Ja ik zou het nog even laten weten. Donderdag echo gehad en een leeg vruchtzakje te zien. Dus toch weer een miskraam. Nu afwachten tot de rest eruit komt. Na dinsdag was het bloeden gestopt en sinds vandaag weer bruinverlies. Ik hoop dat het snel doorzet. Morgen ga ik even bloedprikken op bepaalde vitamines , schildklier en suiker en nieren. Ze verwacht niet dat daar iets uitkomt maar dan is het iig uitgesloten . Verder wilde ze wel een doorverwijzing maken voor de gyn maar ze gaf aan dat die waarschijnlijk niet veel gaat doen omdat ik al 2 gezonde kindjes heb. Ik kan dus gewoon zwanger worden en ook zwangerschappen voldragen. Ik heb het nog met haar over een niche gehad en daardoor evt miskramen maar dat was ook onwaarschijnlijk. Het litteken van de keizersnede zit onderin Mn baarmoeder en het vruchtzakje was mooi bovenin de baarmoeder ingenesteld. Dus de gyn heb ik nog maar even uitgesteld en we gaan het nog maar een keer proberen.
Vandaag zijn we precies 1 jaar bezig dat is toch wel een heel bizar gevoel. Omdat mijn temp kaartje zo vreemd is voor mijn doen heb ik me vanochtend niet kunnen bedwingen. Ik zie weer een vaag streepje, iets duidelijker vergeleken met vorige maand. Ik krijg er geen hoop door maar natuurlijk wel super benieuwd wat het morgen gaat doen. Ik hoop maar dat het niet weer gaat uitdraaien op een teleurstelling
Hi meiden hier alles weer een beetje bijgelezen. Het actief meeschrijven is helaas ondanks mijn verlof niet gelukt. Gewoon nog te druk. Hier is het echte aftellen begonnen. Ik laat jullie weten als hij is geboren.
Vanochtend helaas weer zo’n gelijke test. Ik had echt wel een oploper verwacht dus de zoveelste tegenvaller. De buikkrampen die vandaag begonnen zijn beloven niet veel goeds. Ik ga even heel goed nadenken of we nog wel actief door willen gaan. De thermometer, ovulatietesten en alle andere dingen verdwijnen in de kast en komen er nooit meer uit. Ik ga sowieso niet meer gericht vrijen omdat het ons afgelopen jaar toch niks moois heeft gebracht behalve elke maand weer die hoop. De dokter zit er helaas niet in voor ons dus dan zijn onze kansen nu toch heel klein. Voor nu is het een nee. Wie weet denk ik daar over 2 weken weer anders over maar dat kan ik nu nog niet zeggen. Ik neem ook weer even een stapje terug van het forum. Zelfbescherming en om alles rustig af te kunnen sluiten. Want men, wat kost dit een verdriet elke keer. Ik wens iedereen al het goeds en een prachtige baby nummer 3.
Pff klote zeg. Voor mij heeft het stoppen met het actief bezig zijn dmv ovulatie testen en het obsessief bezig zijn met lichamelijke signalen wel geholpen om er meer rust in te vinden. Ik vind het wel nog altijd klote dat het niet lukt en ben elke maand ook weer teleurgesteld maar door de maand heen leg ik mijn focus er niet meer zo op. Ik hoop dat dat voor jou ook kan werken.
Ik hoop dat ik idd dezelfde rust kan vinden. Nu vind ik alles even heel erg stom en kan me even tot niks positiefs zetten. Ik ben de hele dag al op en af aan het janken zo klaar ben ik ermee. Dit wil ik in ieder geval niet meer en dat weet ik 100% zeker
Dankje.. jij bent ook al een heel eind op weg hè! Wat gaat die tijd van een ander toch snel terwijl je voor jezelf denkt dat het een eeuwigheid duurt.
Hi meiden, Afgelopen maandag is mijn kleine vent al geboren met 39 weken precies. Alles gaat goed met hem. Het was weer een helse bevalling, maar ach zo vergeten toch. Hij weegt 3705 gram.
Wauw, gefeliciteerd met jullie zoon! Fijn dat het goed met hem gaat. Ik hoop met jou ook? Moch je je bevallingsverhaal willen delen dan mag dat hè! Er over praten heeft mij toen erg geholpen.
O super en ineens is het zover! Gefeliciteerd welke naam heeft hij gekregen of mag ik dat niet vragen
Hier weer ongesteld geworden.. gelukkig weer een kortere cyclus dan de vorige maar het is wel weer klote Mijn twijfel of we nog wel door moeten gaan begint weer op te spelen.. Ik vraag me af of het leeftijdsverschil niet te groot wordt.. stel dat het nog gaat lukken dan zitten beiden al op de basisschool. Dan zitten ze in zo'n andere levensfase. Ook over een paar jaar. De ene moet nog gaan puberen als de oudste zich al voorbereidt om het huis uit te gaan 'bij wijze van spreken'. Een aantal van jullie hebben ook een groter leeftijdsverschil tussen de eerste 2 en de 3e, herkennen jullie deze twijfels?
@Ann85 oh meid wat balen dat je ongesteld geworden bent. Ik begrijp je twijfels heel goed. Die heb ik hier dagelijks maar de wens voor nog een kindje is gewoon te sterk. Hoe het allemaal gaat lopen onderling en later zien we vanzelf wel. Ik heb het voordeel dat ik zelf gewoon nog jong ben en daar hou ik me maar aan vast. Volg je gevoel.. knuffel
@Ann85, wat rot, ik zie dat je al een tijdje bezig bent voor een derde Wij gaan nu net pas voor een derde, mijn jongste is maar 2 maanden jonger dan de jouwe. Ik zie het leeftijdsverschil juist wel als een voordeel, de oudste twee (bijna) op school en lekker de tijd voor een baby. Er zitten in andere topics waar ik meeschrijf moeders met nog veel meer leeftijdsverschil. Voor mij zou het leeftijdsverschil niet zo'n punt zijn, maar dat is persoonlijk natuurlijk. Ik scheel zelf 5, 8 en ruim 11 jaar met mijn broertjes en zusje en heb dat zelf altijd wel leuk gevonden (vooral met mijn zusje van 8 jaar jonger een heel goede band).
Hallooo meiden. Mag ik hier ook mee schrijven? Wij gaan binnenkort waarschijnlijk starten voor onze derde spruit ♥ Ml heeft nog wat twijfels, vandaar dat ik zeg waarschijnlijk. Maar eigenlijk weet ik wel zeker dat hij diep van binnen wel wil Iets met mannen en praktische zaken hihi