hey meiden ik ben een meid van 21 jaar die heel kort geleden in eind januari een jongen heb leren kenen die wel ouder is dan mij 33 jaar namelijk. Het ging heel goed in de eeerste maanden elke dag samen. Hij heeft het goed voor elkaar mooi koop huis dure mercedes en goed inkomen. Maar eerlijk gezegt bestond onze tijd alleen maar uit 1 groot feest uitgaan uit eten thuis op de bank dvds kijken en geweldige sex na 2 maanden besloten we een soa test te doen zodat ik aan de pil kon en we condoom achterwege konden laten. uitslag zat goed en ik ging aan de pil verder hadden we het heel leuk met elkaar maar erg serieus waren we niet want ik werkte in de horeca fulltime dus zagen elkaar meerendeels s nachts en voor het werken tot hkij me naar het werk bracht en zo 5 dagen in week met me was en goed voor me was tot ik op 1 juni drachter kwam 1 week nadat het uit was en we het net bezig waren om het goed te maken was die avond bij hem gebleven nadat ik al drie dagen met de pil was gestop de stopweek nog niet ongesteld was geworden en naar de dokter ga en ik een test doe in paniek bel ik hem op schat er is iets ergs aan de hand ik ben ZWANGER hij schrikt en hangt op belt terug en zegt ow my god ik heb je vanaf het begin gezegt ik wil geen kinderen heb al een zoontje van inmiddels 13 jaar we moeten dit maar oplossen (met andere woorden abortus maar zachter geuit) wel komt hij me dezelfde avond halen van het werk om me ipv zijn huis naar mijn eigen huis te brengen ! en daarna ging het slechter en slechter ben zelfs met hem naar de abortuskliniek geweest en toen de echo werd gemaakt zei hij nog is het echt zo?! en vond dat ik de abortuspil moest nemen ik zei nee wil drover nadenken en hij bracht me thuis en ik de auto voor de deur met allemaal argumenten je bent te jong studie nog niet af woont nog thuis blablabla en vanaf toen heeft hij aftsand genomen met de norm van je weet hoe ik drover nadenk hij wilt geen telefonisch gesprek heb hem nog een brief gestuurd met een echo foto toen ik 10 weken was en werd niet op gereageerd en nog steeds niet terwijl ik al 4 maanden ben! hij gaat gewoon verder met zijn leven uitgaan enzo en moest gisteren horen dat drie meiden die ik ken van mijn oude werk in de horeca waar ik hem heb leren kenen via de baas hij is een goede vriend bij hem thuis waren en 1 van die meiden daar achter bleef ik heb namelijk contact met 1 van de meiden die eerder weg is gegaan afentoe telefonisch ik wou eigenlijk volgende maand willen laten weten wat het werd maar nu ben ik zo boos want n alles wat ik probeer wilt hij zich niet intereseren en ik wil dat mijn kleine zijn vader leert kennen ondanks alles dit is zo moeilijk voor mij gelukkig staat mijn familie achter mijn keuze en mijn vriendinnen ook maar ik wil zo graag normaal kunnen communiceren
Ten eerste sterkte, want wat een klote situatie! Ik kan er heel kort over zijn: ik zou hem het geslacht NIET laten weten! Hij toont geen enkele interesse....
ja je hebt gelijk hoor! ik zat stiekem te denken misschien als hij het geslacht weet dat hij het misschien meer realiseerd en het toch meer werkelijk word dat hij een zoontje of een dochter krijgt dan ik ben zwanger en verwacht een baby van hem zeker een moeilijke tijd gelukkig heb ik wel de financiele middelen en de steun van om me heen maar weten jullie een manier om hem betrokken te krijgen drbij ik weet als hij niet wilt wilt hij niet maar hij vraagt wel steeds aan een wederzijdse vriendin hoe het met me gaat en de baby maar mijzelf wilt hij niet spreken hij denkt dat ik volgensmij expres zwanger ben geraak en hem zo wil behouden ofzo relatie ben ik niet meer in geinterreseerd maar wel dat mijn kleine zijn paps ziet en kent als het mogelijk is
Mijn ex toonde eerst ook geen interesse, heb hem dus ook nooit laten weten hoe het ging! Maar op een gegeven moment zocht hij wel contact en wou hij weten hoe het ging en of ik hem wou bellen als ik de 20 weken had gehad. Dit heb ik toen ook gedaan. Het lijkt wel alsof het nu meer voor hem leet, hij toont interesse in zijn kleine meid in mijn buik. Maar ik heb geen tips om hem te betrekken, wat je zelf al zegt: als hij niet wilt dan wil ie niet.....
thnx je hebt gelijk en dat idee had ik nou ook dat hij dan meer gevoel drbij zou krijgen. het probleem tussen ons is ook dat ik steeds om de twee drie weken toch een smsje stuur ofzo als ik nieuws had van de verloskundige ofzo misschien als ik hem niets had gestuurd had hij mij gebeld dan eerder een wederzijdse vriendin te vragen hoe het met mij en de baby gaat ik vind dat laf je hebt gelijk ik twijfel heel erg om of het aan die vriendin van mij die hem zo nu en dan tegen komt het te vertellen en dat zij het dan nochelant kan vertellen van gefeliciteerd dat het een j/m word of ik degene die wel verantwoordelijkheid neemt volwassen genoeg ben om toch te proberen hem te bereiken het probleem is dat ik later wel tegen over de kleine me niet schuldig hoef te voelen want heb dr alles aan gedaan om de paps erbij te betrekken ik denk nu puur aan mijn kleine want die klootzak is echt het allerlaagste maarja zoals ze zeggen mensen met geld heb je noit voor jou alleen en vooral als het om in dit geval ALWEER EEN GETINTE MAN IS HEEFT IEMAND OOK DERGELIJKE ERVARINGEN GEHAD MET EEN DONKERE MAN LIJKT NET ALSOF ZE HET GEWEND ZIJN ZONDER BEROUW AFSTAND TE NEMEN IS NAMELIJK MIJN EERSTE DONKERE VRIEND OOK AL BEN IK ZELF GETINT MIX VAN BRAZILIAANS EN BELGISCH
lieve meid, bovenstaande quote slaat nergens op... een vrouw in de steek laten kent geen huidskeur of afkomst... dat merk je wel als je lang genoeg op dit forum zit en verhalen leest en deelt. anyways... laat hem voor wat ie is... het heeft geen zin hem achterna te zitten om hem proberen te betrekken bij t kind. hij wilt niet... mocht ie wel willen, dan weet ie je nr te vinden en je huis te vinden toch? laat hem maar gaan, je hebt niks aan zulke types. it sucks, maar ja thats life... focus je op je kindje en jezelf en zoek steun van fam en vrienden, dat is t enige wat je nodig hebt... succes!
nee dat bedoelde ik niet ik las dat meerdere mensen hier het meemaken met een getinte jongen het is niet dat het niet bij anderen gebeurt! evenveel. maar in de praktijk zijn het toch meer de warm bloedige types die hier en der of kinderen hebben of zich heel makkelijk kunnen distancieren van een vrouw met hun kind het is meer omdat hij steeds aan een vriendin van mij vraagt hoe het met mij en de baby gaat dat ik me afvraag misschien is dr nog hoop dat hij dr voor de kleine wilt zijn mischien moet ik proberen me los te maken van die hoop maar het is zo moeilijk ik word elke dag herinnerd aan het feit dat er een baby van ons in mijn buikje groeit en ik zou allang niets meer proberen als er geen kleine op de komst was hoor maar dan had ik er veel op uitgegaan met vriendinnen feestjes en zo min mogelijk aan hem gedacht( met de beeb erbij gaat het wat moeilijk hoe hebben jullie je over jullie liefdesverdriet gezet en om gegaan met alleen zwanger zijn
iermand die je zo slecht behandeld, zou ik niks laten weten. wat schiet je er mee op? ik zou mijn energie richten aan je kindje. de liefde tussen jou en je kindje is 1000 keer sterker dan wat je ooit voor die man hebt gevoeld en 100.000 keer sterker dan wat die man ooit voor jou heeft gevoeld. als 33-jarige zou je volwassen moeten zijn, zo klinkt hij dus niet. laat hem vallen. jij verdient beter!
Ik zou het niet laten weten meis hou de eer aan jezelf en laat die klootzak het heen en weer krijgen! je zou verwachten dat iemand van 33 beter weet nou niet dus! en het begint inderdaad wel op te vallen dat het vaak de "getinte" mannen zijn die zo meedogenloos zijn... wil niet iedereen over 1 kam scheren maar het valt wel op! En ik heb me eroverheen gezet door veel dingen in me huisje te doen en op te knappen enzovoorts! En op een begeven moment heb ik mezelf uit die slachtofferrol gehaald en hem erin gezet! Hij is tenslotte degene die alles van zijn kind moet missen en hij is degene die levenslang met een gevoel moet rondlopen dat hij ergens een kind heeft die hij niet kent! als hij ooit een vrouw krijgt en hun krijgen samen een kind zal hij weten dat dit niet zijn eerste kind is... en bij elk meisje van de leeftijd van ons kind dalijk gaat hij denken van dit kan mijn kind zijn! en door hem te laten zien dat het goed met mij en de kleine gaat daar gaat hij kapot aan geloof me! tja en als ik dan zie dat hij zich kut voelt als die weer aan me deur staat te janken of te dreigen dan voel ik mij stukken beter hahaha
jullie hebben gelijk ik ben gewoon te lief en te zwak had ik allang moeten doen er zit gewoon nog te veel liefde in mijn hart voor hem maar ja mijn kleine is het alleraller belangrijkste ben pas 4 maanden en heb al kleertjes kinderwagen badspullen luiertas slofjes draagzak moet alleen nog het ledikantje en de comode ja het is raar maar shoppen is echt een therapie voor mij voel me zo trlots dat ik dit allemaal in me eentje heb gedaan en allemaal zelf gekocht ik richt me ook 100% op de kleine me school en toekomst maar begin soms te twijfelen wanneer hij naar me gevraagt heeft of hij toch geen interresse heeft in de kleine maar zich op de achtergrond houd omdat hij geen relatie met mij meer wilt groetjes dankjewel meiden waardeer jullie advies en steun echt want zag ff door de bomen het bos niet meer
ja shoppen is natuurlijk het beste medicijn voor liefdesverdriet dat heb ik ook heeeel veeeel gedaan!
Ieeeek hier nog een alleenstaande mama die zwaar shop verslaafd is geraakt door alle stress hihi Je klinkt heel sterk meid.. en wat ik hierboven al lees.. laat die eikel erin stikken, achterlijke vent! P.s. ook MIJ valt het wel erg op dat het veeeeeeel getinte mannen zijn die makkelijk afstand nemen.. hier nog 1 zoalsj ullie weten..
ja ik hoor het hier in mijn omgeving steeds meer dat het vaak de buitelandse mannen zijn die hun nederlandse vriendin zwanger laten stikken en in mijn ogen is dat gewoon geen toeval meer.... en zoals ik al zeg ik wil niet iedereen over 1 kam scheren want er zullen heus wel ergens goeie mannen zitten die dat niet doen maar ik merk aan mezelf dat ik steeds vaker bij mezelf denk nooit geen buitenlander meer!
Nou hier precies zo hoor... ik wil ook ZEKER niet alle mannen over 1 kam scheren, vrienden van mij (buitenlands) nemen ook verantwoordelijkheden, maar de meeste toch niet
nou eerlijk gezegd kan ik de buitenlandse mannen die wel voor hun verantwoordelijkheden opkomen op 1 hand tellen degene die ik persoonlijk ken dan he...
Ik weet niet hoe je er zelf over denkt. Zou je hem allimentatie willen laten betalen en zou je willen dat het kindje om de een bij hem komt of niet? Want zo niet. Zou je hem dan niet een brief kunnen schrijven, dat je niks van hem verwacht, maar dat je wel graag een iets betere communicatie wilt? Dat je het raar vind dat ie wel alles aan die vriendin vraagt maar niet aan haar. Misschien is hij namelijk gewoon erg bang dat hij al die dingen moet doen terwijl hij dat niet wilt. Ik noem maar wat hoor, ik heb hier ook geen ervaring in.
laat hem in zijn eigen sop gaar koken. Hij is het niet waard om je daar te druk om te maken. jij en je kindje zijn belangrijker dan hij. Misschien als steek onder water na de bevalling een sms met Gefeliciteerd je bent vader van een......