Zojuist was er een "vriendin" hier op de koffie. Eigenlijk is het de vriendin van een vriend van ons, maar we hadden erg goed contact eerst en ze vertelde me ook alles (in vertrouwen enz), dus toen echt een vriending. We zijn ongeveer tegelijk zwanger geworden, zij 4 weken eerder dan ik. Dus je zou zeggen dat versterkt de band. Maar het tegendeel is waar. Toen ik vertelde dat ik ook zwanger was reageerde ze eerst heel enthousiast met een vriendje of vriendinnetje voor hun kleine etc. Maar het werd al snel minder... Zij had geen gemakkelijke zwangerschap ivm bekkeninstabiliteit, ik had nergens last van. Maar ze praatte nooit meer erover met mij?! We zagen we elkaar nog veel, omdat we veel dingen met zijn 4-en ondernamen, maar eigenlijk praatte ze niet met mij. We hadden wel gesprekken met zijn 4-en maar niet ook nog met zijn 2-en (als jullie begrijpen wat ik bedoel). Ik bleef daarnaast ook nog sms-contact houden, om te vragen hoe het ging etc. Kreeg vaak wel antwoord maar geen interesse in hoe het met mij ging terug. Ook na de bevalling is dit niet anders geworden, dus ik ben gestopt met sms-en. Want ja, als het van 1 kant komt... Nu wordt ik echt helemaal ziek van haar. Als ze hier is en we hebben het (met zijn 4-en) over de kleine doet ze niets als opscheppen, enkele voorbeelden: - Haar kleine (in het vervolg V.) lachte al echt met 3 dagen - V. sliep al vroeg door - V. is heel makkelijk en huilt nooit - V. brabbelt alleen wat in bedje ipv huilen - V. wordt nooit 's-nachts wakker etc. etc Het kan ook aan mij liggen, maar ik krijg het idee dat ze om de een of andere reden mij wil overtreffen ofzo. Onze kleine slaapt niet makkelijk, en heeft door slaapgebrek (omdat het gewoon een dagje niet lukt met slapen) wel eens een mopperdag (1x per 2 weken ofzo). En ik ben hier open en eerlijk over. Dit blaast ze dan op, en ze maakt dan opmerkingen als "is hij niet oververmoeid" "Kan hij niet alleen spelen in de box dan" etc. etc. Hierdoor voel ik me weer slecht. Haar vriend zegt gelukkig wel eens ooit, "V. heeft laatst ook 1,5 uur gemopperd en kon toen niet alleen spelen" "V. was laatst ook om half 6 wakker in de nacht". En op facebook las ik van haar oppas voor een nachtje ook dat zij er om 4.30 uit moest voor V. Ik wordt er echt knettergek van:x. Gelukkig is zij de enige en biede andere vriendinnen met kindjes (waarvan er ook een aantal heel makkelijk zijn) wel steun. En geven ze tips en tonen ze interesse... Zo, dat wilde ik even kwijt zeg, lucht op! Ik noem het ook echt geen vriendin meer!
Ze is zelf zo onzeker als het maar zijn kan vandaar ze zich beter voor doet dan dat de waarheid is. Als je niet tot haar door kunt dringen dan is er maar een optie mogelijk kappen met deze vriendschap. En anders met haar echt praten van waarom zit je zo op te scheppen doe even normaal een baby van drie dagen oud kan niet eens lachen dat zijn lach stuipjes dat soort dingen kaats de bal terug. maar schep niet verder mee op.
Jammer dat sommige vrouwen een zwangerschap en een baby toch echt als concurrentiestrijd zien. Ik snap dat echt niet. Haar vriend heeft haar ook wel door dan, dat ie zo reageert op haar opmerkingen. Was ze vóór de zwangerschap ook al zo, of is ze echt daardoor zo veranderd?
wat jammer dat het zo is gelopen en vooral dat ze je probeert te overtreffen dat maakt het er niet gemakkelijker op kan goed begrijpen je zwaar onzeker gaat voelen als je steeds van zulke antwoorden krijgt of steeds word overtreffen vind het ook erg moeilijk wil je wel een hele dikke knuffel geven en meid je zal het vast en zeker onwijs goed doen blijf ten alle tijden in jezelf geloven je doet het altijd goed op jou eigen manier en blijf daar in geloven
Heb zo'n schoonzus, die doet ook zo maar dan in mindere mate. Ik zeg gewoon ja en amen en vertel niks meer als mijn zoontje iets grappigs gedaan heeft, want die van haar is toch altijd grappiger, slimmer etc. Ook als ze me ongevraagd advies geeft, doe ik net alsof ik het niet hoor. Weet hoe je je voelt, maar probeer het het ene oor in en het andere oor uit te laten gaan. Dat is even doorbijten, maar het geeft wel meer rust.
jarloersie denk ik ofzo...of beter te willen zijn dan een ander. irritant ja idd! ik zou het ook negeren, echt nergens op reageren en als ze wat vraagt kort en krachtig ja en ne, misschien heeft ze het dan door of doet ze die uitspraken ook niet. verder ja zou geen ruzie maken..lach er gewoon om want ws is het gewoon niet waar en integendeel
miss hebben ze gewoon echt en makkelijk kindje kan toch??? wel vervelend dat de interesse van jou kant alleen afkomen. maar volgens mij ben jijzelf de gene die aan het vergelijken is. als hun kindje echt zo makkelijk is kan ze zich miss moeilijk verplaatsen en jullie? ik zou gewoon voor jezelf afwegen of je nog met d'r wil afspreken, als je je toch alleen maar ergert aan d'r en het van 1 kant komt zou ik het ook geen vriendin noemen.
Pfffffff lastig zeg! Ik zou haar gewoon niks meer vertellen over je kindje en zelf ook niks aan haar vragen over haar kindje. Os ze dan weer eens opschept, gewoon erover heen praten over een ander onderwerp. Houdt ze snel genoeg op denk ik
Dank je voor jullie opbeurende woorden! Voor de zwangerschap was ze ook al zo, maar niet richting mij maar richting een andere vriendin, die heeft toen de vriendschap ook verbroken. Ik had het niet door omdat ik zelf geen onderdeel was van die overtreffingen... En wellicht heeft ze een heel makkelijk kindje, dat kan natuurlijk, een vriendin van mij ook. Maar die zit tenminste niet zo op te scheppen!
Tja dr zijn 3 opties: 1. Lekker laten lullen en je eigen ding doen 2. Kappen met contact. 3. dr op de man af vragen waarom ze zo doet. En net na gelang je zelf behoefte hebt aan haar contact EN de mate waarin jij je ergert aan haar kan je dan kiezen wat je gaat doen. Maar irritant is het wel. De vader van mijn ex had dat heel erg over het kindje van zijn stiefdochter. Stiefdochter was helemaal geweldig en dus kind ook. ALLES wat je vertelde over jou 2 zonen deed dat kind altijd 3x beter. Nooit interesse in die van jou (terwijl dat zijn echte klein kinderen zijn maar goed naar zn echte kinderen keek hij ook niet om....voorzover hij er al geen ruzie mee gemaakt had....goh.. is na 21 jaar nog steeds een puntje van irritatie bij me merk ik ) Wij hebben er toen voor gekozen vanuit ons niets meer te laten horen en/of vertellen en de enige keren waarop we zijn pa toen nog zagen was als zijn computer kapot was en mn ex hem moest herinstalleren... Kwamen ze even 2 uurtjes langs (a 3x p jaar) en als dat toevallig tegelijk viel met verjaardagen van de kids dan namen ze wel eens wat mee... Roze lego bvb voor 2 knullen
Ik denk ook dat dat gewoon onzekerheid is. En ik denk heel eerlijk gezegd dat we allemaal weleens 'opscheppen' over ons kind. Als je kind al heel snel doorslaapt (wat overigens gewoon geluk is en geen verdienste van de ouders), dan ben je daar toch een beetje trots op en vertel je dat aan anderen. Dat vind ik opzich niet zo gek. Maar als je eigen kindje dan juist niet zo goed doorslaapt, dan voelt het misschien een beetje alsof ze jouw kindje minder 'goed' vinden, terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Zelf heb ik 2 hele makkelijke kindjes en ik betrap mezelf erop dat ik daar ook vaak over 'opschep'. Ik bedoel het helemaal niet als opscheppen, maar als iemand vraagt hoe het gaat dan vertel ik wel trots dat ons zoontje ook weer zo makkelijk is, weinig huilt en makkelijk slaapt. Want ja, daar ben ik ook heel blij mee! Op sommigen komt het dan misschien over alsof ik wil opscheppen, maar dat is helemaal niet zo. Ik ben gewoon blij dat hij zo makkelijk is en dus vertel ik dat ook.
@Juul84, daar kan ik ook wel tegen hoor als andere mensen makkelijke kindjes hebben, natuurlijk vertel je dat dan. Maar het is de manier waarop... Als ik iets over onze kleine zeg, zegt zij altijd dat die van haar dit of dat beter doet, pff. Ik vraag toch niet hoe V. het doet.
Doet ze dit echt, of is het jouw interpretatie? Als anderen namelijk dingen over hun kind zeggen, zeg ik ook wel eens dit soort dingen terug, (en omgekeerd gebeurt het ook, Thirza heeft hier nogal wat slaapproblemen gehad). Maar dit soort opmerkingen hoeft toch niet perse te betekenen dat ze een concurrentie aangaat? Ik zou het eens op tafel gooien: joh, zo-en-zo komt het op me over: bedoel je het ook zo, of ligt dat aan mij?