Hoe hou ik dit voor me...????

Ja, ik herken dit. Ik was gistere met mijn ouders aan het bbqen en mijn ouders bleven vragen of ik een roseetje wilde. Nee dankje, ik wil graag een frisje, ik moet nog rijden. Mar kon uiteindelijk mijn bek niet houden. Dus mijn ouders weten het.... En mijn vader zei meteen, zie je wel! Ik vond het zo raar dat je niet een klein beetje rosee wilde! Ach ja.....

 

Misschien kun je zeggen dat je een blaasontsteking hebt en daardoor antibiotica moet slikken (dan mag je geen alcohol). Ik vond het zelf ook erg lastig, daarom heb ik het mijn ouders meteen verteld toen ik het wist. Ik vond het lastig om het niet door de telefoon te vertellen. Succes!

 

is dit je eerste zwangerschap?

 

Als eerste: GEFELICITEERD!!!

Ik kon het ook wel van de daken schreeuwen Je zou een klein beetje 'last van je buik' kunnen hebben; dat verklaart 't afzien van alcohol, en eventueel afwezig gedrag. Ook lieg je dan niet echt (een beetje creatief omgaan met de waarheid is 't natuurlijk wel...), da's misschien fijn voor jezelf.

Mijn familie wist het we wat eerder dan de rest hoor! Ik heb mezelf steeds voorgehouden dat ik 't alleen aan de mensen vertelde waar ik ook steun van zou willen, mocht het eventueel misgaan. Daar hoort mijn familie zeker bij.

Succes vandaag!

 

Zo hebben wij het ook bij de vorige zwangerschappen gedaan en daar ben ik erg blij mee geweest. Ik denk dat we het deze keer ook zo doen, maar zijnhelaas nog veel voorzichtiger geworden.....

 

Als je het gaat vertellen, we heel duidelijk zijn. Zo van: het is nog pril en willen het graag nog even stil houden. Dan heb je ook minder kans dat straks iedereen het weet. Bij ons ging het opeens heel snel omdat iemand zijn mond voorbij had gepraat en dat is best vervelend als je het zelf nog even stil wilt houden, vandaar.

 

Wij vertelde het ook vroeg aan familie en hele goeie vrienden en vertelde daarbij dat het nog wel pril was en dat het stil gehouden moest worden.. Maar al binnen een week of 2 tot ik 7 a 8 weken was kwamen mensen me feliciteren!!!!! Dus denk er goed over na wie je t verteld!!

Enne GEFELICITEERD!!! Geniet ervan!

 

Allereerst natuurlijk van harte gefeliciteerd!! Geniet ervan!!!

Bij onze eerste zwangerschap hebben we het onze naaste familie het gelijk de dag van de positieve test verteld. En inderdaad aangegeven het nog niet verder te vertellen. Dit is ook gelukt. We hebben het na 3 maanden de rest van de familie en vrienden, kennissen en werk verteld.

Dit keer weet alleen één van mijn zusjes het. We bestellen nu een truitje met de tekst: Ik ben stoer want ik word een grote broer!. Dan gaan we over een tijdje met ons zoontje en zijn mooie truitje de naaste familie bij langs. Daar heb ik nu al heel veel zin in.

 

Gefeliciteerd! Ik kan me voorstellen dat je het van de daken wilt schreeuwen, had ik ook. Ik dacht ook dat iedereen het aan me kon zien (en dat was blijkbaar ook een beetje zo: toen ik het na een tijdje vertelde, zeiden sommigen dat ze het al dachten: ik had een andere uitstraling over me heen).

Normaal drink ik ook wel een wijntje, maar ik had meestal als smoes: de avond of het weekend ervoor had ik al flink doorgezakt en mijn hoofd stond even niet naar alcohol.

Succes!

 

Wij hebben het de a.s. opa's en oma's meteen verteld en ook aan onze zussen, omdat als het mis gaat, je dat ook verteld en dan heb je de steun van je naasten nodig.
Helaas had mijn moeder en zijn zus hun mond voorbij gepraat.
Ik baalde hier heel erg van, omdat ik zelf nog moest "wennen" aan het idee en het is zo fijn als het nog even van jezelf is, als je snapt wat ik bedoel. Ik wilde het alleen delen met onze naasten en nog niet met de rest van de wereld.
Je moet het natuurlijk helemaal zelf weten, doe waar je je goed bij voelt, maar zoals iemand al eerder zei, maak dan goede afspraken.

O,ja.. en natuurlijk van harte gefeliciteerd!!
Hele fijne zwangerschap!

Liefs Huismus

 

Vervelend is dat he? Wij hebben een tijdje een vriend van ons in huis genomen en hebben het hem dus ook verteld. Helaas heeft hij het aan zijn ouders verteld, aan zijn ex verteld en weet ik veel wie. Zij hebben het helaas ook allemaal doorverteld. Ik vond dat zo vervelend! Ik hield zelf mijn mond omdat we al een keer een miskraam gehad hadden, maar hij vertelde het gewoon. We hebben toen een miskraam gehad. Dat maakt het alleen maar vervelender. We zijn nu weer zwanger en hebben het nu alleen aan mijn ouders verteld, waarschijnlijk binnenkort ook aan mijn schoonmoeder. Maar we vertellen het nog niet aan die vriend.

Zo dat is best een verhaal geworden maar ik heb me er ook erg aan geërgerd.....

 

Wij hebben het de eerste keer ook bijna direct aan onze ouders verteld. Ik ging er vanuit dat ze wel zouden begrijpen dat ze het nog even stil moesten houden, maar dat was een verkeerde aanname... beide kanten vertelden het letterlijk aan iedereen die ze tegenkwamen!

Deze zwangerschap is ook nog eens een miskraam geworden. Ik was dus niet echt blij dat iedereen het al wist.

Al vrij snel daarna was ik weer zwanger - de ouders wisten het nu dus als laatste zo'n beetje. In ieder geval niet vóór 12 weken...! En de tweede keer was het een stuk gemakkelijker om mijn mond te houden.

Oja, mijn excuus was: ben aan de lijn. (maar dan niet je te buiten gaan aan de nootjes...!)

 

Ik heb het 1,5 week na me posi test verteld aan me ouders en schoonouders. Wel duidelijk gezegt dat ze het niet mogen zeggen tegen iemand. En daarna nog tegen een goede stel vrienden bij de 8 weken. Bij de 10 weken tegen de rest van de familie die wek veel zagen. en nu bij 12 weken pas op het werk verteld. Daar wisten het 150 man bijna binnen een dag haha dus ben blij dat ik het daar niet eerder heb verteld

 

Gefeliciteerd

Met mijn eerste zwangerschap (MK) heb ik het wel snel verteld aan vrienden. Dus bij de tweede keer heb ik het langer voor me gehouden. Omdat ik 'bang' was dat het nog een keer zou gebeuren. Maar met 8 weken moest ik het mijn chef wel vertellen, want ik was gewoon mezelf niet. Iedereen ging wel vragen (wat er toch met me was), maar niemand wist dat we aan het proberen waren.
Aan mijn moeder & schoonouders hebben we het pas verteld toen ik elf weken was. Was heel moeilijk. Achteraf blijkt dat mijn moeder het al vanaf het begin aanvoelde. Ze had dus gelijk!

xxx

 

bij de eerste hebben we het bij 9 wk verteld na een goed echo. vlak ervoor hebben we toen ook een verjaardag gehad bij mijn ouders en had nog geen rijbewijs dus geen excuus. we hebben toen gezegt dat ik niet echt lekker was en dus echt geen zin in wijn. heb wel wat geproefd want natuurlijk had me pa toen ent een nieuwe die ik moest proberen haahha. maar bleef bij een en dat kon nog vond ik zat namelijk haast niks in.

de rest van de fam vond het raar dat ik ineens chocomelk dronk op het terras ipv een smrinof toen die tijd maar goed was alleen me zwager en die hield verder zijn mond over zijn gedachtes hihi.

bij deze hebben we bewust tot 12 wk verteld omdat toen mijn man weer thuis was en gewoon omdat we toen iedereen hier bij elkaar haddne voor mijn verjaardag. al die tijd geen feestjes gehad en als mij wat werd aangeboden had ik eht excuus nee ik drink niet want ben alleen met onze dochter en vind dat niet vernatwoord en iedereen vond dit een juiste keuze hihi dus dat scheelde ook weer.

 

Het brak van de vorige avond werkt altijd, zeker als het bekend is dat je best wel eens doorzakt.

De meeste mensen letten trouwens niet eens op wat je naar binnenwerkt aan drinken.

Wat ik in het begin ook wel veel deed was mezelf gewoon een glas inschenken en een slokje nemen voor de show... en dan dronk mijn wederhelft het glas leeg als zijn glas leeg was en ik nam dus zijn lege glas... de switch!

Hoe ben je de avond doorgekomen? Verteld of toch een trucje?

 

Als je vervolgens een miskraam krijgt, lijkt het me helemaal heel zuur.
Mijn schoonzusje had het aan een vriendin verteld, die mijn man ook al heel lang kent en zij heeft het op een verjaardag uitgebreid zitten vertellen, er was daar een groepje van de voetbal waar mijn man speelt, mensen waar ik totaal geen band mee heb.
Ik was echt heel boos! Ik was 8 weken zwanger.. Ik begrijp ook niet dat mensen dan niet begrijpen dat wanneer je vraagt hun mond te houden het toch verder vertellen. Vraag me ook af, hoe ze het zouden vinden als dat bij hun gebeurt.
Maar goed.. het is een wijze les voor de volgende keer.

Ben ook benieuwd wat je nu gedaan hebt? Ik denk zelf dat je het verteld hebt eigenlijk, haha, het is zo moeilijk voor je te houden, helemaal voor je eigen ouders.

Liefs Huismus