Haha Slapen op de grond is natuurlijk vooral risico mijdend. Kin je iig niet uit je bed vallen Leuk programma !
Ik heb net de twee afleveringen terug gekeken en ik vind het een leuk programma, leerzaam en respectvol. Die vrouw met haar 5 kinderen, zo rustig en gestructureerd, heel knap. Die stapel wasgoed ook steeds, oef......
Ik ben fan van de familie van der Terp uit Tilburg. Wat een leuk gezin! En wat is zij een goede opvoeder. Heel knap met 5 kinderen, een 6e onderweg en al vanaf haar 16e moeder. Echt heel knap!
Ik vind het vooral opvallend dat de opvoedingsrol in alle gezinnen vooral bij de moeder lijkt te liggen. Beetje jammer. En ik vind het persoonlijk echt heel erg dat die kinderen in dat zwaar gelovige gezin niet naar school kunnen/mogen omdat er in de buurt geen enkele school is die “aansluit bij hun geloofs/levensovertuiging”. Echt bijzonder dat dat mag in NL. Die kinderen missen volgens mij dus aansluiting bij andere kinderen (of misschien alleen via de kerk) en worden naar mijn idee opgevoed met het idee dat er niks anders is. Totaal geen connectie met andersdenkenden.
Ik ben ook geen fan van thuisscholing (tenzij het bv echt beter is voor een kind vanwege omstandigheden), maar vond het wel heel knap hoe ze dat doet. Ik zou daar het geduld niet voor hebben... Ik moet zeggen; wéér allerlei ‘ahaaaa’-momentjes voor mij Ik vind het zooo nuttig dat je binnen een thema (nu dus consequent zijn) verschillende échte situaties ziet van die gezinnen en verschillende aanpakken plús verschillende manier waarop ze bv niet consequent zijn (of misschien te strikte regels hebben). Ik ontdekte maar weer eens dat ik echt níet consequent ben en dat mijn man en ik elkaar ook gewoon ondermijnen qua gezag (‘Oooch ze mogen toch wel een snoepje?’ oeps!!). Geen hele grote dingen, maar genoeg om toch wat ‘onrust’ te geven omdat de grenzen niet altijd hetzelfde zijn. We hebben het er over gehad, de grenzen duidelijker bepaald en we letten nu dus erg op consequent zijn. Geen echte straf (bv hoek/gang), wel consequenties. Ook met de kinderen een gesprekje gehad daarover en die begrepen het heel goed Vooralsnog gaat het erg goed! Het geeft mij ook juist weer meer houvast.
Vind ik ook. Misschien begin ik een discussie maar vind dat je je kinderen iets ontneemt. Volgens mij niks fijners dan omgang met leeftijdsgenootjes.
Ik zie ook heel veel ahaaa momentjes. Niet te vaak waarschuwen bijvoorbeeld. Ik heb nogal eens de neiging om Bo drie keer te waarschuwen. Maar ja, dan zijn die eerste 2x eigenlijk voor niks natuurlijk. Wat ik ook weer heel goed vond; “als je het niet ECHT heel belangrijk vind, maak er dan geen regel van”.
Hier heb ik het al eens over gehad met mijn man. Ik vond dat hij nog al snel handelde (na 2 keer) en hij dat ik te lang wachtte. Maar als ik zo die pedagoog hoorde, klinkt het eigenlijk heel logisch. Als je 5 keer waarschuwt dan weet je kind dus na waarschuwing 2 dat ze best nog even door kan gaan.
Oh ja, dat waarschuwen. Ik waarschuw ook té vaak. Vooral omdat als ik de consequentie moet gaan uitvoeren ik dáár weer strijd over krijg met dochter en daar heb ik soms gewoon de energie niet voor. Maar wat hij zegt is natuurlijk wel waar, als je maar blijft waarschuwen dan heeft dat natuurlijk geen enkele zin. Mijn goede voornemen is dan ook om wat dat betreft écht consequenter te zijn en niet tig keer waarschuwen. Gelukkig ben ik nog niet zo “erg” als moeder Elabeidi .
Ja het voordeel is natuurlijk ook dat de consequentie veel minder heftig hoeft te zijn. Als het niet uit de hand loopt hoe je ook minder hard in te grijpen. Niet alles zal voor ieder kind hetzelfde werken, maar ik vind toch dat die man een hoop slimme dingen zegt
Mijn valkuil was dat ik bv op ‘goede’ dagen (lekker geslapen, vrolijk etc) soms wel 10x zei dat ze iets niet mochten en dan de 11de keer tóch toegeven. Dan denken ze dus;’Aaah gewoon blijven vragen dan mag het wel!’ Maaar op een ‘slechte’ dag (moe, pms, etc) ontplof ik gewoon na 2x en ben ik onredelijk boos. Dus wat geef ik dan voor boodschap? Totaal onduidelijk. De ene keer mag je lekker zeuren en krijg je je zin (omdat ik een leuke moeder wil zijn?) en het andere moment ontploft ineens de hele boel? En dan waren er nog dagen daar tussen in, waarschuwde ik bv 3x, 5x etc, ene keer toch toegeven, andere keer niet. Super onduidelijk. Nu dus gewoon me goed afvragen of een regel echt een regel moet zijn, 1x aangeven dat iets niet mag, klaar. Ik let daar nog niet super lang zo goed op, maar vooralsnog werkt het echt heeel goed. En als iets bv niet mag, kan de jongste daar heeel verdrietig over zijn en dan praten we daar over, troost ik haar etc, dat voelt niet als straf. De oudste snapt het meteen, kan ook nog wel mokken, maar legt zich er nu heel snel bij neer. Wat ik nu merk is dat vooral de oudste veeeel leuker speelt met de jongste, ze deed eerder vaak ontzettend bazig.
Ik vind de sfeer bij de El Abeidi’s echt naar. Wat zijn die meiden onuitstaanbaar vervelend. Grote mond, onbehulpzaam, eigenlijk met bewustzijn sfeer verzieken. Ik zou er als moeder totaal geen zin in hebben in zo’n stel. De Tilburgse die zwanger is van de zesde, op het oog lijkt ze mijn type niet. Erg kortzichtig van mij want wat doet zij het fijn en wat heeft een leuke gezinsdynamiek. En in Zeeland geen mede gelovigen vinden klinkt mij ronduit gek in de oren.
Die Elabeidi-meiden zijn zo strontvervelend omdat moeder altijd maar toegeeft en totaal geen vaste lijn in regels oid hanteert. En daar maken die meiden natuurlijk maar al te graag misbruik van. Het zijn (pre-)pubers, je kan het ze amper kwalijk nemen.
Hahaha, ik denk dat er voor mij ook nog hoop is. Ik ben deze week begonnen met niet meer tig keer waarschuwen. Pas werd ik er zelfs op gewezen door een vriendje van mijn zoon. Dochter zat te etteren en ik had al gezegd “laatste waarschuwing”. Natuurlijk ging ze gewoon door en i.p.v. haar naar haar kamer te sturen zei ik dat dit nu écht de laatste waarschuwing was. Zegt vriendje van zoontje: “Dat zei je net ook al.”
Ja dat vond ik ook sneu. Ik vind school echt een verrijking voor kinderen. Mijn kinderen vinden het juist leuk. De hele dag thuis met elkaar lijkt me ook saai voor een kind. En geen geschikte school lijkt me onzin. In mijn ogen betekent dat gewoon dat de ouders niet willen dat de kinderen met andere soorten mensen in aanraking komen en in een bubbel willen laten opgroeien. De school van mijn kinderen is een katholieke school, maar er zit vanalles, van moslim tot ongelovig. Dat gaat allemaal prima.
Ja dat snap ik dat dat de reden is. Maar dat moeder er niets aan doet snap ik niet. Ik vind het echt complete horror om naar te kijken, laat staan dat je zo met elkaar moet samen leven. Ook vrees ik voor die drie draken van meiden hoe zij zich in bredere sociale kringen gedragen?
Oh ja nou, ik zou ook knettergek van zulke meiden worden. Tja en ik denk dat ze er niks aan doet omdat ze simpelweg niet goed weet hoe. Anders deed ze het wel denk ik en was het nooit zo ver gekomen .
Ik denk dat moeder het echt niet doorheeft, misschien wel dat ze niet consequent is, maar niet dat dit gedrag daar het gevolg van is - hopelijk is dit een leermoment! Ik denk dat zij erg denkt dat ‘regels hebben = streng zijn’, maar bij de andere gezinnen zag je ook juist dat ze niet per se strenger waren, de sfeer was er wel veel beter... In de eerste aflevering zei ze ook dat zij heel streng is opgevoed en bijna niks mocht; er zit een groot verschil tussen dat en hoe zij het zelf nu doet. Maar dat ziet ze denk ik echt nog niet...