Zucht... bijna 3 maanden geleden dat ik mijn positieve test in handen had en dat het een week later mis was. Ineens heb ik deze maand echt een enorme verdriet aanval van binnen. Kan om alle baby gerelateerde dingen huilen. Mensen zijn ineens zwanger om me heen (dus zwanger geworden terwijl ik miskraam had) zelfs iemand dichtbij mij waarvan het een foutje was. Dit voelt echt even oneerlijk! Wat ik met dit topic wil? Geen idee even afschrijven denk ik... Sterkte alle meiden hier die het nodig hebben
Het gevoel kan je echt ineens overvallen. En dat is hartstikke logisch Eerst ben je zo blij met een positieve test en al heel snel word je van je roze wolk gegooid. Als je dan ook nogeens met zwangere vrouwen wordt geconfronteerd en vooral als het in je naaste omgeving is dan kan dat echt flink binnenkomen. Je zou nu eigenlijk al een eindje op weg moeten zijn in je zwangerschap en dat is nu niet het geval. Laat je verdriet gewoon toe, want je moet het toch verwerken. Het is en blijft gewoon heel naar. Hopelijk raak je snel zwanger en mag het dan wel goed gaan!
Ah sterkte.. Het kan je soms ineens overvallen he. Zelf heb ik begin juli een miskraam gehad. Paar dagen na mn miskraam op kraamvisite geweest. Ik dacht dat ik het wel kon hebben, maar wat viel het me tegen Het overviel me zo. Daarnaast heb ik een paar collega's die een paar weken later uitgerekend zijn als dat ik zou zijn. Dat blijft toch af en toe nog lastig. Ik denk dat het erbij hoort. Het is toch iets wat je een plekje moet geven en wat even tijd kost. Ik zie dat het ook al je tweede miskraam was? Sterkte hoor en een knuffel!
Sterkte! Ik had na 2 maanden men klop en de maand erop bleek ik terug zwanger. Ik duim dat je snel weer positief nieuws hebt
Dankjewel allemaal. Het overvalt me idd ineens heel erg.. Het is mijn eerste miskraam en ik heb gelukkig 1 gezonde dochter rondlopen maar in gedachte was dit kindje ook al in ons leven. Blijft lastig
Ik had dat ook bij mijn miskraam, voor mijn oudste zoontje een MA gehad. Toen een tijd later mensen uit mijn omgeving bekend gingen maken dat ze zwanger waren, raakte me dat ook enorm. Zij waren tegelijk zwanger geraakt. Ik had het op dat moment anders ook bekend kunnen maken. Voelde ontzettend oneerlijk. Gelukkig ben ik snel daarna zwanger geraakt en is het goed gegaan. Ik blijf wel altijd in juni denken dat ik toen eigenlijk uitgerekend was van de eerste en sta daar altijd wel even kort bij stil. Sterkte met het verwerken!
Ja... soms kan iets het verdriet ineens triggeren ook. Een miskraam krijgen is 1 van de meest pijnlijke dingen in het leven vind ik omdat het contrast zo groot is. Je gaat van juist super dankbaar en intens gelukkig naar diep in de put en doodongelukkig.