Ik herken mijn 3 jarige gewoon niet meer. Mijn dochter was altijd erg open, gezellig, volop kletskous tegen alles en iedereen. Maar nu....... heb ik een ware terrorpeuter in huis. Tegen ons, maar ook tegen andere kan ze alleen maar snauwen en grommen en lelijk doen. Ze is enorm brutaal (de hele dag is het dommerd, stommerd, jij bent poep, jij bent stom, godverdomme etc) Ze is bij alles dwars, daagt waanzinning uit, overal moet mee gegooit worden... Waarschijnlijk komt het wel door de sint en de baby die eraan komt maar goed das geen excuus. het lastige is dat geen enkele aanpak helpt. Er over praten, het negeren, op de gang zetten....niets maakt indruk.(zelfs niet een beetje) Als ik iets aan haar vraagt negeert ze me gewoon kompleet. Lastige is dat er alleen maar een nare sfeer in huis hangt en het vreet zoveel energie die ik eigenlijk niet heb. Iemand tips voor me of bemoedigende woorden?
Geen idee, hier dezelfde fase bij de oudste! Die had vanmorgen een brief van Sinterklaas in zijn schoen dat hij geen cadeautje heeft gekregen omdat hij zo brutaal is en niet goed luistert.
Oh wat erg... Geen tips helaas (want ik kom waarschijnlijk ook nog aan de beurt...) dus het enige wat ik kan zeggen: het zal wel weer een faaaaaaaase zijn! Sterkte!!
HIer mocht gister dus geen schoen gezet worden omdat ze zich niet had gedragen en als antwoord kreeg ik "nou dan zet ik em toch gewoon morgen".....zucht.......
hoezo bijdehand... Denk eerlijk gezegd niet dat dreigen met sinterklaas de goeie manier is maar dat is mijn mening. Heb je haar al uitgelegd dat je enorm verdrietig wordt als zij zo doet? Dat wil hier wel helpen namelijk. Als ze gilt of schreeuwt of overdreven jankt (komt gelukkig maar zelden voor) dan kopieër ik dat gedrag weleens. Dan kijkt ze heel raar en zegt dan: mama niet doen! Dan zeg ik: ik doe jou na, jij doet ook zo raar tegen mama! En dan leg ik uit dat ik daar heel verdrietig van wordt en dat mama blij wil zijn en iets leuks wil doen. Dan even afleiden met samen spelen of naar buiten en dan gaat het meestal weer prima.
Ben het helemaal met je eens dat het niet de manier is maar goed ik moet toch iets. En ik weiger haar een kadootje te geven als ze dit gedrag vertoont. Ook jouw oplossingen maken geen indruk. Met haar praten, negeren, nadoen, straffen echt niets maakt haar uit. Ze haalt haar neus op en gaat vrolijk verder. Afleiden is ook geen oplossing omdat dit gedrag zo'n beetje van 's morgen tot 's avonds duurt... Het is idd een faaaaaaaaaase maar poeh he, wel de zwaarste tot nu toe
dat belooft nog wat hier dan... Nee je hebt gelijk, een cadeautje is totaal niet goed dan, dan maar geen sint. Maar als niets helpt... breng haar een middagje extra naar oma oid? Heb je éven wat meer rust en zij vind het misschien ook heerlijk en doet daar waarschijnlijk heel normaal?
Ze gaat idd het weekend bij oma en opa logeren want papa en mama gaan een weekendje weg Helaas vertoont ze dit gedrag daar ook ( evenals op de creche) Dat deze fase er is is tot daar aan toe, wat het vele malen moeilijker is is dat ze van niks of niemand onder de indruk is.
Veel sterkte meid! Hier ook een opstandige peuter. Gelukkig verbaal nog niet zo sterk , maar een hele dag huilen en jammeren kan ze als de beste... Het gaat hier nu sinds een week of twee echte drama de afgelopen 2 dagen iets beter. Hoop bij jullie ook snel verbetering!
Het is alsof je mijn verhaal schrijft al heeft mijn zoon het niet constant. Ook doet mijn zoon het tegen iedereen, behalve tegen mij (naja wel ooit maar niet zo extreem als tegen de rest). Ik lees dus mee!
pff, hier ook 1. Ontzettend brutaal: - moei je er niet mee - jij moet je mond houden - niet tegen mij praten - en een hoop van die geluiden. Ik probeer het zoveel mogelijk te negeren. Ik zeg 1 keer heel kort: dit wil ik niet van je horen en dan ga ik verder tot de orde van de dag. Doet ze het nog eens, dan haal ik haar weg van wat ze aan het doen is (wat ze vaak heel vervelend vind) en dan vraag ik haar zelf wat ze doet waarom ik "verdrietig" (dat woord doet wonderen hier) ben. Ze moet dan ook sorry zeggen, als ze dat weigert zet ik haar op de gang en mag ze zelf terug komen als ze bereid is sorry te zeggen. Eerst zat ze een eeuwigheid in de gang, en nu zegt ze vaak al sorry als ik haar van dr werkje haal. Ze moet van mij ook uitleggen waarom ze sorry moet zeggen, dan weet ik dat het aangekomen is. Bij mijn dochter werkt de straf aanpak iig niet, het dwars zijn wordt daar alleen mee versterkt. Dus ik probeer het op deze manier op te lossen en ik moet zeggen: het gebeurt steeds minder vaak.
Hier is ie er net door.. pfffff.. echt net weer twee dagen een leuk jongentje in huis. Colin was echt , brutaal, irritant en gewoonweg strontvervelend voor de afgelopen anderhalve maand.. totaan 29 x op de gang zetten in vier uur.. Tja je moet toch iets. Het is verschrikkelijk, vond dit ook de ergste fase tot nu toe.. Mijn advies houdt vol, echt echt met een paar weken (helaas is het geen twee dagen, maar geen kind is hetzelfde misschien heb je mazzel) veranderd het weer.
hey meid jemig wat lastig .. we hebben het ok doorstaan, consequent zijn en vol houden ... is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk maar het werkt wel toi toi toi
Mijn dochter heeft gelukkig maar af en toe een driftbui, maar dan ook echt extreem. Maar alleen tegen de ouders. Op de creche en bij anderen doet ze het niet! Heb begrepend dat het een fase is en tegen 4 jaar wel opgehouden zal zijn....ze is nu net 3..........
Oh, ik weet dat het voor jullie allemaal niet leuk is, maar wat ben ik blij te lezen dat ik niet de enige ben! Mijn zoontje heeft momenteel ook zo'n grote mond! Ik vind het echt heel lastig om daar mee om te gaan, normaal is hij altijd heel erg lief, luistert goed en is beleefd, maar nu?! Pffffff...... Hij is afgelopen zondag dan ook een dagje naar m'n schoonouders geweest, even wat rust voor mama. Hopelijk is deze fase snel weer over want ik vind 'm doodvermoeiend!
Onze kindjes zijn bijna even oud. Zal het dan toch bij de leeftijd horen? Maar idd, fijn om te weten dat het niet aan mij ligt.
Zal ik je eerlijk zeggen dat ik stiekum hoopte dat ik die peuterpuberteit-dans was ontsprongen?! Ik heb echt nooit problemen met 'm gehad, maar as we speak heb ik net alweer een strijd met 'm achter de rug over het opdrinken van zijn sinaasappelsap... Ik hoop echt dat het de leeftijd is idd, anders ben ik bang dat we vanaf nu steeds meer 'strijd' gaan hebben. Gelukkig komt hij nog wel iedere ochtend dicht tegen me aangekropen en zegt hij dat hij me zooooo lief vindt, dus dat zit wel goed!
Hier ook een jongetje van oktober 2008! Wat een draakje zo nu en dan. Mijn man en ik hebben er zelfs onenigheid door over de aanpak. Zo erg! Inderdaad zeiden we van de zomer nog, dat die terrible two waar je over hoort, toch wel meevielen bij ons.... Nou hier is het dus terrible three! Vooral aankleden is een drama, hoewel het nu sinds drie dagen beter gaat, maar inderdaad consequent zijn en duidelijk. Voor de rest ga ik maar vaak iets ondernemen, want dat vindt hij altijd leuk. Ook de PSZ is natuurlijk een uitkomst, want dan kan hij lekker spelen met andere kinderen.