Mijn jongste eet sinds een aantal weken eigenlijk geen warm eten meer. Zodra we aan tafel gaan, begint ze te huilen en dit houdt eigenlijk niet op, wat we ook doen..... Negeren, praten, geen eten voorzetten... Alles is meteen huilen. En eerlijk gezegd wordt het er niet gezelliger op aan tafel. Ben eigenlijk benieuwd of er iemand is die dit herkend, en wat bij jullie de oplossing was??
ik herken het niet zoals jij het omschrijft...wel hebben wij op het moment een dreumes die verzot is op vlees en blijft huilen tot hij vlees krijgt haha. Is een weekje geleden begonnen en at s avonds niks omdat hij geen vlees kreeg. Elke avond leggen we hem uit dat er natuurlijk vlees voor hem is maar dat hij de rest ook moet opeten. Het is hier puur wanneer er los vlees ligt, want we hebben een avond het vlees in de keuken laten liggen en eet heerlijk zn bordje leeg. Vanavond begon hij weer en na 5 minuten stopte hij ineens en at zn groenten en aardappel. Uiteraard beloond met een stukje vlees. Het gedrag dus negeren en dat is bij jullie ook verstandig denk ik. Dus niet boos worden, maar ook niet er op in gaan. Gezellig kletsen met de oudste als jullie dat gewend zijn en haar bordje voor haar neus zetten. Moest het huilen echt krijsen zijn zodat jullie ook niet fatsoenlijk kunnen eten, dan zou ik haar met de rug naar de tafel draaien en uitleggen dat ze er weer bij mag als ze stopt met huilen. Ik weet niet of ze al goed praat, maar ik zou op een ander moment overdag eens vragen waarom ze altijd huilt aan tafel.
Nee praten doet ze eigenlijk nog niet echt, af en toe een paar losse woordjes maar verder niet...... Dus ze kan ook niet uitleggen wat er aan de hand is.. Negeren doen we idd ook, maar ze blijft huilen
mm lastig als ze nog niks kan uitleggen...eet ze helemaal niks mee s avonds of wordt ze kieskeurig...en hoe zit het met brood en fruit e.d.?? Als het huilen zachtjes is zou ik haar maar laten doen, is het echt hard zodat jullie er last van hebben zou ik haar omdraaien.
Brood en fruit eet ze wel gewoon, soms een dagje wat minder maar eigenlijk altijd wel wat. Pasta enzo eet ze dan wel weer, dus stop ik daar extra groenten in..... Maar ook pannekoeken eet ze gewoon mee.
oke het is dus wel uit te sluiten dat het iets medisch is?? Dan zou ik idd proberen zoveel mogelijk te geven van wat ze wel graag eet. Pannenkoeken kun je ook lekker hartig met groenten maken, misschien dat ze dat lekker vindt??
mijn zoon doet dit al anderhalf jaar met soms een iets betere periode tussendoor. Ik geef hem zijn bord met eten. Wil hij niet, dan niet. Toetje is nieuwe ronde nieuwe kansen. Heb wel als regel dat hij aan tafel blijft zitten maar verder ga ik de strijd niet (meer) aan. Dat frustreert ons allebei en ik kom geen steek verder. Persoonlijk geloof ik niet dat kindjes zich uithongeren, bovendien krijgt zl vitaminepillen erbij zodat hij geen tekorten opbouwt.
Hier gaat het avondeten ook al een jaar wisselend, van 0 happen tot twee keer opscheppen, bekende fase welke heel lang kan duren...zie oa http://www.zwangerschapspagina.nl/peuter-kleuter/506302-gewoon-nieuwsgierig-avondeten.html Er zijn dingen die hij 9 van de 10 keer wel eet dus dat eten we misschien ff wat vaker maar verder is het eten wat de pot schaft, geen alternatief, wel altijd een toetje...hij huilt er niet bij moet ik zeggen. Zou hij dat wel doen zou ik dat zoveel mogelijk proberen te negeren en anders wat Tuc zegt, stoel omdraaien en uitleggen dat ze er weer bij mag als ze stopt met huilen.
Mn oudste eet sinds ze 1 jaar is, 's avonds niet meer. En dan bedoelde ik ook in die tussentijd niet, behalve vlees of mais. Geen rijst, geen pasta, geen aardappels, geen groenten. Niet warm, niet koud, niet tussen de middag, niet 's avonds, niet aan tafel en niet op de bank. Tot ze een paar weken geleden, met neefjes en nichtjes op bezoek, zo ineens, per ongeluk een beetje rijst at. Nu lust ze wel weer rijst, graag zelfs en gisteren at ze voor de 2e keer een hapje aardappels met roomboter geprakt. De fase duurt hier lang, al 2,5 jaar helaas.... En we hebben veel geprobeerd van dwingen tot negeren.