Ik heb voor mijn bevalling vanwege uitputting in het ziekenhuis geslapen met pethidine. Misschien ook iets voor jou om aan te vragen? Hier ook volledige uitputting en lag al vanaf 20 weken plat ivm zware bekkeninstabiliteit dus veel pijn. Daarbij kan een ruggenprik er voor zorgen dat het allemaal wordt vertraagd die bevalling dus hou daar rekening mee.
Een uur voordat ik mijn ruggenprik vroeg had ik 4 cm ontsluiting. Ze vonden het toen niet nodig om even te controleren hoeveel ontsluiting ik had... nadat de ruggenprik erin zat kreeg ik persweeën , bleek ik al 10 cm ontsluiting te hebben. Ik ben zo blij dat ik die ruggenprik had, zoontje zat namelijk vast met de schouder, er is mij een hoop pijn bespaard gebleven op dat moment. Ik zeg altijd maar dat het zo heeft moeten zijn dat ze het niet even voor de zekerheid checkte of de ruggenprik nog "zin" had.
Vk hebben wel vaker de neiging om je ergens In te ‘lokken’ zodat je daarna te laat bent voor ruggenprik is mijn ervaring. Met vijf cm naar zks gaan is echt te laat hoor, want bij zo’n zeven cm willen ze hem niet meer zetten. Bij onze praktijk doen ze überhaupt alleen bevallingen inde verloskamers van het zks (maar wel dus bij de Vk), bij een eerste bevalling is de regel na een uur echte weeen (duren minimaal een minuut met max vier minuten ertussen) kom je naar het zks. Meestal heb je dan pas tussen een en drie cm maar dan ben je dus ruim op tijd voor een ruggenprik En overigens geldt als jij een ruggenprik wil kun je die gewoon krijgen klaar! (Mits de bevalling echt aan het doorzetten is en alles met baby goed is). Ze gaan dan eerst infuus aanleggen, met ctg hartje van baby tijd in gaten houden, daarna anesthesist oproepen. In ons zks komt die snachts vanuit huis naar je verloskamer, overdag word je naar de ok gereden en zet de anesthesist hem even tussendoor ergens. Ze doen dat graag want hun vak is pijn (en bewustzijn) bij mensen verlichten!
Ik had ook chronische vermoeidheid vanaf week 11. Hooguit 2 a 3 uur slaap per nacht en functioneerde niet tot nauwelijks. Daarnaast kreeg ik vanaf week 33 hogere bloeddruk. Uiteindelijk met 38 weken ingeleid en geen ruggeprik gehad/genomen. Adrenaline en algehele kick nam het over en lukte me prima om mij zonder pijnbestrijding te bevallen.
Jeetje @Tella, wat onwijs vervelend dat je zo moe bent. En die vervangend verloskundige is nou ook niet echt een hoogvlieger met haar opmerking. Het vervelende is, dat het ook kan zijn dat je met Eem beetje pech de vervangend verloskundige bij jouw bevalling is. Wat betreft je ruggenprik, dit zou ik ook goed met je partner bespreken. Als de vk/of het ziekenhuis dan zegt het kan nu niet of zet even door, dan kan je partner voor je in de bres springen en aangeven dat dit is wat je wilt en dat je dus ook niet iets anders wilt proberen of wachten. (Kijk as de anesthesist vast staat moet je natuurlijk wachten) Kan je wel slapen? Want anders is het misschien een hoede optie om zoals @Draaikont zegt 1 of 2 nachtjes in het ziekenhuis door te brengen met een slaaptabletje (pethidine is voor de pijn en ik denk dat een tabletje temazepam voor jou wat beter is mits je niet zeer pijnlijk bent) dan kan je wa uitgeruster beginnen aan de bevalling. Wat betreft de ruggenprik, misschien kan je de poli verloskunde bellen in het ziekenhuis. Zij hebben vaak ook een verpleegkundige-lijn die je evt wat uitleg kan geven. Tevens zijn er altijd bezoek avonden 1x in de zoveel tijd in Het ziekenhuis, dan kan je de bevalkamers vast zien en ook je vragen stellen. Misschien maakt dat je ook wat minder angstig, zodat je weet waar je moet zijn en hoe alles er uit ziet enz. Heb je het ook evt over inleiden gehad? Ik weet dat veel meiden hier op het forum vinden dat als het medisch niet noodzakelijk is je niet zou moeten inleiden. Maar met jouw extreme vermoeidheid is het misschien wel een optie om met bijvoorbeeld 39.5 in te leiden. Je bent dan ook al in het ziekenhuis voor je veel ontsluiting hebt en kan dan tijdig vragen om een ruggenprik. En evt de nacht van te voren dus daar ook doorbrengen met een slaappilletje.
Dit lijkt mij in jouw geval heel logisch inderdaad . Als je wordt ingeleid ben je iets eerder "klaar" met je zwangerschap , dat lijkt me met jouw vermoeidheid erg prettig en bovendien geeft het jou misschien wat meer zekerheid als je vanaf het begin van je bevalling in het ziekenhuis bent. Helaas zit snel bevallen niet altijd in de genen. Mijn moeder en zus zijn beiden altijd snel bevallen en ik heb na 1,5 dag weeën uiteindelijk een ks gehad. Niet om je bang te maken maar ga er niet zonder meer vanuit dat je snel zult bevallen .
Niet alles helemaal doorgelezen, maar even mijn ervaring: Helaas was ik al medisch, dus ik was al in het ziekenhuis en hoewel ik van te voren had besloten het zonder pijnbestrijding te doen, besloot mijn lijf toch anders. Door mijn chronische aandoening en al bestaande chronische vermoeidheid voelde ik dat de weeën dermate vermoeiend waren dat ik bang was niet meer zelf te kunnen persen. Gelukkig hadden ze daar in het ziekenhuis alle begrip voor en mede daardoor is het herstel minder dramatisch verlopen dan verwacht. Bel idd het ziekenhuis en heb het erover van te voren! Mijn vk was ook lichtelijk teleurgesteld ofzo dat ik een ruggeprik wilde.
Precies dit! Is bij mij ook gebeurt! Met 5 cm naar het ziekenhuis, helemaal uitgeput van meer dan 12 uur weeën, en daar aangekomen zat ik op 8. Het eindige na weer uren weeen zonder ruggenprik (want die gaven ze dus niet meer) alsnog in een spoedkeizersnede. Bij deze zwangerschap dus hele duidelijke afspraken want dit wil ik nooit meer meemaken. Ik adviseerd dus ook altijd tijdig aan te geven dat je een ruggenprik wil zodat je zeker niet te laat bent.