Het spijt me zo erg dat je dat hebt meegemaakt. Ik weet ook niet wat ik moet zeggen. Weet dat ik aan je denk.
Hey, ja goed. Ipv een achteruitgang zijn we iets vooruit gegaan. Het buikje is nu van p3 naar p10 gegaan. Dus ik was heel blij!
Spannend allemaal @rhea90 in hoeverre mogen jullie zelf keuzes maken in wanneer het kindje gehaald mag worden? In ieder geval goed nieuws dat de metingen positief vooruit zijn gegaan!
Ik heb het gevoel dat ik daar niks over te zeggen heb. Maar denk dat als de conditie van het kind verslechterd we wel in overleg gaan en sneller in grijpen dan wanneer er geen voor geschiedenis is.
Hoe is het met iedereen?.. Hier eindelijk weer een beetje aan t opknappen van die verkoudheid! Met de baby gaat t volgens mij allemaal zijn gangetje, geen gekke dingen.. Lekker druk kereltje, voel werkelijk alles van hem. Af en toe steekt er een elleboog of voet uit blijft een bijzonder gevoel!
Lekker dat je weer opknapt Hier gaat t goed. Merk weldat dingen zwaarder worden. Werken en paardrijden enzo. Maar goed. Het gaat zolang t gaat
Dat je nog paardrijdt! Ik ben daar toen rond 12 weken mee gestopt tijdens mijn vorige zwangerschap. Durfde echt niet langer haha. Met dit termijn zou ik er al helemaal niet aan moeten denken eigenlijk Knap ook dat jij t nog kan!
Ik rijd ook allang niet meer wat ik normaal reed hoor. In de bak hou ik niet langer dan 20-30 minuten vol. Buitenrijden gaat nog wel tot max een uur. Ben ook wel.blij dat het nog lukt, maar denk niet heel lang meer hoor. Heb gelukkig een tinker met vlakke gangen dat scheelt ook
Ohh ja dat scheelt idd wel! Had zelf geen eigen paard dus eerder stoppen vond ik niet zo erg. Reed wel altijd op een enorm groot temperamentvol paard en ben zelf maar 1,60 dus dat durfde ik toch ook niet zo goed meer. Kan me voorstellen dat je ook langer doorrijdt met een eigen paard! Hopelijk lukt het nog een tijdje, en anders maar lekker rustige buitenritten haha
Ja dat is ook wel zo hoor. Mijn pony is 'maar' 1.45 en hoewel hij af en toe gekke fratsen heeft kennen we elkaar goed. Hij is al bijna 6 jaar mn maatje en hoewel hij weleens temperamentvol is geweest is ie altijd lief en voorzichtig. Zijn uiteraard dingen die ik niet meer doe zoals springen of rijden als er helemaal niemand op stal is. Maar een buitenritje met een stalgenoot of mn moeder op de fiets, of een beetje dressuurtrainen gaat nog. Ben ook wel blij dat dat nu nog gaat hoor. Ben zo gewend om meerdere keren per week bezig te zijn met hem. Gaat me ook nog wel zwaar vallen om hem na de bevalling een paar dagen niet te kunnen zien en verzorgen
@rhea90, dat klinkt hoopvol! Duimen dat het zo door gaat. Ik ben eigenlijk gestopt met rijden toen ik zwanger wilde worden. Ik vind het toch erg eng. Hier gaat alles okay. Heel moe. Vanmiddag was ik vroeg klaar met lesgeven (reisweek, dus ontzettend rustig op school!) en ik was lekker naar huis gegaan. Heb van 3-6 geslapen! Dochtertje kwam toch even kijken of alles okay was met mama. (Papa was thuis). Alleen dat maagzuur, bleh!! Ik kan niet wachten totdat ik kan beginnen met omneprazol. Antagel werkt nog, maar dat vind ik ook zo vies! Kleintje ligt nog wel in stuit, maar ik neem aan dat hij nog genoeg ruimte heeft om om te draaien. Ik merk wel dat ik al heel erg bezig ben met de bevalling. Nog 10 weken en dan is het zo ver. En jullie? Hebben jullie daar al over na gedacht? Oh, en al 10 kilo aangekomen! Het gaat nu echt heel hard! Als het blijft met ,5kg per week ben ik weer tevreden, dan kom ik uit op 15 kilo. Met zoontje was ik 26 kg aangekomen en dochtertje 23. Dus 15 zou echt heel goed zijn.
Ik heb vandaag wel voor t eerst het gevoel gehad: hij mag er wel uit. Niet letterlijk nu, maar meer: de tijd mag wel wat sneller gaan soms. Maar aan de andere kant kan ik nu nog genieten van mn leven zoals t nu is. Tis dubbel. Ben ook als de dood voor de bevalling...
Dat ie in stuit ligt maakt nu nog niet echt uit denk ik? Hier (weer) eentje die bijna altijd overdwars in mn buik ligt. Volgens mij draait ie als een gek en ligt ie steeds weer anders. Bevalling ben ik nog niet mee bezig, er moet nog zoveel gebeuren, en we hebben ook nog geen naam en ben ook nog niet begonnen met t geboortekaartje maar als je t zo zegt zijn 10 weken idd maar zo voorbij.. Whaa mss moet ik toch maar eens wat haast gaan zetten achter wat dingen haha. Volgens mij ben ik zon 6 kg aangekomen. Bij mijn eerste zoontje in totaal 12 kg aangekomen en die was ik een week na de bevalling ook eeer kwijt. Dus hoop stiekem dat dat deze x ook weer gebeurd maar ach das niet t belangrijkste. @Lill en dat je als de dood bent voor de bevalling.. Probeer dat los te laten. Er is namelijk echt geen pijl op te trekken hoe het zou gaan. En hoe je het zelf zult ervaren. Ja een bevalling is niet niks, maar het klinkt stom maar mij is de bevalling van mijn zoontje wat dat betreft meegevallen. Ik teken voor weer zo een bevalling! Al was t laatste stukje wel spannend (persen duurde te lang en zoontje had in t vruchtwater gepoept)..
Weet ik. Juist het feit dat je niks weet maakt het voor mij zo eng. Ik ben eem controlefreak en hier heb ik geen controle over