Ik werk nu ruim 10 jaar in het mbo-onderwijs en man wat is de werkdruk toegenomen. Ik werk 3.5 dag en ben momenteel daarnaast nog 4 avonden van 20 uur tot half 11-11 uur bezig, waarbij ik de 3 hele dagen pas tussen 17 en 18.30 thuis ben. Ik baal daar zo van, elke keer opgejaagd omdat er 's avonds nog zoveel gedaan moet worden en ik de kids tekort doe bij het naar bed brengen omdat er nog zoveel moet gebeuren en nee, daarvan is niets overbodig. Minder werken is financieel geen optie. Op mijn vrije dagen werk ik ook vaak nog wat thuis, maar wil ik ook het huishouden bijwerken en rust, gewoon even niks. Ik ben het zat, en doodmoe van dat gejaag elke dag. Nu wil ik nog wel in het onderwijs werken, maar ik wil niets meer hoeven doen als ik thuis kom. Misschien ben ik wel toe aan een carrièreswitch, maar wat kan ik dan doen? Als ik moet studeren heb ik een paar jaar nóg meer werkdruk, dat trek ik echt niet. Misschien zijn er opties waar ik nog niet aan heb gedacht. Ik hoop op tips en wellicht ervaringen van jullie, want ik zie steeds meer op tegen het werk.
Basisonderwijs? In ieder geval (bijna) geen avonden en dezelfde tijden als je kids. Je gaat dan financieel gezien wel achteruit volgens mij. Dat is wel jammer... maargoed, je vrije tijd is ook wat waard! Ik ben kleuterjuf en ik doe weinig tot niks thuis. Soms gelamineerde kaartjes knippen op de bank, of iets snel mailen ofzo. Ik ga smorgens half 8 uit de deur en stap rond half 6/6 weer binnen op echt lange dagen. Ik probeer vaak uiterlijk rond 5 naar huis te gaan
Ik ben ook kleuterjuf maar heb juist wel heel veel avonden... en verl extra werk wat ik nooit afkrijg. Ik heb ook dat gehaaste gevoel altijd. Een race tegen de klok en ik ben nooit klaar. Het enige waar ik aan kan denken is iber eventueel? Maar ook daar zit scholing bij.
Collega’s om mij heen ervaren ook veel werkdruk (vo). Vaak savonds nog bezig of op vrije dagen. Ik heb dat niet. Dan moeten de kids maar wat langer wachten op de toetsresultaten.. soms wat vaker het boek loslaten en de planning aanpassen.. geen mails meer beantwoorden na 8 uur savonds. Mail van mijn telefoon verwijderd. Kleine dingetjes maar geeft veel meer rust In het begin wel veel druk ervaren en toen besloten dat dat niet gaat werken. Ik werk omdat ik dat leuk vind en dat wil ik graag houden. Vaker nee zeggen. En komen ze nu te kort? Nee hoor! Misschien Kun je deze mind set ook proberen toe te passen..
Wat Eef92 zegt! Ik ben uit de groeps -app gestapt. Ik val niet extra in als een collega ziek wordt en ik antwoord geen mail in het weekend.
Mijn man heeft met behulp van een psych beter zijn grenzen leren aangeven en heeft nu dit jaar pas 2avonden thuis gewerkt en wat ouderavonden. Het werk is nooit klaar maarlaat het los. Morgen weer een dag.
Hier vond ik de werkdruk op het basisonderwijs juist veel hoger dan op het mbo. Wat is je vooropleiding? Kun je als invaller eventueel aan de slag? Waar bestaan je 'extra' werkzaamheden nu uit? Ben je bijvoorbeeld slb'er naast het lesgeven of zijn er projectgroepen die veel van je vragen? Misschien is er in je takenpakket iets te schuiven waardoor je minder werkdruk ervaart? Of is het echt het lesgeven en de bijbehorende voor- en nazorg zelf?
Dat doe ik allemaal al niet. Maar toch... het werk blijft. Ik verschuif het alleen maar door dan op maandagmiddag extra veel mails te hebben en bij te werken.
Niet rot bedoeld maar... ligt dat ook niet aan de school waar je werkt? Ik heb ingevallen op veel scholen en de werkdruk was overal anders doordat ze overal weer andere regels/administratie hadden. De ene school werkt groepsplanloos, bij de andere moet je nog elke zucht registreren.
Ja, dat klopt helemaal! Daarom heb ik ook ontslag genomen. Geen onderwijs meer voor mij... het ligt ook echt aan de school en aan directie. Maar ja, ik kan daar weinig tegen doen helaas.
Ik heb geen verstand van het onderwijs hoor. Maar als ik dat zo lees heb je gewoon of te weinig uren om je werk te doen, of teveel taken. Door het nu mee naar huis te nemen en in de avond te doen blijft dat onzichtbaar. Ik zou daar gewoon mee stopppen en met je werkgever in gesprek gaan. Linksom of rechtsom moeten er taken af. Minder lessen geven, een collega bij, anders organiseren. Maar in elk geval iets. En ik zou daar ook gewoon bij zeggen dat je het zo beu bent dat je opstappen overweegt. Dat maakt vast indruk. Ik nam vroeger ook werk mee naar huis. En dan zit je in de mindset van dat moet wel, want anders.... Maar dat moet helemaal niet. Desnoods loopt het in de soep, dan gaat er nog steeds niemand dood. Ik heb daarna mensen erbij gekregen waardoor ik nu minder taken heb. Zodra ik weg ga zet ik mijn werkmobiel uit en doe ik niks meer voor werk.
Ik ben in het hoger onderwijs gaan werken. De werkdruk is hetzelfde, maar de werkdruk is anders en ook anders verdeeld. Ik beantwoord geen mail buiten kantoortijden, maar zorg wel dat ik mail altijd goed heb bijgewerkt. Voor nakijken staat standaard minder tijd dan je kwijt bent, dus daar ben ik makkelijker in geworden. Ik ga geen uren in mijn eigen tijd nakijken, hoe leuk of belangrijk ik het ook vind. En ik vraag me af: zijn collega’s net zoveel tijd kwijt als jij? Zo nee: vraag hen om tips, wat doen zij anders of efficiënter dan jij. Ja? Dan zou ik aan de bel trekken bij je werkgever, want dan ligt er gewoonweg te veel op jullie bordje.
Ik had het fut niet dit allemaal te schrijven maar gelukkig heeft iMoeder het gedaan. Dit dus! Waarom zou je meer uren werken dan waar je voor bent aangenomen? Dat is wel heel makkelijk voor je werkgever aangezien hij/zij het probleem zo niet meer op hoeft te lossen. Dat doe jij namelijk al
Wat is je bevoegdheid? Mijn man werkt in het MBO en ik herken dit echt niet. Hij doet zijn werk grotendeels op school en daarnaast soms op zondag een paar uurtjes. Hij geeft verschillende vakken en elk blok andere klassen. Ik werk in het VO en ook ik herken dit niet. Ik kan mijn wetk makkelijk doen in de uren die ik heb. En alles wat niet afkomt doe ik of onder schooltijd van mijn dochter of op de eerstvolgende werkdag. De lessen voorbereiden heeft mijn prioriteit. (Maar de geschiedenis verandert niet zo vask dus dat vind ik niet zo moeilijk) daarnaast ben ik decaan en dat geeft meer werk. Met pieken. Dus ik zou ook eens kijken wat andere mogelijkheden zijn met jouw diploma/bevoegdheid. Persoonlijk vind ik havo/vwo het allerrelaxed werken!!
Een ander type onderwijs. Maar misschien als adviseur bij de MBO raad of als opleidingsadviseur bij een grotere organisatie.
Op mijn werk ben ik niet de enige met dit probleem. Wij roepen al jaren dat we meer mensen nodig hebben, maar omdat wij relatief weinig studenten hebben (hele specifieke richting) en kleinere klassen door de verschillende richtingen, krijgen we minder fte's. Toch moet er net zoveel gebeuren bij ons als bij iedere andere opleiding. En ik heb al het gevoel dat ik werk laat liggen en pas voor nog een 'klein' taakje omwille van mezelf, maar dan nog blijft het veel. Naast lesgeven ben ik slb'er, stagebegeleider en onderwijsregisseur. Best veel taken die volgens de urenverdeling wel passen, maar in de praktijk niet altijd evengoed. Verder kan het zijn dat je de ene periode voller zit met lessen dan de andere. We hebben nieuwe vakken waarvoor alle lessen nog voorbereid moeten worden en als de periode afgelopen is ook weer verbeterd en aangepast voor het jaar erop. Het is dus niet altijd simpel even een boek openslaan. Sterker nog, de dictaten voor theorie en praktijk schrijven we zelf, omdat er geen behapbaar boek is voor mbo-studenten. Qua administratie moeten alle gesprekken met en over studenten in een digitaal systeem ingevoerd worden die regelmatig niet goed werkt. We hebben relatief veel zorgleerlingen, dus veel extra tijd mee kwijt. Ik vind de afwisseling en uitdaging wel leuk, maar het groeit me boven m'n pet. Mijn teammanager weet dat, maar kan er niets aan doen. Want doe ik het niet, dan moet een collega het doen die het ook superdruk heeft. Je wilt voor de studenten goed onderwijs maken, geen half werk. En zo blijven we in een cirkel. Basisonderwijs vind ik niks, te jonge kinderen en vo ben ik uit gegaan omdat ik geen zin meer had om de hele dag politieagentje te spelen. Ib'er of zorgcoördinator zie ik wel zitten, maar jah, die studie.... Ik lees in dingen die jullie schrijven zeker wel rake opmerkingen, dat zet me wel aan het denken.
Stagebegeleiden: zijn dat jaar stages? We hebben zo stagiaire, we hebben gekozen voor voor iedereen een fijne oplossing. We houden telefonisch contact, 1x per jaar komt hij nu langs. Scheelt voor de leraar ook veel reistijd enz. En ze doet het prima. Minder toetsen geven? Of zo maken dat het makkelijker nakijken is?
Nee stagebegeleider van onze studenten. Heb er dit half jaar 5, die moeten minimaal 1x bezocht worden. Sommigen zitten redelijk ver weg ,dus een halve dag ben je daar al aan kwijt. Verder moeten daar ook wat administratieve handelingen voor worden verricht. En als het lastig gaat op stage dan ga je vaker langs.