gaan lezen over een hematoom en dan kom ik toch wel schokkende verhalen tegen! Nu maak ik me toch een beetje ongerust, wat was jullie ervaring met een hematoom? De hematoom zit trouwens wel onder het kindje.
Bij mij werd er met de echo van 9 weken ook een hematoom gezien als een soort extra holte. Ik werd toen gewaarschuwd dat ik wat bloed kon verliezen bij tillen, niezen etc en dat ik daar niet te erg van moest schrikken. Toch licht verontrust want 2 maanden ervoor een mk doorgemaakt en bloed is iets wat je liever niet ziet en vooral dan niet. Hematoom was 3x3 cm. Bij de volgende echo nog steeds aanwezig maar een stuk kleiner, door het groeien van de baarmoeder wordt deze langzaam plat gedrukt werd er toen gezegd. Nooit bloed verloren en moet zeggen dat ik er niet meer aan denk. Ik vraag bij de 20 weken echo wel of deze verdwenen is maar dat is meer uit nieuwsgierigheid. Niet te druk om proberen te maken, stress is erg slecht voor jou en je baby. Bovendien zit hij/zij nog steeds veilig in je buik en groeit, ondanks je bloedverlies. Gefeliciteerd met je zwangerschap trouwens!
Ik heb het ook gehad en net als jij dacht ik gewoon ongi te zijn geweest maar bleek daarna toch zwanger. Helaas is het hartje bij ons gestopt maar dat was met 8 weken en jij bent al verder gelukkig. Een kennis van me heeft het ook gehad en het is in de gaten gehouden maar het resultaat is alweer een half jaartje oud
Het is al weer bijna 11 jaar geleden dat ik tijdens mijn zwangerschap een hematoom in de baarmoeder had. Ik heb met 9 en tien weken zo gebloed dat we dachten dat ik een miskraam had. Ik ben doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar was een groot kind te zien met helaas ook een grote hematoom. Het kon toen twee kanten opgaan. Ik moestuin bloedde rustig aan doen. Im heb tot twintig weken bij de gynaecoloog gelopen. Al die tijd heb ik bloed verloren. En best veel, ik was geregeld aan het bloedden alsof ik ongesteld was. Toen bleek met twintig weken de hematoom bijna verdwenen te zijn. Ik mocht toen pas terug naar de verloskundige. Ik snap niet goed dat ze jou niet doorsturen, zeker omdat je ook een laagliggende placenta hebt. Maar in ieder geval hier een positief einde. Zolang het baby'tje goed groeit moet je uitgaan van een goed einde. Helaas kun je niet meer doen.
Ik heb in mijn 3e zwangerschap ook een hematoom gehad. Met 5 weken begon ik te bloeden. Ik dacht dat het een miskraam werd maar met 6 weken was er een mooi beebje en het hartje klopte goed. Daarna steeds wat blijven bloeden maar elke week zag de echo er goed uit. Wel was er dus een hematoom te zien, hij lag wel gunstig maar het bleef toch spannend. Met 9 weken echt een flinke bloeding gehad, we waren op weg naar het zkh en toen begon ik ineens te vloeien. Maar op de echo een mooi springend kindje te zien. Een erg spannende tijd was het. Met 11 weken had ik ineens ook weer erg veel bloedverlies en mocht meteen voor een echo. Daar was nog steeds een springlevend kindje te zien en nog steeds de hematoom. Daarna geen bloedingen meer gehad gelukkig. Met 16 weken nog een pretecho gehad en daar was niets meer van de hematoom te zien. Dat de hematoom onder het kindje zit is idd gunstig en zolang het kindje goed groeit loopt het vaak goed af. Maar het blijft natuurlijk erg spannend en onzeker.
Bedankt voor jullie ervaringen. Zolang de hematoom er zit blijft het dus nog wat spannend. Ik heb niet heel erg veel bloedverlies, af en toe eens bij het afvegen zeg maar.. dan weer een aantal dagen niks en zo blijf ik eigenlijk een beetje aanmodderen. Dus ik kan er eigenlijk ook wel vanuit gaan dat zolang ik nog wat bloed verlies heb dat die hematoom er nog zit zo te lezen. Ik heb over een week een pretecho, dus dan maar weer eens zien hoe het ervoor staat. Mijn eigen VK heeft eigenlijk verder helemaal niets gezegd, ook geen extra echo ofzo aangeboden, ik zou anders pas over 8 weken weer een echo krijgen (bij 20 weken).
Ik heb het ook gehad. Van week 6 tot week 9, want in week 9 was er niets meer te zien op de echo. Ik kwam erachter doordat ik de dag nadat ik een kloppend hartje had gezien, ineens erg veel bloed verloor (alsof iemand een kraantje open had gezet). Daarvoor al steeds bruin bloed, maar daar maakte ik me niet echt zorgen over. Gelukkig diezelfde dag weer een echo gehad, en daarop was te zien dat het hartje nog klopte en dat er een stukje verderop een bloeding zat. Na anderhalve week bruin bloedverlies hield het allemaal gelukkig weer op. Tenminste... gisterenavond ineens weer bruin bloedverlies helaas. Ik hoop dat het bij jou ook snel wegtrekt!