Wat fijn! En hopelijk word het elke keer een beetje makkelijker. En weetje... sommige dagen mag je daar ook echt van balen. En hoef je het niet van de positieve kant te bekijken, dan is het gewoon allemaal heel rot dat het zo is. Gelukkig heb je de dag erna weer de kracht om het goede ervan in te zien en dankbaar te zijn voor al dat is. Dat is een ding wat ik de laatste jaren geleerd heb. Je mag er soms ongegeneerd de pest over in hebben! (Zolang je dat maar tijdelijk doet )
Dat ik gezegd heb dat mn jongste niets krijgt voor zn verjaardag omdat ik niets weet te verzinnen (we hebben nog van 3 kids speelgoed zeg maar) en we gaan verhuizen dus ik het allemaal mee moet slepen en daar geen zin in heb. Afijn, zojuist voor meer dan 100 euro (heel leuk dat wel ) speelgoed besteld
Ik biecht op dat ik mijn vanmiddag kind omgekocht heb met een extra zakje chips om morgen op school voor haar verjaardag ‘je raadt het al’ zakjes chips te trakteren. Dikke doei voor tijdrovende en ingewikkelde, creatieve traktaties. Deze mama heeft besloten dit jaar niet mee te dingen voor de titel Supermama.
Schuldig. Mijn man denkt daar gelukkig wel aan en die heb ik wijs gemaakt dat ik het verwarrend vind om te overleggen over wie nu wel of niet die druppels geeft. Probleem opgelost
@Manque wat fijn dat je je zoon eerder hebt kunnen ophalen en dat jullie de dag fijn hebben kunnen afsluiten Staat jullie vakantieopvang helemaal los van de school/dagbesteding van je zoon? (Ik weet even niet meer hoe zijn dagen ingevuld worden). Ik heb mijn dochter vandaag voor het eerst naar de vakantieopvang gebracht. Deze is in haar schoolgebouw met mensen die ze wel kent van gezicht maar lang niet iedereen kent haar echt. De leidster van vandaag bijvoorbeeld niet. Degene van morgen gelukkig wel. Ik voelde mij zelfs al schuldig vanmorgen dus ik kan me indenken hoe het voor jou geweest moet zijn. Hoe vaak gaat je zoon? Hopelijk gaat hij daar een fijne tijd hebben deze vakantie. Mijn biechtmoment: dochter gedroeg zich vanmiddag heel naar tegen mij. Toen vroeg ik haar of ze een andere mama wilde. Het antwoord was ja. Ik heb haar de voordeur gewezen en gezegd dat ze maar een andere moeder moest zoeken. Vertrok ze nog ook in haar pyjamabroek en op blote voeten .
Ik biecht op dat ik vandaag mijn zoontje een uur heb laten kijken naar colour learning filmpjes op YouTube met auto's, vrachtwagens en balletjes. Hij vind het prachtig en zo had ik even geen gejengel aan me been terwijl ik aan het koken was
Bij ons is Youtube 'kapot' gegaan om deze filmpjes. T kind bleef er om vragen en kon er niet mee om gaan wanneer ik het filmpje af zetten. Nu doet alleen Bumba het nog via Youtube.
Hier biecht ik op dat ik ondanks heel blij voor mijn beste vriendin ben dat ze een nieuwe lover heeft nadat ze uit een relatie van 14 jaar stapte een half jaar geleden er ook best wel moeite mee heb. Hij woont niet in de buurt en ik zier haar nog wel binnen een jaar verhuizen richting zijn woonplaats. Verder heb ik weinig vrienden en ook niet echt de behoefte aan een groot sociaal netwerk maar zou me toch erg eenzaam voelen zonder haar hier in de buurt.
Ik heb pijnmedicijnen die ik van mezelf alleen mag nemen als pijn heel erg is (dat is gelukkig niet zo vaak) of als mijn pijn redelijk erg is en echt in de weg zit, zoals tijdens werk of een dagje weg. Maar vanmiddag heb ik er ook 1 genomen, gewoon omdat ik het even beu was.
Haha dit ja En nee, hij krijgt echt geen poedermelk meer. Wel dus, hij vind het zo verschrikkelijk lekker. Lekker met zn melkfles ‘s avonds naar bed. Kan dat kind nergens gelukkiger mee maken dan met zn laatste melkfles.
7 maanden is toch ook erg lang? Ik mis mijn man al als hij 2 dagen weg is, ik zou denk ik gek worden als hij zo lang weg zou zijn.
Sorry maar mijn biecht is: Dat ik echt niet begrijp dat mensen z8 kleding kopen. Het pillt enorm snel en het is nog reteduur ook. Het is mooie kleding maar de prijs /kwaliteit verhouding klopt mijn inziens niet. En ik begrijp al helemaal niet dat mensen wekkers zetten voor de sale. Maar goed ik koop zelden in de sale... En zet zelden mijn wekker buiten mijn werkdagen.
Vriend ging dochter uit school halen, zodat ik nog even een dutje kon doen. Komen ze terug met de mededeling dat dochter bij een (ouder) klasgenootjes gaat spelen. Yo, prima, veel plezier. "En ze moet dr zwemspulletjes ook mee." *trekt wit weg* O god. Die mensen hebben een enorm zwembad in de tuin. Hun dochter is ruim 6 en heeft dr zwemdiploma's. Maar mijn frutsel is net 5 en begint in September met zwemles. Ik heb dochter op het hart gedrukt dat ze niet zonder bandjes in het zwembad mag, en eigenlijk sowieso niet als ze niet met dr voeten bij de bodem kan. En tegen vriend gezegd dat hij toch echt even duidelijk moet maken dat ze dr een beetje in de gaten houden, want zonder bandjes is ze nog echt een baksteen. (Mensen zijn wat meer van het 'laat ze hun gang maar gaan', hun dochter komt in dr eentje ook op plekken waar de mijne nog lang niet heen mag zonder toezicht...) Mijn biecht: ik vind het helemaal niet fijn dat ze daarheen gaat en zou dr het liefst thuis houden. Ik probeer het los te laten, want dochter vindt het geweldig, maar oh wat knijp ik m. Ik droom al de hele zwangerschap bijna wekelijks dat dochter verdrinkt, en dan krijg je zo'n speelafspraakje. Ik kan eigenlijk wel janken.
Oh. Update: het 'enorme' formaat van het zwembad was door het meisje rijkelijk overdreven. Dochter kan er met gemak in staan. En nu voel ik me een overbezorgde helicopter-mom.