Eigenlijk ben ik nieuwsgierig hoe jullie kindjes zich motorisch ontwikkelen. Mijn zoontje is geestelijk echt 9 maand, maar motorisch is hij voor mijn gevoel niet eens de gecorrigeerde leeftijd. En ik weet dat ieder kind zich op zijn eigen tempo ontwikkeld, maar ik zou toch graag jullie ervaringen willen horen
Thomas is motorisch ook niet heel vlot, zelfs voor gecorrigeerde leeftijd. Toch maak ik me (inmiddels) niet meer zo druk. Heeft naast prematuriteit ook met karakter te maken denk ik; Thomas kijkt graag de kat uit de boom en durft dingen niet snel. Hij probeert het pas als hij zeker weet dat het een kans van slagen heeft! Dus vaak duurt het lang voordat hij iets doet, maar dan kan hij het meestal wel ineens. Volgens de fysio loopt hij misschien wel ietsje achter (zijn mijn woorden niet die van haar, want5 zij vindt dat het binnen de variatie past) , maar de ontwikkelingslijn is goed en ook de kwaliteit van zijn bewegingen is ze zeer over te spreken! Komt dus wel goed!
Het CB was ook wel tevreden hoor. Hij beweegt verder ook goed en de fysio was in december ook zeer tevreden. Maar Stijn is ook wel een beetje lui (heeft hij niet van een vreemde ) en hij vindt dus alles wel prima. Dus moest ik hem soms een beetje stimuleren.
Toevallig was gisteren de fysio hier en heb ik er met haar even over gesproken. Mentaal zijn onze jongens ook wel ongeveer gelijk aan hun kalenderleeftijd. Motorisch zitten ze tussen de 3 maanden (hun gecorrigeerde leeftijd) en de 6 maanden (hun kalenderleeftijd) in volgens de fysio. Heel netjes dus. Wel merken we dat ze soms een beetje gefrustreerd raken, omdat ze iets willen, maar het fysiek nog niet kunnen. Dus we nemen iedere avond een halfuurtje om te 'trainen'. Dat vinden ze ook nog eens heel leuk. Maar eerlijk gezegd maak ik me er ook niet zo druk over. Als ze zich maar blijven ontwikkelen en zulke vrolijke mannetjes blijven vind ik het best...
Bij Ferry weet ik het niet. Ik denk dat hij nu op zo'n 6 weken oud zou zitten. Hij heeft eergisteren voor het eerst een echte lach gegeven en met 1 traantje gehuild. Sommige dingen is hij vooruit en anderen niet. Ik vind het soms wel 'jammer' dat we niet kunnen weten hoe en wat, maar daar moeten we ons maar over heen zetten.. Over 1 maand gaan we naar de neuroloog, de fysio zou contact met ons opnemen. En in juni gaan we naar het ontwikkelingsspreekuur. Dat is met 3 artsen: de fysio, neuroloog en nog eentje (ben ik vergeten).
@Jipper wat 'trainen' jullie dan? Trouwens voor de mensen die al tussendoortjes geven, wanneer hadden jullie kleintjes het echt door dat je het vast kan houden en kan eten. Stijn wil wel een liga vasthouden, maar eten ho maar. Hij wil dan het liefst dat je het vasthoudt. Hetzelfde met brood nu.
We trainen het grijpen; zittende en in rugligging, de buikligging waarbij ze hun koppie op moeten tillen en sinds donderdag ook het rollen van rug naar buik. Dat hoeven ze nog lang niet te kunnen volgens de fysio (pas met 8 maanden), maar ze wil dat we dat al oefenen, zodat ze ook hun nekspieren 'aan het werk zetten'. Ze vinden het heel leuk en ze hebben momenten dat ze zich verschrikkelijk uitsloven... De 3e zal de neonatoloog zijn neem ik aan?
Jipper: Nee, niet de Neonatoloog, want die hebben ze in dat ziekenhuis niet. Dit is in het perifere ziekenhuis. Volgens mij een ergotherapeut ofzo
wil je niet ontmoedigen, maar Thomas eet nog steeds vrij weinig zelf uit de hand. Alleen liga eet ie zelf, maar verder.... Naar mijn idee vindt ie brood met iets er op (meestal iets smeerbaars) gewoon te plakkerig en vies aanvoelen).. Afwachten dus..
Hoi, Martijn is alweer 16 maanden (gecorrigeerd 14) en wij oefenen ook met hem onder begeleiding van een fysiotherapeut. Hij loopt ook wat achter qua fysieke ontwikkeling, maar ik zie wel dat er goede progressie in zit. De kindjes van de meiden van mijn zwangerschapsgymgroep lijken allemaal wel supersnel te ontwikkelen en helpen bijvoorbeeld al mee de tafel te dekken! Ik heb me er maar bij neergelegd dat het hier wat langzamer gaat. Martijn heeft veel plezier in de 'oefeningen'; eerst van zit naar zijzit, dingetjes pakken en aan mamma geven of ergens in doen. Nu doen we oefeningen om te gaan staan en te rollen met een bal en blokjes stapelen. Hij kruipt nog niet, hij tijgert en probeert wel omhoog op z'n knietjes te komen. Hij kan wel wankeltjes staan met steun, maar nog geen stapjes nemen. Hij schuift op z'n billen de kamer rond. Het 'zelf' eten doet hij nu sinds een maand. Ik snij een broodje in stukjes en hij pakt het vorkje van me aan en brengt het zelf naar z'n mond. Stukjes mandarijn of rozijntjes pakt hij zelf en stop het in z'n mond. Hij heeft nu in de gaten dat hij tandjes heeft (hij heeft er nog maar 4) en neemt zelf hapjes van een koekje, maar hij vindt het wel handiger als mama het koekje dan in de tussentijd bewaard. Zelf vasthouden doet hij dus niet, maar het is al een hele verbetering dat hij het niet meer een eind heen gooit Het is wel een heel verhaal geworden...
Fenna is nu 9 maanden, gecorrigeert 7. Fenna heeft een hersenbeschadiging en als gevolg daarvan een cerebrale parese ( spastisch, verhoogde spierspanning ) Haar ontwikkeling motorisch verloopt traag en de kwaliteit van haar bewegingen is niet om over naar huis te schrijven. We weten niet of ze gaat lopen en wat ze precies met haar armen zal kunnen. Ik ben het inmiddels gewend dat ze nu eenmaal anders beweegt dan anderen. We zien wel hoever ze komt. Ze heeft er iig lol in
@ meiske: is er een reden dat je brood met een vorkje geeft? Gaat dat beter dan met de hand pakken? Misschien wel een idee om te proberen...., want heb het idee dat Thomas het stukje brood ten eerste te klein vindt om uit zijn knuistje te happen en ten tweede te plakkerig vindt om vast te pakken
@Mary: het brood komt met een vorkje netjes in z'n mond. Geef ik het in z'n handje, dan worden de stukjes met twee vingertjes volledig uit elkaar gepulkt. Deze mama heeft daar niet zoveel zin in. Een koekje (of rozijntjes of rijstewafel) gaat wel uit het vuistje en je ziet wel dat dat een wat andere techniek vereist, daarom vind ik het goed om allebei te doen. (koekkruimels zuig je ook wat makkelijker op dan stukjes brood met jam ) @Aukje: het lijkt me moeilijk om niet te weten wat je precies kan verwachten. Ik zelf vind het al moeilijk om Martijn te helpen om dingen te leren die andere kindjes als vanzelfsprekend zelf gaan doen. Als je niet weet wat je kindje uiteindelijk gaat kunnen, weet je ook niet zo goed wat voor dingen je haar aan kan reiken. Jullie hebben ook fysiotherapie? Martijn heeft daar ook veel lol in.
@ Meiske, het is soms ook moeilijk hoor. Ik schrijf het wel heel luchtig en stoer, maar natuurlijk is het pittig als je hoort dat je kind gehandicapt zal zijn. We weten inmiddels dat Fenna, met de leeftijd van ongeveer 1 jaar, in een revalidatiecentrum terecht zal komen, tot die tijd krijgt ze wekelijks fysio. Maar toen wij het bericht van de hersenbeschadiging kregen, kon het ook nog veel slechter zijn dan het nu met haar gaat. We proberen zoveel mogelijk te kijken naar wat ze wel kan. Vanmiddag zat ze in de keuken in de kinderstoel. Ik moet haar dan extra vastzetten omdat ze anders scheef trekt ( haar rechterkant is stijver dan de linkerkant ), maar ze zat te spelen met haar linkerarm. Pakte een speeltje vast en stopte het in haar mond. In het begin was het nog maar de vraag of ze wel normaal zou kunnen eten en haar armen uberhaupt kon gebruiken. Ik was vanmiddag zo enorm trots op haar , dat ze daar zo zat te spelen. Wat betreft wat je kunt verwachten en aanbieden is het niet eens zo heel moeilijk. Samen met de fysio bekijken we elke week, wat ze kan, waar ze moeite mee heeft en wat de volgende stap in haar ontwikkeling zou moeten zijn. Dan bedenken we iets waardoor we haar kunnen stimuleren. Het is echt stapje voor stapje. In het begin vond ik dat erg moeilijk, want je wilt zo graag weten waar het eindigt, maarja...we hebben er ook gewoon geen keuze in en moeten het afwachten. Zo heel verhaal hihihi.
Mary, Ik geef een dubbele boterham in stukjes, dan is het niet plakkerig. tafeldekken met 16 mnd. ja hoor. lijkt me stug. en ja wat is tafel dekken. sommige kinderen praten ook volgens de ouders. ja als je van elke kreet een woord kan maken Aukje, wat knap van je meisje. lijkt mij erg moeilijk. al de kinderen worden zo in hokjes geduwd. jullie doen het super mama's
meiden; goede tips weer! Daar was ik serieus nog niet opgekomen (hmmm, zegt ook wel wat over mezelf , hihi) @ aukje: terecht dat je trots bent; alle vorderingen zijn oevrwinningen, hoe klein ook! @ tafel dekken: yeah sure...! geloof er niks van!