Er is vorige week op school iets voorgevallen. Er wordt door 1 meisje beweerd dat mijn zoon hier aan mee heeft gedaan. Zij heeft dit tegen andere kinderen verteld en die geloven haar. Mijn zoon is op het matje groepen, maar blijft vol houden dat hij het absoluut niet heeft gedaan. De juf trekt dit in twijfel omdat ze het frappant vindt dat de andere kinderen zeggen dat hij het wel heeft gedaan en hij zelf niet. Ik heb thuis hele gesprekken er over gevoerd. Hem duidelijk gemaakt dat ik hem nu niet meer ga straffen. Dat ik juist blij ben als hij eerlijk is tegen mij enz enz. Toch zegt hij nog steeds dat hij het niet gedaan heeft. Hij is erg overstuur van deze hele situatie. Wil niet meer naar school. Huilt veel en slaapt slecht. Ik vind het enorm moeilijk. Ik ben geen moeder die onvoorwaardelijk partij trekt voor haar eigen kinderen. (mijn kinderen doen zoiets niet zal je mij nooit horen zeggen) Toch merk ik nu dat ik er eigenlijk van uit ga dat mijn zoon de waarheid spreekt. Ik ken hem natuurlijk langer als vandaag. Ik vind het zo rot dat het schooljaar zo moet eindigen. De komende dagen gaat iedereen weer ondervraagd worden in de klas, zal mijn zoon weer op het matje geroepen worden. Ik krijg echt het gevoel dat ze kostte wat kost de waarheid boven tafel willen hebben, of eigenlijk beter gezegd, dat ze willen dat mijn zoon bekend dat hij het heeft gedaan. Hij wordt echt onder druk gezet. Ik heb het zo met hem te doen, ook al voelt hij zich al best groot, 't is toch nog maar een ventje van 8 jaar. Wat zouden jullie doen?
Tsja.. Toen mijn stiefzoontje een jaar of negen was kwam ik thuis en at er een gat ter grootte van een honkbal in het ruitje van de schuurdeur. - stiefzoonlief honkbalt - stiefzoonlief had die middag buitengespeeld - het glas lag aan de binnenkant van de schuurdeur En toch bleef hij in eerste instantie glashard volhouden dat hij het niet geweest was. Hij was het echter natuurlijk wel geweest. Waarom hij dan toch volhield het niet te zijn geweest... Geen idee. Voor wat betreft jouw zoontje: ik vind het gek dat de andere kinderen op basis van het verhaal van 1 meisje je zoontje aanwijzen. Is er dan verder niemand getuige geweest van het gebeurde? En is het echt zo heftig dat er zo bovenop gezeten moet worden?
ja dat vraag ik me ook af... wat is er wel niet gebeurt dat ze er nu nog een keer achter de waarheid proberen te komen? dat vind ik eigenlijk meteen al vreemd dat ze er nu weer over willen beginnen. zou zelf nog eens met de juf gaan praten en vragen of het echt nodig is om er nog eens op in te gaan en erbij vertellen hoeveel last je zoontje ervan heeft of ie het nu wel of niet gedaan heeft. de laatste schooldagen horen leuk te zijn.
Ik zou ook met de juf gaan praten. Vertellen hoe hij zich voelt en aangeven dat je zelf niet weet of hij het wel of niet gedaan heeft, simpelweg, omdat jij er niet bij was en de juf ook niet. Ik heb ook wel eens zoiets gehad met mijn zoontje en een meisje wat iets had beweerd, was geen juf bij en geen andere kinderen. De waarheid zal wel ergens in het midden hebben gelegen. Er is over gepraat en toen was het ook afgehandeld, klaar. Zo gaat de juf er ook mee om. Weet ook niet hoe heftig de beschuldiging is in jullie geval. Wel rot zo voor de vakantie.
Ik zou ook even met juf in gesprek gaan. Het is blijkbaar lastig te achterhalen wat er echt gebeurd is. Dan kun je je zoon niet beschuldigen, maar ook niet zeker weten of hij onschuldig is. Zeker als de eerste reactie ook al zo heftig was op school, kan ik me voorstellen dat hij het ook echt niet durft te zeggen als het wel gebeurd is? Misschien kun je dat met juf en je zoon bespreken. Dat ze niet goed weten wat er gebeurd is, omdat de verhalen van iedereen verschillen. Juf weet dan ook niet wie ze moet geloven. Dus voor deze keer laat ze het zoals het is, en dat ze hoopt dat het niet weer gebeurd, wie het ook heeft gedaan. Evt ook dat je zoontje naar haar toe mag komen als hij zoiets ziet gebeuren.. Dat geeft hem misschien ook nog minder het gevoel van machteloosheid?
Krijgt hij echt de schuld van de juf? Als er bij mij in de klas iets is gebeurd wat ik niet heb gezien zeg ik altijd " ik geloof dat iedereen eerlijk is tegen mij. Maar er is iemand aan het liegen en dat vind ik wel heel vreemd" Vaak komt door het schuldgevoel wat ik ze dan geef het echte verhaal wel naar boven. Heel soms niet.
Wat is er in hemelsnaam gebeurd dan? Als het zo serieus genomen wordt. Kinderen kunnen liegen, glashard. Hier had ik 4 weken geleden een lippenstift op de trap gelegd. 's Avonds was de lippenstift naar de knoppen en de naam van mijn zoontje stond op een traptrede (vloerbedekking) geschreven met lippenstift, in zijn handschrift. Toch volhouden dat hij het niet heeft gedaan. Volgens hem was er een boef in huis geweest....... tot op de dag van vandaag nooit toegegeven Ik zou het even laten rusten voor nu. Even afwachten en het hele voorval negeren.
Hmm lastige situatie. Hetzelfde is mij overkomen met mijn oudste zoon. Ik merkte aan álles dat hij het echt niet gedaan had, en dus valselijk beschuldigd werd. Ben er echt achteraan gegaan en heb de waarheid boven tafel laten komen. Voelde me echt een of andere politievrouw, maar heb echt de situatie aan de hand van haar punten lopen analyseren en die tegenover mijn zoon zijn beweringen gelegd. Uiteindelijk bleek dus dat hij het écht niet gedaan heeft, ik geloofde hem vanaf moment 1. Was iets onschuldigs verder, maar ik vind het altijd erg als een kind valselijk beschuldigd word ook al is het maar iets kleins.
Lastig...of hij de waarheid spreekt of niet. Op die leeftijd kunnen ze inderdaad blijven liegen... Maar... er moet wel iets heel ergs gebeurd zijn...omdat ze het zo grondig onderzoeken. Je zoon is heel erg verdrietig en dat weet de juf ook vast wel. Ik vind het een beetje te ver gaan om een kind zo door het slijk te halen.
Ik ben als kind vroeger ook bezchuldigd van iets wat ik niet heb gedaan. Vreselijk was dat. Een kindje zou dat gezien hebben maar plots waren er 3 kinderen die dat konden bevestigen. Gelukkig heeft mijn moeder me altijd geloofd. Er zijn heel wat ouders en zelfs politie voor aan de deur geweest. Uiteindelijk gaf het kindje toe dat het toch niet helemaal waar was en dat ik dat niet was geweest. Dat was geen leuke periode.
Ik heb de juffrouws meerdere keren gesproken. Het was een lastige kwestie. Het ging om een voorval tussen de kinderen in de klas. Een kind valt nogal buiten de boot door zijn afwijkende gedrag. Een groepje kinderen was het zat na het zoveelste incident en heeft daar op gereageerd. De moeder van dat jongetje heeft dat hoog opgepakt waardoor het tot de bodem uitgezocht moest worden door school. Dat hebben ze veel te zwaar opgepakt zei de juf gisteren waardoor veel kinderen helemaal uit hun doen waren. Een hele klas van 7 en 8 jarigen hebben maandenlang om moeten gaan met zeer afwijkend gedrag van hun klasgenootje. Dat lukt ze dus gewoon niet op die leeftijd. Ik praat het incident absoluut niet goed, maar de hele klas moet hier begeleiding in krijgen. Dat gaat gebeuren na de zomervakantie. Ik vind het wel jammer dat de laatste week in het teken van dit incident heeft gestaan. Dat is niet zo'n leuke afsluiting. Mn zoontje heeft op zn rapport hier ook een aantekening van gekregen, terwijl dat in de gesprekken helemaal niet gezegd is tegen mij... Erg jammer, maar volgend jaar krijgt hij een andere juf en hoop ik dat ze er beter mee om kunnen gaan.
Beoordelingen voor gedrag tov volwassenen en andere kinderen en het houden van de regels zijn verandert tov de andere perioden. Bij de andere kinderen die bij dit incident betrokken waren ook. Aantekening is misschien niet het juiste woord bedenk ik me nu. Maar t is in ieder geval op zn rapport terug te zien. Al de andere jaren waren zijn beoordelingen veel beter.
'Bij de andere kinderen die bij het incident betrokken waren ook'. Heb je dit bij iedereen nagevraagd? Soms trek je zelf door bepaalde emoties ook te snel conclusies. Het zou niet professioneel zijn als alleen op basis van dit incident zijn gedrag achteruit is gegaan. Heeft het niet met het afgelopen half jaar te maken? Zijn er wellicht vaker dingen voorgevallen? Gezien dit incident zo hoog wordt opgenomen?
Ik heb dit nagevraagd. Ik weet dat er ouders zijn die er op de laatste dag van het jaar nog een gesprek over wilden. Ik heb dit niet gedaan. Er zijn vanaf de voorjaarsvakantie veel dingen gebeurd tussen het desbetreffende kind en de klas. Hierover is vaak contact geweest met school. Nadat de moeder zelf contact met meerdere ouders had gezocht heb ik contact met school opgenomen. School heeft mij toen verzekerd dat mijn zoon niet op een bepaalde manier betrokken was bij deze kwestie. Als dat wel zo zou zijn zou school gelijk met mij contact opnemen. Dat is dus gebeurd in de laatste week omdat er verdenking was van bepaald gedrag. Als er tegen mij is gezegd dat er niks ernstigs aan de hand ia geweest ga ik er vanuit dat dat laatste incident hen heeft besluiten om toch een andere beoordeling te geven op zijn rapport. Ik ga er verder ook geen heisa meer van maken, ik had alleen liever gezien dat ze het me in de gesprekken in die week even gemeld hadden. Ik kan ook niet zeggen of ik het er wel of niet mee eens ben. Ik ben verder niet op school aanwezig.